Dat is het meest kortzichtige wat ik in lange tijd gelezen heb en dan beschuldig je een ander van gebrek aan sociale vaardigheden...
Maar vraag jij je dan ook niet af hoe het kan Suus? Oké, ander onderwerp maar toen ik het las dacht ik wel: huh? Hoe kom je daar nou pas na zoveel tijd achter. Nieuwsgierigheid hoor van mij
Tja....hoe kom je er pas na maanden achter dat je zwanger bent? Daar kan ik mij ook niks bij voorstellen maar gebeurt net zo goed blijkbaar.
Eerlijk hoe je er niet achter komt soms zijn ze meester verstoppers. Heb 3jaar een relatie gehad met iemand en ben er pas een paar jaar geleden achtergekomen dat hij zijn toenmalige relatie nooit beëindigt had. We waren iedere dag samen, ik ging bij hem slapen meestal in de weekenden en soms zelfs een ganse week. Was zelf meerdere malen gaan eten met zijn broer erbij. En toch was ik de andere vrouw die eigenlijk niets betekende.
Ik heb dat gedaan Tuc. Ik ben ermee verder gegaan en eerlijk? Ik vertrouw hem voor de volle 100% en hij mij. Ik heb meer vertrouwen in hem dan dat ik had in mijn ex waar ik 17 jaar mee samen was. En ik denk eerlijk dat als je niet in mijn situatie zit (en dus snapt hoe het er bij ons thuis aan toe gaat) je dit nooit gaat begrijpen. Eens bedrogen is niet altijd bedriegen. Wij hebben nu eindelijk de rust gevonden in een relatie die ‘zo hoort’ Eens een vreemdganger betekent niet altijd ‘altijd een vreemdganger’
Nope, want sommige mensen zijn gewoon keiharde leugenaars. Je hebt mensen die 20 jaar lang een compleet gezin erop nahouden. Nu is dat wel heel extreem, maar nee, vraag me dat niet af. Die andere persoon was vast heel gehaaid.
Bijzonder e. Maar dat is dus iemand met een dubbel leven e. Die zijn zo goed in liegen en bedriegen dat zowel de vaste partner als de nieuwe partner gewoon niets doorhebben.
Ik snap wel dat jij dat zegt, maar ik begrijp het niet nee. Vreemdgaan gaat bij mij over zoveel fatsoensnormen en waarden heen dat ik vind als je eenmaal die grens (mijn grens dus waarschijnlijk, want blijkbaar vind niet iedereen vreemdgaan zo erg als ik) over bent dat het dan makkelijk nog eens kan gebeuren. Ik vertrouw zo iemand nooit meer nee, echt nooit meer.
Dat geloof ik ook hoor, sommigen zijn zo gehaaid. Voor überhaupt het vreemdgaan moet je al zo kunnen liegen, dat kan ik al niet.
Tja… daar zitten meerdere redenen achter waarom iemand er pas op de helft van de zwangerschap achterkomt dat ze 4,5 maanden later gaat bevallen. En dat zal het met dit onderwerp ook wel zijn: meerdere redenen. Voor zover ik weet heb jij het niet meegemaakt? Dus laat ik de vraag graag beantwoorden aan de personen die zichzelf wel in die kwestie bevonden. @huismuissie bijvoorbeeld. Geen sneer. Geen achterbaks gedoe. Gewoon een vraag. En als ze die niet wil beantwoorden; ook goed.
En levensstijlen kunnen zo verschillen. Als iemand een drukke baan lijkt te hebben waarvoor die vaak nachten weg blijft lijkt het mij al een stuk lastiger worden.
Precies. Ik grap er wel eens over, mijn man heeft geen tijd om vreemd te gaan. Werk en reistijduren kloppen precies, dan nog 3x per week bij hockey, in de ouderraad bij de oudste op school en in de MR bij de jongste
Wellicht. Ik was 24, studeerde nog. Dus nog geen behoefte aan samenwonen of mega snel gaan. Het was gewoon gezellig. Het is een militair. Hij was vaak bij mij en dan gaf hij thuis denk ik aan dat hij op de kazerne was dat zei hij in elk geval bij mij. Gaf aan dat hij gescheiden was en dat zijn kinderen nog in het ouderlijk huis woonde met zijn ex maar hij het nog te vroeg vond mij voor te stellen. Ze hadden nogal moeite met de scheiding. Achteraf vielen de puzzelstukjes wel op hun plek. Maar wij kwamen gewoon samen in het openbaar, hij leek niet echt moeite te doen om dat te verbergen in elk geval. Dus prima, met alle je respect. Maar deze man heeft willens en wetens een dubbelleven onderhouden. En ik ben zo naïef geweest om degene waar ik een relatie mee had te vertrouwen. Dom he. Ik vertrouw mijn man nu ook. Dat is soort van de basis van een relatie. En ik weiger om op dat punt mijn naïviteit op te geven. Ik wil de man waarmee ik samen ben kunnen vertrouwen en als iemand daar misbruik van maakt dan is dat niet mijn schuld maar dat van de persoon die hier misbruik van maakt. Al is er dit keer een behoorlijk strenge selectie aan vooraf gegaan. Dus na 6 jaar samen hoop ik ook wel te kunnen stellen dat ik hem kan vertrouwen.
Mijn keus zou het ook nooit zijn. Maar ik vind wel ten alle tijden degene die vreemd gaat echt fout. Is het netjes natuurlijk niet, is het aardig, zeker niet.
Ik ben hier niet heel geheimzinnig over wie ik ben en wat mijn achtergrond is. Ik dacht dat jij mijn verhaal wel kende. Maar goed, het is niet het allerlaagse verhaal. Zijn familie is nog steeds niet op de hoogte van onze zoon. Ondanks dat hij hem erkend heeft en alimentatie betaald. En nee, het is niet aan mij om die knuppel in het hoenderhok te gooien. Ik heb er lang over nagedacht, dat is aan mijn ex. En hij wil dat niet.
Ja, want hij ziet onze zoon wel zo af en toe. Maar dit topic gaat verder niet over mij. Dus zal het verder niet kapen