Ik vraag me dan vooral af hoe ze aan zoveel vakantiedagen komen zoveel heb ik er echt niet. Maar dat verschilt natuurlijk per beroep en als zzp-er kun je dat ook weer zelf bepalen
Hier lukt het meestal net, maar hebben het laatste jaar wel heel hoge kosten gehad door de verbouwing. Dat loopt stilletjes aan op z'n einde dus ik hoop dat we dan ook weer wat meer gaan kunnen sparen. Man werkt 38u en heeft een loon van ongeveer 2400 en ik krijg een uitkering gebaseerd op mijn fulltime contract, dat is ongeveer 1300 per maand. We zijn wel nog maar met ons tweetjes. Denk dat onze hypotheek en gewone kosten vrij gemiddeld zijn, maar we hebben we hogere medische kosten. Man is heel impulsief in aankopen soms en wil in huis alles meteen perfect hebben, en ik voel me wel vaak de boeman om nee te zeggen op bepaalde dingen. Maar ik ben niet comfortabel als er te weinig op de rekening staat. We weten uit ervaring hoe snel die soms ineens leeg kan zijn. Ik zie ook wel veel verschil tussen vrienden soms. Bij de ene kan het niet op, bij de andere is het moeilijker. Een uitspraak waar ik persoonlijk weinig mee kan is 'maar hij/zij werkt er toch ook hard voor' bij mensen met een groot luxeleven, waar het geld precies niet op kan. Ik ken genoeg mensen die misschien nog wel harder werken maar dan in een ander vak wat helaas niet zo veel verdiend.
Het draait om keuzes maken. 1 ding geleerd, tevreden zijn. Wij wonen niet luxe en de helft is aan vervanging toe. Maar ik kies voor helpen in de omgeving. Meubels konden wel maar mijn hart koos anders. Door de energie crisis, hoge lasten en onverwachte uitgaven met corona moesten we inspringen. Het is vaak een keus maken in je uitgaven.
We zijn ik 36 man 32. Hebben een. Koophuis idd huis met een mooie constructie weten te kopen en hypotheek voor 30jaar vast kunnen zetten betalen net onder de 800pm Dus voor de toekomst is dat mooi Man heeft al aantal jaar gehad dat als hij een vast contract moest die niet kreeg maar was toen geen goeie tijd Nu wel een vast contract en zit op een fijne plek dus wil daar niet weg. Hebben geen andere leningen of schulden en wil dat t liefst ook wel zo houden. Maar idd andere verdienen gewoon meer of klussen bij een vrie d van ons maakte jarenlang badkamers in de avonden en weekenden, vriendinnen klussen als kapster thuis bij. Ja die optie hebben wij dan net niet. Idd marktplaats en vinted zorgt voor een centje erbij Daarnaast heel veel luxe dat m'n schoonouders 2x pj met me winkelen voor kinderenkleding wel met een max maar alle beetjes helpen. We gebruiken alleen 1 bso dag in vakantie en kleine gaat 1x pw zinde kort naar de psz maar dat is in totaal p.m. 70eu Maar al zou ik 2dagen kdv en bso moeten betalen zou dit veel te duur zijn Dus heel veel geluk dat opa s en oma s oppassen en we zelf thuis zijn
@River87 hebben jullie een hypotheek met NHG of heb je risicoklasses? Als je hypotheek bijv nog maar 70% is van de taxatiewaarde van je woning dan val je in een lager risico klasse en dat scheelt weer per maand. Altijd de moeite waard om uit te zoeken. Als je een taxatie moet laten uitvoeren kan dat vaak dmv calcasa, wat slechts € 95,- is ipv € 400,- door een taxateur. Misschien heb je hier iets aan. Wij hebben dit recent kunnen regelen.
Ik denk ook gewoon dat er echt enorme verschillen zijn in inkomen, hoe oneerlijk soms ook. Je kan nog zo hard werken, maar in bepaalde branches verdien je veel minder. Ik heb kennissen die in de IT werken en die verdienen zo 6000 netto per maand, moet je nagaan als je met zn tweeën bent. Dan kun je makkelijk zo even een elektrische bakfiets of dakkapel plaatsen.
Ik vraag me dat ook weleens af. Inkomen alleen zegt niks want meer inkomen is vaak ook hogere lasten. Ik probeer ook niet teveel naar andere te kijken. Veel vriendjes en vriendinnetjes van onze kinderen gaan elke zomervakantie een verre reis maken (Bali, Mexico, Zuid-Afrika etc) en daarnaast nog op wintersport. Of de mensen met al die grote autos. Waarop m'n man zegt, is allemaal eigendom van de lease maatschappij. Onze buurman heeft een grote BMW van wel een ton, vast niet zelf betaald. Maar dat hou je. Er zijn altijd mensen die t beter hebben, maar ook minder en daar kijken we als mensen gekgenoeg minder naar.
Wij hebben een goed salaris, maar weinig spaargeld nog na verhuizing en verbouwing. Ik heb een elektrische fiets met een lening van de werkgever gekocht. Elke maand 70 euro, 2 jaar lang. Kon ook van je vakantie geld etc
Eens dat vergelijken weinig zin heeft, je weet nooit de details: erfenis, leningen, credit card schulden, leeftijd, opleiding, sector, aantal uren werkweek, kinderopvang, passen opa en oma op (geen kosten opvang dus), hypotheekvorm (veel aflossen of minimaal), recht op toeslagen of niet en ga zo maar door. Maar niets menselijks is ons vreemd, wij zien in onze omgeving ook mensen 2 keer per jaar op vakantie gaan (wintersport en een verre zonvakantie) en vragen ons dan ook af hoe dan in hemelsnaam. Wij hebben in 2019 gekozen voor een nieuwbouwwoning en om daar ons geld in te stoppen (eigen geld, maar ook nu hoge lasten en later lager en dus flink aflossen). Wij hebben voor twee kinderen drie dagen opvang nodig, vallen in een staffel waarbij het niet uitmaakt of je 10, 20 of 70k meer verdiend. We hebben geen recht op toeslagen (enkel bijdrage kinderopvang). Onze hypotheek met de kosten voor onze kinderopvang zijn onze zwaarste lasten. Ik heb een leuke baan met goede vooruitzichten (loonsverhoging komende periode: in november komt er op basis van 36 uur 250 euro bruto bij en in januari nog eens 250 euro bruto en naast vakantiegeld ook een 13de maand). Voor mij loont het niet om meer te gaan werken (heb het uitgerekend in relatie tot meer belasting betalen en kosten kinderopvang). Ik houd het dus bij 3 dagen. Man moet echt wisselen van baan, daar valt winst te behalen (dat vindt hij zelf ook), ook al heeft hij nu een ruim bovengemiddeld salaris (hoger dan ik) met auto van de zaak. Nou ja, wij bijten nog 4 jaar door de zure appel van kinderopvang heen (of althans, wij vinden het een zure appel) en realiseren ons dat we het tot die tijd meer dan goed hebben!
Ik herken dit gevoel wel heel erg. En ook voel ik de frustratie best vaak. Wij zitten ongeveer rond hetzelfde inkomen, misschien wat lager. Wij hebben steeds pech gehad. Begin relatie allebei weinig spaargeld. Twee kinderen met een rugzak waardoor we de keuze hebben gemaakt dat ik een aantal jaren niet heb gewerkt. Ons (veel te kleine)eerste huis stond lang onder water. Uiteindelijk kunnen verkopen maar enige grotere wat er nog betaalbaar was was een klushuis (Dus veel kosten). Geïnvesteerd in een diesel ivm veel kilometers, daarna ineens megadure brandstofkosten. (En die wagen raak je aan de straatstenen niet meer kwijt). Geïnvesteerd in een opleiding zodat ik weer aan het werk kon (zzp). Half jaar kunnen doen, alles zag er goed uit dus hypotheek verhoogd om eea te kunnen verbouwen wat broodnodig was. O.a. zonnepanelen. Na dat half jaar werd ons kind ernstig ziek en nu kan ik nog maar minimaal werken. Zonnepanelen moet je ook weer voor gaan betalen is al in het nieuws.... het voelt zo zuur om jaren te investeren en te proberen het beter te krijgen en steeds valt er wat tegen. Alles is zo duur, ons inkomen is behoorlijk gestegen maar nog steeds hebben wij amper geld voor een vakantie of uit eten etc. Rijden altijd in oudere auto's die dus weer meer kosten. Lopen voor t gevoel altijd achter de feiten aan. Wij roken en drinken niet, hebben minimale abonnementen. Ik kook bewust, nooit A merken in huis. Winkel bij shein etc etc... We hebben ons natje en droogje en geen schulden behalve de hypotheek, en daar ben ik dankbaar voor want er zijn mensen die t veel slechter hebben. Maar hoe fijn zou t zijn als je gewoon even wat minder hoefde te rekenen, even niet altijd maar die stress...
Sterker nog…ik lees dan vaak: we zijn hoog opgeleid en veel verantwoordelijkheid dus logisch een hoog salaris. Terwijl ik denk: die mensen met de echt zware beroepen, denk aan de bouw, verpleging, die hebben voor mijn gevoel eigenlijk nog meer “recht” op een hoog salaris. Die zijn met 60 fysiek vaak op en kunnen dan vaak niet meer werken, ook omdat ze al op jonge leeftijd begonnen zijn. En dat zijn ook nog eens beroepen die meteen gemist worden als ze er even niet zijn. Waarom zou verantwoordelijkheid meer betaald moeten krijgen dan fysieke kracht/uithoudingsvermogen/conditie? Beiden kan niet iedereen, daar moet je geschikt voor zijn. Als de motivatie wordt: als je een hoger salaris wil moet je doorleren en niet een baan kiezen die daadwerkelijk fysiek zwaar is en zeer nodig in het dagelijkse leven, hebben we straks een heel groot probleem in Nederland ( maar dat begint nu al…).
Helemaal mee eens. Oa een verpleegkundige heeft ook een grote verantwoordelijkheid. Een kleine fout kan heel erge gevolgen hebben. Ik verdiende als startende kinderintensieve verpleegkundige met een loon van 1800 voor een fulltime job, met shiften en weekends. Heel grote verantwoordelijkheid, en het is ook echt niet enkel uitvoeren wat een arts voorschrijft. Als ik dan hoor wat mijn broer als burgerlijk ingenieur verdiend en als voordelen kan krijgen bij een bedrijf. En gewoon omdat die meer met hun hoofd kunnen werken. Niet eerlijk verdeeld. Zie mijn broer graag hoor, en niet dat hij persoonlijk daar iets aan kan doen. Maar het zou toch wel beter verdeeld mogen worden
Precies en alsnog zijn er genoeg lager betaalde beroepen met grote verantwoordelijkheid. Kinderopvang bijvoorbeeld, onderwijs, zorg.
Klopt. Mijn man krijgt veel op zijn rekening iedere maand, maar moet daar ook van sparen voor de periodes dat hij geen werk heeft. Vakantie neemt ie zelden want dat kost gewoon iedere dag geld. Probeert als een gek te sparen voor zijn pensioen, in principe over 10 jaar dan krijgt hij aow, maar met alle hoge kosten is dat de vraag. In dat opzicht is nog ern kind krijgen rond je vijftigste niet zo handig. Ik werk overigens niet, ern hele bewuste keuze, maar zou met onze kinderen en mijn gezondheid ook niet haalbaar zijn. Wij wonen erg groot, betalen daar 1400 euro per maand voor, maar verder gaan we bv zelden op vakantie, rijden we geen dure auto's en vinden we horeca tegenwoordig zonde van ons geld. Kleding doen we ook niet gek mee, om merken geven we niets. We kopen wel erg vaak nieuwe boeken en Lego bijvoorbeeld. Ieder maakt zijn eigen keuzes.
Als je niet het complete plaatje weet van iemand, is het ook erg lastig in te schatten. Wij staan momenteel op het punt een huis te kopen van bijna 9 ton. Mensen kijken ons heel raar en vragend aan. Mijn man werkt in ploegendienst als shift engineer en ik als administratief medewerkster voor 23 uur. Dat klopt voor hen dan niet in het plaatje van het huis wat wij op het oog hebben. Wij hebben ontzettend geluk gehad op de woningmarkt en hebben veel overwaarde gecreëerd. En dat is het enige. We hebben geen abnormaal inkomen, nooit iets geërfd, geen grote prijzen gewonnen en krijgen ook niets toegeschoven. Alleen maar op de juiste momenten overgestapt en gevoel voor verbouwen hebben
Het is inderdaad appels met peren vergelijken. Zo sparen wij opvangkosten uit omdat mijn man thuiswerkt en flexibel is in zijn uren. Hij werkt op kantoortijden, dus schuift nadat ie de kinderen naar school heeft gebracht om 8:35 aan z’n bureau. Ik werk 3 dagen van 7 tot 11 dus kan de kids weer van school halen. 1 dag moet hij ze ook halen omdat ik dan tot 16 uur werk, maar dan kan hij in de avond nog wat uurtjes inhalen. Zo hebben wij dus geen kinderopvang nodig en dat scheelt geld. We hebben sinds Corona (en dus dat man thuiswerkt) ook maar 1 auto. En een bakfiets, 2ehands en niet een A-merk, maar die voldoet ook prima Maar wij merken ook dat alles flink duurder is geworden de afgelopen tijd. 2 jaar geleden werkte ik niet en dat ging prima. Nu werk ik inmiddels 20 uur en nu stoppen met werken is financieel niet echt een optie meer. Dan zouden we niet kunnen sparen, geen luxe dingen meer kunnen doen als uitjes, kinderfeestjes, weekje vakantie etc. Dus ja, we hebben het nog steeds even goed als 2 jaar geleden, maar nu werk ik dus 20 uur erbij. Daar doen wij het dus van
Ik herken het hoor. Ik zie het vooral bij jongeren, dat ik denk... jij snotneus, je hebt een doorsnee baantje, de nieuwste telefoon, extensions, tattoos, nepnagels en fillers, koopt elke week nieuwe kleren, slurpt Starbucks, gaat effe naar Thailand... maar die hebben vaak nog gewoon hele lage lasten en, YOLO, geld is er om uit te geven blijkbaar. Wij hebben een goed maandinkomen, maar ook hoge woonlasten, die we het overigens dubbel en dwars waard vinden. En ik houd gewoon vol dat de aflossing ook gewoon maandelijkse kapitaalgroei is, en van het rentebedrag heb je amper een sociale huurwoning meer. Van binnen zijn we nog steeds een beetje student soms. Ik vind veel dingen het gewoon niet waard om veel aan uit te geven. En als ik ergens wel geld aan wil uitgeven, kan dat gelukkig ook. Mijn fiets was duurder dan mijn auto En man is erg handig, doet veel zelf, en is een kei in koopjes scoren op marktplaats, outlet etc.
Helemaal mee eens. En er zijn zat hardwerkende mensen die de maatschappij enorm nodig heeft om te functioneren die simpelweg niet kunnen doorleren omdat ze niet gezegend zijn met de mogelijkheid om goed te kunnen leren.
@River87 Heb je inmiddels duidelijk wat je precieze inkomsten en (vaste) uitgaves zijn? Misschien kunnen wij jou hier verder helpen op het forum met budgetteren. Of is dat niet wat je met dit topic wil bereiken?