Hallo mama’s, Iemand van jullie ervaring met een oververmoeide baby? Helaas lukt het al weken niet om ons kleintje van bijna 8 weken een deftige dut te laten doen overdag. Hierdoor is hij ‘s avonds helemaal overprikkeld en weent hij uren hysterisch. ‘S nachts slaapt hij dan mooie blokken door om zijn slaap in te halen. Wij vinden telkens een manier om hem uiteindelijk in slaap te krijgen. In de box, in de wipper, eetstoel, mamaroo, bij ons in de zetel, maar helaas is alles maar van korte duur en na een dag of 2 werkt het niet meer. We vinden dus geen inspiratie meer. Zelfs als we hem in slaap krijgen doet hij slechts een dutje van 15min waarna hij hysterisch huilend wakker wordt. We zijn dus op het punt gekomen waar hij praktisch niet meer slaapt overdag en zijn zowat ten einde raad. Gek genoeg is zijn avond ritueel heel duidelijk en valt hij hiermee in slaap. We probeerden dat ritueel overdag en vroeger op de avond toe te passen, maar helaas heeft dit nog nooit gewerkt. Iemand nog tips? Onze jongen heeft trouwens last van reflux waarvoor hij medicatie krijgt en ik op koemelk vrij dieet ben, helaas is het hierdoor nog niet geminderd. Hij heeft door de medicatie ook nog eens redelijk wat krampjes erbij gekregen.
Ja dat was hier ook en draagdoek was de oplossing. Zeker met refluxklachten kan het rechtop slapen verlichting geven. En ze hebben nog veel behoefte aan nabijheid, wat meestal na 3/4 maanden verandert. Dan lukt bedje vaak een stuk beter. Dus draagdoek zou mijn advies zijn, dan ben je ook een stuk flexibeler.
Herkenbaar, ons meisje is nu bijna 4 maanden en de eerste 2 maanden was hier ook echt drama. Lichamelijk alles uitgesloten, uiteindelijk bleek ze oververmoeid en kon hierdoor niet meer in slaap komen en alles was teveel. Hoe meer opties wij probeerden, hoe erger zij overstuur raakte. Draagzak wilde ze hier niet, maar gelukkig kreeg ik d'r wel altijd in de kinderwagen in slaap, maar die moest wel in beweging blijven. Dat ging natuurlijk ook niet de hele dag en naar mate ze ouder werd werd ze ook sneller wakker van omgevingsgeluid. Hier werd ook in de nacht goed geslapen en dat was de reden dat ik dacht, dan moeten we doen wat we in de nacht ook doen. Dus voeden in alle rust en slapen in een donkere ruimte. Met een week of 6 zijn wij heel strikt naar de wakkertijden gaan kijken (slaapsignalen gaf en geeft ze nogsteeds amper aan). We probeerden het ritme slapen, verschonen, voeden, even spelen/uitbuiken en dan weer naar bed aan te houden. Dit ging niet altijd en inmiddels doen we het ook niet meer, maar het hielp in het begin wel om een beetje houvast te hebben en dan ging ze na max 5 kwartier naar bed. We maakten de kamer donker, legden d'r elk slaapje in de puckababy (werd ze eerst wel boos om) en dan legden we d'r in de wieg, die schommelden we dan heen en weer tot ze sliep. Ging ze huilen, dan haalden we haar eruit en liepen met dr op de arm door de donkere kamer tot ze weer rustig was, dan terug leggen en wieg wiebelen tot ze sliep. Werkte dat niet dan lieten we d'r bij ons op d'r arm in slaap vallen en legde haar slapend weg. Lukte het echt niet, dan ging ze in de wandelwagen zodat ze in elk geval even sliep en probeerden we het volgende slaapje opnieuw. Wij merkten na een week of 2 dat het steeds beter ging en op een gegeven moment zei ik tegen mijn man, hé ik heb vandaag de hele dag de kinderwagen niet nodig gehad. Het kostte echt heel veel energie (en ook tranen hoor) het was zo vermoeiend en ook op de arm sliep ze maar 15-20 minuten dus dat was ook de oplossing niet. Ik heb er heel veel moeite mee gehad dat ik haar niet getroost kreeg en kon troosten door bij me te nemen, zo'n boos meisje. Hier was het echt continue hetzelfde doen zodat ze dat ging herkennen en blijven volhouden, maar afwisselen met man, zodra hij thuis kwam uit z'n werk nam hij het over want dan was mijn geduld en energie echt op. Ik kon dan even opladen door eten koken of een was vouwen en de avond wisselden we dan af. We zijn trouwens ook nog bij een osteopaat geweest. Zij heeft een blokkade in haar nekje verholpen en op haar advies zijn we probiotica gaan geven omdat ze heel veel moeite met de ontlasting had nadat ik was overgestapt van borst naar flesvoeding. Daarbij vergeleek ze onze dochter ook met een computer op stand-by als ze sliep. Een heel alert meisje en zodra ze iets hoorde of er tikte iets of iemand tegen d'r aan schrok ze wakker. Dat bevestigde dat we haar echt een rustige slaapplek moesten geven. Het is een heel verhaal, maar ze is hier nu bijna 4 maanden en het zonnetje in huis. Ze slaapt alle slaapjes in bed, valt 80% van de tijd zelf in slaap, maar slaapt op de dag nog steeds niet super veel, maar voldoende voor haar blijkbaar. Wel blijft ze heel gevoelig. Als we weggaan met dr eindigt het bijna altijd in ontroostbaar huilen tot we weer thuis zijn. Boodschapje of iets gaat prima en ze valt ook wel eens in de maxi cosi in slaap, maar op visite bijv is lastig. We krijgen d'r dan wel even in slaap, maar niet goed genoeg waardoor ze niet uitgerust is. Ik ben dus vrij veel thuis met dr omdat na meerdere keren proberen echt gebleken is dat het niet werkt. Soms kiezen we er bewust voor om wel weg te gaan, we hebben namelijk nog 2 oudere kinderen, maar dan zorgen we ook dat ze bijv het eerste slaapje wel thuis doet of dat we 's middags op tijd weer thuis zijn en nooit 2 dagen achter elkaar weg, zodat ze de dag erna weer een beetje kan bijkomen. Heel veel sterkte, het is echt super vermoeiend en het maakte mij ook erg onzeker dat ik mijn eigen baby niet getroost kreeg. Ik had er al 2, waarom lukte het me dit keer niet? De 3R's en voorspelbaarheid waren hier echt de sleutel en hoe vermoeiend ook, volhouden. Want elke keer wat anders uitproberen geeft alleen maar meer onrust.
https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/baby-wil-niet-bij-ons-slapen.730259/ Mijn topic van een paar weken geleden. Misschien haal je er nog tips uit? Schiet me nog wat te binnen, mijn oudste 2 sliepen op hun buik. Die vielen vaak wel bij ons in slaap en legden we dan op de buik weg. Zeker de middelste kon dan uren slapen.
De draagdoek gebruiken we al vaak, maar ik kan helaas fysiek geen hele dag rond lopen, ik ben nog wat flauw van bloed tekort en zo goed is mijn fysiek nog niet.
Heel herkenbaar. De slaap signalen zijn me duidelijk en worden ook elke keer op ingespeeld. Alleen niet in zijn kamertje boven. Hij slaapt sinds de geboorte ingebakerd in de nacht is dit geen probleem. Overdag maakt hij vaak drama er rond. Soms slagen we er wel in om hem in slaap te krijgen in het park ingebakerd maar dat is dan weer een hazenslaapje en wordt hij weer moody wakker. Wij zijn graag wat flexibel en willen ons dan ook niet vast klampen aan zijn bed om dutjes te doen aangezien het een gewoonte zal worden en hij later ook enkel in zijn bed zal slapen. Momenteel wordt hij ook gewoon hysterisch van het in bed leggen overdag. Hij merkt duidelijk dat het geen nacht is en geraakt helemaal overstuur.
Dit doen we alleen is heel de dag rond wandelen geen optie. Die hou ik dan liefst voor als echt niets meer helpt om hem te troosten.
Ik begrijp dat je flexibel wil zijn. Ik wil van nature ook niet te moeilijk doen en baby gewoon lekker overal mee naar toe nemen en laten slapen etc. Maar mijn ervaring is dat dat niet werkte dit keer (bij de andere 2 trouwens ook niet super hoor). En ik kon een hele dag lopen na keizersnede ook niet volhouden. Dus omdat wij wisten dat ze in de nacht op die manier kon slapen zijn we dat overdag dus elk slaapje gaan toepassen en volhouden. We probeerden het een half uur en anders dus alsnog wandelen of autorijden o.i.d. zodat ze wel een dutje deed.