Wat naar dat het minder goed gaat en je de oorzaak niet weet. Een depressie is enorm zwaar. Dikke knuffel!
Klinkt als vluchtgedrag, zeer herkenbaar. Deze periode is natuurlijk heel ongemakkelijk en oncomfortabel voor je. Misschien is het helpend om stil te staan bij de factoren die je hebben doen besluiten te solliciteren. Wil je dat hier delen? Ik ben namelijk wel benieuwd.
Mooi je realisatie dat het nu beter met je gaat dan een jaar geleden. Hoe kijk je verder terug op deze afgelopen dagen? Denk je dat het helpend kan zijn om voor een volgende keer een overzicht/lijst te maken met taken die echt nodig zijn of die jij echt nodig vindt en hoever van te voren elke taak uitgevoerd kan worden. Dat helpt misschien om wat onnodige taken te laten voor wat ze zijn en om te doceren door de to do lijst over een langere periode uit te smeren. Wellicht komt er ook nog een taakverdeling uit welke voor wat meer ontlasting ipv belasting kan zorgen. Hopelijk voel je je snel beter, sterkte!
Heb met mijn dochters gesproken vanavond - heel open en eerlijk. Ze willen hun laatste herinnering aan hun omi houden van n paar weken geleden en niet zoals ze nu is. En heb er alle begrip voor. Heb destijds ook gekozen om niet meer naar mijn oma en opa te gaan op hun laatste momenten. Mijn laatste beelden van hen zijn dan ook gelukkige momenten…
Dankje voor je tips! Dat is zeker een goed idee. Wat het lastig maakt is dat ik van tevoren eigenlijk geen onderscheid kan maken tussen echt nodig en minder nodig. Alles is dan echt nodig in mijn hoofd.. Achteraf kan ik ook wel bedenken dat het waarschijnlijk niemand opgevallen is dat ik de gordijnen gewassen had, alle potten voorzien van nieuwe planten etc. Maar ik zou het wel samen met mijn man op een rijtje kunnen zetten bijvoorbeeld. Die waarschuwde me van tevoren al..
Ik voel me nog eens nuttig. Gisteren mijn moeder van helpen in haar klasje om vrijdag weer te kunnen starten met lesgeven. En vandaag voor het werk van man helpen. Ik voel me meestal behoorlijk onnuttig in het leven omdat ik niet kan werken dus dit kunnen doen doet me wel deugd. En ook een beetje ongeduldig met ergens nog een sprankelend hoop (om dan waarschijnlijk extra teleurgesteld en verdrietig te zijn binnen een aantal uur tot dagen). Ik ben nu een dag of 4 overtijd maar mijn testen blijven ook wel negatief. Weet er iemand of bepaalde medicatie of microaolbuminurie invloed kan hebben op een zwangerschapstest?
Intens verdrietig, Gisteren gesprek met de juf. Ze konden hem slecht verstaan, iets wat wij in de vakantie al zagen. Kan zijn sokken weer niet meer aan doen handelingen zijn weer verdwenen. Dit maakt ons zo bang. Want wat verliest hij nog meer. Maar naar de neuroloog een e consult gestuurd. En afwachten.
In augustus zouden we met de uitslagen gebeld worden van het laatste onderzoek, de neuro baalde want werd pas oktober. Word ik een week later onbekend gebeld dus ik snel opnemen. Bleken ze te weinig bloed te hebben voor alle panelen. In het Sophia hebben ze de helft maar getest waar door de neuroloog heel veel opnieuw heeft moeten inzetten. Dus vorige week meteen laten prikken, word ik gisteren gebeld dat alles binnen is en het tot januari duurd. Hij zit nu contenu met open mond gedrag of zijn tong te groot is voor zijn mond. Heel de spierspanning lijkt er af. Ik hoop dat ik snel reactie krijg.
Ik voel opluchting, verlichting en blijheid WANT mijn vakantie is vandaag dan eindelijk begonnen na weer een jaar kei en kei hard werken met veel te veel personeelstekort, veel te veel gasten in het restaurant, mijn chefs die altijd verrast lijken te zijn als het dan TOCH weer zo druk is haha terwijl dat gewoon altijd is (blijven bescheiden maar het loopt gewoon beter dan goed). 1x per jaar zijn we 3,5-4 weken dicht (familiebedrijf) zodat iedereen even lekker kan bijkomen of op vakantie kan, ik ga naar 3 weken naar Nederland, deze week blijf ik nog thuis, even lekker alles opruimen en uitzoeken. Mijn dochter tm donderdag naar de opvang en dan vanaf maandag rijden!
Moeilijk hè je grenzen bewaken. Kan de volgende keer niet iemand meehelpen? Wel fijn te lezen dat je zin hebt in deze dingen.
Ja de volgende keer wil ik het meer samen met mijn man doen. Dit keer was het voor hem ook een race tegen de klok want hij wilde de veranda klaar hebben zodat we daar konden zitten en die moest nog geverfd, verlichting aangesloten en opgehangen etc.. We zijn allebei nogal veeleisend
Eigenlijk weet ik niet zo goed wat te zeggen. Woorden dekken de lading niet. Ik hoop voor jullie dat er duidelijkheid gaat komen. Heel veel sterkte voor jullie als ouders en voor jullie zoon.