Ik dacht vanmiddag aan dit topic en aan jouw voorbeeld dat je nu noemt. Ik ben tbm en ben al 2 weken zo gigantisch druk (misschien voor mijn gevoel) ik vroeg me echt af hoe werkende moeders dit allemaal zouden doen. Ik ging me zelfs een beetje schamen bij de gedachte dat ik hier moe van word. Mijn dochter is nu 7, en de tijden dat ze op school zit ben ik altijd wel bezig en onderweg. Als ze na school afspreekt bij andere kinderen thuis dan verveel ik me wel alleen thuis.
Ik had juist in de babyperiode de behoefte aan buitenshuis werken. Nu de kinderen groter zijn kan ik juist leuke dingen met ze doen. En daarnaast tijd aan mezelf besteden. Met een baby, dreumes of peuter heb je nauwelijks eigen tijd.
Ik was ook al aan het rekenen 12+8+5+4+2+4= 35 aan de ene kant 8+5+4+3+4= 24 aan de andere kant. Mijn ouders kunnen dan inmiddels sparen voor 9 (en meer nog niet uitgesloten voor de komende 20 jaar, jongste zusje is 21). Schoonouders 14, zal niet veel meer bijkomen verwacht ik
Ik heb weleens een poosje tussen 2 banen ingezeten. Nooit langer dan 2 à 3 maanden maar ik had het er dus laatst met m’n moeder over dat ik het gevoel had dat ik het toen drukker had dan als ik werk. Geen idee waar dat gevoel vandaan kwam want nu doe ik dezelfde dingen en werk ik er 36 uur (is bij ons fulltime) bij. Soms 40 als ik door het land erbij moet rijden. Dus snap je gevoel wel en je hoeft je heus niet schuldig te voelen hoor. Iedereen heeft het druk op z’n eigen manier en het één is niet beter dan het andere. Soms zeggen mensen weleens; ja naast m’n werk heb ik ook nog alle andere dingen die een tbm alleen maar heeft. Maar als je werkt en je kinderen gaan naar school en opvang, wordt je huis lang niet zo vies als dat je de ganse dag thuis bent.
Het bovenste ligt natuurlijk wel heel erg aan het kind zelf. Bij ons in NL is part time veel gangbaarder. Toen de kinderen nog jonger waren werkte ik ook "maar "2 dagen en ik vond het toen ook meer dan genoeg. 2 dagen BSO en 2 dagen creche was hier echt genoeg. Al die stress wanneer er eens een kind ziek werd. Nu zijn ze op een leeftijd dat ze bij ziek zijn ook alleen thuis kunnen blijven ( matig ziek dan) en anders werk ik vanuit huis voor onze jongste dochter. Ik heb ook het geluk dat mijn werk nog geen 5 minuten fietsen is want als er weleens een niet zo lekker thuis is fiets ik met de lunch op en neer en dat vinden ze ook fijn en gezellig. Ik vind het echt knap dat er zoveel moeders/ vaders beiden FT kunnen werken. Hier zou dat nooit gewerkt hebben. Alleen al de bezoekjes aan otho, tandarts of eens naar de huisarts daarvan zou ik echt niet weten hoe dat te doen bij een FT functie.
Haha als mijn oudste net zo vroeg is als ik, dan kan dat net. Dan is mijn jongste 18. Had ik iets meer tijd er tussen moeten laten anders
En ook bij ons was voor de oudste opvang na school niet goed geweest. Had ik vaak vrij moeten regelen ivm ingestort kind door overprikkeling
Ja dat was hier zo. Ging gewoon niet. Deed niks anders meer dan huilen na de nso, was gewoon heel zielig. En eerlijk, de andere 2 vinden het ook gewoon heel fijn dat er altijd iemand is. Laatst was ik een middagje weg, jongste bij een vriendje en dochter was helemaal enthousiast dat ze de middag alleen was. Snap ik wel, vond ik ook relaxed toen ik die leeftijd had. Toen ik thuiskwam gaf ze aan het het eerste uur wel leuk te vinden, maar daarna vooral saai.
Ja dat blijft dan toch wel leuk. Mijn dochter van 17 jaar stuurt me ook weleens een berichtje van joh mam waar zit je en hoe laat kom je thuis? Die heeft altijd iemand nodig om tegen te lullen. Ze is ook blij als ik opgehoepeld ben wanneer we weer een vragenuurtje hebben gehad over school en vriendjes
Meer zoals mijn moeder. Zelf 15 jaar spreiding, jongste was 7 toen ze tante werd dus dat liep over (Al wil(de) ze echt geen oppasoma worden, alleen incidenteel oppassen)
Dat vond ik vroeger ook uurtje is leuk maar daarna niet meer. Al kwam dat uur ook niet vaak voor als 3e in rij van 8 kinderen
Overigens ben ik heel blij dat ik niet buitenshuis moet werken, zou daar denk echt niet gelukkig vsn worden Zeker niet als man hetzelfde doet als nu en ik er dus 24/5 alleen voor sta.
Dat laatste kun je dan verdelen met je man. En ik krijg voor dat soort dingen zorgverlof. Maar hier niet fulltime. Allebei 1 dag vrij. Fulltime lijkt me lastig dan ja.
Ik was heel vaak alleen, vond ik helemaal niet leuk. We waren met 2 kinderen en mijn ouders werken allebei bijna fulltime, dat vond ik altijd zo ongezellig. Ze vindt dit zelf nu ook heel jammer, maar goed, achteraf is altijd makkelijk praten. Hier zitten ze in de middag met zijn allen aan tafel huiswerk te maken, beste moment van de dag (vinden zij niet uiteraard qua huiswerk), maar ik geniet er echt van dat ze dat beneden doen, eerst even kletsen hoe hun dag was etc.
En andersom geldt het ook merkte ik bij vriendjes en vriendinnetjes. Die hadden er zo’n hekel aan dat hun moeder er áltijd was als ze thuis van school kwamen. Altijd maar dat eeuwige zitten met thee en koekjes (niet dat jij dit doet hoor maar algemeen) en denken dat dit het beste is voor kinderen. En dan afgeven op bijvoorbeeld mijn moeder die werkte en ons op een bepaalde leeftijd alleen naar huis liet gaan als wij uit school kwamen. Ik bedoel: toen waren m’n zus en ik een jaar of 14. Kon toen best. Ook in 1995 was dit al een discussiepunt bij ouders Ik vind: kijk naar je kind en pas het daarop aan. Ik heb het geluk dat ik thuis kan werken wanneer ik wil (en dat dus nu ook noodgedwongen al ruim 3 maanden doe). Anderen hebben dit niet en zijn afhankelijk van BSO of opa en oma of wie dan ook. Ik vind dat mijn ouders het perfect hebben gedaan. Ons losgelaten op bepaalde punten maar wel altijd in de buurt (werk in de buurt van huis).