Het wisselt per periode, maar dat keelschrapen hebben we ook gehad ja. Ook een soort continue kuchje, met zijn ogen/gezicht een soort gekke knipperbeweging maken en hij heeft een periode een gekke ademhaling gehad. Dan ademde hij alleen maar in in meerdere teugen en niet uit. Daar werd ik zelf helemaal benauwd van om naar de luisteren. Dat is gelukkig allemaal weer weg, nu humt hij alleen nog maar, dat is altijd wel constant aanwezig. Niet echt een tic misschien, maar hij zit nu continue aan een pluk haar te draaien. De tics zijn bij hem echt een manier van prikkelverwerking en ergens aan friemelen, in dit geval dus zijn haar, werkt wel goed. Maar het is altijd weer wachten op de volgende tic.
Herkenbaar zeg, net of je mijn zoon beschrijft. Heeft het kuchen, schrapen en met ogen knipperen ook gehad, gapen ook nog een poosje en toen hij 6 ofzo was moest hij continue naar de wc. Momenteel zit hij ook veel aan z'n haar. Daarnaast sinds een jaar ofzo telt hij woorden in z'n hoofd, telt de letters en daarna de klantgroepen van een woord. Daarvoor nu inmiddels wel hulp gezocht want hij werd er gek van. De uiterlijke tics gingen vaak vanzelf wel over, ook omdat wij het zien en hem er dan op aan kunnen spreken. Met iets dat in je hoofd gebeurd is dat een stuk moeilijker. Hier is het ook echt prikkelverwerking, maar ook verveling. Hulp doet hem nu erg goed, maar het grootste probleem zat m op school dus ben benieuwd hoe het na de vakantie gaat. Hulp is een weekje voor de zomervakantie gestart.
Mijn zoon heeft er zelf geen last van zegt hij, hij heeft vaak niet eens door dat hij het doet. Mocht hij er wel zelf last van krijgen dan kunnen we daar inderdaad hulp voor krijgen. Ik herken het wel van mezelf, ik had vroeger ook tics, maar bij mij werden het wel dwanghandelingen waar ik zelf echt last van had. Ik moest kentekens lezen ook al werd ik er kotsmisselijk van tijdens het rijden. En ik had symmetriedwang. Gelukkig overheen gegroeid, maar dat maakt wel dat ik mijn zoon scherp in de gaten hou om te zorgen dat het niet te ver gaat. Ik heb sowieso het idee dat onze jongens wel wat op elkaar lijken, ook qua interesses
Ik haal ‘m weer even omhoog. Hoe is t hier met iedereen en alle kids? Hebben de schoolgangers een goed begin gehad?
Ik zie vreeeeselijk op tegen groep 3 van m’n dochter. Gelukkig heeft ze er zelf nog wel zin in en denkt eindelijk wat te gaan leren. Ik denk echter dat het nogal gaat tegenvallen. Ze begint nu eindelijk haarzelf te zijn thuis, heeft de rust gevonden lekker te spelen, te rommelen, te helpen. Ze ontwikkelt als een speer haar lezen, elke dag gaat ze vooruit en heeft er veel lol in. Nog anderhalve week gelukkig. Hopen dat ik m’n spannning nog een beetje los kan laten voor we weer moeten starten.
wat vervelend, die spanning. Maar snap je heel goed. Ze was niet zo lang geleden ook getest toch? (Was ze toen niet ziek? Staat me iets van bij… hoe is dat afgelopen toen?). Zijn daar nog zinvolle handvatten uitgekomen voor school? Fijn hè, dat ze nu ruimte in de hoofdjes hebben voor echte interesses. Merk het hier ook. Sinds deze week gaan ze weer als een speer… Ben ook erg benieuwd wat komend jaar gaat brengen. Hoop dat ze de aanbevelingen uit het verslag dat we net hebben gekregen serieus gaan nemen. Denk dat het staat of valt met hoe de juf daar mee om zal gaan.
Klopt, en ze was idd ziek, daarna afgemaakt en ging het wel beter. Maar ik heb het idee dat de score niet representatief was voor wat er in haar koppie omgaat. Ook qua concrete tips kwam er niks, alleen dat er maatwerk nodig was. Goh, dat wisten we ook wel. Gelukkig is ze met de wppsi getest, dus mocht het nodig zijn kan ze over half jaar met de wisc getest worden. Of de kiqt+. Zou dan ook naar een specialist gaan, daar zaten we nu niet. Gelukkig staat school wel voor alles open. Maarja, ik gun haar vooral een plekje waar ze zichzelf kan zijn én contact heeft met anderen. Want bij klasgenoten past ze zich nu zoveel aan, komt niet eens in de buurt van wie ze is. Voor jullie net zo spannend dus. Ken je de leerkracht die ze krijgt een beetje?
Hier zijn ze alweer 3 dagen naar school geweest en tot nu toe positief. Zoon van 9 gestart in groep 7, dit jaar geen combiklas en hij ervaart zoveel meer rust. Geeft wel aan dat er nu nog veel herhaalt wordt en hij dat vervelend vind. Volgende week bij het 10min gesprek mag hij zelf ook gaan bespreken hoe hij het vind en wat zijn leerdoelen worden. Dochter van 6 is gestart in groep 3, leest nu denk een half jaartje en kent alle letters inclusief oe,ui,au,eu enz. Juf sprak me direct vanmorgen al aan dat haar was opgevallen dat M al kan lezen en dat ze even apart met d'r was gaan lezen om te kijken hoever ze is. Alleen vergeten te vragen hoever, maar komt wel met 10min gesprek. Dochter zelf is tot nu toe blij in groep 3, vind vooral het leren van de schrijfletters erg leuk. Rekenen vind ze saai zegt ze. Hoop echt dat haar voorsprong minder is dan die van d'r broer en ze met plezier naar groep 3 blijft gaan. Broer was tegen de kerstvakantie echt wel uitgekeken op de lesstof, maar was toen ook corona. Ze heeft een super fijne juf, dus heb er wel vertrouwen in dat ze een mooie basis mee krijgt.
Hier zondagavond hoofdpijn en flinke tegenzin om naar school te gaan. De vakantie was heel relaxt dus ik zie er ook wel tegenop, hoop dat hij dit jaar niet zo ongelukkig gaat zijn. Nu 3 dagen gehad en na school is hij heel geprikkeld. Gelukkig staan er al gesprekken gepland dus ik ga me weer hard maken voor maatwerk dit jaar.
Wat jammer, dan heb je eigenlijk niet zoveel aan een test… Dat aanpassen vind ik ook zo lastig. De aanpassingen in schoolstof kunnen wel gemaakt worden, maar dat sociale aanpassen is bijna niks tegen te doen, behalve zorgen voor veel ontwikkelingsgelijken maar ja, vindt die maar genoeg in het regulier onderwijs. En dan moet er ook nog maar net een klik zijn... Juf zei eind vorig jaar heel blij dat dochter met twee andere vermoedelijk hb-jongetjes naar groep 3 gaat. Maar dat klikt helemaal niet, sterker nog, dochter vindt ze veel te druk en vervelend doen. Gelukkig heeft ze wel al wat vriendinnen in deze klas maar die gaan naar groep 5 dus daar hebben we alleen komend jaar wat aan. Juf kennen we al, al heb ik haar nooit echt uitgebreid gesproken. Dochter heeft al een half jaar deels bij haar in de klas gezeten. Volgens mij wel een prima juf. We sturen haar komende week het verslag op van de orthopedagoog. Benieuwd hoe ze daarop gaat reageren.
Wij hebben nog anderhalve week vakantie voor de boeg en de oudste kijkt erg uit naar de brugklas. Ik ben ook zeer benieuwd. Dochter start in groep 6 (combi 5/6) en de jongste gaat naar groep 2 (combi 1/2). Beiden krijgen nieuwe juffen het komend schooljaar dus ik ben benieuwd. Voor dochter gelukkig een juf die 5 dagen voor de klas staat, voor zoon 2 verschillende juffen waaronder een heel jonge. Ik hoop dat ze allen geschoold zijn (of worden in de loop van het schooljaar) op hb herkennen en er op handelen. We zullen het nog moeten zien. Ik vind het vooral spannend hoe ze om zullen gaan met de komst van de baby in het najaar. Hopelijk zorgt dat niet voor meer onrust. Dat de oudste nu later thuis zal zijn na schooltijd zal ongetwijfeld ook wat meer rust in huis geven. Ik hoop dat iedereen wat meer rust krijg en duidelijkheid over de begeleiding op school. Duim voor een goed jaar voor iedereen!
Hallo allemaal, Ik zag deze topic voorbij komen en dacht laat ik ook even mijn verhaal doen. Mijn zoon is 5 jaar (van februari) en gaat nu naar groep 2. Hij heeft ook een ontwikkelingsvoorsprong. Kan al lezen en rekenen. Mijn dochter gaat naar groep 4 en qua rekenen en lezen zitten ze bijna op hetzelfde niveau. We hebben vorig jaar oktober en november gesprekken gehad met school. Zij stelden voor om hem na de kerstvakantie door te laten stromen naar groep 2. Dit wilden wij niet, omdat hij met plezier naar school gaat en veel vriendjes heeft. Hij begint volgende week in groep 2 en soms vraag ik me wel af of we de goede keuze hebben gemaakt. Ik ben benieuwd hoe het komend schooljaar zal gaan. Hij is een heel gelukkig kindje, gaat graag naar school, is helemaal gek van voetbal en Avengers. Dus we merken thuis helemaal niets aan hem. Alleen heeft hij wel elke dag enorm veel vragen. Zoals: wat is verder de zon of de maan? Welk land is het grootst? Hoe kan het dat het in de ruimte donker is maar daar wel de zon is? Waar ga je heen als je dood gaat etc. We proberen altijd alles zo goed mogelijk te beantwoorden. Het enige wat mij dwars zit is dat hij vaak last heeft van hoofdpijn. Ik ben al bij de kinderarts geweest. Ze hebben hem uitgebreid getest, maar het is niets ernstigs. Zijn ogen zijn ook getest. Het is volgens de arts ook geen migraine. Hij is dan niet misselijk of iets dergelijks. Ik denk dus aan spanningshoofdpijn doordat hij zoveel nadenkt. Soms heeft hij het 3/4 keer in 1 week. En soms hoor ik hem een maand of 2 niet over hoofdpijn klagen. Is dit bij jullie kinderen herkenbaar? Alvast bedankt voor jullie reacties!
Welkom. Ik zou niet zeggen dat je thuis niks merkt aan je zoon want die hoofdpijn komt toch ergens vandaan. Mijn jongste is even oud als jouw zoon, en gaat volgende week beginnen in groep 3. Leest op m5 niveau, rekenen nog nauwelijks,ze is niet geïnteresseerd in schoolse zaken. Bij haar merkten we wel veel in gedrag,veel huil en driftbuien, broekplassen. Als je met hem praat als hij hoofdpijn heeft, is er dan niet iets wat op dat moment spanning geeft waardoor hij hoofdpijn krijgt? Saai op school, ruzie met een vriendje, ...? Ik zou proberen hem aan het praten te krijgen en bedacht zijn op dat ze heel goed zijn in het niet laten zien. Laat je zoon op school wel zien wat hij allemaal kan?
Nou welkom in groep 4 en de eerste deuk is al gezet. G moest een boek lezen, heeft boek gelezen en zegt dat tegen de juf dat ze hem uit heeft. Dat kon niet, dus moest ze hem nogmaals gaan lezen. Zij heel verdrietig want ze was toch eerlijk geweest dat ze hem had gelezen en uit had. Waarom zei de juf dan van niet? Binnenkort startgesprek, dus dat nemen we maar mee. Ze las voor de vakantie E4, in de vakantie heeft ze zich de schompes gelezen en ze leest gewoon heel heel snel en ontzettend veel. Het kan zijn dat ze dat boek buitenom school heeft gelezen en hem al kent, of dat ze gewoon m razendsnel doorgelezen heeft. Dat kreeg ik dan weer niet achterhaald, ze zat nog vol van "onrecht". Voorlopig maar aan dr uitgelegd dat ze misschien de juf maar moet vertellen waar het boek over gaat en dat ze dan zeker weet dat ze het gelezen heeft. Iets anders kon ik er ook even niet van maken wat diplomatiek correct was.
@Vero0504: Dat soort situaties heeft mijn oudste nog steeds heel regelmatig, zowel bij Nederlands als Engels. Inmiddels lachen we erom. Ze heeft inderdaad geleerd de docent uit te leggen waar het over gaat ed, dan is er geen enkele discussie, want dat weet ze immers. Al meerdere docenten zeer verbaasd. @Helena88: Hoofdpijn is herkenbaar. En zeker bij jonge kinderen behoorlijk vaak gerelateerd aan spanning ed.
@Vero0504 Ook niet eerlijk van de juf om meteen te zeggen kan niet. Vraag dan inderdaad door of ze weet waar het boek over gaat en ze echt begrepen heeft wat ze leest. Snap wel dat G hier meteen weerstand van krijgt. Heb je iets van Parro of een andere schoolapp? Ik zou niet wachten tot het startgesprek maar nu al een berichtje sturen wat je hebt gehoord en dat G minstens E4 leest (wat juf als het goed is heeft doorgekregen) en ze het boek dus echt al gelezen had en verdrietig was dat de juf het niet geloofd. Meteen ingrijpen zodat juf deze week nog excuses aan kan bieden/praten met je dochter.
Toch zou ik in gesprek gaan. Misschien mogelijk om tijdens het ophalen kort te praten? Wij houden van korte lijntjes om zo makkelijk mogelijke communicatie te houden. Als ze zo gek is op lezen is ze waarschijnlijk inmiddels een heel stuk verder. Ik begrijp je dochter heel goed en mijn zoon zou dat namelijk ook niet gelijk los laten. Door het toch te bespreken met juf zou hij het los kunnen laten. Het zou zonde zijn als dit echt een verkeerde start voor haar is en ze nu juf "afschrijft".
Ach wat sneu. Ik zou inderdaad ook gelijk even bij de juf langs gaan. Misschien bedoelde de juf het ook wel op een andere manier en dan kan dat maar de wereld uit zijn.
Ja ik hoop ook dat het een kwestie van wennen is en weer even in het ritme komen. Er staan al wat dingen gepland aan observaties en gesprekken dus mee denken doen ze zeker. Mee werken is wat lastiger omdat ze ook maar beperkt zijn in hun aanbod.