Ik vind dit topic ook weg vermakelijk, maar niet echt herkenbaar. K heb ze toch echt in allerlei leeftijden (11, 15, 18, 20, 21) maar nee, hier weinig zulke puberdingen zoals ik hier lees. Gaat hier gewoon relaxed en gezellig
Ja hier ook. Enige puntje is dat dochter iets te veel op haar gsm zit, maar goed, doe ik zelf ook. En ze maakt er tekeningen op en animatie filmpjes, dus ook een vorm van creativiteit.
Oh dat hebben de oudste 2 hier gedaan haha, blijken we dus verreweg de jongste ouders te zijn. De meeste ouders zijn in de 50. Wij zijn ook allebei 39.
Kan allebei he? Dat ze af en toe irritant pubergedrag laten zien wil niet zeggen dat het nooit relaxed en gezellig isn
Dit. Voor mij hoort puberen en de daarbij horende zaken er ook gewoon bij. Binnen het gezin dat ik opgroeide was ik de opper puber en mijn man puberde nooit. En per puber is het ook heel verschillend. Onze oudste zijn puber gedrag is door zijn adhd enorm in pieken en hij heeft zichzelf soms niet onder controle (daarvoor is er begeleiding)dus dat is zeker niet altijd gezellig maar hij is tegelijk wel een zeer aangename en zorgzame kerel. De middelste is een beetje zoals ik vroeger was en bij hem kan je maar beter alles goed in het oog houden, want die heeft dezelfde kuren als dat ik had maar ook hij heeft momenten waarbij hij best vrolijk is en gewoon praat, lacht en rondloopt.
Oh nee dat bedoel ik ook niet. Maar de puberbuien die ik hier lees zijn hier in huis echt nauwelijks aanwezig.
Haha, dat werkt wel, mijn oudste vindt mij helemaal niet meer zo oud . Hij kwam een keer thuis van school, toen hij nog in groep 7 of 8 zat en hij was zich kapot geschrokken, want "alle ouders van zijn klasgenoten waren AL IN DE 40 ".
Hier twee pubers, maar het is gelukkig ook nog vaak relaxed en gezellig. Mijn dochter is wel erger (qua puberen) dan zoon. Ze is ook snel verontwaardigd als ze iets niet mag van ons, want haar vriendinnetjes mogen altijd veel meer. Zo wilde ze een paar weken geleden naar de kermis bij ons in het dorp en vond ze het de normaalste zaak van de wereld om om 2 uur ('s nachts) naar huis te lopen. Wij hoefden niet op te blijven, want ze kon best zelf naar binnen. Kind is 12 en de kermis duurt maar tot 12 uur, maar (haar woorden de kroegen zijn dan nog wel open . Gisteren was ze aan het zeuren dat het kinderarbeid was toen ik vroeg of ze haar bord even op het aanrecht wilde zetten. En vandaag ben ik op kantoor en krijg ik de hele dag al foto's van dingen die ze heeft opgeruimd en schoongemaakt (ze heeft boven en beneden alles gezogen, de koelkast helemaal schoongemaakt en opgeruimd, de spelletjeskast opgeruimd, vaatwasser uit- en weer ingeladen en ze heeft boodschappen gedaan voor het avondeten, wat ze nu aan het voorbereiden is). Vandaag geniet ik er maar even van, want morgen zal het wel weer anders zijn .
Mijn dochter is ca. 3 weken per maand normaal tot gezellig en die ene week dat haar hormonen de lucht in schieten gewoon vaak zo irritant. Zuchten, kwaad kijken en ‘jij zegt altijd/ik moet altijd van jullie (vul maar in) en weet ik wat als je ook maar 1 x ergens wat van zegt alsof ze nooit iets mag, wij altijd zeuren enz.
Wat ik echt zuur vind is dat mijn oudste van bijna 15 inmiddels na een paar jaar fors puberen nu echt een hele chille puber is, de jongste nu vol dwars brutaal stoer pubergedrag gaat vertonen pfffg here we go again. Had gehoopt op een tussenjaar haha…
Ik heb er ook zo 1. Neurologisch heel gevoelig voor smaak, geur, geluid en als hij de kans krijgt draagt ook het liefst joggingbroeken of pijama's omdat ze zo lekker zacht zijn.
Hier hoor ik het de oudste af en toe zeggen, maar alleen tegen zijn broertje, want ja bro is toch broer(tje) Hij praat ook nog vaak engelstalige gametaal en moet ik nog regelmatig vragen om gewoon ABN met ons te communiceren.
Hier geen gevoelige kinderen, maar de oudste heeft wel een periode gehad dat ze joggingbroeken naar school droeg. Nu is die fase weer een tijd voorbij, ze heeft ook een hoodie fase gehad, en een blote buik fase. Prima. Zolang ze niet in haar ondergoed naar buiten gaat en het allemaal schoon is en niet kapot (behalve die spijkerbroeken die stuk horen te zijn ) doe ik niet moeilijk.
Nog maar 10 jaar maar al aan het pre puberen denk ik, kan dat al? Hij denkt dat hij aan het puberen is en is er heel trots op en als ik iets zeg krijg ik als antwoord : maar mama, ik ben een puber eh.
Ja ik vind het zo geen gehoor maar ze groeien er ook mee op. Zelfs op tv hoor je de ene fuck na de andere fuck, zo geen gehoor. Nu vind ik dat fuck nog tot daar aan toe maar hier in de regio zijn ze ook nogal van de k woorden. Ik weet niet of je het herkent? Sommige vriendinnen van mijn dochter hebben er een handje van, bloedmooie meiden en dan komt dit uit hun bek ( zo noem ik het hoor) heb ik al eens tegen mijn dochter gezegd van daar moeten jullie echt mee stoppen, zo niet chique maar ook enorm kwetsend. Ze heeft vrienden/vriendinnen die een ouder hebben verloren aan k. Mijn oudste dochter heeft er weleens een handje van om met deze woorden te smijten in een boze bui maar dan is hier echt de maat vol, dan mag ze me bro, gast of weet ik het wat allemaal noemen maar geen k wijf Ze liet me eens een "grappig" filmpje zien van haar en een vriendin en wat hoor ik die vriendin zeggen, wat de k over iets onbenulligs, ik haak dan direct af en zeg ook dat ik er alweer klaar mee ben, die meid heeft keurige ouders die juist heel erg van het abn zijn maar dan krijg je alsnog dit. Ben weleens in een pauze op het VO geweest en in het voorbijgaan ( niet tegen mij) heb ik ziektes voorbij horen komen waarvan ik het bestaan geeneens wist.
Tuurlijk kan dat. Maar als dat zijn antwoord is, is hij wss nog niet ana het puberen. Die benoemen dat namelijk niet, die gedragen zich wel als eentje