Hoi allemaal, Ik kwam tijdens het surfen opeens op dit artikel terecht: https://vrijegeboorte.nl/vrije-geboorte-informatie/2020-10-29-een-schedelelektrode-is-geen-plakkertje/ Bij mijn bevalling is toentertijd ook een elektrode geplaatst bij mijn zoontje en ook toen hadden ze het over een "plakkertje". Ik ben er nogal van geschrokken om nu te lezen dat het geen plakkertje was, maar een pinnetje dat in zijn hoofdhuid is gedraaid. Het maakt mij verdrietig, en ook de gedachte dat, vermoed ik, veel vrouwen met mij hier geen weet van hebben/hadden. Om deze reden wilde ik dit graag delen, zodat meer vrouwen zich bewust zijn van deze ingreep tijdens de bevalling, en daarmee hopelijk nu een weloverwogen en vooral eerlijke keuze kunnen maken of zij dit willen.
Ik wist het wel. Maar, even ter geruststelling, het is een iniminie klein 'schroefje' dat in de hoofdhuid gedraaid wordt. Na de bevalling moet ik heeeel goed speuren om een heel klein wondje te zien. Stelde niks voor. En daarnaast, over het algemeen is het krijgen van een schedelelektrode geen keuze toch? Dat wordt gedaan als er risico's zijn mbt de gezondheid van de baby. Ze doen het echt niet omdat ze het leuk vinden om de baby pijn te doen ofzo. Zo staat het hier nu een beetje. Snap niet wat je met dit topic wil.
Ze doen het eigenlijk alleen als de buikbanden het of minder goed oppikken of als er een dringende situatie ontstaat omdat de hartslag regelmatig teveel dipt bv. het hele bevallen is voor een kindje veel pijnlijker en naarder en stressvoller dan een electrode plaatsen. Een wee zie je vaak terug in de hartslag van de baby. Een electrode plaatsen niet. Dankzij die electrode wisten we zeker dat onze 2e zoon in levensgevaar was. Daarnaast hebben ze sneetjes in zn hoofd gemaakt om bloed te testen, terwijl ik nog aan het bevallen was. Die electrode stelde niets voor. De 3e zoon was stabiel tijdens de bevalling en hebben ze ook geen electrode hoeven plaatsen. En als het nodig was? Was het ook goed. En geeft het een littekentje? Ook prima.
Hier bij beiden nodig gehad, bij beiden geen enkel issue. Ook geen spoor van te bekennen naderhand, dat is zooooo klein en plakken gaat m niet worden, geen sticker die t houdt in die omstandigheden (en die verantwoord weer verwijderbaar is) Dr wordt geen M12 bout ingedraaid ofzo
Ik zat ook al te denken: hoe dan? Wat blijft plakken aan glibberige oppervlakte zonder de huid mee te trekken bij verwijderen.
Hier bij allebei gehad en het werd echt niet ‘zomaar’ gedaan, het was noodzakelijk. Bij allebei zagen ze de hartslag dalen, bij de oudste daalde hij te ver en moest met spoed worden ingegrepen met een vacuumverlossing (en flinke knip), bij de jongste werd besloten die vacuum klaar te gaan leggen en het nog 1 perswee de kans te geven gezien haar hartslag. In 1 perswee is het toen gelukt, en met dat haar hoofdje was geboren zag je die hartslag al herstellen. Naderhand was er bij allebei niks meer van te zien - oudste had wel een beetje zo’n vacuum-hoofdje, maar ook maar minimaal.
Ja ik wilde eerst schrijven geen lijm die dat houdt, maar bedacht me Locktide (industriele lijm) kan dat prima. Alleen zit ie dan ook wel permanent...
Moah ik kan me voorstellen dat t bruggetje van plakken naar schroeven even wat heftig door kan komen als je t vluchtig leest. Gelukkig stelt t in de praktijk niks voor en is t alleen maar wanneer er reden toe is. Zolang de boel goed gaat zullen ze t niet doen. Mja R moest zonodig kroelen met zn navelstreng en toen dipte die hartslag wel iets verder dan ze leuk vonden. Hij had m gelukkig losjes om de hals en vol om zn torso, zn vader had m 3x om de nek maar kwamen ze pas wat later achter. Geen schade overigens, tenzij je met mij getrouwd zijn als schade rekent. Maar t had aanzienlijk rotter kunnen uitpakken, dus blij met die elektrodes en vooral blijven plakken waar nodig, euh schroeven dus.
Ik ben zelf ook een lomperd qua : wat moet,dat moet! Maar ik snap dat je je er vervelend onder voelt. Lijkt me erg sterk dat je er niks van merkt als er een stukje metaal je schedel ingedrukt wordt. Vroeger kregen prematuurtjes ook nooit verdoving tijdens ingrepen omdat men dacht dat ze toch geen pijn voelden...
Oh die geboortebeweging-maffia kan er wat van... Mijn dochter is gelukkig ook gezond ter wereld gekomen dankzij de electrode. Die gaf na 50 minuten persen aan dat ze in nood was en er meteen uit moest. Haar hartslag en zuurstof dipten. Terwijl de gyn zich klaarmaakte voor een spoedkeizersnede werd het toch een snelle vaccuumpomp bevalling. Hoe had ik als niet-medicus, half buiten bewustzijn van de ruggenprik na 50 minuten persen een snelle weloverwogen medische keuze moeten maken? Dat is onmogelijk! Van dat schroefje was na een dag al niks meer te zien hoor. Een litteken van een keizersnede had je wel heel lang gezien.
Ik snap wel dat TS hiervan schrok. Ik ben zelf Belgische en bij mijn bevalling is die elektrode wel geplaatst zonder dat het noodzakelijk was. Ik werd ingeleid en vlak na breken vliezen (eerste handeling v/d inleiding) werd die elektrode al geplaatst. Zoontje is nooit in nood geweest, buikbanden voor breken vliezen registreerden alles prima. En mij hadden ze ook gezegd dat die sensor 'geplakt' werd, terwijl je na de bevalling wel duidelijk een wondje zag. Dus ook ik was niet zo blij ivm hoe dat gecommuniceerd werd en het feit dat ik er eigenlijk weinig keuze over had.
Net als bij @SD90 werd ook bij mijn eerste ingeleide bevalling meteen die elektrode geplaatst.. Bij mij hadden ze het over het plaatsen van een elektrode.. Nadien moesten ze hem ook met een soort draaibeweging weer verwijderen. Onze zoon hield er een klein wondje aan over. En volgens mij ging dat later ook nog ontsteken want na een paar weken kwam er een hard pusachtig brokje uit het wondje waarna een gaatje over bleef wat daarna langzaam dicht ging. Ik heb hier geen verkeerde gevoelens aan over gehouden dus we moeten het niet groter maken dan het is. Voor toen dacht ik gewoon dat het nodig was. Maar ze hebben tegen mij nooit over plakken gesproken.
Krijg een beetje die kriebels van die vrije geboorte figuren. Las ergens op zo'n site " hoe veilig moet de baby zich nu nog voelen" nadat er een electrode geplaatst was echt, kind wordt met veel kracht door dat nauwelijks gangetje gedrukt, z'n schedel wordt samen geperst en schuift over elkaar. Dan maakt zo'n kleine electrode echt geen ene reet uit hoor. Denk dat een infuus naald net zo erg of erger is. Ga je daar ook over nadenken of je toestemming gast geven? Die electrode is voor de veiligheid van de baby!!! bij mijn oudste is er ook een electrode geplaatst omdat de buikbanden haar hartslag op een gegeven moment niet meer konden meten. Volgens mij omdat ze teveel wegdraaide of te ver in het geboortekanaal of zo zat. Een arts of gynaecoloog maakt niet Jan l*l de keuze voor een elektrode. Je hebt daarin gelukkig ook geen keuze.
Ik vind dit soort berichten ook niet zo fijn. Je krijgt bijna een schuldgevoel aangepraat terwijl je de sensor juist hebt om zsm in te laten grijpen als de baby het niet goed meer heeft.
Ik dacht dat het overbodig was om te vermelden dat het in deze post specifiek ging om situaties waarin je een keuze hebt/krijgt. Natuurlijk is nood nood, dat staat ook duidelijk in het toegevoegde artikel. Ik snap de ontstane discussie daarom ook niet waarin allerlei noodsituaties worden beschreven, maar bedankt voor de reacties iig. Niet iedereen is hetzelfde en ik gaf ook in mijn post aan dat ik het wilde delen omdat ik het zelf niet wist. Had het fijn gevonden als ik het wist en wil met mijn post andere (aanstaande) moeders helpen die hier wellicht iets aan hebben. Niets meer, niets minder.
Waarom pas bij nood? Dat wil je juist voor zijn. De elektrode is er ook voor wat bewegingsvrijheid. Wat kan schelen in hoe de bevalling wordt ervaren en dus ook in het herstel van moeder. Wat ook belangrijk is voor de baby.
Waarom ingrepen doen als die niet nodig zijn? Heel veel is tegenwoordig al draadloos dus daar hoef je niet voor op bed te blijven. @Mango227 Ik begrijp wat je bedoelt. Wanneer er (vermoeden) van nood is dan is het een ander verhaal. Vaak zijn de ingrepen vooral makkelijk voor het zorgpersoneel. Hoeven ze alleen maar op het scherm te kijken. Ik heb bepaalde dingen in het ziekenhuis geweigerd. Zoals het plaatsen van een katheter bij mij. Was echt onnodig. Ik ben niet iemand die denkt van: oh laat ik ergens bevallen in de zee. Meer aandacht voor het natuurlijke geboorteproces en dat medische handelingen storend kunnen zijn voor dat proces zou niet verkeerd zijn, net zoals dat een ingreep een hogere kans heeft op meer ingrepen. Tweede keer gelukkig thuis bevallen, voelde me daar beter dan in het ziekenhuis. Veiliger ook.
Bij mijn jongste was er in eerste instantie geen nood, maar via de buik was haar hartslag lastig te vinden. Daarom dus preventief die elektrode, en gelukkig maar Bij mijn oudste werd via de buik geconcludeerd dat het waarschijnlijk niet helemaal lekker ging, en daarom dus die elektrode om het betrouwbaarder te kunnen monitoren. Toen de elektrodes geplaatst werden, was er dus nog geen sprake van nood.
Over dat het makkelijk is voor het zorgpersoneel. Die doen vaak meerdere bevallingen. Als je ineens voorrang moet gaan krijgen dan kunnen ze dat signaal maar beter gelijk krijgen. Liever via schermpjes dan met zijn allen bevallen op dezelfde zaal.