Dat is inderdaad een hele lijst aan uitgaven! En toch vraag ik me af moet dat allemaal? En, als dat dan moet, moet dat dan voor de nieuwprijs? Of, zou je daarin keuzes kunnen maken? De schutting bijv. in delen afbetalen aan de buren? Een tweedehands laptop? Als het een vakantiekamp is en geen schoolkamp; soms is ‘nee-zeggen’ ook een keuze. Als er geen geld is voor de ortho; tja.. dan kan het niet.. de orthodontist is geen noodzaak (al voelt het voor menig puber -en wellicht ouder- wel zo). Wat ik probeer te zeggen is, soms moeten we keuzes maken in onze leefstijl. Want én 2 auto’s én een elektrische fiets; een gewone fiets volstaat ook. En, in hoeverre is die 2e auto echt nodig of het is meer uit gemak? Ik ken je niet en ken ook je leven niet, en weet ook niet of bovenstaande vragen aan de orde zijn. Maar soms zitten we zo vast in onze gewoontes/norm, dat we niet meer zien welke keuzes er gemaakt zouden kunnen worden. Succes iig, want makkelijk is het indd niet!
Dit geldt idd voor velen. Waar je als buitenstaander mogelijkheden ziet, zie je dat soms zelf niet meer. Wij hadden dat jaren terug met onze 2e auto. Ik werkte niet, hij stond grotendeels stil. Ik was overtuigd dat we eigenlijk niet zonder konden, maar we hebben 'm toch weg gedaan. En eerlijk, we hebben 'm al die tijd niet gemist. En dat is inmiddels ruim 6 jaar geleden. Destijds kochten we wel een elektriche bakfiets met een deel van het geld wat er door de verkoop vrij kwam en dat is een ontzettend goede zet geweest. Ik deed alles met dat ding. Zelfs de weekboodschappen gingen er moeiteloos in. Maar niet meer tanken, geen onderhoud (nou ja, de fietsenmaker dan), geen verzekering. Het bracht ruimte waar we die toen weinig hadden.
Alleen even hierop inhaken, want ben het verder met je eens, maar vaak is een beugel niet nodig. Soms is het echter wel noodzakelijk om later problemen te voorkomen, zoals bij mijn zoon. Bij mijn dochter was het cosmetisch en dus niet echt nodig, maar zoon moest echt wel.
Ja, stom hoe dat werkt hè! Dat je denkt dat het noodzakelijk is en uiteindelijk beter voor je portemonnee en je gezondheid!
Eens, alleen leven wij al erg minimaal. En dit soort uitgaves zijn nu even maar gelukkig normaal niet. ik ga een kind niet 17 km laten fietsen zonder elektrische fiets. Haar tanden staan schots en scheef en er moet drie jaar gebeugeld worden en 4 kiezen getrokken. Als we nu later beginnen is dat niet goed voor de stand van haar kaak. Dus ja, keuzes. Helaas werken wij beiden niet in de buur en hebben we geprobeerd met 1 auto. En nee dat was niet haalbaar. Mijn man had een leaseauto maar raakte zijn baan kwijt, heeft een nieuwe baan maar zonder lease. ik ben helemaal voor het maken van keuzes. Daarom leven wij verder best sober. We winkelen amper, hebben niet te veel kleding en hoeven nooit de nieuwste dingen op elektronica gebied enz. We gaan ook niet vaak op vakantie en niet ver. mijn punt: soms komt gewoon alles bij elkaar en dan is het veel, waar TS ook mee begon. En gelukkig hebben wij een buffer om dit redelijk mee op te vangen. Wij denken bij alles echt goed na is dit nodig. maar ik zie om mij heen dat mensen dat niet meer hebben. En dan? Dan gaat t vaak van t ene gat naar t andere. Dus oprecht mijn vraag, hoe doen mensen dat? Ook ivm werk waarbij ik soms ook met clienten denk, hoe nu dan?
Dat zal echt wel eens puzzelen zijn @puzzelstukje! Want indd het ene gat met het andere vullen, daar blijft een tekort. Als er niet meer inkomen kan komen door extra te gaan werken, toch eens bij de gemeente informeren of ze kunnen helpen of een budgetcoach hebben die eens mee kan kijken? Wat mij heeft geholpen is er heel veel over lezen, in boeken en op internet. Bedrijven/Mensen op Instagram volgen zodat ik er dagelijks mee geconfronteerd wordt. Maar ook inzicht krijgen. Wéét wat er binnenkomt en uitgaat, en denk het niet te weten. Want dat is altijd meer dan je denkt.
Wij hebben het nu financieel makkelijker dan onze eerste jaren samen, onze buffer is nu dus groter en dan kan je deze tegenvallers veel makkelijker opvangen. Toch hadden wij in onze beginjaren met 'startend inkomen' weliswaar minder buffer, maar gelukkig nooit problemen met onverwachte rekeningen. Niet dat ik het niet zonde vond van dat geld, we hadden er heel graag andere dingen van willen doen , maar het geld was dus blijkbaar nodig voor andere dingen. Daar hebben we uiteraard toen wel keuzes voor moeten maken. Waar vrienden van ons destijds heel makkelijk allerlei uitgaven hadden, uitjes, gebruiksartikelen, hebbedingetjes, terrasje hier, restaurant daar, maakten wij andere keuzes. Soms gingen we mee, andere keren sloegen we dus over. Ja, vaak ook jammer. Maar wat je niet hebt, kun je niet uitgeven vonden we. En ons idee was dat 'onverwachte rekeningen' er aan de voorkant, bij de 'vaste gereserveerde lasten' al bij hoorden. Die vrienden deden dat anders maar hadden dan bijvoorbeeld wel meermaals per jaar 'ineens' geldzorgen door onverwachte rekeningen omdat dan het geld al op was. Het is mijns inziens dus ook wel een soort levensstijl en dat zit in je of niet. Iedereen doet dat op z'n eigen manier. Wanneer je merkt dat je het anders wil zal je moeten kijken waar het anders kan. Boodschappen worden inderdaad duurder, daar komen we niet onderuit. Wel kun je soms kijken of je anders kan inkopen, goedkopere merken, naar een markt, een buitenlandse supermarkt, een boer. Kunnen je inkomsten hoger worden of juist je uitgaven lager? Waar kun je evt nog op besparen omdat het bij de afweging moeten/mogen toch eigenlijk meer een luxe (mogen) is. Soms hebben we abonnementen, kledinguitgaven, uitstapjes, vakanties, 'luxere' boodschappen, enzovoorts, die we willen doen en er dus bij vinden horen maar dus wel onder 'mogen' vallen en niet onder 'moeten'. En het is zeker zo hoor, dat de één nou eenmaal een veel lager inkomen heeft dan de ander. Dat is absoluut niet leuk! Dan zijn logischerwijs je uitgaven kleiner, kun je minder of weinig en heb je geen buffer. Iedereen kan dus enkel kijken naar z'n eigen portemonnee. Feit blijft dat er een balans zal moeten zijn. Wat er in komt, wat er uit gaat (inclusief onverwachte uitgaven) en wat je overhoudt om 'vrij' te kunnen besteden. Je zou eens kunnen kijken of je toch wat meer kan reserveren per maand en weg kan zetten. Stel dat je nu gemiddeld zo'n 1000 euro onverwachte kosten hebt, kun je dat 1/12e per maand wegzetten als reservering en heb je t toch niet nodig gehad heb je óf een extraatje, óf je gebruikt het voor het volgende jaar.
Eens. Nu moet ik zeggen dat wij het prima hebben, we redden het. Wij zijn echt bewust van wat er in en uitgaat. Wij kunnen ook de action ingaan en niks kopen bijvoorbeeld. maar, clienten van mij dus niet. En ik vind het lastig om bij hun tot het punt te komen waarop zij het licht zien. Dat zij niet meer kunnen uitgeven dan wat ze hebben en dat het slim is om iets te sparen. Al is het 25 euro per maand.
Dit is uiteindelijk wel een keuze. Zolang bestaan elektrische fietsen namelijk nog niet, en kinderen die 17 km naar school moeten fietsen is van alle tijden. Ik ken nog steeds kinderen die dit moeten en geen elektrische fiets hebben. En ik snap echt wel dat je nu soms bijna 'moet' omdat alle andere kinderen die dezelfde kant op fietsen wel een elektrische fiets hebben en je dus anders niet kan meefietsen met elkaar. En dat we nu anders denken over 17 kilometer dan 20 jaar geleden. Het voelt dus zeker soms als een uitgave die moet, echter blijft het uiteindelijk als we eerlijk zijn natuurlijk wel een keuze. Je komt immers op een normale fiets ook op school.
Ja alles is een keuze, maar 17km op een gewone fiets (terwijl je nu dus andere opties hebt tov vroeger) vind ik ook not done. Alleen al gekeken naar de tijd die je dat elke dag kost, dat zou voor mij geen optie zijn. Heeft voor mij niks met andere kinderen te maken, maar ik zou het gewoon echt niet nodig vinden. Zelfs moest ik altijd 11 km, elke dag 6 jaar lang. Vond het vreselijk!
ik snap je gedachte alleen werkt het in de praktijk niet zo. Ze zou om half acht al wegmoeten op elektrische fiets. Op een gewone fiets vind ik dat oprecht niet te doen. Of je moet met de bus wat ook veel geld kost. Plus dat ze dan met niemand kan meefietsen want iedereen fietst elektisch.
Wat eet ze dan bijvoorbeeld? Ik zou namelijk zelf eerder op vlees besparen en t een paar keer overslaan dan op groente. Of heel simpel een half worstje, 3 goedkope vissticks, een diepvrieshamburgertje per keer nuttigen.
Precies, dat bedoelde ik ook met dat het uiteindelijk wel een keuze is. Ik ken kinderen die dus inderdaad om 7:10u op de fiets zitten en niet mee kunnen fietsen met anderen omdat er simpelweg echt geen geld is voor een elektrische fiets. Nee, dat is niet leuk, maar het is zoals het is.
ja dat zal in bepaalde gevallen zeker zo zijn maar niet onze keuze. In die gevallen zal het zo zijn dat er helemaal geen geld is. Of zo weinig dat het echt niet kan. Dan vind ik het alsnog geen keuze. Dan vind ik het meer het kan niet want geen geld. Want als het echt een keuze was hadden ze een elektrische fiets gehad.
Helaas nu weer kiespijn maar dan aan een andere kies. Dus als het morgen nog zo is maandag maar weer bellen met de tandarts om te laten checken. Wordt er gek van. Weer een rekening. Ik ga maar voortaan geen nootjes meer eten. Ortho is voor dochter echt nodig, ze bijt haar wangen kapot en de onderkaak staat te ver naar voren. Als het niet lukt met een beugel dan wordt het opereren als ze uitgegroeid is.
De mensen die ik ken die in deze situatie zitten, en dat zijn er de afgelopen jaren wel meer dan één gezin, vinden het zelf ook gewoon een principe kwestie naast t feit dat ze er teveel voor zouden moeten laten om hem aan te kunnen schaffen. Die moesten zelf vroeger ook zover fietsen en vinden dat ze er niet minder om zijn geworden. En vinden dat het ook gewoon gezond is en goed voor de conditie. 'En ja, heel vervelend dat ze dan niet mee kunnen fietsen maar het is kolder dat ik een elektrische fiets moet aanschaffen omdat een ander die keus maakt'. Ik denk zeker dat je veel makkelijker de keuze maakt om je kind het niet 'aan te doen' om zover te fietsen, wanneer je het ook kan betalen (ookal is het dan iets anders laten of het bij elkaar schrapen). En kun je dat niet dat je dan makkelijker kunt denken 'het is zoals het is'. Je leeft wat dat betreft naar je inkomen, iedereen maakt eigen keuzes, heeft andere principes en andere maatstaven.
Ik vind dat altijd een beetje sneu. "Ik moest het vroeger dus mijn kind moet het nu ook!" Maar hoe vaak heb jij in de regen/kou op de fiets gezeten vervloekend dat je weer dat takke eind moest fietsen? Ik moest vroeger 15km fietsen of met de bus. Nou ik kan je vertellen dat ik misschien 1 of 2 maanden ging fietsen en de rest pakte ik de bus. Altijd die takke tegenwind op de heen en terugweg. Regenbuien die je doorweekt maakte, herfststormen of gewoon te koud. In de winter pakte ik altijd de bus Mijn kinderen hebben geluk want we gaan 10 minuten fietsen bij een middelbare school vandaan wonen maar mochten ze naar een andere school willen/gaan die ook zo ver fietsen is dan krijgen ze gewoon een elektrische fiets (ja misschien inderdaad makkelijk praten als je het wel kan betalen maar wij zullen er ook dingen voor moeten laten) omdat ik nog wel weet hoe ongelofelijk rot het was om te fietsen. En begrijp me niet verkeerd ik ging om 07.15 weg met de bus en met de fiets 07.30/07.40. Dus de bus was niet sneller ofzo. Maar gewoon de luxe om niet te hoeven fietsen heb ik toch heel erg van genoten.