In mijn ervaring zijn het vaak de dikke bakken die irritant rijden. Denken dat de weg van hun is omdat ze een dure bak onder hun kont hebben
Mijn "vriendin" irriteert me, maar ik denk dat het nu wel echt klaar is met de vriendschap.. sinds zij een kindje heeft is onze vriendschap helemaal veranderd omdat ik heel vrij en makkelijk ben met mijn kind en zij is echt een helikopter moeder... We begrijpen elkaar niet zeg maar maar doen wat we zelf denken dat goed is. Maar nu heeft ze gisteren zijn eerste verjaardag gevierd en daarna viert ze pas weer zijn derde. Zijn tweede niet omdat hij zich daar toch niks van gaat herinneren. Wat ik dus niet begrijp, want waarom zou je dan de eerste wel vieren? Ze slaat 1 verjaardag over om dan de derde weer te vieren. Dat is toch raar? En toen kwam ze met theorieën en bewijzen waarom het zo is, en als ik het niet geloof; de meerderheid vind dit ook. Uhh oke? Maar goed, ons WhatsApp gesprek liep heerlijk uit de hand met uiteindelijk de bijbehorende spraakberichten die ook niks meer oplosten dus dit was echt de druppel. Zij moet lekker blijven helikopteren en ik leef mijn eigen leven met mijn kind, prima. Wij zijn zo anders dat het echt geen zin meer heeft om onze vriendschap voort te zetten. Kan er ook niet rouwig om zijn pfff. Maar het was wel een vreselijke irritant begin van mijn dag.
Ik zou het ook wat vreemd vinden, maar zou er niet wakker van liggen . Het is toch prima dat jullie anders denken/opvoeden. Kan je elkaar toch vrij inlaten?
Dat mijn dochters van 7 en 9 jaar er elke dag weer inslagen om eindeloos te doen over 3 stukjes groente. Echt het avondeten is 1 grote frustratie. Daarnaast is het weer toch echt wel een hele grote spelbreker.
Dat ja, vind dat zo vervelend als ik met dochter aan het fietsen ben. Ik probeer haar lessen te leren in jet verjeer maar moet eerst alle fouten van anderen goed praten want zielig dat een kindje even moet wachten wat hoort
De doppen van de frisdrankfles (bv coca cola) tegenwoordig. Ze zitten vast aan de fles. Wat een gedoe om de dop er recht op te draaien. Nu regelmatig dat de fles een hele periode met de dop schuin erop in de koelkast staat, waardoor de prik eraf is.
Echt wel gewoon. Elke week reed ik in mijn kleine fiat naar een plek. Werd afgesneden, ingehaald en genegeerd. Reed ik in een mondeo van man dan deden ze dat echt niet hoor. En van de week ook. Sta voor rechtsaf, de straat is een 1 richting weg met pakeerstrook links tot einde straat. Komt er ineens een oetl.l naast me staan (op parkeer stuk). Denk die wil links nee die wilde mij dus inhalen. Woon erf uit hoezo gek. En zo kan ik door gaan.
Ik vind het onwijs irritant als dingen niet zijn waar ze behoren te zijn. Zoals het niet kunnen vinden van een waszakje, omdat man die in een wasmand heeft achtergelaten ipv waar ze horen. Of geen kaasschaaf of tafel tijdens de lunch. Of kleding dat niet in mijn kast ligt, maar al een paar dagen opgevouwen in een mand in een kamer staat (opruimen is taak van man). Of oplaadkabels die niet worden opgeruimd en vermist raken en dan dus ook niet op hun plek liggen.
Hier herken ik me wel in. Alleen hier toch wel regelmatig wat irritaties, zoals vanochtend tijdens de was ophangen: ging er de hele tijd zo'n vreselijk alarm af bij een auto in onze straat. Dan heb ik de halve dag extra last van mijn tinnitus en daar erger ik me helaas toch wel aan
Idd, ik heb ook vriendinnen die een andere kijk hebben op opvoeding of überhaupt een heel andere levenswijze aanhangen, dat maakt het juist wel interessant. Het ligt m.i vooral aan dat dikgedrukte, want hoe deze vriendin communiceert komt op mij nogal opleggend over.
De dop zit aan twee punten vast, ik draai 1 van die punten kapot en dan kan je de dop er heel makkelijk opdraaien!
Ik heb dus ooit het nieuwe voetbalshirt van mijn zoontje van 80 euro doorgeknipt omdat ik daarmee had gedreigd. Tranen met tuiten! Was zo zielig, ik moest zelf ook bijna huilen zo sneu was het, zat hij met dat logo van zo'n stuk shirt over zijn wang te wrijven (heb ik niet laten zien dat ik het er zelf ook moeilijk mee had). Nu hoef ik altijd maar even daaraan te herrinneren en dan luistert hij meteen. Dus ja, ik pluk er nu jaaaaren later nog steeds de vruchten van. Als ik ergens mee dreig doe ik het ook. Ook al een keer een voetbal uit de auto gegooid omdat ze die niet vast konden houden maar mee over moesten gooien. Dat vriendje wat erbij was wist niet wat hij meemaakte .
Klinkt als mij !!! Ik bedenk ter plekke in de winkel wat we gaan eten. Wandel vaak meerdere keren door een gangpad, soms wel meer dan 2. Koop vaak dingen die ik nog in huis heb omdat ik in de winkel niet zeker weet en dan voor de zekerheid maar koop. Ook in de winkel, ga ik voor boter, kom met tas vol thuis (die ik moest kopen want ja, geen tas bij voor alleen boter) en vergeet de boter. Loop zo vaak tevergeefs voor iets naar boven, vergeet hetgene waarvoor ik ging en doe vervolgens wat anders. Vergaderen en werken kan ik wel efficient, ben alleen privé zo'n chaoot.
Dat zij anders opvoedt dan ik is helemaal oke maar in het gesprek deed ze net als of ik dom was en dat schoot bij mij verkeerd. Ik vond het gek om 1 verjaardag over te slaan maar zij kwam dan met "das helemaal niet gek, en als je me niet gelooft dan zie hier de meerderheid, het staat gewoon op internet, kijk maar " En dan allerlei bewijzen dat kinderen de eerste 3 jaar niet veel mee krijgen van verjaardagen. Ja als of ik dat niet weet, maar we konden helaas geen normaal gesprek verder voeren. Ach ja, so be it
Precies dat dus!! Zij doet net of wat zij doet het aller beste is voor haar kind, zelf als ze om advies vraagt van mij, dan denk ik wel eens "waarom vraag je dan iets als je alles zelf zo goed weet?". Ze legt me ook vaak woorden in de mond waardoor gesprekken dan helemaal uit de hand lopen en het steeds uitdraait op gezeik. Dat zij de tweede verjaardag niet viert en de derde weer wel is haar ding en ik vind dat gek want ik vond de tweede verjaardag super leuk van mn dochter en zij had ook een heerlijke dag. Maar goed, ik ga maar slapen voor ik mezelf weer opvreet haha
Telefoongebruik van man. Elk verloren moment met dat ding in z'n handen. Een spontaan gesprek is niet mogelijk want als ik wat zeg is het: huh wat zei je? Zelfs op de plee en onderweg naar boven om naar bed te gaan loert ie erop. En vooral geestdodende onzinfilmpjes. Gelukkig hebben we de regel geen telefoons aan tafel en niet als we naar bed gaan. Maar als een vd kinderen aandacht wil moet ik 'm soms echt aanspreken van hee je dochter zit wat te vertellen hoor.
Als je in een klein autootje rijdt is een XC40 ook een grote auto ... En je bent in een klein autootje gewoon veel kwetsbaarder in het verkeer, dus dan is dat haantjes gedrag van mensen in grote auto's echt niet tof.
Maar het ging toch om irritaties en spuien? En ik doe toch een hele normale uitspraak? Beschuldig niemand, zeg alleen wat ik zelf irritant vind. En haantjesgedrag is niet per se autogebonden. Gebeurt ook op de scooter, fiets of motor. En dan ben je nog kwetsbaarder.
ja maar dat lijkt mij normaal. Als jij daar echt last van krijgt is het niet raar dat je je er aan ergert. overigens erger ik mij ook heus wel eens ergens aan, wij zijn maar mensen hè? Maar het komt niet vaak voor. Mijn glas is halfvol ipv halfleeg: als ik bijv in de file sta vanwege een ongeluk denk ik altijd: beter in de file dan in de ambulance. Ik probeer zoveel mogelijk positief te zien , dat scheelt veel ergernis