Bij mijn zoon (groep 7) is nu definitief de diagnose ADD vastgesteld en ik heb van de psycholoog ook wat handelingsvoorstellen gekregen. Een aantal voor thuis en een aantal voor school (bijv citos opdelen in kleinere stukken). Ik vind het moeilijk wat ik van school mag verwachten buiten de handelingsvoorstellen om? Ik verwacht zelfs dat ze al moelijk gaan doen als ze die citos moeten opdelen (en er moet iemand bij zitten). Ik heb aan het begin van het jaar met zijn leraar gesproken (toen had ik het eerste onderzoek gehad maar nog geen officiele diagnose) en hij leek best welwillend maar hij is vooral in afwachting van wat ik aandraag. Maar ja ik heb geen idee wat mijn zoon zal helpen. Heb wel een plek voorin gevraagd (zit nu achteraan) maar dat zou hij pas na de herfstvakantie doen. Heb ook gevraagd of hij kan checken of mijn zoon het huiswerk goed op schrijft maar dat doet hij tot nu toe ook niet. En wat zou een iber nog kunnen betekenen?
Ik zou de ib'er zeker inschakelen. Je kan daar je ei kwijt, het handelingsplan met ib'er als leerkracht bespreken. Samen kunnen ze dan een handelingsplan maken.
Hier hebben we een gesprek gehad op school met de juf, ib’er, psycholoog en dus wijzelf over alle adviezen. En nog steeds kan bv school (of wijzelf) advies vragen bij de psycholoog als ze ergens tegenaan zouden lopen. Ik zou zelf in jouw situatie eens beginnen met een gesprek met de ib’er en meester.
Ik zou een gesprek aangaan met in elk geval de ib-er en leraar samen en in dat gesprek kijken wat je zoon nodig heeft, welke handvatten en wat mogelijk is, wat school daarin kan betekenen. Vaak is meer mogelijk dan je denkt, al zal het per school natuurlijk ook verschillen. Mijn ervaring is in elk geval dat ze veel mee denken hoe ze het mijn oudste 2 zoons (oudste adhd, tweede vermoedens adhd) in bepaalde situaties makkelijker kunnen maken.
Zoals mijn voorgangers aangeven, op school zsm een gesprek met ib'er en leerkracht. Aangeven dat je afspraken wil maken die vast worden gelegd. Mochten beiden of 1 van de 2 niet de noodzaak zien, dan een gesprek met de psycholoog erbij.
Bedankt, hier ga ik alvast mee aan de slag. @owly @evaleana @ peetje83 @tuc hebben jullie ook ervaring met medicijnen? Ik was er niet meteen voorstander van maar mijn zoon scoorde zo laag op zijn aandachtsonderzoek dat de psycholoog het wel sterk deed aanbevelen. Vind het ook wel sneu voor mijn zoontje. Hij blijkt heel intelligent te zijn alleen komt het er niet echt uit doordat hij zich niet kan focussen. Was op zoek naar wat ervaringen. Voelt als best een grote stap maar merk dat mijn zoon nu best een laag zelfbeeld heeft door de situatie.
Zoon heeft geen add of adhd. Hij is door zijn hb heel actief en staat altijd aan. Het vooraan in de klas zitten doen ze nu nog omdat hij alles ziet en hoort. Zo lang ze hem maar niet alleen gaan zetten. Dat deden ze op zijn oude school en dat deed veel meer kwaad dan goed. Focus van zoon is er bij ons alleen als het interessant is en wanneer de kans er is dat hij het als huiswerk krijgt. ( niet af is mee naar huis) Heeft hij wel een focus op dingen waar zijn interesse liggen? Ik snap dat je dat liever niet hebt. Als ze zouden zeggen dat het helpt en het zit mijn zoon zelf in de weg zou ik verder onderzoeken of dit wat voor hem is. Als hij niet tot leren komt lijkt me dat voor hem ook niet prettig omdat je niet verder komt bij je interesses en de dingen die leuk zijn( dat denk ik tenminste)
Mijn zoon heeft op zich wel een brede interesse en is leergierig. Als hij voor begrijpend lezen een tekst krijgt die hij leuk vindt scoort hij super goed. Als de tekst over iets "stoms" gaat scoort hij minder. Lego bouwen vindt hij heel leuk en daar kan hij zich uren op concentreren. Als hij iets op de pc moet doen gaat het ook beter als op papier. Voor de medicijnen ga ik hem nu wel aanmelden maar moet er denk ik zelf nog ff aan wennen.
Snap ik heel goed. Je wil niet weten hoe lang we hebben zitten wikken en wegen om hem van school te halen en op een hb school te plaatsen een stuk verder. Hopelijk krijg je nog reacties van andere op het stuk medicijnen
Ja ervaring mee. Wij hebben het best lang uitgesteld omdat we het ook eng vonden, en je hoort vaak alleen de slechte verhalen. Nou, we hadden er eerder mee moeten starten, beide kinderen hebben er ontzettend veel baat bij. De oudste zei toen ze ze een paar dagen slikte: mama, ik heb weer tijd om na te denken. Dus ik zou het zeker overwegen. Je kunt het altijd proberen voor een poosje. Hier gaat de medicatie via de kinderarts.
Ja pff begrijp jou ook helemaal. Je wil gewoon het beste voor je kind maar je moet overal zelf achteraan gaan enz. Ik heb op school al vanaf groep 3 aangegeven dat zijn resultaten niet matchen met zijn intelligentie (althans dat was mijn gevoel) maar dat werd altijd weggewuifd. Zelfs toen ik aangaf dat we aan ADD dachten en dat zijn rt-er (zelf ingehuurd) dat ook dacht zeiden ze dat het niet zo was. Mijn zoon scoorde nu ondanks zijn concentratie issues nog steeds heel hoog op zijn intelligentietest dus heb al die tijd gelijk gehad. Omdat zijn resultaten nog gewoon gemiddeld waren vond school het al lang prima. Vlg mij voelen ze daarom nu ook niet zo de noodzaak. Ik wil gewoon dat ze hem helpen en dat hij een beter zelfbeeld krijgt.
Thanks fijn om te horen! Ik heb wel al geïnformeerd hoe het traject loopt en ik moet dan naar een ggz instelling en daar werkt een kinderarts die het kan verstrekken. Merkte jij zelf ook verschil bij jouw kids? Vroeg ik me af omdat we natuurlijk niet weten wat er in hun koppies allemaal speelt.
Mijn oudste gebruikt medicatie en ik ben echt blij dat we dat gedaan hebben. Ik vond het idee ook maar niks, maar het eerste wat mijn zoon zei toen hij met de medicatie gestart was, was dat zijn hoofd eindelijk rustig was. Je merkt echt enorm verschil met wel en geen medicatie. Zonder medicatie heeft hij zo'n enorme onrust, zowel lichamelijk, verbaal, als in zijn hoofd, dat is voor hem niet leuk, maar het drukt ook een enorme stempel op de rest van het gezin. Overigens was bij de intelligentietest het verschil tussen iq en verwerkingssnelheid ook groot, zo'n 40 punten. Hij is bovengemiddeld intelligent, maar dat kwam er door z'n adhd niet uit, nu met medicatie dus wel.
Absoluut, bij de oudste (ADD) ging het op school beter en raakte ze niet zo snel over haar toeren en in de stress. Bij de jongste (ADHD) stopten de impulsieve acties en werd hij een stuk rustiger.
Ik zou gewoon met de leerkracht in gesprek gaan. Hij weet toch ook beter waar hij tegen aan loopt in de klas. En dus waar er eventueel een handelingsplan op moet komen. En daarbij heb jij zorgen die je op tafel kan leggen. IB’er kan ook meedenken, maar dat vind ik een beetje afhankelijk van de mate zorg die je zoon nodig heeft. Misschien is dat in eerste instantie niet nodig, maar dat kan ik zo niet inschatten. Mijn dochter heeft adhd en heeft bv nooit een cito apart en opgesplitst gemaakt. Bij haar was zonder dat ook wel duidelijk in kaart te brengen waar ze stond. Maar is dit bij jouw zoon wel relevant, dan simpelweg aankaarten. Mijn dochter heeft trouwens al medicijnen sinds ze 5 jr was, we zijn daar na doagmose ook meteen meegestart. Zowel voor op school als thuis. Op school tegen de concentratieproblemen en thuis vanwege haar impulsieve en explosieve gedrag. Ze had het nodig, het hielp haar en nog steeds. In middels op het VO met langwerkende medicatie (want welke puber met adhd gaat nou zelf aan zijn medicijnen denken ).
Ja precies je wil dat ze het beste uit zich zelf kunnen halen. Dat ze hun passie kunnen gaan zoeken zonder obstakels en blij zijn met wie ze zijn.
Wij hebben medicatie ook lang afgehouden, maar uiteindelijk besloten het in ieder geval te proberen. Het was even zoeken naar de juiste soort en dosering, maar dochter slik nu bijna vijf jaar medicatie. We merken veel verschil als ze wel of niet slikt. Ze is rustiger (vooral iets minder verbaal aanwezig in haar geval ), maar het grootste verschil is dat ze alles wat beter kan reguleren, waardoor ze minder ‘vol’ komt te zitten en daardoor minder vaak en minder snel ontploft. Ze heeft twee keer een intelligentietest gemaakt (beide keren voor ze medicatie gebruikte) en ze is ‘niet dom’ (disharmonisch profiel, verbaal >130). Ze voldoet ook aan de zijnskenmerken van hb. Best een uitdagende combi, het zorgt tegelijkertijd voor problemen als dat het helpt met compenseren (wat wel ook weer voor problemen zorgt…).
Gesprek aanvragen en misschien begeleiding van de ib'er? Mn dochter gaat wekelijks naar de ib'er voor begeleiding. Heeft een rustig plekje in de klas en mag, wanneer ze zich afgeleid voelt, zelf achterin de klas aan een tafel gaan zitten. Of met maakwerk op de gang. De toetsen mag ze evt opgespljtst maken. Medicatie krijgt ze niet. Daar wil ik zo lang mogelijk ver weg van blijven. Ja, het kan zeker helpen maar hoe dan ook, het blijft rotzooi. Ik begreep van de kinderpsychologe en van diegene die mij getest heeft dat mensen mensen met adhd, ass en depressieve klachten bijna altijd een te lage vitamine gehalte hebben. vitamine d tekort gqat bijna altijd samen met magnesium Tekort. Magnesium en vitamine d verbruiken elkaar en hebben elkaar nodig. Vitamine d tekort en mqgneisum hebben invloed op je psygiache gestel en je gedrag. Bij een vit d tekort kan je last krijgen van je concentratie, slaapproblemem, depressieve klachten , paniek en nerveusiteit enz. Ze krijgt extra vitamine d en magnesium bisglycinaat en merk dat dit een gigantisch positief effect op haar heeft. Ook qua gedrag. Neem het zelf ook. Zou je aanraden eerst zoiets te proberen . Eerkt dat niet dan kan je altijd nog medicatie gebruiken.
Hier heeft dochter nu bijna een jaar methylfenidaat, in dat jaar was (en is) het zoeken naar de juiste dosis. Maar vanaf de eerste lage dosis zagen we al een heel groot verschil. In groep 3 en 4 zagen we haar veranderen van heel vrolijk, enthousiast, zelfverzekerd en open kind naar een grijs, misselijk, onzeker vogeltje dat alleen in vakanties opfleurde - daarom besloten niet te lang aan te kijken en al vlot met medicatie te starten. Kort gezegd; nu in groep 6 gaat ze weer vrolijk naar school, heeft ze na school nog genoeg energie voor leuke dingen (ipv overprikkeld thuis rond te hangen) en heeft ze op school ook enorme sprongen gemaakt. Bv van laagste niveau voor rekenen met bijwerk-lessen naar nu het hoogste niveau met pluswerk - niet dat het lage niveau voor ons niet ‘goed genoeg’ zou zijn, maar qua intelligentie kan ze gewoon dat hogere niveau aan, maar qua concentratie lukte het gewoon niet, ze zat zich dus enerzijds enorm te vervelen, maar anderzijds kon ze ook niet laten zien wat ze wel in haar mars heeft. Nu ze op het voor haar goede niveau kan werken, fleurt ze helemaal op. Ze merkt dat ze dingen af kan krijgen binnen de gestelde tijd (zonder medicatie lukte dit absoluut nooit), en dat geeft bv ook weer een boost voor haar zelfvertrouwen. En buiten schoolse zaken om ook dus echt gewoon een veel blijer kind. Qua bijwerkingen heeft ze alleen last van verminderde eetlust, maar dat lijkt nu toch weer wat te verbeteren gelukkig - anders kunnen we ook nog andere soorten medicatie proberen.