Dichterbij de leerling staan zit hem er voor mij niet in dat je iemand bij de voornaam noemt. Hier op het VO is het heel duidelijk meneer en mevrouw met achternaam. Maar ook die docenten laten de kinderen mens zijn hoor. Ik vind het juist op die leeftijd belangrijk dat ze manieren leren en leren beleefd te zijn.
Nee idem op die fietsjes met van die mini wieltjes, wat trappers voor de sier en motortje. Paar weken geleden kwam er een meisje van een jaar of 8 ons tegemoet op een 30 weg. Kijkt opzij, begint te zwabberen en het is maar goed dat we al ruim van tevoren stopten. Waar we ongeveer hadden gestaan als we dat niet hadden gedaan had zij of onder de auto gelegen of tegen de auto aan. Compleet de controle over dat ding kwijt. Niet vreemd met die achtelijke kleine wieltjes (vouwfiets vond ik ook niet zo denderend). Maar t is gewoon geen spul voor kinderen. Ook nog eens met slippers op dat ding... Zucht Was wel goed voor G. "Kijk DAAROM mag jij niet zo'n ding van ons. We houden je graag heel".
Maar dat is opzich wel logisch ook lijkt mij? Stel dat je je ziek meld want diarree, dan is de kans groot dat je 24u later wel kan werken. Maar meld je je ziek met 40gr koorts dan kunnen ze er vanuit gaan dat je minimaal 2 dagen eruit ligt. En er hangt me wat bij dat ze wettelijk gezien niet de reden van ziekzijn mogen vragen? Dan is "ik ben ziek" voor hun qua planning nikszeggend voor andere dagen
Hier is alles alleen met meneer+ mevrouw met achternaam hoor. Niks voornaam. Bij mijzelf niet en bij mijn pubers nu ook niet. Moet zeggen dat ik het een tikkeltje ouderwets vind, maar verder ook niet storend oid.
Geloof dat dat te maken had met je privacy. Puur praktisch is het misschien wel handig om te melden zoals in je voorbeelden ivm planning inderdaad. Maar vervelend is het wel. Alsof je inderdaad ergens een glazen bol hebt ofzo
Zelf vind ik bijv u en mijnheer/mevrouw wel een bepaalde afstand creeren. Het gaat mij meer om de totale woordkeuze, dat bepaalt voor mij of iets beleefd is of niet. Niet: hey Piet, ik heb een vraag. Maar 'Piet, mag ik je een vraag stellen' vind ik heel respectvol.
Ik vind het niet bepaald afstand creëeren. Dat ligt ook vooral aan hoe een leraar er zelf in staat. Ben het verder wel met je eens dat de toon het verschil maakt.
De toon bepaald sowieso, dat ben ik met je eens. Maar toch vind ik enkel de voornaam niet wenselijk. Als voorbeeld: er is een aardrijkskunde docent op een VO school heel actief op instagram. Het is duidelijk uit alle filmpjes dat hij een hele goede band met zijn leerlingen heeft, grappen en grollen, maar uiteindelijk luisteren ze allemaal. Maar als ze iets van hem willen is het wel: " meneer...." En dat vind ik passend.
Op mijn werk ga ik over de planning. Als er iemand ziek is moet ik vervanging regelen. Vind het ook heel vervelend dat ik moet vragen wanneer iemand denkt er weer te zijn. Maar als er niemand is moeten we dicht. Ik zit er ook altijd mee in mijn maag....
Snap ik, wat vraag je wel en wat niet? jij mag de dingen regelen, degene die zich ziek meldt, kan er ook niets aan doen
Van het nieuws; https://nos.nl/artikel/2492165-arrestatieteam-gaat-erasmus-mc-binnen-na-schietpartij-massale-politie-inzet-in-rotterdam
zou mijn man ook kunnen doen. Dan verzoek ik hem dringend om hem meteen maar even bij de was te droppen
Ik had op de basisschool les van mijn vader. Op school was het meester. Liepen we samen naar huis dan veranderde dat bij het naar buiten lopen in papa. Kon binnen 1 zin van meester naar papa switchen. Tot het schoolkamp. Daar moest iedereen de voornaam gebruiken. Na 3 hele dagen voornaam is dst er de rest van mijn leven in gebleven
Ik vraag meestal of ze mij op de hoogte houden, zodat ik niet steeds zelf moet lopen zeuren. Ik vraag in principe niet wat ze hebben. Maar meestal vertellen ze het wel uit zichzelf. Dan heb je ook enig idee hoe lang het kan duren.
Betrokkenheid van een docent zit niet in hoe hij of zij genoemd wordt hoor. Fijn dat het op die school.prima werkt, maar ik ben blij dat mijn kinderen op een school zitten waar toch net dat stukje niet is. Ik heb graag goede fijne docenten voor mijn kinderen, maar liever geen Piet, Marie oid, maar gewoon meneer/mevrouw. Het zijn niet hun vriendjes, maar hun leraren. Maar goed zo denk ik er over. Mijn kind zal dus niet zo snel op zo'n school zitten.
En ik vind die afstand juist fijn en terecht. Mijn kinderen spreken mij zelfs aan met u, dus ja ik ben sowieso hopeloos ouderwets