Ja, gaan geen vwpunctie doen. Garanties heb je nooit in het leven, maar ik wil zo'n veilig mogelijk coconnetje voor de beeb creeeren deze maanden dat ik hem/ haar bij me draag. Na de 13 weken zij de gyn ook: 100% weet je nooit, maar met zo'n mooie echo en nipt sluit je echt wel heel veel uit. Dus daar gaan we in mee! Hoe voel jij je? ook mentaal?
Ok, goed te lezen dat je een keuze hebt kunnen maken. Is weer een zorg minder. Het blijft natuurlijk heel persoonlijk, maar ik zou dezelfde keuze gemaakt hebben. De echo en nipt waren goed en 100% garanties heb je nooit, dus waarom het risico nemen. Hoe voel je je verder? Hier gaat het wisselend. Lief dat je het vraagt. Ben over het algemeen genomen gelukkig wel minder somber, maar kan soms echt overvallen worden door allerlei angsten en onzekerheden. Ik troost me maar met de gedachte dat dit vast herkenbaar is voor andere nieuwe moeders…
Ik heb inmiddels vernomen dat ik de 13-weken echo niet in het Radboud hoef te doen, omdat alles nog net te klein is rondom het hart om het goed te beoordelen. Dat had ik ergens al wel verwacht, omdat we na een 20 weken GUO met 32 weken opnieuw een GUO krijgen om alles nog eens te beoordelen omdat het dan weer wat groter is. Volgende week mag ik trouwens bellen voor een afspraak voor de GUO. En 11 juli heb ik ‘s avonds een telefonisch consult met de gynaecoloog over ascal. Fijn dat dit weer geregeld is.
Het is zeker herkenbaar! En zelfs de tweede keer had ik het. En ik sluit niet uit dat ik straks opnieuw dat gevoel ga hebben. Wanneer staat er weer een controle voor je op de planning?
Het stomme is dat ik dacht dat ik de derde keer een stuk relaxter met alles om zou gaan. Maar heel eerlijk gezegd blijft alles net zo spannend. Je leeft van mijlpaal naar mijlpaal om het af te kunnen vinken. Man en ik gaan volgende week donderdag samen uiteten en hebben aansluitend toch nog even een echo geboekt. We willen het familie dan in het weekend vertellen, want een week later hebben we de termijn echo, maar breken ook vakanties aan van ons en familieleden. Dat komt dus niet lekker uit.
Oh ok, wel goed om te lezen dat dit een herkenbaar iets is en dat jij het zelfs de tweede keer ervaarde. Ik kan er soms ongelofelijk onzeker van worden! Dan komt ineens de twijfel of ik dit wel wil, of ik wel moeder wil worden :-S Slaat natuurlijk nergens op, want we hebben het anderhalf jaar geprobeerd en zijn zelf overgegaan op IVF. Dat hebben we met ons volle verstand gedaan en de wens was er zeker, dus waarom dit getwijfel. Ik heb geen andere verklaring dan dat het angst en onzekerheid is. Gaat vast goed komen…
Ja precies. Ik was ook niet echt mega in twijfel hoor, maar was wel benieuwd of andere MM/ ICSI lotgenoten hier dit gesprek ook hebben gehad en hoe iedereen erover denkt. Voel me wel oke! Vaker hoofdpijn en heel moe maar moet zeggen, veel beter te doen dan eerste zwangerschap. Toen was ik echt zo misselijk dat ik vaak niet kon functioneren! Lastig die gevoelens. Ook omdat er weinig nuttigs over te zeggen valt, want je voelt wat je voelt, ook al zijn er rationele woorden om alles recht te praten. Ik moet zeggen dat ik het nu in mijn tweede zwangerschap herken. Natuurlijk, ondanks de bewuste medische weg, maar daarvoor hebben we het echt plat-gedacht, de wens voor een tweede kind, juist omdat het zo rationeel moet. Dat veel te veel over nadenken maakt het misschien dat je bewuster bent van wat je opgeeft ook. Ik ben ook de eerste weken vrij negatief geweest, mijn man vond dat vrij irritant. Maar ik had misschien dezelfde soort gedachte als jij, qua: waar beginnen we aan, ons leven is toch mooi zo. We worden toch wat ouder en minder fit, straks weer zo'n bevalling... Realistischere gedachtes dan toen ik zwanger was van mijn eerste. Ik vind dat zelf ook vervelend want zit liever op de roze wolk helemaal happy te zijn met het idee van ons nieuwe gezin straks. De afgelopen twee weken merk ik dat ik wat neutraler wordt. Zeker niet roze wolk of blijdschap, maar met vlaagjes zie ik het positief voor me. En ook niet meer elke dag negatief. Geen idee of het de hormonen zijn of toch de "de eerste doe je voor jezelf, de tweede voor je eerste" gevoelens.. Het voelt wel eng dit zo eerlijk te zeggen. Maar dat heb jij misschien ook.
Bah, hier is de (beperkte) roze wolk ook weer weg. Een slechte suikertest dus moet nu voor de uitgebreidere gaan. Net wanneer die Magnum roept. Balen
Neen gelukkig niet, we hopen dat de uitgebreide gewoon goed is.. maar ik gok dat het lichaam ‘op’ is (want wel genoeg andere kwaaltjes ) Maandag staat ie gepland. Duimen maar!
Wat fijn dat je je fysiek beter voelt dan tijdens je eerste zwangerschap. Tja en dan die gevoelens…herken me zo erg in wat je typt. Je ‘zegt’ wel iets wat me echt aan het denken zet; misschien is die twijfel er juist omdat we alles zo rationeel benaderen en doordacht hebben hier..daardoor zijn we ons wel heel erg bewust van alle voors, maar ook alle ‘tegens’ om het maar eens zo zwart wit te formuleren. Dat zou wel een goede verklaring kunnen zijn… Ook in je laatste alinea herken ik mezelf heel erg. Inmiddels heb ik geaccepteerd dat het bij mij geen roze wolk is (en misschien ook niet zal worden), maar ik ben al wel een stuk neutraler en dat is ook al winst. Beetje bij beetje komen we er wel…
Succes maandag @Lampje007 Over geen roze wolk of alleen neutrale gevoelens: herkenbaar. Nu was het verloop van zwangerschap nummer 2 alles behalve zorgeloos te noemen, dus dat zal - naast de IVF poging en de impact daarvan ook een rol hebben gespeeld. Bij N weet ik nog dat ik vanaf een week of 27 blij werd, trots gevoel en het heel bijzonder vond dat ik niet meer alleen was. Nu begint dat langzaam te komen, is ook heel prettig in het kader van de hechting. Gister fijn gesprek met de bedrijfsarts. Ik had tot aan mijn verlof 100% thuis mogen blijven, maar in het kader van betrokkenheid en verbinding houden ga ik opbouwen tot maximaal 3x3 uur per dag tot aan mijn laatste werkdag (14 september). De rust en het afschakelen heeft me achteraf gezien enorm goed gedaan en het was hard nodig om lichamelijk en mentaal tot rust te komen. Vanaf 30 weken krijg ik extra echo's, omdat N dus ineens een afbuigende lijn had. Ben heel benieuwd. Het feit dat er nu geen druk ligt en de stress niet meer zal opbouwen tot aan mijn verlof en de bedrijfsarts de prio legt bij ons kind ervaar ik als een cadeau. Mijn werkgever is heel begripvol, dat helpt ook mee. Ik ga zo genieten van een dagje sauna. Goed weekend allemaal.
Hey @Splitijsje een andere username? Wat goed dat je werk ook zo betrokken is en meedenkt. Ik kan me voorstellen dat het fijn is om toch nog wat steentjes hier en daar bij te dragen! Slik jij dan ook Ascal ivm afbuigende lijn van je zoontje destijds? Of heb je dat advies niet gehad?
Klopt . Advies wel gehad, maar niet gedaan. Ik vertrouw op extra groeiecho's. Bij N hebben ze mij zo adequaat opgevolgd en begeleid, daar heb ik alle vertrouwen in. Jij wel Ascal?
Ik heb dinsdag het consult, maar ik heb me ingelezen met onderzoeken die vroedvrouw Margot heeft samengevat en als ik kijk in mijn geval, denk ik dat het weinig oplevert. Ik denk dat ik gewoon niet zulke grote kindjes maak p11 en p9, dus natuurlijke variatie. Ik heb vertrouwen in alleen de groeiecho’s. Uit voorgaande dopplermetingen bleek ook nooit dat er iets mis was met de doorbloeding van mijn placenta. En lekker, een sauna dagje! Geniet er van.
Ook in jouw situatie en na alles wat je hebt meegemaakt zijn die gevoelens heel normaal. Fijn dat dat positieve gevoel steeds meer begint te komen. Hopelijk kun je straks steeds meer gaan genieten van deze zwangerschap. Fijn dat je bedrijfsarts zo met je meedenkt, dat lijkt me al een fijne steun en een zorg minder. Jij ook een goed weekend!
Wat fijn dat je zo'n fijne werkgever hebt, maar bovenal dat je jezelf die rust ook gunt. Hebben jullie nog genoten op de Wadden? Wat heerlijk de sauna! Met dit weer hoef je eigenlijk niet maar een zwembad zou wel heerlijk zijn. Ga jij gewoon in de sauna? Nouuuuu en even wennen geen kruimel meer!! Was je klaar met die naam? Geniet van je dag!
Toeval; N was ook P9 en sta er precies hetzelfde in als jij. Sauna was heerlijk! Oh Ameland was zó fijn. Echt onthaasten en genieten samen. Af en toe ook belangrijk. Mijn lichaam is gewend aan de sauna, maar tijdens zwangerschap heb ik het eerder heet. Heb dus vooral op een bedje gelegen, afwisselend in het zwembad gezeten, heel veel gekletst en gegeten. Mijn vriendin vindt het totaal niet erg om af en toe zelf een rondje sauna te doen en we kunnen allebei goed alleen zijn en zodra we weer samen zijn kletsen we weer verder. Ik had een goede reden om mijn oude naam te veranderen Absoluut, voelt echt als een cadeau dat de bedrijfsarts zo zorg heeft voor mij en ons kindje… Slaap lekker allemaal!