In zulke gezinnen komt vaak veel meer kijken dan enkel het niet breed hebben en geen luxe dingen te kunnen doen. Vaak psychische klachten, wat dan weer samen gaat met verwaarlozing van zichzelf, het huis en/of de kinderen. Verkeerde keuzes maken, waardoor er schulden ontstaan, enz. Die hebben hulp nodig. Maar dat zijn volgens mij wel hele andere gezinnen en situaties waar het hier in de eerste plaats om ging
Ik snap dat ook niet zo goed. Maar voor hun die geloven is te begrijpen. En heel eerlijk ik wil het ook niet begrijpen.
Ik denk dat het vooral te maken heeft met je referentiekader en wat je mee maakt in je leven. Ik kreeg mijn rijbewijs en studies en ik wil mijn kinderen graag dezelfde springplank geven. Ik moet 2 kinderen missen en ik heb mij voorgenomen met hun broertjes mooie herinneringen te maken. Daar horen voor mij ook vakanties en uitstapjes bij. Deze luxe kunnen we ons niet permitteren voor meer kinderen, dan moeten we echt anders gaan leven. De stress van een zwangerschap zou sowieso einde relatie zijn denk ik, dus het is goed zo❤️ Maar ook ik ben altijd verbaasd over de grote gezinnen met huisdieren en andere situaties die hier geschetst zijn waarbij het verder gaat dan vakantie. Wij kiezen bewust al niet voor een hond omdat de kosten echt op kunnen lopen.
Ahh joh iedereen moet daar zijn eigen keuzes in maken. Wij hebben 3 kinderen en alles is enorm duur. Een vierde kind erbij had ik sws niet getrokken icm werk/ huishouden/ psyche etc en als iemand dan blij wordt van een groot gezin dan lekker doen. Hier is de oudste zowat 20 jaar en wij betalen zijn opleiding maar verder heb ik nog weinig kosten aan die jongen. Hij verdient flink naast zijn school en doet zijn eigen boodschappen en betaald zijn eigen kleding. Ik stop hem wel regelmatig iets toe omdat ik het ook niet nodig vindt dat die alles zelf moet betalen.Pas zijn we alleen met hem uiteten geweest en dan even 1 op 1 aandacht. Toen de kinderen nog jonger waren deden we best veel uitstapjes maar kan me nog wel herinneren dat ze toen serieus eens vroegen of we een keer thuis konden blijven Weer in de auto en dat rondslenteren. Al die uitstapjes worden ook vaak gedaan omdat wij als ouders denken dat kinderen dit altijd maar leuk vinden en natuurlijk is de Efteling leuk voor een keer maar ook zonder Efteling worden ze groot en gelukkig. Natuurlijk is het sneu als kinderen niet mee kunnen doen aan activiteiten maar op scholen zijn daar potjes voor en als ik als ouder zou weten dat een kind het niet zo breed heeft thuis dan neem ik ze met alle liefde van de wereld mee op mijn kosten naar het zwembad. Overal is wel een mouw aan te passen.
Dit is precies wat ik wilde gaan zeggen. Het gaat niet om een ijsje of uitstapje naar het zwembad of Efteling. Het gaat om evt kansen voor de toekomst die gehypothekeerd worden. Kinderen die niet kunnen gaan studeren of onvoldoende mobiliteit hebben om op werkplekken te raken omdat het te duur is. De oudste en evt tweede kunnen nog maar dan is het mss klaar. OK er zijn bv studiebeurzen, maar regels zijn vaak zo streng dat mensen net uit de boot vallen... Ik heb ook het idee dat ik mijn kinderen zo goed mogelijk op weg wil zetten - en dan heb ik nog het geluk dat ik goed mijn boterham verdien en ex ook. Met 2 zal dit nog best wel lukken, maar 4 of 5??
Maar niet elk kind gaat hbo of hoger studeren hè, en dan is de studie niet zo duur. Zegt overigens niks over kansen later want in de techniek valt op mbo ook goed geld te verdienen.
misschien ben ik spuit 11, moet nog wat pagina’s bij lezen maar uiteindelijk zit geluk ook niet in materiële zaken, een liefdevolle thuis situatie maakt kinderen gelukkig.
Ja tot op bepaalde hoogte, want geld maakt misschien niet gelukkig, maar een tekort aan geld kan wel degelijk heel ongelukkig maken.
Ja maar in hoeverre lukt dat altijd? Als jij net wel of net niet genoeg hebt om om je rekeningen te betalen of brood te kopen, dan kan ik mij niet voorstellen dat je dat als (ouder) kind niet doorhebt. Ik ken ook iemand die regelmatig op Facebook oproepjes doet, zodat ze haar kinderen een sinterklaasfeest kan geven oid en de kinderen zitten zelf ook op fb. Kan me geen puber voorstellen die daar niet even bij stil zou staan.
Ja dat is waar ik zat met mijn hoofd aan jongere kinderen dan pubers te denken. Vanaf de puber leeftijd kan dat een lastig iets worden.
Het brengt altijd spanning in een gezin. Wij hadden vroeger ook maanden die te lang waren voor t salaris. De metaal verdiende gewoon bagger slecht. De laatste dagen aten we dan in melk gekookte macaroni met suiker en een beetje boter. Of boterhamworst uit blik, speklap (destijds nog het armeluis vlees) Honger hebben we niet gehad, mijn moeder was redelijk creatief met budget maaltijden. En wij hadden toch iets warms en vullends in je buik. Voedzaam is een tweede. Kleding werd gerepareerd of zelf gemaakt (toen was dat nog lonend), idem voor speelgoed of elektra spullen. We zijn er niet slechter van geworden in the long run maar wel zeer bewust van geld, herbruik/reparatie. Maar leuk waren die tijden niet, ookal hielden ze de grootste zorgen wel bij ons weg, we waren natuurlijk niet blind of doof voor de zorgen die er waren en de spanning die t meebracht. Pas toen de kinderen de deur uit waren was t salaris van mn ouders dermate niveau dat ze zorgenloos konden zijn. Weet nog wel dat ik met mijn eerste loonstrook van mn "echte baan" mn vader en moeder met beiden 40 jaar vakervaring en kunde overtrof. Zij waren blij voor mij, maar ik gunde het hen veel meer. Ik kwam net kijken, was nog in opleiding met een bureau baantje.
Maar geldzorgen geven ook veel stress. Dit breng je ook over op je kinderen, bewust of niet bewust. Want eerlijk hè, als ik stress heb is mijn lontje een stuk korter/heb ik veel minder geduld/ben ik onredelijker dan als ik geen stress heb. Ook jonge kinderen krijgen daar wat van mee, al weten ze niet waarom, ze weten wel degelijk dat er iets aan de hand is.
Exact, en als het met jonge kinderen beknibbelen is wordt het echt lastig richting de middelbare: fiets, device voor school, kleding in volwassen maten etc. En dan komt nog later met rijbewijs, uitzet etc.
Dat is precies wat ik ook aangaf ik mijn antwoord, leuk dat je nu 5 kinderen hebt, waarvan ze opvolgend kleding aankunnen, etc. Maar die kinderen zijn nu nog klein en eten niet zoveel, hoe ga je dat doen in de toekomst? Dan red je het niet met 2 broden per dag en het is nu al duur. Ga je ze dan eten geven of goed voedsel geven? Van hoop en geloof kan je niet leven, Daarom vind ik het lastig om gezinnen te zien waarvan ze weinig te besteden hebben om steeds meer kinderen te krijgen, hoe doe je dat in de toekomst?
Is ook zo ik zat in mijn hoofd met de vergelijking liever financieel slecht en liefdevol thuis of liever financieel stabiel en geen fijn thuiskomen hebben. Maar het is niet zo zwart wit natuurlijk. En van liefde kun je niet leven maar denk wel dat dat de eerste levensbehoefte is voor een fijn leven.
Ik moet zeggen dat ik in eerste instantie me niet zo bewust ervan was dat oudere kinderen steeds meer geld kosten. Je denkt toch vooral aan al die babyspullen en dan 'geen luiers meer' en 'niet meer elke drie maanden een grotere kledingmaat'. Ik denk dat dat voor heel ouders geldt, het is moeilijk om zo ver vooruit te kijken.
Idd, mijn ouders hadden best willen betalen voor een studie, ze hebben ook mijn zus haar 1e studie betaald. Maar ben zelf niet gaan studeren (bewuste keuze). Dus dat kan ook nog. Vind het best bijzonder dat er bijna automatisch vanuit wordt gegaan dat een kind gaat studeren. Een rijbewijs wilde ik ook al niet Waar wij wonen is studeren gratis, dus voor ons is het sowieso geen issue in het geval de kinderen willen studeren. Maar ik ga niks pushen, het is hun eigen keuze.