Vind vooral het weer om te janken. In mei en juni bloedheet, zit je weg te zweten op kantoor. Hele jaar werk je je helemaal de ****** en de 3 weken die je dan vrij bent zit je 3 weken lang met een trui aan in 18 graden en in de zeikende regen. De kou is nog niet eens zo erg, maar die regen. We wilden naar de apenheul, helaas, wordt 35mm regen verwacht, echt hooosbuien, wilden gaan suppen, bootje varen, kano varen, gaat allemaal niet door. Dus we gaan maar 3 weken lang binnen activiteiten doen...
ja super zuur is het hè. Hoewel ik wel denk dat het echt niet weken lang alleen maar hoost en slecht is. Vorige week zondag werd er 20 mm verwacht, wij stonden op de camping. Viel uiteindelijk ontzettend mee, hele nacht regen en na 10 uur konden we gewoon buiten zitten.
Ik kreeg gisterenavond echt het allerschattigste videobelletje ooit mijn metekindje is op vakantie en wou heeeeeeel graag naar mij bellen. Ok het duurde nog geen minuut maat cute toch. Een jaar geleden wist hij nauwelijks wie ik was door covid en ver uit elkaar wonen. Moeten we toch iets goed gedaan hebben het afgelopen jaar
Ik schrik me net echt helemaal rot in de tent. We lagen te slapen tot er ineens iemand op de tent jumpt/slaat en mij raakt.. Ik schrik me natuurlijk dood en kom met een gil omhoog waardoor mijn man schrikt en van zich af slaat (tegen mijn neus ) Daarna kwamen ze weer terug Wij beveiliging gebeld en die zoekt de jongens nu. 3 Franse gasten. Nu kan ik dus niet meer slapen hè
Dank je wel. Helaas ligt hij nog steeds in het ziekenhuis. Ik heb wel vakantie nu, dat scheelt enorm.
Ik sta echt op het punt van doordraaien. Al jaren lekkage zodra het regent. Elke keer is het 'opgelost' volgens de verhuurder, maar zodra het weer regent lekt het weer. En niet 1 klein plekje, nee, op 2 kamers het halve plafond en op de overloop. Mijn buren hebben hetzelfde probleem. Verder niemand in de flat. Ik word echt gestoord
pfff, ik ben al weer een weekje aan het werk na de vakantie. maar zit direct alweer geirriteerd achter de computer. vreselijk die vakantie periode, er zijn veel minder mensen, en als er iets gedaan moet worden, zit iedereen naar elkaar te kijken omdat ze de verantwoordelijkheid bij iemand neerleggen die op vakantie is...zucht
Ik ben ook weer een week aan het werk. Ik ben, zonder arrogant te doen, by far de meest ervaren collega van het team. En dan kom je terug en dan blijkt dit verschil alleen nog maar groter te zijn. Laten we erop houden dat niet alles goed is gegaan.
Gewoon even een zaagberichtje, want ik heb niemand anders om tegen te zagen even. De laatste weken zit ik weer in een serieus dipje en kan ik weer echt bijna niets op een dag. Op vakantie eind juni ging het eigenlijk echt redelijk goed, ik kon kleine uitstapjes maken enz. En nu lijkt het precies alsof mijn lijf weer helemaal gecrashed is. Mijn dagen bestaan uit slapen, bingewatchen (maar eigenlijk kan ik me daarop ook niet concentreren), eten opwarmen want koken is ook geen succes momenteel. En dat op repeat. 2 keer per dag kom ik even buiten voor de kippen en mijn moestuin maar dat is het dan ook wel. Ik ben totaal niet meer bij met het huishouden en de tuin en geraak er een beetje in paniek van, van al dat werk wat zich opstapelt. Man doet trouwens wat hij kan maar die werkt ook gewoon full-time en we hebben nog wel wat verbouwklusjes waar hij zich mee moet bezighouden. Volgende week zou ik normaal starten op fertiliteit maar ik ben bang dat ze gaan zeggen dat het nu niet goed genoeg gaat ofzo. Wat ik ergens ook wel zou snappen maar toch, we hebben al zo vaak en zo lang moeten wachten met onze kinderwens. Ik weet ook niet goed of het gewoon een fibromyalgie opvlamming is of dat ik toch weer richting depressie aan het gaan ben. Of nog iets anders, geen idee. Geen idee wat ik hiermee wil, gewoon even mijn ding kwijt denk ik.
Huisje is klaar n m toch? Je gaat nu een rust krijgen en dan wil het wel eens zo gaan. Ik krijg van hollen energie maar zodra ik stil sta krijg ik vaak de klap. Dan ben ik even over mijn eigen heen gegaan.
Ja speelt ook wel mee waarschijnlijk dis verbouwstress. Nog niet 100procent af maar de grote weerzaamheden wel (al ligt sinds vorige week wel weer een stukje vloer los, arggg) Heb een hele tijd op adrenaline geleefd en blijven doorgaan. Laatste half jaar had ik echt het gevoel dat het langzaam maar zeker vooruit begon te gaan qua dingen aankunnen. Nu weer helemaal bij af. Ach ja, ik zal m'n rust maar gewoon nemen nu en dan zal het wel weer ooit eens stilletjes aan de goede kant op gaan. En ondertussen kijk ik lekker naar Damon van the vampire diaries
Ik denk wat @Dino zegt nog best eens zou kunnen. Toen wij jaren geleden verhuisden was het twee maanden knallen en heen en weer rennen met 4 jonge kinderen. De laatste dingetjes zouden we na de verhuizing nog wel even doen. Nou vergeet het maar, heeft echt maanden geduurd voor we er puf voor hadden. En dan was de drukke periode bij ons nog maar 2/3 maanden. Die was bij jou veel langer. Sterkte meid! ❤️