Een 6,5. Sleur, tropenjaren, gekibbel. Hard werken en soms te weinig oog voor elkaar. We zijn moe, hebben een zwaar jaar en zitten qua opvoeding niet altijd op één lijn. Mijn/onze kinderen met een rugzakje vragen veel van ons. Vanwege gezondheidsredenen en een kind dat bij ons in bed slaapt is de intimiteit ook niet wat het zijn moet. Daar heb ik meer last van dan hij. We zijn 6 jaar samen en soms verlang ik terug naar het eerste jaar. Waarom dan toch een 6,5? Hij is leuk, lief en grappig en ik zou met niemand anders deze zware jaren willen doorstaan. Hopelijk redden we het en gaan we als de jongens uit huis zijn deze tijd dubbel en dwars inhalen
Een dikke 9. Mijn man en ik zijn een match made in heaven en een enorm goed team. In de ruim zeven jaar dat we samen zijn hebben we echt wel stresserende periodes (vooral m.b.t onze eerste huwelijken en kinderen met hoge zorgbehoefte) en vooral vele periodes van verschuivende prioriteiten en wisselende energie gehad, maar we blijven nog steeds dichter bij elkaar komen. Verbeterpunt momenteel ligt vooral op vlak van fysieke intimiteit; we knuffelen enorm veel maar van seks komt het naar onze maatstaven weinig. Gemiddeld twee keer in de week, waar dat normaal vrijwel dagelijks was. Gelukkig is dit bespreekbaar en weten we ook hoe het komt: we hebben momenteel allebei een hogere focus op carrière liggen en bij allebei speelt er een fysiek aspect mee. Hij heeft adhd en slikt ritalin, wat het libido verlaagt, en ik heb een hysterectomie gehad vorig jaar waardoor mijn hormoonhuishouding - en dus mijn libido - veranderd is plús ik ben met dezelfde oorzaak 20 kilo aangekomen, waardoor ik niet heel lekker in m’n vel zit. Allemaal overkomelijk en we gaan daar ook heel bewust mee om. Conclusie: ik ben meer dan happy. Ik voel me de gelukkigste vrouw op aarde met deze fenomenale partner, beste vriend en papa van mijn kindjes.
He, wat vind ik dit naar om te lezen, na alle moeite die je hebt gedaan en die enorme operaties die je hebt moeten doorstaan. Zijn je eierstokken ook verwijderd? Ik wist niet dat er hormonaal wat veranderde door een hysterectomie. Hoop dat je snel beter in je vel zit (met of zonder de +20!) x
Oorzaak is vooral gelegen in de Lucrinbehandelingen die ik voorafgaand aan de ingreep heb gehad. Die kunstmatige overgang zou weg moeten ebben na drie maanden geen Lucrin, maar ik ben nog steeds symptomatisch. Eierstokken zitten er nog in dus het zou uiteindelijk moeten normaliseren, maar het is vooralsnog meer dan frustrerend. Die kilo’s gaan er wel weer af, we zijn gewoon weer terug naar ‘onze orthodoxe lifestyle’ ipv Bourgondisch uit de band te springen en ach, die tweede operatie was toch niet geheel naar tevredenheid en moet op termijn deels over. We overleven het wel
Op dit moment een 6. Zieke mensen in huis, waaronder hij, een brutale kleuter en een aanhankelijke peuter (plakt aan mij) en hoe hij daar soms mee omgaat vind ik niet leuk/fair/oké. Hij doet veel wanneer ik het vraag, en we kunnen goed lachen, maar intimiteit is er nu nauwelijks en dat er door de huidige situatie zoveel bij mij terecht komt vind ik zwaar. Volgende week kan alles weer anders zijn.
Yup, om de pijnaanvallen te stoppen… Begin december afgelopen jaar heb ik de laatste shot gehad en ben er nog steeds niet ‘doorheen’. Weet inmiddels niet meer wat erger is; die pijn of de opvliegers en de gewichtstoename…
Een 7. We zijn al 22 jaar samen en heb en veel meegemaakt. Wij horen bij elkaar. En zijn op dit moment vooral een geoliede machine.. Phoe dat staartje van de tropenjaren duurt lang !! We hebben ook geen goede oppas optie dus veel romantischer dan samen netflixen gaat hem niet worden. Onze tijd komt nog wel....
Een dikke 8! We zijn 17 jaar samen en volgende week 12,5 jaar getrouwd. M’n man is echt mijn soulmate en we zijn complete tegenpolen mbt karakters, maar vullen elkaar enorm goed aan en liggen mbt normen en waarden altijd op één lijn, maar soms botsen onze karakters ook wel. Uiteraard hebben we ook echt wel onze “discussies” en zeik ik weer eens over de rotzooi die hij laat slingeren, maar in ons huwelijk staat communicatie en luisteren echt boven aan ons lijstje. Ook word ik nog altijd gelukkig als ik hem zie en aanraak. Ik kijk nu al enorm uit naar de tijd waarin we nog meer tijd voor elkaar krijgen zodra onze jongens zelfstandiger zijn.
Ja destijds wel idd. Ik lees nog steeds jullie verhalen mee en wellicht kom ik binnenkort terug om mee te schrijven. Alleen nu nog niet, moet nog veel verwerken.
Echt op dit moment? Een 9. Maar in de 22 jaar dat we elkaar kennen zijn alle cijfers van 1 t/m 10 weleens voorbij gekomen hoor. Qua liefde is het altijd een voldoende geweest, maar qua relatie hebben wij hoge pieken en diepe dalen.
Ik kan niet verwoorden waarom, maar je reactie raakt me en is enorm herkenbaar. Eigenlijk geloof ik niet zo in cijfers geven in een relatie. In mijn ogen is het niet redelijk om eisen te stellen aan de ander. Ik ben er meer fan van om verwachtingen bij elkaar bekend te maken en in een liefdesrelatie pakt de ander dat op. Zo niet, dan is het tijd voor een ander gesprek. Heel veel moed en kracht toegewenst! Ik ken je verhaal niet, maar weet zeker dat je dat kunt gebruiken ♡