Elke dag worden verschillende emoties getriggerd, zowel positief als negatief. Deel deze momenten met ons in dit topic.
Ik zal zelf beginnen. Mijn ogen lopen weer vol nu ik dit typ. Voel me verdrietig na een gesprek met mijn jongste kind. Hij kan zo goed verbanden leggen wat maakt dat hij veel door heeft. Zo benoemde hij dat het beter zou zijn als hij rustig was net als ..... en ..... uit zijn vorige klas. "Als je rustig bent krijg je nooit straf van de juf". "Maarja ik heb zoveel energie dat gaat nooit op, dus zal ik wel altijd straf krijgen van de juf". 'Nooit' staat voor niet en 'altijd' staat voor dagelijks. Het ergste is dat ik hem geen ongelijk kan geven en dat ik hem niet gerust kan stellen dat het wel mee valt. Dit is letterlijk zijn ervaring. Gedrag dat met veel energie (zoals mijn zoon het noemt) gepaard gaat, wordt regelmatig als storend en fout gezien. Het is onwenselijk, geeft onrust, verstoord de les en is te veel. Met als gevolg bijvoorbeeld straf. Dan ben je 6 jaar oud en net gestart in groep 3...
@MyMiracle, je kan hem wel ongelijk geven hoor, want geen enkel kind heeft altijd straf. En het is bij uitleg of schrijven of lezen inderdaad wel handig dat iemand z'n mond houdt oid, maar dan kan hij zijn energie daarbuiten gebruiken en jullie kunnen samen trots zijn als het goed gaat om wel even rustig te zijn. Geven de leerkrachten trouwens echt straf? Moet een kind dan even op de gang oid? Misschien valt het allemaal wel mee? Ik zou iig samen met hem kijken naar de voordelen van die energie. En ja, veel eigenschappen hebben in verschillende situaties andere uitwerkingen. Kan hij ook van leren toch?
Ik ben momenteel vooral nieuwsgierig. Er is binnen muziek van buiten te horen. Is het van een klein festival oid waar ik geen weet van heb of komt het van een woning (in de buurt) die enigszins asociaal bezig is met dit volume? Ik zal het nooit weten, want ga er niet voor naar buiten
Mijn post is iets aangepast met bijvoorbeeld de toevoeging dat "altijd" voor dagelijks staat. Zoals je zegt heeft niemand altijd straf al zullen sommige mensen dat wel zo ervaren. Hij heeft wel dagelijks, vaak meerdere keren op een dag, straf. In groep 2 houd dat verschillende dingen in: op een speciaal krukje zitten, naast de juf zitten, niet buiten mogen spelen, niet met bepaald speelgoed mogen spelen et cetera. Het effect wat dat op hem heeft is gewoon echt heel naar en verdrietig. Hij heeft er nachtmerries over gehad, benoemd dat hij denkt dat de juf hem niet lief vindt (in tranen), dat hij dom en stom is, want hij krijgt vaak straf om maar wat voorbeelden te noemen. Wat je schrijft over energie bewaren voor buiten. Dat betekend dat je in bepaalde mate controle moet hebben over die grote hoeveelheid energie. Zoals hij het zelf benoemd gaat zijn energie nooit op. Die is er dus ook op momenten dat het niet handig is. Dat remmen is heel lastig als het je soort van overkomt en je pas 6 jaar oud bent. Dat je vervolgens ook nog straf krijgt door iets wat je overkomt en wat je nog niet goed kan remmen en reguleren is gewoon echt naar. Natuurlijk is het niet allemaal kommer en kwel en zit hij echt niet de hele dag op een strafbankje. Of is hij de hele dag aan het stuiteren zonder enig moment stil te kunnen zijn. De kracht van zijn energie wordt absoluut besproken net als het feit dat hij goed is zoals hij is en zo nog veel meer. Dat neemt alleen niet weg dat het mij verdrietig maakt dat hij er op momenten zo mee zit.
Ik heb hier (dorp in de randstad) momenteel 2 soorten muziek door elkaar. Ene is van een festival hier in de wijk, het andere van een tentfeest een dorp verderop. Tentfeest van het 3e dorp is gelukkig niet te horen. Dus mocht je in de randstad wonen, dan zou zoiets de oorzaak kunnen zijn.
@GossipGirlxoxo Kan me voorstellen dat je na een paar keer bingo te hebben gehad met het schaamrood op de wangen weer bingo roept. Wat goed dat ze een gewonnen prijs weg heeft gegeven. Mooie momenten zijn dat.
Ik ben momenteel pissig, blijk gewoon een stuk kauwgom op mijn rok te hebben zitten. Waarschijnlijk dus vandaag ergens in de kauwgom gaan zitten. Net het eerste gedeelte met pindakaas er af weten te haken en nu ligt hij in de vriezer voor de rest. Echt als ik ooit iemand kauwgom op een bankje zie plakken, dan haal ik dat er met mijn blote vingers vanaf en smeer ik het persoonlijk in je haren.
Een van de leidsters van de KDV had nog een tip van een wiebelbord voor op t stoeltje op school. Daar kon die van haar de energie op kwijt en toe ging t heel wat beter. Bij G werkt dat dan weer net niet, de drukte zit hoofdzakelijk in dr hoofd en dr enthousiasme maakt er dan een party van. Dat is wel verbeterd sinds ze kan lezen, dus allicht eind groep 3 dat het er al weer anders voor staat. Allicht met zoon en school eens overleggen voor gepastere oplossingen? Desnoods dar hij de dopper van de juf vult met water, of de plantjes in de klas/gang water geeft ofzo. Net een klusje met even een loopje, zijn vermoedelijk alle partijen beter bij gebaat dan op een kruk gaan zitten terwijl t hele gedonder begint door teveel energie in lijf. Edit deze kwam ik ook tegen (deze is wel uitverkocht dan ) https://www.educratief.nl/product/wiggle-feet/
Ja dit dus, even samenzitten met school voor een paar aanpassingen... Een kind moet niet het gevoel krijgen dat de juf hem niet lief vindt...
Heel verdrietig en machteloos. Onze dochter is nu al 8 maanden psychisch ziek. Voor ons staan veel dingen stil terwijl voor iedereen in regio zuid alles weer gaat draaien komende week. Oudste gaat ook weer naar school maar jongste kan niet en het beetje sociale leven wat in de vakantie nog net ging zal grotendeels stilvallen...
Het maakt me toch nog vaak verdrietig hoe mensen staren naar mijn littekens van een ernstig fietsongeluk (in badpak) toen ik kind was op een schelpenpad op een waddeneiland. Het zijn veel krassen en een paar zeer lelijke grote littekens. Staren is niet leuk maar ook mensen die vragen of ze komen door automutilatie mogen echt wegblijven. Nee ik heb mezelf niet verminkt dames en heren. Vroeger altijd netjes geprobeerd dat uit te leggen, nu vooral verdrietig.
Wat vervelend ?, Ik heb zelf ook veel littekens. Ik leg het ook niet uit, staren ze kijk ik gewoon op mijn zondagse gezicht. En houden ze er vanzelf mee op. @MyMiracle kun je het met de juf bespreken? Op een schooltrauma zit je natuurlijk ook niet te wachten. Onze zoon heeft dit op zijn oude school opgelopen in groep 3. En daardoor heel vorig jaar besteed aan terug vertrouwen krijgen in zijn 'nieuwe' school.
Dat het zorg seizoen voor geopend is. September starten we met 6 afspraken in het lumc om daar naar in oktober weer in het wkz neer te strijken. Nieuw Onderwijs & zorg plan etc op gaan stellen met revalidatie. De vakantie is echt voorbij.
Als het nog niet lukt kan je ook nog baking soda proberen (tenzij het materiaal van je rok dat niet kan hebben) Onwijs asociaal, ik snap dat je daar boos om bent.
Het is vervelend ook vind ik dat het letterlijk elke zomer terugkomt die starende blikken. De vragen over automutilatie heb ik ook veeeeel te vaak gehad. Natuurlijk krijg ik niet elke dag de vraag, maar elke keer is teveel voor mij. Stoer hoe jij erin staat!
@MyMiracle hebben jullie binnenkort geen kennismakingsgesprekken? Dan kan je dit bespreekbaar maken. Het is denk ik ook belangrijk te begrijpen wat hij dan doet. Is het niet stil kunnen zitten? Of is het ook onrust zaaien in de klas? En voor de juf belangrijk te weten wat het met hem doet en wat jullie doen. Mijn zoontje had een andere uitdaging, wij hebben hem toen wat spulletjes gegeven waar hij mee kan rommelen in zijn handen. Dus als hij de behoefte kreeg om (in zijn geval) aan de draadjes van zijn T-shirt te trekken, moest hij zijn blokje pakken en kon hij daarmee rommelen.
Dit hadden wij vorig jaar in Landal. Wij hadden maar 3 kaartjes dus niets bijzonders ( je ziet wel eens mensen met een massa aan kaartjes) en vooral de 5de keer vond ik wat lastig. We hadden de 4de prijs voor 2 volle lijnen en onze zoon had maar 1 cijfer meer nodig voor de volle kaart. 2 cijfers later kwam zijn nummer er uit en hadden we de hoofdprijs en dat was een verblijf in landal. Voor de kinderen wel leuk want we zijn ook al vaak de mensen geweest die niets hadden.