Hoi allemaal, Ik heb afgelopen maand een ICSI behandeling ondergaan. Nu is de behandeling al afgelopen en helaas niet geslaagd. Gelukkig zijn er een aantal cryo's waar ik heel blij mee ben. Dus er is nog kans, dus eigenlijk is dat best positief. Nu is het zo dat ik op de een of andere manier maar niet echt blij kan zijn en veel last heb van stemmingswisselingen en negatieve gevoelens. Mijn menstruatie is inmiddels voorbij en dit blijft maar hangen. Hebben jullie hier toevallig ervaring mee? Kan het zijn dat de behandeling en de medicatie nu nog doorwerkt of invloed heeft? Ik herken het zelf niet zo van de vorige behandelingen.
Gelukkig iemand die dit herkent. Ik wil zo graag even weer de positiviteit voelen en opladen voor de volgende terugplaatsing. Het heeft ook echt effect op mijn relatie. Ik vind het heel naar maar kan er zo weinig aan doen. Ik ben gewoon echt niet gezellig.
Er word gerommeld met je hormoonhuishouding 100% heeft dat invloed op je gemoedstoestand. Mijn vriend noemt ovitrelle de heksenprik. Ik zit nu een paar dagen aan de oestradiol/progynova en ben zo down en emo als de pest. Het is helaas echt iets wat erbij hoort. Zolang hij begrijpt dat je hele hormoonhuishouding op z'n gat ligt en je niet vanuit jezelf gemeen doet, en jij accepteerd dat het gewoon even zo is dan krijg je meer rust. Op mijn werk weten/wisten ze het ook een geven moment.. oh Asil is weer bezig, beter houden we even afstand. En ik verontschuldig mezelf dan ook. @Splitijsje, @Krv, @Achterkantvandemaan, @Fruity90, @Narcisje, @Kramertje, @cvdv87 Deze meiden kunnen het vast beamen en herkennen. Dan voel je je misschien niet zo alleen ❤️
Ik snapte het wel tijdens de behandeling, maar die is nu dus voorbij. Ik gebruik geen hormonen meer, maar het lijkt wel alsof het nog doorwerkt of nog niet helemaal uit mijn systeem is.
Oh meid zeker heel herkenbaar. Het is niet leuk, maar het hoort er toch een beetje bij denk ik. Wat @Asil al aangeeft, je hele hormoonhuishouding wordt overhoop gegooid, dat heeft weer even tijd nodig om in balans te komen. @Asil Ik had onwijs veel last van de progynova, voelde me heel negatief, duister en donker erdoor. Hier duurde dat een week of 2 en toen was mijn lichaam eraan gewend en verdwenen die gevoelens.
De uitwerking van de medicijnen kan ik geen termijn aan verbinden aangezien wij meerdere pogingen en trajecten achter elkaar hebben gedaan. Ik heb een pauze van 1.5 jaar gehad waarin ik mezelf heel erg op mijn mentale en lichamelijke gezondheid heb gefocussed. Ik voelde mezelf toen het beste maar dat duurde echt wel even. Nu ook een jaar stil gezeten maar wederom geen indicatie aangezien ik burn-out heb gehad omtrendt dit alles. Moet wel zeggen dat toen ik aan de pil ben gegaan alles weer meer in balans leek. Het traject, medicatie tijdens en de uitwerking ervan is echt een aanslag op je lichaam en geestelijke toestand. Als je straks weer aan medicatie van een cryo begint begint het riedeltje weer opnieuw. Dat is kut, naar en vervelend en vergt een hoop van jezelf en je relatie.
Ja wel herkenbaar maar bij mij verschilde het per poging. De ene keer meer last dan de andere keer. Ik merkte wel dat het hielp om te blijven sporten, dan bleef ik veel stabieler qua stemming en nachtrust. Succes met de cryo’s!
Wat fijn om alle herkenning te lezen. Ik hoop dat mijn lichaam snel weer hersteld. Binnenkort heb ik een afspraak bij het ziekenhuis. Als het goed is kan ik de cryo terugplaatsingen in een natuurlijke cyclus doen. Dat zou heel fijn zijn, want de bijwerkingen van de medicatie zijn erg vervelend. Tijdens het gebruik heb ik ook veel lichamelijke klachten gehad.
Bij mij betekent een cryo tp in natuurlijke cyclus wel dat ik ovitrelle moet spuiten (eenmalig) en progesteron gebruik na de terugplaatsing waar je ook wel bijwerkingen van kunt krijgen. Sommige ziekenhuizen doen het volgens mij wel volledig natuurlijk dus je zou kunnen vragen of dat in jouw geval ook kan.
Ik had bij mijn 2e icsi een cryo en zover ik mij kan herinneren is die 5 dagen na mijn eisprong geplaatst zonder gebruik van medicatie. Ik hoop dat dit weer zo kan, maar dat zal ik binnenkort wel horen. Ik wil vooral doen wat de meeste kans geeft, want dit is onze laatste poging. We willen hierna stoppen, dan hebben we 3 pogingen gedaan en zien het niet zitten dit nog vaker te gaan doen. Tot op heden nog nooit zwanger geweest, dus voor mijn gevoel is de kans klein. Ik wilde nog 1 keer proberen en daarna ga ik het mezelf niet meer aan doen. Het valt mij namelijk heel erg zwaar de behandelingen.
Ik lees dit nu pas. Ook hier herkenbaar! Het kan ook zomaar de hele impact van het traject zijn, los van de medicatie maar het mentale deel. Wij zijn in totaal 6 jaar bezig geweest waarvan 4 jaar in de MMM en dat heeft me echt geen goed gedaan. Sommige puncties had ik veel last van de hormonen, andere puncties weer niet. Wat het precies is weet ik ook niet. Ik heb 1 zwangerschap gehad waarin ik ook niet te genieten was en 1 heel fijne zwangerschap. Het is echt een achtbaan. Ik wil je veel sterkte en geluk wensen, hopelijk mag jullie droom uitkomen met de cryo’s.