Ik heb boodschappenkratten als wasmanden. Ik vouw de was op op de eettafel. Per kind een stapel, die stapels gaan in de kratten en dan naar de slaapkamer. Daar leeg ik ze wel, want anders heb ik geen kratten neer voor de was. Dan laten ze het daarin zitten. Ze moeten zelf hun was in de was doen, ik haal het niet van de slaapkamers af. Niet is de was gedaan? Dan wordt het niet gewassen.
Ja dat snap ik wel. Hier zijn er veel meer gezien met aardig wat kinderen, dus is het niet echt bijzonder om er meer te hebben.
In de wasmand Alle kleding gaat denk ik gewoon op 40 graden (doe ik ook). Voor hun werkt het goed zo met 9 kinderen (en straks hoogstwaarschijnlijk 10). De meeste kinderen zijn al best groot, dus ook grote kledingstukken.
Zij doen dan denk ik alle kleuren gewoon door elkaar? Ik lees hier op zp dat best veel mensen dat doen, maar daar ga ik echt niet aan beginnen. Ene zoon heeft best aardig was shirts en truien in lichte tinten, maar daarbij weer zwarte broeken en ook wel donkere truien. Als ik dat allemaal bij elkaar ga doen ben ik toch bang dat die mooie lichte shirts grauw worden. Die mensen hebben dan per kind een wasmand denk ik. Bij oudste zoon past niet eens een wasmand op zijn kamer, zo klein is die kamer. Ik kan het wel op een andere manier gaan sorteren, maar dat maakt de hoeveelheid niet minder. Dus blijf ik het gewoon op mijn manier doen. Veel blijft het toch.
Sinds ik scheid met 6 manden heb ik bijna nooit meer dat een kleur vaal wordt of gaatjes komen in de kleding. Met drie jongens is het wel zo fijn om zo veel mogelijk door te kunnen geven. Aan alle trappen hangt een shopper om vuile was van die verdieping te verzamelen. Als die vol is zie ik dat gelijk en scheid ik het op zolder. In kallaxen hebben we allemaal een bak voor schone was. Is dat ook gelijk uit het zicht. Zolang hun netjes omgaan met wat ik in de kast leg. En eerst checken of ze iets niet uit de schone was kunnen vissen. Vind ik het prima om hun kasten weer te vullen. Wat betreft de gebroken nachten. Ik vind dat nu zoveel zwaarder dan 9 jaar terug. Misschien was het anders geweest als dit de eerste was.
Dat is hier ook ja. Je doet het of beneden in de badkamer (daar staat het wasmachine) of boven in de wasmand/op de overloop. Ik haal niks vsn je kamer af
Per kind 1 wasmand dan? En ik was de gewone kleding ook op 40 maar sorteer wel nog op rood/wit/blauw tinten
Ik denk het wel, allemaal door elkaar, maar met 2 wasmachines kan ze ook licht van donker scheiden natuurlijk. En inderdaad een wasmand per kind op de kamer, of in de kledingkast (is een kamer).
Haha dit precies! Dat denk ik ook icm leeftijdsspreiding. Ik kan nu dus vaak prima de was vouwen als de kinderen samen beneden zitten. Als alleen de kleintjes beneden zitten doe ik dat dus niet
Dat is exact ook hoe ik het bedoel: zoals je zusje het zegt Hier ervaar ik de weken dat man avonddienst heeft makkelijker/gezelliger dan wanneer die dagdienst heeft. want er word toch meer gekibbeld en gemopperd, meer miscommunicatie etc (onbewust) Tuurlijk wel haha! Hier ook “maar” 4 jonge kids . En toch wel sterke wens voor een laatste kindje. Hoewel ik laatste dagen enorm begin te twijfelen ..
Wat ik wel heel moeilijk vind is dat ik nauwelijks met iemand kan praten over mijn wens voor nog een kindje. Dat verlangen is er inmiddels zo'n 2 jaar en het wordt steeds vaker een blokkade tussen man en mij
Ai dat lijkt me wel lastig. Onze jongste was echt een verrassing en verder zaten wij wel op 1 lijn hierover. Dus nooit meningsverschil erover gehad. Ik zou ook niet weten wat ik je voor tips zou moeten geven. Het gesprek samen hierover is het belangrijkste en als de een nee zegt en de ander ja, zal er altijd een consessies moeten doen... Sterkte hiermee❤️
Wat naar.... Je man en jij staan er dus ook niet hetzelfde in? Wij hebben ook een onvervulde kinderwens.. en dat is niet te begrijpen voor mijn omgeving. En toch is het verdriet in de afgelopen jaren bij tijden heel intens geweest. Dus.. hele dikke knuffel
Is daar nog iets mogelijk? Dat je man nog ergens tegenaan hikt wat weggenomen kan worden? Heel.lastig lijkt me. Hier staan we er ook niet precies hetzelfde in qua gevoel, maar wel qua keuze die we maken. Zo lastig als je voelt dat je gezin niet af is.. Hier begint wel steeds meer te landen dat er waarschijnlijk geen kindje meer komt dat uit ons ontstaan is.
Ahw… dat lijkt mij ook ontzettend vervelend. Ben je niet bang dat die wens altijd zou blijven? Ook al mocht je nu nog wel een kindje weer krijgen?
Rot voor je Het zal voor hem wel een groot contrast zijn of hij thuis is of niet. Denk je dat hij erbij blijft of heeft hij misschien meer tijd nodig?
Hier dezelfde samenstelling als jij @Yellowstone; eerst 3 jongens en nu een meisje erbij. Ze zijn 7,5, 5, bijna 3 en 4 maanden. En soms moet ik ook m'n man meetellen, net zoals jij schrijft dat het alleen soms makkelijker is
Als het puur praktische bezwaren had het makkelijker geweest, gevoelsbezwaren zijn stuk lastiger. En ik snap hem ook wel, maar gevoel vs verstand... Die kans zit er wel in, dat ik 1 van die "onverzadigbare" ben. Had misschien makkelijker geweest als ik 10 jaar ouder was geweest, dan is er biologisch gezien al geen kans meer op nog 5 Aan boord zit hij gelukkig niet alleen maar met in ieder geval nog 2 anderen. En regelmatig nog een 3e (en 4e). Gisteren zei hij wel dat het geen echt harde nee meer is maar nog zeker geen ja. Nu eerst nieuwe huis afwachten en dan wil hij nadenken. Maar dan is het denk ik nog nee want leeftijdsverschil wordt steeds groter. En wat @Yellowstone zegt, hij is bang dat ik na nr6 over nr7 begin