Ow jee, goed dat je het gaat bespreken. Het traject met de jongste vraagt waarschijnlijk veel van je.
Een heel dikke knuffel voor alle dames die het momenteel moeilijk hebben. ❤ (@lindajl @Mamafiets en wellicht meerdere waar ik nu overheen lees, even geen tijd om alles uitgebreid door te lezen en persoonlijk te reageren maar wilde ook niet niets zeggen...)
Klinkt ook heftig.. hopelijk mag je snel zwanger worden en verloopt alles dan toch goed naar omstandigheden. Ga volgende keer aangeven dat ik graag een doorverwijzing wil, en als ze die niet geven kan ik normaal zo ook wel een afspraak maken denk ik. Vind het soms moeilijk om voor mezelf op te komen maar m'n nieren zijn me toch net iets te belangrijk. En tis niet dat de rest zo goed functioneert, wil graag nog iets overhouden van mijn binnenkant haha
Goedzo! Ik herken dat hoor. Loop vaak te lang door omdat ik dan denk, heb al zoveel. maar je hebt maar een lijf.
Ja een beetje ziekenhuis-moe, maar zoals je zegt, je hebt er maar één en dat moet je goed verzorgen. Misschien moeten we het concept ziekenhuis Bingo of beurtenkaarten eens uitwerken Haha dat plaatje is wel toepasselijk gelukkig bestaan er wel al wat reserveonderdelen
Wij zeiden van de week in het ziekenhuis. Zwangerschap met pre-eclampsie en hyperemisis... als het straks ook raak is op de suiker, vinden we dat de bingo kaart wel vol zit. Hebben iets geroepen over een parkeerkaart voor de rest van het jaar
Bol geeft meer dan 1 magazijn. Dus als je verschillende dingen gaat bestellen kan het zijn dat het niet in 1 magazijn ligt.
Wou je even een dikke knuffel geven! Zelf ook een hb kind en weet hoe zwaar dat is laat staan met nog meer kinderen. Misschien de jongste uitdagingen geven onderweg. Als een soort auto bingo. Of alvast een activiteit bedenken wat jullie er na kunnen doen. Eerst begrip, ik snap dat je liever wat anders doet maar dit moet. Als wel x hebben weggebracht en het gaat zonder gillen wat gaan we dan doen? Heeft hij voldoende uitdaging thuis? Misschien dat de frustraties ook minder worden. Ik snap dat het voor jou zwaar is!! Hopelijk met uitdaging ook uiteindelijk rustiger voor jullie. Hopelijk heeft de gemeente goed nieuws.
Herkenbaar.. ik heb 3 hb kinderen en mijn jongste ook een dag thuisgehouden deze week. Wat niet gaat, gaat niet. Punt. Ik zou je de tip willen geven volgende keer te vragen of je zelf aan mag sluiten bij het spoedoverleg over jullie gezin. Hoewel ik begrijp dat je er nu juist tegenop ziet en het niet aankunt, is het zo belangrijk om zelf de regie te houden. Ik zou aansturen op begeleiding/coaching door iemand met kennis van hb. Die kan ook meedenken over praktische oplossingen voor de driftige peuter. Wat hier zou werken is een stukje autonomie geven. De autorit is niet leuk maar het moet gebeuren, daar is geen discussie over mogelijk. Maar de omstandigheden kunnen wel anders en daar kun je hem een stem in geven. En uitproberen. Een tablet ter afleiding, of specifieke muziek of een luisterboek in de auto.. in pyjama de auto in van mijn part.. onderweg zijn ontbijt eten, of "een speciale koek" die hij krijgt als hij nog alleen met jou in de auto is (zijn geheimpje), of 1x per week naar de speeltuin vlak bij de school, stickers plakken voor iedere dag van de week en in het weekend 'vieren' dat jullie niet in de auto hoeven.. whatever nodig is (en ook binnen jouw grenzen past natuurlijk). Jongste (5) neemt bijvoorbeeld iedere dag "een speelgoedje" mee naar school. Dat kan een autootje zijn, een knuffel, maar ook een steen van vakantie, een oude kapotte telefoon, een oud bankpasje, een kleurpotlood. We hebben wel de afspraak dat het in 1 hand moet passen, anders kan het niet mee op de fiets . Iedere dag kost het hem een kwartier om uit te zoeken wat hij meeneemt. En oh wat vind ik dat irritant. Maar ik weet: als ik hem die tijd niet geef, is er geen land met hem te bezeilen. Hij heeft behoefte aan "iets van thuis meenemen" en om zelf te bepalen wát. Met iets bekends in zijn handen werkt hij zonder drama mee en bij school de klas in. En de juf speelt mooi mee door iedere ochtend weer aan hem te vragen wat voor moois hij meegenomen heeft. Soms mag hij het zelfs aan de klas laten zien in de kring. Ik wil maar zeggen: probeer uit te vinden wat nodig is om je jongste mee te laten werken zodat het niet zo'n drama is iedere ochtend. En mijn ervaring is, dat je kind dat (hoe jong ook) heel goed zelf kan aangeven. Misschien iets heel simpels (de warme jas uit, zit niet lekker in de auto), maar misschien komt er wel iets verrassends uit Heel veel sterkte. Zorg goed voor jezelf! Dat is nu het aller- allerbelangrijkste!
Over hb kinderen. Dyslexie. Leerstijlen. Ik heb gisteravond wat zitten googelen. Kind heeft dyslexie. Zijn manier van denken is rechts georiënteerd (visueel/gevoelsmatig). Daarbij past een andere leerstijl als wat op scholen standaard wordt aangeboden. Maar bij alle informatieve sites fie ik vind krijg je een uitleg hierover. Maar ik wil praktische informatie. Hoe kan ik hem helpen met woordjes stampen? Maar die krijg je niet. Zodra je verder klikt om mer informatie moet he gelijk een heel coachingstraject starten. Daar ben ik nog niet aan toe. En wil hij zeker niks van weten. Dus als iemand hier praktische tips heeft ... ik houd me aanbevolen. Ik ga wel op school nog navraag doen of zij hier iets in kunnen betekenen. Hij heeft nu 2 verplichte "keuze vakken" (extra les voor vakken waar hij onvoldoendes voor heeft). Maar het zou effectiever zijn 1 van die uren te besteden aan alternatieve leervormen.
Dat ik na ruim een jaar geslaagd ben voor schoenen. En dat ik dat feitje zit te vieren op een terras in Maastricht. Eind oktober Zonder dat koud te vinden Na de Total off Day gisteren even een genietmoment voor mij. Met koffie en vlaai
Dat we al 20 minuten in de rij staan voor een parkeergarage in utrecht.... Het is DRUK holy sh** en ik moet pissen niet te zuinig
Als mede-dyslect, dit hielp bij ons het beste. Heel vaak kleine beetjes. En dan ook echt heel vaak. Dus eigenlijk bijna elke dag een minuut of 5 woordjes oefenen. En daarin heel veel herhalen. Herhalen is het belangrijkste, automatiseren gaat lastiger, dus ga uit van zo vaak mogelijk. Hardop oefenen. Dus niet alleen lezen, maar ook uitspreken. Luisteren blijft beter hangen dan lezen. Lees alles minimaal keer voor terwijl hij meeleest. Dan kan het daarna ergens landen. Overal waar kan, koppelen aan iets bekends. Dus als een woord in alle talen bijna hetzelfde is, meteen meegeven. Als er een goed ezelsbruggetje is, meteen gebruiken. Wees ook niet bang om hemzelf ezelsbruggetjes te laten verzinnen, maar houdt ze wel simpel. Het werkt niet als je alleen maar ezelsbruggetjes hebt, dan komt je hoofd te vol. Alles wat je in het dagelijks leven tegenkomt, benoemen. Plak een briefje op de deur van de keuken met kitchen, cuisine, kuchen. Op de fiets (of naast de fietsen), bij de boekenkast, enz,enz. Hoe vaker je het laagdrempelig tegenkomt, hoe makkelijker het wordt. En als laatste, maar die geef ik altijd mee, ook aan niet dyslecten, de laatste overhoring doe je 2 dagen van tevoren. Niet de dag van tevoren want als het dan minder lekker gaat, dan kun je niks meer doen en slaap je beroerd, ga je gespannen de toets in en dergelijke. Met de laatste overhoring 2 dagen ervoor kun je nog een keertje extra kijken, ergste stress nog rustiger bespreken, dat soort dingen.