Dit klinkt (in hoeverre je dat kan beoordelen op een forum) wel als een prenatale depressie; stress, angst en slapeloosheid zijn daar heel kenmerkend bij. Je hoeft je dan niet somber te voelen, de angst en stress an sich zijn “genoeg” om aan de diagnose te kunnen voldoen. Maar ongeacht welk label je erop plakt; Als de gyn/VK medicatie voorstelt, misschien wel overwegen? Om te voorkomen dat het zich postnataal doorzet. Sertraline is bijvoorbeeld heel goed angst verlagend en veilig in de zwangerschap. (Uiteraard enkel in overleg met een arts). Misschien ook doorverwijzing naar de POP poli vragen? Ik gun je namelijk minder stress en angst de laatste weken van de zwangerschap en al helemaal als de baby er is. Als de baby er eenmaal is, dan kan de stress natuurlijk wel goed merkbaar zijn voor hem/haar. Het klinkt nu zwaar voor je, veel sterkte en succes
Dankjewel voor je reactie! Ik ben inderdaad niet echt somber, maar constant angstig en gestresst. De gynaecoloog zei inderdaad ook dat de kans er is dat ik een postnatale depressie zou ontwikkelen, maar benoemde mijn klachten niet als een prenatale depressie. Ik hoop dan maar dat de medicatie snel zijn werk doet… Dankjewel voor de informatie!
Succes! En wat goed dat je zo actief bezig bent om jezelf beter te voelen, dat gaat jezelf en je kindje veel goeds doen! nu al een top mamma
Heb ik ook gehad. Angst en hypochondrie. Mijn advies is; laat het los. Echt waar. Je zorgen maken, omdat je je zorgen maakt is niet helpend. Je baby doet het goed. Jij gaat het ook goed doen❤️ Mijn dochter doet het super goed. Nu bijna 6 maanden. Ze ontwikkelt zich voor haar leeftijd goed
De zwangerschap van G ging niet lekker voor mij fysiek dan, qua stress viel t allemaal wel mee. De bevalling van G wil ik graag verbannen van mn geheugen (mn man ook). Dus toen kwam M was de stress gelijk er al flink in rondom 20 weken (ik raakte bij G toen in een rolstoel) en die bevalling die nog moest gaan komen. Toen bleek M met 10wkn een raar echobeeld te hebben en met 15wkn bevallen (ingeleid) van een eerder heel actieve jongen wiens hartje net was gestopt (had m niet meer gevoeld voor de intake terwijl hij vrij stipt was met zn dolle kwartiertjes). Toen kwam R op de radar...6wkn, 8wkn (eerdere miskraam), 10 wkn drempel, 15 wkn drempel, 20 wkn, 21wkn, 24 wkn drempel (die zit er voor iedereen wel) drempel...bevalling... Ik had elke failsafe ingebouwd maar mijn god wat was ik blij dat dat manneke UIT mij was en in mn handen. Graatmager manneke ondanks zn termijn, nouja dat lossen we wel op nu heb je er tenminste zicht op. Dat hele zwanger zijn is zo niks voor mij. Geef me gewoon een dataport met een controle rapportage optie ofzo... "De build is nu 53% voltooid, de volgende testen zijn datum x tijd y uitgevoerd en dit zijn de resultaten. De huige groeilijn ligt in p## ten opzichte van populatie y." Ik ben te veel controlfreak om me comfortabel te voelen in een zwangerschap. Hét proces waar je maar moet vertrouwen op je lijf en de ontwikkeling van die kleine...nou dat lijf heeft wel afgedaan, maar dr komen wel bijzondere exemplaren uit.