Ja, strikt gezien is naderen een ruim begrip daarin heb je gelijk. Maar als je in de 20 bent dan is het toch wel wat raar om over naderende ouderdom te spreken aangezien het dan nog zo'n 40 jaar duurt. Zelf ben ik inmiddels 50, maar vind ik naderende ouderdom toch ook nog wel een beetje tja wat zal ik zeggen, cru ofzo.
Gisteravond weer gesprek over wel/geen 6e. Zegt man: je wirdt ook ouder. Euh ik ben 33. Zat mensen die nu voor de 1e gaan hoor schat Maar ja, ik word wel grijs
Nou idd! 33 oud? Maar dat zal wel komen omdat je bij de 1e 19 (geloof ik?) was. Mijn schoonzus is momenteel zwanger van haar 5e. Ze is 44... Dat vind ik wel redelijk "oud".
Klopt, was 19. Daarmee vergeleken is 33 wel oud ja Maar google zegt in de eerste hit dat met 30 jaar 1e kind krijgen gemiddeld is, dus met 33 ben ik echt nog niet te oud ofzo
Nee, 33 is idd niet oud om nog een kindje te krijgen, meer gemiddeld denk ik? Maar hoe stond hij er verder nu in? Was er een opening of nog niet?
Ja was t ook. Precies dit. Die tunnelvisie Alleen normaal was het gewoon lastig/ongezellig/storend. Maar nu had ik er echt onwijs veel hinder van. Dat het gebeurde was 1 ding... maar wat ik erger vond dat hij niet de verantwoordelijkheid ervoor nam en excuses bedacht. Wees dan een vent en zeg gewoon: sorry, ik was even een eikel.
Ja je bent oud haha Hier trouwens ook 30, net 34 en 37 En nee ik ga niet weer hoor haha, ik ben met 38 nu wel te oud. Maar dat komt omdat mijn ouders zelf in de 40 waren en ik dat nu wel heel k#t vind dat ik al in mijn 30-er jaren de zorgen heb om oudere ouders(-s nu) en mijn vriendinnen die ervaring nog niet hebben.
Wat grappig, we hebben kinderen met hetzelfde leeftijdsverschil zo ongeveer! Ik snap je helemaal hoor. Ik dacht dat ik (net als alle vrouwen van mijn moeders kant) vroeg in de overgang zou raken. Deze zwangerschap was ook zo'n "oh het kan dus nog wel" momentje. Na meer dan 3 jaar niet zwanger raken hadden we het totaal niet meer verwacht en ons er feitelijk bij neergelegd dat het bij 3 zou blijven. Toen ik 42 werd zou ik weer aan de anticonceptie maar dat kon dus niet meer Ik ben straks 46 als ik weer bij de kleuters sta, 54 als deze baby klaar is met de basisschool en 60 als ze naar de uni gaat, met een beetje mazzel nog voor mijn pensioen afgestudeerd en dan moet haar leven nog echt gaan beginnen. Ga ik mijn kleinkinderen wel zien opgroeien dan? Ik vind dat idee best pittig... Vooral als ik me dan bedenk dat mijn vader met 67 ziek werd en nu in een verzorgingstehuis woont en we al 5 jaar fikse zorgen om hem hebben... Dat is dan wel even confronterend, hopelijk hoeven mijn kinderen dat niet te doorstaan. We hopen allemaal op een lang en gezond leven maar helaas is dat niet voor iedereen weggelegd en zal een deel van ons al vroeg de zorgen krijgen over onze ouders.
Volgende keer maar eens kijken of hij nog iets aan zijn zwem diploma's heeft. Kan hij afkoelen. Maar zo jong nog (ben 3 jaar ouder) Maar ik zelf moet er echt niet meer aan denken. Buiten de erfelijke ziekte, C is zo zelfstandig. All3en het idee luiers blegh
Ja dat had ik met 38. Dan zou ik aan de anticonceptie gaan. 5 jaar is nu weinig qua leeftijdsverschil tussen ons. Maar als ik kijk met 74 en 79 is dat best groot. Pa was met 74 nog een vlotte opa, die zwom met de kinderen, pastte op en met 79 echt oud en naja ook t einde gelijk. Mijn schoonouders zijn 8 en 10 jaar jonger en dat merk je wel.
Maar de spreiding in hoe je bent op welke leeftijd is ook enorm natuurlijk. De een is met 75 al hoogbejaard in gezondheid en/of gedrag, de ander is met 90 nog heel vitaal, actief en mentaal scherp.
Ja dat klopt maar de kans dat je met 90 hoogbejaard bent is wel echt groter dan dat je super vitaal bent. De kans is ook groter dat je met 70 fitter bent dan wanneer 80 bent. Het is zelden andersom, ik zit met veel 80'ers in de familie en er is geen 1 die zegt: goh ik heb zoveel meer energie, ik hoor zoveel beter en ik zie zoveel beter dan toen ik 70 was Mam is 80. Super vitaal. Maar je merkt echt wel verschil tussen 65 jarige mam die nog volop werkte en mam die 80 is en een middagdutje nodig heeft en een hele dag oppassen op 3 kleinkinderen niet meer ziet zitten. Met 65 deed ze dat wel. Sliepen de kleinkinderen gewoon in de vakantie een paar dagen bij hun zelfs. En dat speelt met mij mbt kinderwens echt wel mee. En ik heb t geluk dat mijn pa ook vitaal was en pas in t laatste half jaar ziekiger werd. Mijn pa heeft een mooie leeftijd bereikt, mijn moeder heeft een mooie leeftijd maar ik mis echt enorm vriendinnen die in hetzelfde schuitje zitten. Mijn zus, 14 jaar ouder, heeft juist veel vriendinnen die er ook inzitten.
Klopt. Maar de kans dat je met een 90 jarige opa nog naar de speeltuin kan of dat hij kan oppassen is een stuk kleiner dan met een opa van 70. Dus hoe jonger je kinderen krijgt, hoe groter de kans op fitte grootouders. Wij waren ook aan de late kant met 33 en 38 jaar. Opa's zijn er helaas niet meer. Oma 1 is nog behoorlijk fit. Oma 2 zijn we langzaam aan het verliezen en is lichamelijk en geestelijk op. Het is wat het is. En het hoort bij het leven. Maar stiekum hoop ik dat mijn kinderen op tijd gaan beginnen
Niet te jong hoor haha, mijn collega was met 42 oma. Nu was haar dochter wel erg vlot... 16 bij de 1e en 17 bij de 2e met 19 uit elkaar, met 20 gelijk zwanger van een ander. Ze was nog niet klaar om oma te zijn op die leeftijd
Mijn man heeft oude ouders. Hij is 35, zijn vader bijna 90. Hij had zelf eigenlijk nooit verwacht dat zijn vader er nog zou zijn als hij zou afstuderen. Dat zijn vader ook nog ons huwelijk en zijn eerste kleinkind meegemaakt heeft is natuurlijk mega bijzonder. Ook nu is het weer spannend met deze zwangerschap, zal hij zijn 2e kleindochter nog leren kennen? Hij takelde best wel af. Mijn schoonmoeder is 75, mijn moeder 65. Als je me 2 jaar geleden had gevraagd wie er fitter was, had het niet zo veel uitgemaakt. Ze hadden allebei zorg voor hun man, met toevallig het zelfde ziektebeeld (meerdere Tia's). Maar nu mijn vader vertrokken is met een andere vrouw bloeit mijn moeder echt op, terwijl de zorg voor mijn schoonvader steeds zwaarder wordt. Dat zien we ook echt aan mijn schoonmoeder. Mijn man wou dus ook echt niet na zijn 40e nog beginnen met kinderen. Maar voor een 3e of 4e kindje zou hij het prima vinden. Verder heb ik onlangs begrepen van de jeugd hier dat je vanaf 30 oud bent en vanaf 50 écht oud
De een is vitaal en de ander echt niet. En de een zeurt meer dan de ander. Als in ik voel mij niet lekker heb pijn ga wel liggen/zitten, klaag. En de ander is meer niet zeuren en door.