Dat is heel verdrietig. En ik denk dat ze nog te jong is om het fenomeen collateral damage uit te leggen. Ik zou het toch wel op een kinderlijke manier doen denk ik. Maar ik ben vrij open over de rottigheid in de wereld. En leg daarbij uit dat geweld nooit de oplossing is.
dat is wel wat ik er ook deels uit begrijp. Overigens zitten deze mensen achter deze blog/nieuwswebsite. Ze zijn ietwat gekleurd. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Mondoweiss
Dat heb ik ook gedaan . Tuurlijk leg je uit de wereld niet alleen rozegeur en maneschijn is . Geweld is nooit een oplossing nergens voor.
Ik heb nog specifiek 'in oorlogen' geschreven. Ik word eerlijk wel moe hiervan. Elke keer je specifiek uit te moeten spreken, want stel je voor...
Er komen steeds meer verhalen naar buiten dat er heel veel gewonden gevallen, omdat er heen en weer is geschoten door Hamas en het israelische leger. De doden van het festival zijn niet puur alleen doordat Hamas op iedereen het vuur heeft gericht. Volgens mij moet je het zo zien. Het was een vuurgevecht, waarbij burgerslachtoffers vielen. Even een disclaimer weer voor ik dat weer voor mijn voeten geworpen krijg. Ik weet niet wat er waar van is, maar vond het interessant om te plaatsen. En het schijnt een goede nieuwsbron te zijn.
Zou iemand dit misschien kunnen samenvatten? Door mijn tinnitus versta ik niks van dat geschreeuw. En helaas is het niet ondertiteld.
Als je engels goed is kan je bovenin rechts op CC drukken dan krijg je ondertiteling van wat er gezegd word.
Kwam dit stukje tegen op Facebook 'EVENWICHTIG' HELDER ARTIKEL Collum door Ronald Plasterk Hamas is de ultieme vorm van slechtheid. Bij het conflict tussen Israël en de Arabische landen is in de afgelopen decennia zoveel gebeurd dat het niet moeilijk is om aan alle kanten fouten aan te wijzen. Maar dat betekent niet het omgekeerde: dat de hele situatie symmetrisch is. Des te ergerlijker is het dat in de reacties op de afschuwelijke pogrom van Hamas, waarbij in één dag meer Joden zijn vermoord dan ooit in een dag sinds de Holocaust, ten eerste gedaan wordt alsof het wél symmetrisch is, en de grote media zoals het NOS-journaal zelfs opzichtig partij kiezen voor Hamas en tegen Israël (zie bijvoorbeeld het direct verantwoordelijk stellen van Israël voor die bom op het ziekenhuis, zonder enige check, en vervolgens geen nette reactie). Je kunt allerlei bezwaren hebben tegen de regering Netanyahu, en omdat Israël een democratie is (de enige in het Midden-Oosten) zijn er veel mensen ook binnen Israël die die bezwaren uiten. Je kunt aandringen op in acht nemen van grenzen bij de tegenaanval. Als je het volledige recht erkent van Israël om zich te verdedigen zijn er toch altijd grenzen; vergeet bijvoorbeeld niet dat Israël een kernmacht is. Maar ook als je goed de balans houdt, is het belangrijk om op een rijtje te hebben waarom de situatie tussen Israël en Hamas allesbehalve symmetrisch is. Aan beide zijden vallen burgerslachtoffers. Een eerste fundamenteel verschil is dat Hamas er als terreurorganisatie op uit is zoveel mogelijk burgerslachtoffers te maken, terwijl het Israëlische leger probeert om Hamas te raken en daarbij zo min mogelijk burgerslachtoffers te maken. Je zou wellicht kunnen vinden dat ze op dat punt nog meer marge moeten nemen, maar de intentie is in ieder geval een compleet andere dan die van Hamas. Vervolgens, zelfs als Israël bij de militaire acties tegen Hamas burgerslachtoffers maakt, zal dat nooit zijn met als doel om die personen zoveel mogelijk te laten lijden. Het is inmiddels duidelijk dat de pogrom van Hamas juist tot doel had om de slachtoffers zo wreed en pijnlijk mogelijk aan hun einde te laten komen, ze zijn gruwelijk gemarteld. Een Israëlische militair die daarop betrapt zou worden, gaat direct voor de krijgsraad. Dat geldt ook voor ernstig seksueel geweld, verkrachtingen, gepaard met martelingen. Zelfs de nazi’s deden dat niet; het nazisme is zo ongeveer de definitie van het kwaad in onze wereld, maar het routinematig verkrachten en martelen van vrouwen en kinderen was zelfs daar geen dagelijkse praktijk, bij Hamas wel. Door de straten slepen en in stukken snijden van lichamen, en trots zijn op je moordpartijen vinden ze normaal. Een volgend verschil is dat de Israëlische soldaten wellicht bereid zijn te sneuvelen in de oorlog, maar toch het liefste heelhuids thuiskomen bij hun familie. Hamas kent een doodscultuur, met als hoogste goed om jezelf op te blazen, waarvoor je beloond wordt met seks met 72 jonge maagden (waarbij men zich niet afvraagt of die 72 jonge vrouwen daar zin in hebben). Vervolgens het gijzelen van burgers als menselijk schild, onder wie zeer jonge kinderen. Dat is een ernstige oorlogsmisdaad, en je zou verwachten dat in alle reacties voortdurend erop wordt gehamerd dat Hamas allereerst die gijzelaars moet vrijlaten. Daar komt bij dat Hamas ook de eigen burgers ervan weerhoudt om de locaties te verlaten waar Hamas-posten zijn, juist met de bedoeling dat die burgers omkomen bij aanvallen vanuit Israël. Ook een misdadige tactiek die Israël niet gebruikt. Stuitend is het uitbundig vieren van de dood van anderen, zingend in de straten. Het Israëlische leger, ongetwijfeld niet allemaal lieverdjes, is een leger zoals dat van Nederland, Engeland, de VS, met mensen die in hun opleiding geleerd hebben wat ze wel en niet mogen doen, en met strakke interne procedures, en straffen die in gang worden gezet als iemand zich te buiten gaat aan misdragingen (wat weleens gebeurt). Nu even naar ons eigen land. Bij de demonstratie vóór Israël ging het er rustig aan toe, overheerste verdriet en ook wellicht ingehouden woede om het terrorisme, maar dat was het. Opvallend was hooguit het advies om op straat de Israëlische vlaggen op te bergen voor je eigen veiligheid, maar dat was geen teken van onfatsoen van de demonstranten, hooguit van hun tegenstanders. Bij de immense pro-Hamas demonstraties in de Europese hoofdsteden, ook op De Dam, de plek waar we jaarlijks betuigen ’nooit meer Holocaust, nooit meer antisemitisme’, werd massaal gescandeerd dat Israël vernietigd moet worden. Er zijn van die zeldzame momenten dat je kleur moet bekennen. Die kleur hoeft niet te zijn dat je de nederzettingenpolitiek onderschrijft of Netanyahu steunt. Maar je kunt onmogelijk doen alsof de situatie symmetrisch is. Er is een hele rij argumenten waarom Hamas de ultieme vorm van slechtheid is: extreem antisemitisch, seksistisch, buitengewoon gewelddadig, sadistisch, terroristisch. Daar past geen ’ja maar’, geen roep om context. Daar past complete veroordeling.
'Evenwichtig'?? Maar goed, iemand die 'column' schrijft als 'collum' zou ik sowieso niet al te serieus nemen.
Jammer dat hierin word gesproken van “partij kiezen voor Hamas” en “ Pro Hamas demonstraties” Want dat is niet het geval, men neemt het op voor de Palestijnse burgers, dit maakt je niet direct Pro Hamas. Dit is in mijn ogen niets meer dan een slecht geschreven opiniestuk.
Haha, wat diegene is natuurlijk ook degene die het geschreven heeft. Je hoeft het niet serieus te nemen hoor, ik vond het een mooi stukje om te delen.