Een vraag voor alle werkende mensen hier met een hond. Kort gezegd hoe doen jullie dat? Ik wil al jaren een hond en daar denk ik van tevoren natuurlijk goed over na. Ik overweeg om mezelf binnenkort op de wachtlijst te zetten bij een goede fokker, zodat we over 1 a 2 jaar aan de buurt zijn. Dan gaat onze jongste ook naar school en heb ik mijn handen wat meer vrij. Verder werk ik 2,5 dag. Ik werk vlak bij mijn huis, dus tussendoor uitlaten kan in mijn pauzes. 1 dag van mijn werkdagen zouden mijn ouders die dan ook de kinderen uit school halen het ook leuk vinden om eerder te komen en voor de hond te zorgen. Mijn man is om de week een dag vrij op 1 van mijn werkdagen en de andere werkdag ben ik rond de middag alweer thuis. Theoretisch gezien zou de hond dus 1 dag in de week (of om de week) best veel alleen zijn (wordt wel uitgelaten in mijn pauzes), maar mijn man is daarna pas rond 16.30 uur thuis. Als we hem/haar kunnen ophalen als pup zou ik voor de eerste weken verlof opnemen. En in vakanties kan hij/zij mee of we nemen iemand in huis die bij ons vakantie kan vieren in ruil voor de zorg voor de hond. Van de kosten voor voer en dierenarts ben ik me bewust. Ik wil graag jullie eerlijke mening. Zal dit goed te doen zijn of werken we te veel? Hoe doen jullie dit?
Onze honden gingen 1 à 2 dagen per week naar de hondencrèche. Onze tweede hond bleek alleen een chronische huidziekte aan haar poten te hebben, waardoor de hondencrèche geen optie meer was en een uitlaatservice met flinke wandelingen net zo min. Daarnaast nog een kind wat steeds ziek was en toen ben ik gestopt met werken. Ik kreeg van de week nog de vraag of er weer een hond komt, de hond is inmiddels al een paar jaar geleden overleden. Nee, hoe ontzettend lief en gezellig de hond was, de vrijheid die ik nu heb, wil ik niet meer kwijt. Met onze eerste hond was het prima te doen, met de tweede door die aandoening niet echt en het risico dat ik straks weer met een hond zit die veel zorg nodig heeft, wil ik niet nemen. Ik werk ook weer. Niet elke hond vindt het erg om een dagje veel alleen te zijn, maar er zijn er ook die het vreselijk vinden. Niet leuk voor de hond en ook niet leuk voor de buren. Alleen blijven moet je ook trainen.
Als de hond regelmatig langere tijd alleen moet zijn, dan zou ik daar zeker rekening mee houden met de keuze van het ras. Natuurlijk verschillen honden ook individueel, maar er zijn toch ook wel dingen per ras verschillend (waardoor je bij een hond van een dergelijk ras meer kans hebt op bepaalde karaktereigenschappen, zeg maar). Je moet het alleen zijn ook opbouwen. Na eenmaal weken kan een pup nog niet een hele dag (of een paar uur) alleen zijn. Je zult voor de periode daarna dus wel iets moeten regelen om dat te gaan leren. En ook omdat een hond op die leeftijd nog niet enkel in jouw pauzes wil plassen. (Hier gingen we de eerste maanden naar buiten zodra hij er om vroeg, deden we dat niet, dan was de kans dat hij het in huis deed. Logisch ook.) En ik zou ook een back-up bedenken voor als het niet lukt en voor tijdens de puberteit (hier gaat hij nu bv. opeens dingen slopen) ed.
Back up voor het begin gaat wel lukken hoor. Mijn ouders zijn gepensioneerd eb zouden graag zelf een hond willen, maar dat doen ze niet, omdat ze langere reizen willen gaan maken. Ik wil een anti allergenen hond, dus mogelijk mag hij zelfs mee naar het werk. Wat was jullie keuze? Teef of reu en waarom? Laten helpen doen we sowieso.
Dat risico loop je inderdaad en dat is dan heel vervelend. Wij hebben ivm een zoon met een beperking ook al veel in ons leven moeten aanpassen en ik denk dat hij ook veel steun zou hebben aan een hond.
Ik werk 27 uur, maar meestal maar 1 dag in de week op kantoor en de rest vanuit huis. Die ene dag gaat ze naar de dagopvang. Als ik nog een dag naar kantoor moet, breng ik de hond bij mijn schoonouders (die durven haar alleen niet uit te laten omdat ze te groot is) of jj neem haar mee naar kantoor. Soms moet ik een halve dag naar kantoor, dan blijft ze gewoon thuis. Ik ben dan ongeveer 5 uurtjes van huis, maar vaak komen de kinderen tussendoor al weer thuis. Ik vind het soms wel veel geplan met wandelingen, maar dat weegt voor mij ruimschoots op tegen hoe leuk en gezellig het is om een hond in huis te hebben.
Wij hebben een reu. Was geen bewuste keuze, we hebben aangegeven welk karakter we zochten en we mochten na het puppyknuffelen ed een voorkeur opgeven. De fokker heeft de uiteindelijke keuze gemaakt (ook rekening houdend met de voorkeuren van de andere kopers ed natuurlijk). Ik weet niet wat voor werk je doet? Maar onze hond zou niet gelukkig worden van structureel mee naar het werk, denk ik. En ik zou dan ook niet zo rustig werken. Het is echt een schat, maar hij heeft regelmatig dagen dat hij veel aandacht wil. Dan is lekker doorwerken lastig. En hij reageert op bepaalde dingen ook flink (actief worden, zeg maar). Als je een labradoodle wil, lees je dan vooraf goed in, zowel qua karakter als qua verzorging.
Die wil ik inderdaad en ik weet dat ze veel energie hebben, maar ook goed te trainen zijn. We wonen tegen bos en duinen aan dus hij kan ook zijn energie goed kwijt hier in de omgeving. Ik werk op een Kindcentrum.
Wij hebben er voor gekozen een hond te nemen toen onze kinderen wat groter waren (oudste was 10) en we hebben ook bewust gekozen voor een klein en rustig ras, zodat de kinderen hem ook kunnen uitlaten. In de praktijk is hij ongeveer 3x per week 5,5 uur alleen. Uitlaatservice hebben we gehad, maar daar werd hij niet blij van (is er ook een keer weggelopen). Hij kan gelukkig prima alleen thuis blijven en is dan heel relaxed.
Ik heb wellicht een tip voor je. Ik zie namelijk dat je je hond misschien mee wil nemen naar je werk. De onze zou dat geweldig vinden, hij is dol op kinderen. Onze hond komt bij kings goldendoodles vandaan. Zij leiden ook honden op tot assistentie/autisme/ptss hond. Onze jongste heeft ook een bijzonder karakter (zoals wij dat noemen, geen diagnose). En onze hond voelt haar haarfijn aan. Mijn idee is ook dat goldendoodles wat rustiger/relaxter zijn dan labradoodles.
Mijn oudste is dan ook 10 of 11 en mijn jongste 4 of 5. We hebben veel leeftijdsverschil.. De oudste wil ik ook echt meenemen naar puppy cursussen en trainingen. We willen bewust een ras die goed te trainen is en niet (veel) verhaard. Allergisch zijn we niet. Dus hoe ik het nu schets is de situatie nu. Misschien is er tegen die tijd op de dag dat de hond veel alleen zou zijn wel al vanaf 14.00 uur iemand thuis en dan zou ik hem om 12.30 uur ook al hebben uitgelaten. Ik heb niks met uitlaatservice, ik zou dat niet willen. Er is hier ook al heel lang een hond vermist die bij zo'n uitlaatservice is weggelopen, vreselijk! Zou eerder de buren die ook een hond hebben uit nood eens vragen.
Ga ik naar kijken! Bedankt. Onze zoon heeft wel een diagnose, maar super zeldzaam. Motorisch gezien kost alles hem veel meer moeite.
Onze honden zijn 2 dagen per week alleen ivm werk. Dat is dan van 08.15-12.30u, maar vaak nog korter ivm een puber die pas het 2e of later hoeft te beginnen. Daarnaast werk ik regelmatig een van die dagen thuis. Vroeger was dat nog niet zo, maar mijn mam werkt om de hoek en heeft een uur pauze, dus hij kon ze dan prima uitlaten. Verder moet je natuurlijk wel rekening houden met de honden, spontaan een dagje weg (zonder honden) zit er niet in. Voor de zomervakantie moet je ruim op tijd oppas regelen. Daarnaast paste mijn schoonvader eerst op, maar toen hij onverwacht overleed hadden we een probleem. Toen kwam ik er achter dat ik mijn honden niet zou willen achterlaten in de meeste pensions (nu wel een goede gevonden). Maar het is vooral genieten!
Waarom neem je de hond niet samen met je ouders? Jullie de eerste jaren de perfecte oppas, zij de mogelijkheid om toch nog lange reizen te maken. Enige is dat de hond dan niet alle dagen bij jullie is.
Ik wil de hond niet tussen 2 huizen heen en weer schuiven. Maar de dag dat ze op de kinderen passen zouden ze het heerlijk vinden om dat in combinatie met de hond te doen. Dagjes weg ook. En vakanties inderdaad in overleg. Of hun komen of ik schrijf me in op zo'n website voor vakantie oppas. Het gaat meer om de normale werkweken. Dan zal hij 1 dag in de week toch een paar uur alleen moeten kunnen uiteindelijk.
Ja hoor ik denk dat het prima kan. Wij hebben een labrador reu van ruim 5 jaar. Hij is chemisch gecastreerd. Definitief willen we niet omdat labradors snel te zwaar kunnen worden en we houden hem liever intact. Toen wij onze hond kregen waren de kinderen 5,12 en 14 jaar. De middelste was toen sws altijd met de lunch thuis en liet hem dan ook uit. Toen zij ook naar het VO ging was die wel vaker alleen maar ik deed weleens een rondje in mijn lunchpauze en anders ging die met de buurvrouw mee. Hij kon en kan sws goed alleen zijn. De jongste is nu 11 jaar en laat hem nu op mijn werkdagen ook uit en dat gaat heel goed. Vakanties gaat die mee en anders naar een vertrouwd pension en de oudste kinderen gaan ook niet altijd meer mee met vakanties en dan kan die bij hun thuis blijven. Hier loopt het prima maar we hebben het heel erg met hem getroffen in hoe makkelijk die is.
Onze hond was/ is ook standaard 1 dag lang alleen maar dit gaat wel goed. Hij is alleen erg hyper als we thuiskomen
Dat klinkt als de goldenretriever die ik als 12 jarige 'kreeg'. Dat was ook zo'n perfect voorbeeldige hond. Maar mijn moeder werkte niet veel (hooguit wat schoonmaakhuisjes, dus nooit langer dan 3 uur weg). Ik moet wel blijven werken en dat wil ik ook graag.
Voordat we kinderen hadden, hadden we een hond. Helaas is ie vrij snel na de geboorte van de oudste overleden. We hebben sindsdien geen hond meer gehad en dat willen we ook niet. We werken beide, ik 28 uur, partner 40 en de kinderen zitten op het vo. De hond zou dan veel te lang alleen moeten blijven. Zeker als je met een pup start kan dat echt niet. Ook ben ik blij met de vrijheid die we nu hebben. Geen problemen met opvang, of rekening houden met, als we op vakantie gaan of een feest hebben. En eerlijk een dier in huis ruikt ook, dus een frisser huis vind ik ook wel prettig.