Dan nog gaat het er nog steeds om dat er mensen zijn die niets hebben. Of jij Sint nu luxe vind en ik niet veranderd daar niets aan. Als je het wil kopen en het kan niet is het triest (en niet met voorbeelden afkomen van wat je allemaal niet kan kopen, het is volgens mij al lang duidelijk wat ik bedoel). En Sint kan je gelukkig ook kopen voor het een dure periode is.
Ik denk, los van de wel/niet zielig discussie, dat bij een diepe kinderwens de financiën en verstand niet op de eerste plaats staan bij de overweging. En dan heb je ook nog gezinnen die het aantal kinderen bewust niet zelf regelen maar het aan God overlaten. Zelf zijn we wel bewust gestopt bij twee. Niet vanwege financiën, maar om nog genoeg tijd en aandacht te kunnen hebben voor ze (en omdat ik niet nog eens de stress van jarenlang 'proberen' erbij kon hebben)
Maar dat maakt dus niet uit of je nou 1, 2 of 6 kinderen heb. Het ene gezin heeft het nou eenmaal breder dan het andere gezin. Het gezin met 6 kinderen kan het breder hebben dan het gezin met 2 kinderen. Je financiële situatie kan ook opeens veranderen. Ik vind gewoon dat er niet geoordeeld kan en mag worden over gezinnen. Niet over een gezin met 2 kids en niet over een gezin met 6 kids.
Misschien heb jij daar wel gelijk in. En is dat de reden. Overigens is de reden dat wij bij 2 gestopt zijn exact hetzelfde als bij jullie. En wat ben ik daar nu blij om gezien de aandacht en begeleiding die ze nodig hebben.
Daarom gaan wij dan ook de hele dag, dan is het dure bad wel de moeite. En we gaan ook maar zelden, dat scheelt ook. Als het wekelijks of maandelijks zou zijn zou het wel het saaie bad zijn. En als puber gingen we gewoon naar de maas, dichtste bij en gratis
En dan heb je dus gezinnen ( die waar ik het al heel de tijd over heb) ook mensen die ondanks hun financiële problemen er voor kiezen om steeds meer kinderen te krijgen. Jij vind dat prima, ik heb die jongen hier gezien en vind dat alles behalve prima en zeker geen teken van voldoende liefde of een groot hart.
Ik zeg niet dat ik dat prima vind. Ik ga daar niet over oordelen ! Je weet niet wat er binnen een gezin gebeurt waardoor ze het financieel niet breed hebben!
Helemaal mee eens. Heel vaak heb ik dit soort situaties gezien bij ouders die nauwelijks in staat zijn voor zichzelf te zorgen. Laat staan voor de kinderen. En dan bedoel ik zorgen voor zichzelf en kinderen in de brede zin van het woord.
Dat is niet eens oordelen, dat is constateren. En eender wat de reden ook is, als je aan kinderen begint als het geen vetpot is en je al merkt dat het moeilijk of zelf heel moeilijk is met 2 kleine kindjes, is nog 3 extra kinderen op de wereld zetten nooit een oplossing of een stap in de goede richting.
Dit maar om 1 of andere reden is dit iets wat je niet mag zeggen. Mijn vader komt uit zo een gezin en helaas heeft niet iedereen van het gezin waarin hij opgroeide het anders aangepakt. Resultaat ook die hebben een hoop kinderen waarvan er 3 zijn die sowieso ook die kant opgaan.
dat is er zeker. Ik zie dit in mijn werk genoeg. En dat is al heftig zat. maar… daar zit denk ik het verschil met wat er in dit topic bedoelt wordt. Dit zijn niet de gezinnen waar men nu over praat in dit topic. Hier wordt meer benoemd dat het gaat om keuzes maken. Voor de een is een dagje efteling per jaar een pre. Voor de ander totaal niet belangrijk. Daar gaat het om, die keuzes. En even daargelaten hoe het er bij sommige gezinnen aan toegaat zoals in de docu van verloren kinderen.
Maar over dit soort gezinnen gaat het nu niet. Het gaat nu over de financiële gevolgen van meer kinderen krijgen!
Dat vraag ik me af hoor of dat compleet andere gezinnen zijn. Sommigen wel denk ik maar anderen ook niet. Juist bij in dit soort situaties zie je geen besef van wat het kost om kinderen op te voeden en te onderhouden. Daar lijkt het vaker meer te zijn van waar er 1 kan eten kunnen er ook 2 of 5 eten. Veel meer dan liefde is er niet nodig en dat soort uitgangspunten. Terwijl in de praktijk men dus totaal niet rondkomt met wat men heeft. Het verplaatsen in kinderen is vaak ook lastig. Wat die nodig hebben maar ook wat het voor impact op een kind heeft.
Juist bij dit type gezinnen is dat een heel groot issue. Het gebrek aan inzicht en verantwoordelijkheid hiervoor nemen.
Het levens standaard is ook wel erg veranderd dan 30 jaar terug. Wij waren blij en tevreden om naar een simpele speeltuin zwembad of kinderboerderij te gaan. En een telefoon wat is dat. Laat staan een verjaardag feestje thuis met spelletjes. Nu moet er een telefoon komen, het liefst nog als ze in de buik zitten. En dan ook nog een die echt alles kan. Speeltuin is baloorig stel je voor dat je het word of vies. En kinderboerderij het liefst dierentuinen of pretparken. En verjaardagen zo gek en duur mogelijk. Doe je dit niet dan hoor je er niet bij. En dan van de kleding rug tassen en andere onzinnige dingen niet mee geteld.
in dit topic werd het ook nog gezegd: als je hart groot genoeg is voor nog een kindje, dan is er toch geen probleem. En dan ging het over luxere dingen laten. Noem mij maar een verwend nest, maar regelmatig nieuwe kleding, af en toe eens op vakantie, cadeautjes met pakjesavond en een uitstapje hier en daar vind ik geen luxe. Kinderen vergelijken ook onderling. Een puber die nooit op vakantie gaat, zn enige uitstap het bos of de speeltuin om de hoek is en kleding uit de 2e handswinkel krijgt vind ik sneu ja. Want die ziet hoe het op heel veel plekken anders gaat. En je hoeft je niet continue te spiegelen aan een ander, mijn kinderen krijgen niet voor 100en euro's cadeau's, ook al krijgen anderen dat wel. En het lid waar ik in eerste instantie op reageerde noemde later wel in een post dat ze zo leven zodat ze alle rekeningen kunnen blijven betalen. Dan beweer ik niet dat je in armoede leeft, want dat is nog veel heftiger. Maar dan is er dus ook niet iets over. En dan komt de gedachte in mij op: waarom niet maar 3 kinderen zodat je wat ruimer zit. Kun je nog steeds eenvoudig en simpel leven hoor, maar dan heb je wel een back up als je die ineens nodig hebt, iets om op terug te vallen.
Nou idd. Als nr 2 geen "specialiteit " had gehad was een derde misschien nog wel te doen geweest. Maar met alle extra's... poeh. Het is goed zo met ons vieren.
Die hebben we. We hebben een Hoger gelegen back up. En ik snap het als velen dat niet begrijpen (hoeft ook niet, daarom heet het ook geloof), maar Hij heeft ons nog nooit laten vallen. Soms snap ik het ook niet hoe, maar we komen nooit te kort (financieel, maar er is zoveel meer dan alleen dat) en zijn volmaakt gelukkig. En dan nog snap ik je wel. Ik heb worstelingen gehad. De jongste 2 kwamen niet gepland. Maar er is geen moment dat ik denk: hoe gaan we dat ooit doen?