Kom net mijn bed uit gerold. Even gauw koffie drinken , kattenbak verschonen en de keuken aan kant maken. Over een uur komen de kinderen terug na 3 weken bij hun vader te zijn geweest
Net mijn vlucht ingecheckt! Morgen vlieg ik een paar daagjes naar Nederland, donderdag ochtend vlieg ik alweer terug want dan moet ik Savonds weer werken maar ik dacht ach doe eens gek!! Heerlijk even een uitje voor mezelf zonder kind, morgenavond uiteten met mijn beste vriendin en dinsdag op woensdag een nachtje aan Zee met mijn moeder, kan niet wachten!
Lekker uitgeslapen en straks even met jongste dochter naar opa/oma, verder geen plannen vandaag. Misschien nog iets lekkers bakken vandaag of ik ga weer eens een monchou taart maken. Heel lang geleden dat ik dit heb gedaan.
We hebben net een vensterbank, verf en kasten op maat bestelt voor in de woonkamer. Was nog een heel gedoe want de muren lopen niet helemaal gelijk We ruimen nu de tent van het kamperen op, net ook nog een kast op mp gezet, opgeruimd en ik heb een tafeltje in de beits gezet. Blij met de kleur maar hij glimt een beetje productief dagje zo
Niet veel eigenlijk. Vandaag de laatste dag van de vakantie gaat ook altijd veeeel te snel! De kids zijn al de hele lekker aan het buiten spelen. Wij rommelen wat aan in huis en kijk even een serie. Straks nog even een middag borreltje met man en dan pannenkoeken bakken.
Gisteravond terug gekomen van vakantie dus vandaag al heel veel wasjes gedraaid. Ook al langzaam wat voorbereidingen voor werk gedaan. Weer even schakelen
Ben even helemaal verloren. Ik heb enorm emetofobie en ben hier meermaals voor behandeld. Waaronder afgelopen jaar nog. Toch komt het nu dichterbij dan ooit. ik kan het niet uitleggen. Mijn man hangt kotsend boven de pot. En ik voel zoveel emoties. Ik ga er zeker beter mee om dan voorheen. Voorheen was ik weggerend. Of had hem gedwongen ergens anders te slapen (vaker gedaan hoor!). Nu zit ik kalm op de bank. Ja met wijn. En ik heb de fles naast me neergezet want ik durf niet naar de koelkast te lopen uit angst voor nog meer geluiden. Ergens vind ik mezelf dus zwak, maar eigenlijk ergens ook gewoon sterk. Want ik zit hier. Op de bank. Wel met tranen in m’n ogen en vol emotie. Iemand die geen emetofobie heeft zal dit nooit begrijpen gelukkig. En ik vind het oprecht echt rot voor m’n man. We zijn een dagje met gezin uitgeweest en eten lijkt verkeerd te vallen. maar ik ben zó bang. Ik heb hartkloppingen. Ons nieuwe huis voelt niet meer zo veilig. Ik walg van het idee. Ik wil m’n man niet in de buurt hebben. Het liefst wil ik alles schoon hebben. Hij heeft geloof ik de wc wel schoon gemaakt. Maar al die kots geluiden bijna een uur lang. Jezus mina. Waarom zadel je mij ermee op?! Het roept bij mij angst, walging, woede en verdriet op. Ik worstel al zó lang met emetofobie en word hier weinig mee geconfronteerd. Zeker niet van mijn man, mijn ‘veilige’ haven. Die dus nu hartstikke onveilig voelt. Het erge is nog. Het is zo irrationeel. Dat weet ik. Het is vervelend. Voor hém! Maar ik kan het gewoon niet helpen, dit gevoel. Moet wel eerlijk zeggen dat ik er nu 100x anders mee omga dan voorheen en dan het voor een buitenstaander echt heel erg zwaar overdreven en aanstellerig lijkt. Kon ik het maar uitleggen. Begrijp zelf ook niet waarom ik dit zo heb. En ik ben er vanavond goed kapot van! Pff. Hoop dat ik me er morgen wat beter over voel. Het is zo uitputtend.
Goed nu heb ik een waanzinnig slechte relatie met 8 potigen, wat rationeel gezien kant nog wal raakt. Maar, als t je niet benauwder maakt er over na te denken, wat is dan de voornaamste trigger van t spugen? Rationeel gezien is t natuurlijk wel de beste methode om van een ziekmakend potentieel af te komen nog voordat t echt issues op kan leveren. Mja rationeel is mijn spinnenfobie ook niet, maar ik bedoel meer dat allicht een hulpmiddel gericht tegen je grootste trigger (bijv geluid van) je leven iets makkelijker zou kunnen maken mocht er toch geen ontkomen aan zijn. Bij mij is een spin an sich geen probleem, buiten in de tuin in de bramenstruik of schuur heb ik er zat zitten maar acceptabele maatjes, doorgaans. Vroeger verzamelden we kruisspinnen in een schone appelmoespot (totdat we een te grote erbij deden en iedereen die pot uit wilde rennen (waar je je hand bovenop had)). Bij mij ging t daarna pas echt mis toen ik wakker werd met een bouwspin op mn kussen nog geen 10 cm naast me. Wanneer ik de haren kan zien zonder een loep te hoeven gebruiken, dan wordt t een issue. Dat mn dochter van de week zeer relaxed op 20cm van een vogelspin zat is duidelijk het tegenovergestelde van mij. Bedoel ik krijg al hartkloppingen van een foto van zo'n kreng. Hoor ik m lopen, kom ik t pand niet meer in totdat je met bewijs komt dat t definitief opgelost is. Is t maatje bouwspin of wolfspin (ook geen leuk maatje) en is er iemand panischer voor dan ikzelf, dan wil ik me nog wel eens geroepen voelen t dan maar op te lossen. Vriendelijk oppakken en buiten zetten zit er dan overigens niet in.
Maar wat is nu je boodschap? Haha ik vind dit gewoon doodeng. Ik vind het oprecht rot voor m’n man maar ik heb de hele avond echt hartkloppingen. Nu hangt m’n man ook boven de pot. Het eten is gewoon verkeerd gevallen. Want de rest heeft het niet. Maar voor iemand die emetofobie heeft en hier meerdere keren voor in therapie is geweest is dit wel confronterend. Ik wou oprecht dat ik gewoon kon denken: ‘goh wat rot. Nouja, het zij zo en morgen weer een nieuwe dag.’ Voor mij is dat echt een soort van het einde van de wereld haha.
Nou dat ik me afvroeg of je weet wat van t spugen je grootste trigger is, zodat je allicht die kan bestrijden. Dan ben je er nog niet vanaf want het is wel complexer dan dat, maar als dat bijv. t geluid is en je zou oordopjes dragen dat dat allicht t iets minder world ending maakt. Iets verzachtender zeg maar.
Oh zo. Ja honestly ik weet het niet. Ik lig nu gewoon op de bank, wetende dat man ziek niet goed voelt en boven ligt. Ik vind het ook belangrijk dat hij nu gewoon even rust heeft en lekker ligt dus ik lig beneden, dikke prima. Ook zal ik morgen vroeg opstaan om de dag alvast voor te bereiden voor de kids, prima. Maar naar boven gaan en naast hem in bed liggen.. nee dat kan ik niet. Ik ben echt bang dat ie me aansteekt. Hij heeft nu 4x boven de pot gehangen ofzo (voor het eerst in 18 jaar) en ik gok dat ik vannacht gewoon niet slaap. Het zal zo zijn. Whatever. Ik hoop wel wat te rusten. Heb zachtjes muziek op en lig best heerlijk op de bank maar m’n hoofd maakt overuren. Pff.
6:15 ging de wekker. Dochter even op gang geholpen en jawel ze was met een half uurtje klaar (dikke stress bij haar dat wel) Net bij de achterbuurten gebracht en die gaan met haar de tent op zetten. Straks met de rest er heen om even te kijken en zoon af te droppen, dat is een uitslaper en die was niet van plan mee te helpen met de tent. Dan nog even bedenken wat ik met de kleintjes ga doen voor leuks. Vanmiddag tot vanavond werken.
Dit is zooo herkenbaar! Toen mijn ex en ik nog samen waren, sliep ik met mijn dochter bij mijn ouders als hij ziek was. Verschrikkelijk. Het is bij mij de laatste jaren alleen maar toegenomen, de angst. Ik heb EMDR gehad, maar heeft niks gedaan. Hoe was de nacht? Hoop uiteraard voor je man op een rustige nacht, maar hoop dat jij ook wat hebt kunnen slapen? Sterkte!