Ja dat is wat jij zelf zegt. Het gaat er om dat het goed gaat met vader. Of het met de kinderen goed gaat boeit je niks. Nergens schrijf je dat ook, dus moet je niet zeggen beter lezen.
Maar in dit geval heeft de moeder haar erfenis toebedeeld aan partner en kinderen. En de moeder wil voorkomen dat als partner hertrouwd, haar kinderen hun deel niet meer krijgen. Dan is dat toch gewoon prima? Ik vind het helemaal fantastisch als mijn ouders hun geld opmaken voor hun overlijden, het is hun geld en hun leven, maar ik zou het toch moeilijk vinden als een nieuwe partner van 1 van mijn ouders het geld wat de andere ouder mij heeft gegeven zou opmaken. En dat is het enige wat nu is bepaald. In de praktijk zal het trouwens bijna nooit voorkomen dat kinderen direct het geld fysiek opeisen bij hertrouwen. Meestal zijn huwelijkse voorwaarden dan gewoon de oplossing. De moeder heeft er gewoon voor gezorgd dat dat eerst geregeld moet zijn om te voorkomen dat haar geld (want dat is het) bij een nieuwe partner en diens mogelijke kinderen terecht komt. Vind ik geen hele vreemde clausule als ik eerlijk ben.
Als de gezamelijke boedel 600000 bedraagt is de erfenis 300000 (ik ga even uit van gemeenschap van goederen; dus 300000 van vader en 300000 van moeder). Als er 3 kinderen zijn dan erven vader en elke kind 75000 per persoon. Zonder testament met het huidige erfrecht heeft de langstlevende partner recht op vruchtgebruik van de kindsdelen. Als vader overlijdt wordt dat geld uitgekeerd aan de kinderen en pas daarna wordt de boedel opnieuw bepaald en dat restant verdeeld over de eventuele nieuwe partner en kinderen (met weer vruchtgebruik).
Ik zit niet in de situatie maar als mijn moeder ooit een nieuwe partner krijgt zou ik toch ook wel eisen dat alles wat ze voor hem heeft opgebouwd niet naar de partner gaat als er wat gebeurd. Zou te gek zijn dat mijn vader er zijn leven hard voor gewerkt heeft en er dan een derde partij met de erfenis vandoor gaat.
En ja natuurlijk was het dat sarcasme. Ik zou er alles voor over hebben gehad als mijn vader veilig thuis had kunnen blijven. Ik vind het verder wel een vreemde vraag en wending die topics van deze dame toch steeds nemen
Dit inderdaad. Huwelijkse voorwaarden zijn dan wel een must. (en je kan het nog zo goed regelen in je testament, het is helaas geen garantie....)
En de kinderen en hun “ erfenis” dan? Of nee wacht als er een nieuwe partner komt is er geen geld meer en moet hij verhuizen…..
Als vader overlijdt moeten de kindsdelen van moeder uitbetaald worden pas daarna wordt de boedel opgemaakt.
Nouja beetje dat sentiment en soms zitten daar ook gewoon hele goede redenen achter. Het is wel eens voorgekomen (voorbeelden tijdens de opleiding) dat de lieftallige nieuwe partner aan de haal ging met de bezittingen immers was die nu "langstlevende" en vervolgens verbrasde die het saldo of de woning werd ineens eigendom van diens eigen kroost. De origineel bedoelde erfgenamen stonden met lege handen. Dat wat was verbrast valt ook niet meer te plukken, dus hoeveel gelijk je ook had je kreeg het gewoon niet. Wat er niet meer is valt ook niet meer te verkrijgen. Zo'n clausule zou daar enigzins tegen moeten beschermen, het is niet waterdicht want paps kan een gokverslaving krijgen en t hele vermogen er doorheen jagen of achter een internetbruid aangaan. Dan heb je allicht wel recht op je kindsdeel vanuit overlijden van moeders maar dan is het er ook al doorheen gejaagd. Je staat alleen wat sterker. In feite zou bij overlijden van vader de boedel opgemaakt moeten worden, kindsdelen er uit (wat gereserveerd stond van moeder + van vader bijkomend) maar er is aardig wat juridisch gevecht hieromheen geweest in het verleden en ongetwijfeld nog steeds.
Wat moet dat moeilijk voor jullie geweest zijn! Dan komt er door een topic als dit natuurlijk allemaal gevoelens naar de oppervlakte. In onze familie zitten we nu met een situatie waarbij we het veiliger achten dat ze naar een verzorgingstehuis gaat(n), maar ze wil(len) niet. Wat hun goed recht is. Voor ons als familie moeten we dat accepteren en de gevolgen met liefde gaan opvangen.
Met huwelijkse voorwaarde zonder finaal verrekeningsbeding dan. Anders ben je voor de fiscus alsnog op gemeenschap van goederen getrouwd. (Die hebben wij namelijk) Bij scheiden is het ieder zijn deel, bij overlijden zijn we ineens "gemeenschap van goederen". Overigens zijn er wel wat ontwikkelingen geweest in erf-/schenkingsrecht in de afgelopen jaren sinds mijn studie. O.a. op t gebied van langstlevende en woningen. Vroeger was er een constructie dat je het economisch eigendom overhevelde naar de aankomende erfgenamen. De ouder had dan wel weer t vruchtgebruik van die woning. Op vrij stille wijze ging daarvoor nog even een wijziging mee in de belastingwet. De ouder moest toen een marktconforme huur gaan betalen ofzo. Heeft best wat mensen overvallen toen, was bijna geen ruchtbaarheid aan gegeven er domineerde toen wat anders t nieuws. Sindsdien lette ik maar even extra op zo tegen t eind van t jaar wat voor wetswijzigingen ingediend werden. Nouja tot ik van tak van baan wisselde en t fiscale verruilde voor de IT.
Die gevoelens komen niet boven hoor door het topic. Ik weet alleen uit eigen ervaring dat je wel iets kan willen maar dat de praktijk anders is. Dat ik combinatie met de vaak afwijkende reacties van topic starter…. Ja dan gaat sarcasme modus soms erg hard
Ja dat bedoel ik ook, maar ik had gerekend met een gezamelijke boedel van 1.2 miljoen waardoor de erfenis 600.000 euro is(het deel van moeder). Maar ik dacht altijd dat de kinderen 50% zijn en de levende partner 50%, is het dan voor partners en kinderen gelijk? Dus in dit geval iedereen (4 personen) 25%?
Ik weet ook niet beter dan dat partner de helft krijgt en de resterende helft door het aantal kinderen gedeeld wordt
Het gaat erom dat we niet snappen dat als vader niet hertrouwt hij gebruik mag maken van al het geld dus ook de kindsdelen tot zijn dood om goed en comfortabel te leven. Iedereen is het daarmee eens, overleden vrouw wilde dat graag, vader ook en kinderen ook. Hoe de toekomst is weet men niet, vader kan morgen wel overlijden door een ongeluk bij wijze van spreken maar hij kan ook oud worden en dan is het fijn dat mocht dat nodig zijn er genoeg geld is voor bv zorg, aanpassingen, taxi etc. Blijft er na zijn dood dan nog wat over de kinderen prima. Zo niet ook prima. Hele gezin wil en wilde dit zo. Maar wat dan wat onduidelijk is, dat stel vader hertrouwt, dan wil moeder in haar testament dat kinderen wel get kindsdeel opeisen. Of ze dat doen is een tweede uiteraard, ze kunnen ook zeggen ok kennelijk mag dat maar we doen het niet, gebruik het geld maar zoals we allemaal wilden voor een goede oude dag. Maar stel kinderen doen dat wel, dan valt er voor vader veel minder te besteden voor mocht dat nodig zijn 24 uurs hulp, een aangepaste auto stel dat het nodig is. Nogmaals, niemand weet of dat nodig is maar ouderdom komt met gebreken en de kosten kunnen hoog oplopen. Dus stel het is nodig. Misschien is het helemaal niet nodig uiteraard. Dan is dat toch raar dat moeder bij een nieuwe partner opeens het niet meer belangrijk vindt dat vader gebruik kan maken van de kindsdelen voor een goede oude dag. Iets waar ze zonder huwelijk met nieuwe partner vreselijk veel waarde aan hechtte en ook veel vb van op papier had gezet om hele goede waardige jaren dan zonder haar tot haar dood te hebben en dat de kindsdelen daarvoor belangrijk konden zijn. En bij een nieuwe partner zou dat dan niet meer mogelijk zijn niet meer belangrijk (?) en kan vader dus niet mocht het nodig zijn diverse zaken regelen. We vinden dat raar want het is heus niet zo van: nieuwe partner, die zal ook wel geld hebben dus dan kan de vader daar gebruik van maken voor een mooie oude dag. Ja het kan maar statistisch gezien is die kans niet groot en zal die vrouw graag haar geld weer voor haar kinderen houden bijv en voor zichzelf en niet op willen maken voor een goede oude dag voor de vader.
Hij hoeft nooit te verhuizen. Tenzij hij in een ziekenhuis terecht komt en daar overlijdt maar dat is geen verhuizen. Hij blijft in zijn eigen huis tot zijn dood.