Homerr gebruikt de lege ruimtes in busjes van andere vervoerders zodat de pakketjes mee gaan met een busje dat sowieso al ging rijden. Van hun website: Overigens gebruik ik Homerr zelf vaak en het duurt uiteraard langer dan met andere vervoerders, maar ik heb nog nooit 3 weken moeten wachten. Het zal zeker gebeuren, maar het is echt niet standaard dat het zo lang duurt. Meestal is het er hier binnen een week wel.
Ik hoop dat er iets uit het spoedoverleg komt. Helemaal niet vreemd dat je dingen vergeet, daarom is het fijn als mensen met je meedenken. Soms overzie je het niet meer. Tablet doen wij ook alleen met lange stukken, maar als het voor de schoolritjes rust geeft waardoor je veilig kan rijden zou ik daar geen seconde over twijfelen. Veiligheid en rust in het gezin voor alles. Van je man is vervelend, voor hem, maar ook voor jou. Probeer op tijd hulp te vragen in je omgeving. Wat betreft de peuterspeelzaal snap ik je hoor. Ik zou wel nog in gesprek gaan met de psz, kijken wat ze voor hem kunnen betekenen in meer uitdaging. Voor scholen is er een samenwerkingsverband wat ze kunnen inschakelen voor meer hulp. Misschien is er voor de psz ook wel zoiets. Sterkte!
Ah ok. Dat wist ik niet. Dan zou ik verwachten dat het hier ook wel snel kan zijn. Ik zie minimaal 2 busjes per dag in de straat.
Voor leerlingvervoer zijn de regels in 2022 enorm verscherpt. De gemeente doet dit nu zelf waar ze voorheen bedrijven inhuurden in de regio. Zo langzamerhand koopt de gemeente bijna alles in en ik loop al sinds 2015 (toen de wet op de jeugdzorg in ging) dat dit voor alle vormen van hulpverlening alleen maar ten nadele is geweest. En het wordt nog erger na 2024. Klinkt voor jou niet hoopgevend nu maar waar ik naartoe wil: heb je het wijkteam van je gemeente weleens ingeschakeld of de leerplicht? Die 2 kunnen samen misschien nog een uitzondering voor je maken. Al is het maar voor een poosje zodat je even lucht hebt en kan ademen. Sterkte. Ik heb met je te doen.
Allereerst een dikke knuffel. ❤ Ik voel met je mee. Mijn emmer liep vandaag ook over. Oudste heeft ook ernstige gedragsproblemen en daar gaan we een hele zware periode mee tegemoet. Dan nog de twee ukkies hier die mijn volle aandacht opeisen, het huishouden, en mijn eigen afvaltraject ivm grote buikoperatie die er gaat komen. Ik voel me onwijs gezegend hoor. Maar ben er soms zo zo klaar mee al die stress. Sterkte en weet je staat niet alleen❤
T is ook heftig. Zeker als je andere kinderen mee moet zeulen. Ik was al dood op elke dag van zoetje naar haagje. Elke dag door heel den Haag vast staan rijden vast staan en weer rijden. En heel soms in een keer door wel honderd stoplichten. Dus ja als je kan vecht voor vervoer al is het maar om even niet te hoeven. En bij te komen. Een moeder dat niet kan is ook niet goed. Waak en als het kan doe dit samen met een prof met kennis van gemeente. Er moet iet gebeuren ook moet je het goed kunnen onderbouwen waarom deze school het is, mocht je daarop afvallen met de bus.
Goede vraag. Ik heb geen idee. Ik had destijds bij een particulier iets besteld. Zij vroeg of Homerr oké was. Ik kende het niet. Maar kreeg dus ook steeds in de t&t dat het uitgesteld werd. Toen het eea opgezocht en kwam ik hier dus achter Misschien hebben ze wel een maximale tijd dat het mag duren? Maar 3 weken is gewoon te lang.
Zo herkenbaar die laatste paar regels. Wilde je even een dikke knuffel geven. Leerlingenvervoer ben ik ook achteraan gegaan maar helaas bij hb niet vergoed dus we rijden al 5 jaar elke schooldag meer dan 60km. Valt nog te overzien gelukkig maar ik heb ook van die dagen dat het gewoon niet meer lukt. Ik weet hoe het voelt... Sterkte!
Sinds een paar jaar heb ik eiwit in mijn urine, en blijkbaar is de hoeveelheid nu op een jaar ongeveer verdrievoudigd. Het is nu 690 Mg/l en het moet minder dan 30 zijn. Valt volgens wat ik lees ook al niet meer onder microalbuminurie, maar al onder de macro versie. En niemand weet eigenlijk waarvan het komt, of heeft überhaupt al onderzocht waarvan het zou kunnen komen. Het komt vb voor bij diabetes, maar dat heb ik nog maar 3 jaar, en heb al ongeveer even lang die eiwitten, dus ze denken niet daarvan. Ook van hoge bloeddruk kan het komen, maar die is ook best wel ok (thuis dan, op controle in het ziekenhuis is het altijd op het randje, maar daar ben ik ook wel zenuwachtig meestal). Ik heb een tijdje bloeddrukverlagers moeten nemen om mijn nieren te beschermen maar die mochten niet meer IVM zwangerschapswens en ze zijn niks in de plaats gestart. Ik ben vooral verbaasd dat ze het niet nodig vinden om me eens langs een nierspecialist te sturen.. Zouden jullie hiervoor durven aandringen voor toch een doorverwijzing? Of vertrouwen op de endocrinoloog (en huisarts, en leversecialist) die zegt van we weten het niet maar we controleren het elk jaar wel eens een keer en dan zien we wel. Merk dat het me toch niet helemaal lekker zit. Ik wil niet de overbezorgde patiënt zijn, maar heb ook weinig zin in uit de hand lopende dingen. En mijn nieren moeten liefst toch nog wat jaren meegaan ook. Iemand hiermee ervaring? Buiten een zwangerschapsvergiftiging dan, want ben niet zwanger.
Mijn vader heeft dit, die heeft een ernstige sepsis gehad en alles is ontregeld. Een jaar later nog. Maar ze doen ook idd geen verder onderzoek. Ze weten het en houden het in de gaten. Jou zou gezien je kinderwens wel kunnen vragen of een nierspecialist het na wilt kijken.
Ik heb de ziekte van Berger. De enige behandeling dat ze mij kunnen geven zijn bloeddrukverlagend. Hier neem ik trandate 200mg per dag voor. Deze mogen bij een kinderwens en zwangerschap gewoon verder ingenomen worden ( wij zijn momenteel bezig via IVF). Bij mij is de ziekte bevestigd door middel van een biopsie van de nier.
Dankje voor de tip van wat wel mag. Misschien kan ik dat wel alvast eens voorleggen. Ik had eerst coversyl, maar die mag dus niet. Erna kreeg ik lisinopril maar daar ging mijn hart heel raar van doen en dan hebben ze niks meer in de plaats gegeven. Weet jij of de nierschade daardoor ook effectief kan verbeteren, of enkel stabiliseren?
Maar bij hem weten ze dan wel de oorzaak waarom hij het heeft. Sepsis staat inderdaad wel er om bekend om nierschade te geven. Hebben ze de vooruitzichten bij hem dat het beter gaat worden nog? Of enkel stabiel blijven? Qua kinderwens steek ik op dit vlak mijn kop in het zand een beetje, heel slecht ik weet het. Ben een beetje bang dat een nefroloog gaat zeggen dat ik dan toch weer niet zwanger mag worden ofzo. Ik heb het nu een jaar vol gehouden met zo gezond mogelijk blijven zonder dat er iets een stokje voor stak en dan nu dit weer. Maar goed, het is er wel dus als ze al een oorzaak kunnen vinden zou ik al blij zijn. En dan eventueel medicatie opstarten die wel mag.
Het maakt echt niet meer uit via welke dienst je laat verzenden. Ik heb het zelf vorige keer met dpd gehad, nu heb ik het met homerr, en mn vriendin heeft na ruim 3/4 weken 2 pakketten via dhl niet ontvangen.
Ik zou juist wel vragen of een nefroloog mee kan denken. Want dit is niet hun specialisme om het zo te zeggen.
Dat klopt in zijn geval wissel het sterk. Oa door welke medicatie op dat moment. Ik snap je kop in het zand houding, maar veiligheid voor op alles.
Als we het toch over instorten hebben. Ik zit er ook doorheen. Woensdag was mijn vrije dag. Gebruik ik normaal voor wat huishouden, boodschappen, kleine klusjes en aandacht voor de kinderen. Maar kreeg niks gedaan de hele dag. Besloten de vrijdag vrij te nemen. Dat gisteren op het werk verteld. Met tranen in de ogen. Vanmorgen tot 11 uur uitgeslapen. Flink hoofdpijn gehad (paracetamol en tijgerbalsem hielpen wel). Hele dag met een kruikje en dekentje op de bank doorgebracht. Net kebab besteld. En ben gruwelijk moe. Wil alleen maar niks. Brandende ogen van de slaap. Dinsdag heb ik gesprek met mijn manager. Even kijken wat we kunnen doen om de rest van het jaar door te komen.
Het stabiliseert enkel. Dit is ook enkel gewoon voor de periode dat we bezig zijn met onze kinderwens. Nadien gaan we over op coversyl en forxyga. Deze zouden de situatie moeten verbeteren. Wel raad ik je aan om bij een nefroloog te gaan. Tijdens de zwangerschap van mijn dochter zijn de eiwitten beginnen serieus te stijgen. Eerst dachten ze gelijk als bij de meeste dat ik een zwangerschapsvergiftiging ging ontwikkelen. Op 29weken zwangerschap ben ik opgenomen en hebben ze longrijpers toegediend. Na een week mocht ik naar huis met wel 3tot4 maal per week ctg, echo ,urine en bloed. Mijn dochter heeft het moeilijk gehad tijdens de laatste weken. Waar ze bij 20weken zwangerschap rond de p80 zat is ze geboren <p3. Nu weten we met de ziektes dat ik heb dat ik sowieso een hoog risico zwangerschap ga hebben dus de opvolging gaat veel intenser zijn. Momenteel zijn de controle's bij de nefroloog alle 6maand tijdens mijn zwangerschap zal dit 2wekelijks worden. De dokters zijn geen fan van een volgende zwangerschap maar gezien de risico's in te schatten zijn hebben ze toch groen licht gegeven.