Ik heb altijd het idee dat de mensen die bij de Zara werken echt denken: fuck my life!! En #ikwilhiernietwerken denken. Ik heb echt nog nooit een vrolijk en opgewekt persoon daar achter de kassa of kleding opvouwend gezien
Zonder te zeggen dat je dit niet doet probeer eens het volgende: geef zelf iedereen een lach, een enthousiaste goedemorgen of dankjewel, werkse!, fijne dag! Ik merk dat sinds ik dit actief doe mensen ook automatisch vrolijker en aardiger en behulpzamer reageren. Niet altijd natuurlijk, je hebt altijd uitzonderingen
Haha ik zag vorige week toevallig een reel van Iris op insta daarover, dat ze ook allemaal engels praten. Ik kom echt nooit bij de Zara, maar we gingen shoppen dus toen toch even naar binnen gelopen. En idd, wat een personeel; echt verschrikkelijk!
Ik herken het wel. Pas nog een hele onbeschofte kapper getroffen die echt veel te joviaal was en de plank echt helemaal missloeg. Jong meisje in opleiding denk ik, haar supervisor zat ook wel met opgetrokken wenkbrauwen te kijken.. En ook in restaurants al een paar keer ongeïnteresseerde, arrogante types getroffen. En vandaag nog een oudere dame die bij de Intratuin werkte. Ik vroeg naar de reden van het prijsverschil tussen 2 dezelfde producten van een verschillend merk. Ik wilde weten hoeveel verschil er in kwaliteit zat. Ze behandelde me echt of ik gek was. Uiteindelijk bleek dat ze het gewoon niet wist en ging ze een collega vragen..
Ik merk het niet echt bij anderen, wel bij mezelf. Ik ben op het punt dat het mij nog weinig kan interesseren of er deadlines gehaald worden, o.a. door personeelstekort, geen bekwaam personeel voor de functies. Je kunt nog zo je best doen en krijgt er niets voor terug. Dus dan houdt het bij mij ook wel op. Ik werk bij een bedrijf wat echt een miljoenen omzet draait, helaas ziet het personeel daar weinig van terug. Ik heb verder niet direct te maken met klantcontact dus dat maakt wel verschil. Het is ook niet dat ik met tegenzin naar het werk ga, maar ik heb inderdaad geen zin om alles te geven. Het is ook niet mijn droombaan ofzo..
Gisteren bij de norah: 2 dames, 1,5 m uit elkaar, allebei druk op hun telefoon. Kon nog net bij 1 goedenmiddag af toen ik tussen hen door moest lopen naar het achterste deel van de winkel. Die legt even met een zucht haar telefoon weg en vraagt of ik wat zoek. 'Nee hoor, ik kijk even rond.' En daar stond ze weer, naast haar collega... Echt: is er niks te doen of zo? En allebei zo'n ontoegankelijke, gesloten houding en uitstraling van: vraag me asjeblieft niks...
Vreselijk toch. Nu schiet me te binnen dat ik zoiets laatst ook had. Bij de kassa van de kruidvat, de caissière kijkt niet op of om maar blijft gewoon gezellig door beppen met haar collega. Ik vind dat zó klantonvriendelijk.
Wel vreemd dat ze überhaupt op een telefoon mogen in de winkel. Meestal is het wel een regel van het bedrijf dat die achter blijft.
Maar dit is niet iets wat alleen op het werk speelt, vind ik. Ik vind dat mensen in het algemeen een korter lontje hebben gekregen.
Ik denk ook dat dat van alle tijden is. Mijn moeder had zoiets zelfs wel eens meegemaakt bij oudergesprekken op de middelbare school, jaren 90... Die docent bleef dus maar gezellig met haar collega bezig, ipv met de ouders.
Maar als je iets in je portemonnee hebt met je adres erop, waarom dan niet je id? Enige wat ik kan bedenken wat ik bij me zou hebben is m’n app van de zorgverzekeraar, waar iets zou staan van gegevens
Inderdaad, wij mogen geen telefoon op de werkvloer behalve als er thuis een situatie is waarbij dat nodig mocht zijn. (Ziek kind, mantelzorger voor ouders) maar dan mag je er niet op. Heb 1 collega die zich daar niet aan houdt en daar dus ook op aangesproken wordt en een aantekening heeft gekregen. in de zorg mocht ik ook m’n telefoon niet bij me hebben. Heb eigenlijk nog nooit ergens gewerkt waar ik op m’n gsm kon, tijdens werk.
Haha, ik ook zelden, H&M net zo, al is dat iets beter de laatste jaren, leek wel alsof ze geselecteerd werden op hun ongeïnteresseerde blik. Al valt me dat bij die winkels al jaren op. Buiten dat, valt het over het algemeen mee met het aantal ongemotiveerde chagrijnen wat ik tref. Wel veel meer mensen die gewoon echt niet goed zijn in hun werk en waarvan ik denk 'deze baan had jij 5 jaar geleden hoogstwaarschijnlijk nooit gehad', wat logisch is in deze tijd, want ze nemen met zoveel personeelstekort duidelijk eerder genoegen met personeel wat niet bepaald aan de vraag voldoet. Soms ook geen tijd nemen om ze goed in te werken hoor, maar ook waarbij het er gewoon amper in gaat.
Volgens mij willen mensen wel nog werken maar zijn er teveel die te lang een job blijven doen, die ze niet willen of niet meer willen doen. Resultaat: snak, beet, vies gezicht.
Nee ik ook niet in mijn banen waarbij ik echt klantcontact had. Ja, nu op kantoor kan ik op mijn gsm. Maar natuurlijk ook niet in meetings (al die je dat steeds meer mensen ook doen)
Die kan je toch vragen? Omdat je zei dat er wellicht wen verkeerd pakje mee zou gaan met dezelfde naam. Als je adres daarbij checkt is dat niet meer aan de orde.
Ik stond daar ook van te kijken, maar was op dat moment de enige klant. Toen ik na 2 minuten weer vertrok kwamen er 3 klanten achter elkaar naar binnen, dus hopelijk werden ze toen weer wakker. Ik bedenk me net dat het niet de winkel was die ik noemde maar een andere... bij de norah heb ik een sjaal gekocht bij een heel vriendelijke mevrouw... zal dat eerst even verwijderen. Verdraaid, dat lukt niet meer. Had het bericht al een keer bewerkt ivm taalfout.... het was niet de Norah maar een andere bekende winkel!
Reken ik de zelfscan af aan n “echte kassa” dan moet alles op de band. Bij de zelfscankassa rommelen ze gewoon wat in je boodschappentas tot ze aan 10 producten komen.