Oh ja dat vind ik ook wel. Daar was laatst trouwens nog een discussie over hier op ZP, dat niet op vakantie gaan armoede zou zijn. Terwijl sommigen om heel andere redenen niet op vakantie gaan, dat heeft echt niet altijd met geld te maken. Nou, daar heb ik toch wel een andere mening over. Komt natuurlijk ook deels door wat ik hier zoal zie aan armoede, en als Nederlanders dan aankomen met "mijn droger is kapot en kan geen nieuwe betalen, even een fonds aanschrijven hoor boeehooee" dan kan ik daar niks anders van vinden dan dat het geen armoede is, maar een luxeprobleem. Sowieso vind ik dat tegenwoordig dingen veel te snel armoede worden genoemd. Wij mensen hebben echt niet veel nodig; voedzaam eten, bescherming in de vorm van kleding en bescheiden onderdak. Veel andere dingen zijn bijzaken. (En ja, ik weet dat er tegenwoordig ook "luxe" dingen gewoon een noodzaak zijn, zoals schoolboeken en geld voor de energierekening, maar vakantie lijkt mij zeker geen noodzaak.)
Mee eens. Toch ook een beetje eens met de stelling dat niet op vakantie kunnen , we armoede is. En dan met nadruk op dat laatste. Binnen de context van al je klasgenootjes die 2 of 3 keer per jaar met mooie vakantieverhalen komen. En dan niet omdat er andere keuzes gemaakt worden, maar omdat het echt financieel onmogelijk is.
Ik vind het niet kunnen veroorloven van luxe eerder vallen onder "het minder goed hebben". Dat is wat anders dan armoede.
En ach, je hebt altijd baas boven baas. Stel dat Pietje 3x op vakantie gaat; naar Ameland, naar de Ardennen en naar de Alpen (ik noem nu maar wat). Dan is er vast ook een Diederik die 4x op vakantie is geweest: naar Brazilië, Thailand, Kenia en Australië. Pietje zal dan ook zeker niet kunnen meepraten, want de vakanties van Diederik zijn natuurlijk wel next level vergeleken met de vakanties van Pietje. Maar betekent dat dan dat de "bescheiden" vakantie van Pietje armoede is?
Mijn opa had een heel erg goed inkomen. Flinke spaarrekening (allemaal gejat door mijn tante, vlak voor zijn dood) en hij was een echte PvdA-er. Hij heeft hele groepen mensen opgeleid tot electricien die uit Marokko, Spanje, Italië en Turkije hier heen gehaald waren om te werken. Als je hem zag dan was het een statige man, op het eerste oog echt “een rechtse bal” maar zo sociaal in hart en nieren
Nee. Maar helemaal niks tegenover een diversiteit aan leuke dingen is wel erg sneu. Want het is niet perse dat weekje weg. Er is dan ook geen geld voor dagje uit, sport, clubjes of andere leuke of leerzame dingen. Als dat er wel is, dan is het niet armoede, maar gewoon andere prioriteiten. Je moet het ook in de context van de maatschappij zien. Iemand kan net genoeg hebben om te eten en een dak boven het hoofd te betalen. Niet mee kunnen doen in de maatschappij is hier wel degelijk armoede.
Ben het hiermee eens. Om in leven te blijven hebben we weinig nodig ja. Maar ik denk dat we als mens wel iets meer nodig hebben. En dat hoeft niet veel of groots te zijn, maar wel iets om te ontspannen, hobby’s etc. En ik denk dat af en toe eruit er ook bij hoort. Hoeft niet groots en duur te zijn. Maar een paar dagen kamperen, of een keer een museum/bioscoop/zwembad bezoeken maken het leven toch een stuk fijner. En dat hoeft zeker niet wekelijks of maandelijks te zijn. Maar als er 0,0 ruimte is om eens iets te doen behalve (over)leven zou dat voor mij wel als armoede voelen.
Vind dit eigenlijk best interessant. Dan is de vraag namelijk nog: wanneer doe je niet mee aan de maatschappij? Niet iedereen heeft iets met clubjes enzo. Vind het bijna iets dwingends hebben: je "moet" op vakantie/tig clubjes/etc want "anders doe je niet mee aan de maatschappij". Ik ga dus niet op vakantie zodat mijn kinderen op school kunnen vertellen waar ze allemaal zijn geweest, het lijkt me best vermoeiend om zo te moeten leven, eerlijk gezegd. En sowieso: moet ieder leuk ding dan geld kosten? Ik vind van niet, en ik geloof echt dat deze denkwijze een gevolg is van de consumptiemaatschappij. Wij waren minima, deden genoeg leuke dingen maar die waren nagenoeg allemaal gratis of goedkoop. Ik lees hierboven bijvoorbeeld "zwembad"; wij woonden op loopafstand van het strand, leuker kan toch haast niet? En het is ook nog eens gratis. Vakantie kan trouwens ook zo goedkoop als je zelf wil; toen mijn moeder nog in Zeeland woonde, deed ze aan woningruil met een echtpaar uit Limburg. Hoefde dus alleen de reis met OV te betalen. Ok, dan heb je wel de kosten van de reis, maar natuurlijk flink goedkoper dan een week Centerparcs ofzo. Maar ik blijf erbij dat er een wezenlijk verschil is tussen "het minder goed hebben" en armoede.
Ah ben het wel met je eens hoor! Dat het niet duur hoeft te zijn en er ook veel gratis kan. Daarnaast is iedereen anders in behoeftes en interesses. Voor de een is een leven als kluizenaar in een hutje op de hei top, een ander zou na 3 dagen gillend gek worden. Maar ik denk wel dat je iets aan opties moet hebben om je leven te verrijken. En dat verschilt dus per persoon waar iemand gelukkig van wordt. Natuurlijk zijn we ook best “verwend” met wat we vinden dat nodig is. Maar als er nooit geld (of tijd) is voor iets vind ik dat wel armoede. Maar een dunne lijn denk ik tussen armoede en het minder goed hebben.
Dat is waar. Vooral in een land zoals Nederland waar er niet zo'n enorme kloof meer is tussen rijk en arm. Wat het ook is, en dat merk ik wel echt bij minima, is dat ze (beetje generaliserend hoor) gewoon niet erg creatief zijn. Alles vinden ze duur dus blijven ze maar thuis... Terwijl wij vaak goedkope/gratis uitjes zochten. Gebrek aan creativiteit kan ik overigens best begrijpen, als je door zorgen langdurig onder stress staat ga je kennelijk dommere keuzes maken, daar zijn zelfs onderzoeken naar geweest. Hutje op de hei zou ik trouwens geweldig vinden trouwens
Ja lekker toch haha. Ik hoef er niet perse veel uit (stukje wandelen of kinderboerderij met y en dan ben ik al blij). Maar wil in huis toch wel iets kunnen doen en voor veel heb je toch wel geld nodig (tv abonnement, stroom, of een abonnement op de bieb voor boeken, of eens geld voor een puzzel/spel, handwerkje oid). Als daar al geen geld voor is zou het voor mij wel echt als armoede voelen.
Ik kan me wel voorstellen dat ze een boswandeling an sich best leuk vinden, maar eigenlijk liever naar de dierentuin waren gegaan. En dat je dan toch minder van het bos kunt genieten. Het lijkt me erg naar als echt niets of vrijwel niets van die betaalde uitjes kan doorgaan wegens geldgebrek.
Ja, het ligt er natuurlijk maar net aan wat je leuk vindt/hobby's zijn. En sommige mensen hebben echt dure hobby's natuurlijk. Ik ben graag in de keuken/tuin bezig en aan het studeren. Mijn man helpt me met dat laatste, dus dat is op zich gratis. Dierentuin zijn wij dus nog nooit geweest Heb daar persoonlijk echt geen prettig gevoel bij, de kinderen vinden het eigenlijk ook zielig. De dichtstbijzijnde dierentuin is trouwens 5 uur rijden vanaf onze stad haha, dus dat speelt ook wel mee. Dieren- en natuurdocumentaires kijken ze wel weer graag
https://nos.nl/artikel/2498867-onverwachte-wending-in-brussel-europarlementariers-stemmen-pesticidenplan-weg Hier schrok ik ook van. Gezondheid is schijnbaar minder belangrijk dan geld
Ik heb vannacht niet geslapen. Overigens niet alléén vanwege de verkiezingsuitslag hoor, maar nadat ik dat las bleef ik maar malen... Eerlijk gezegd verbaast het me ook niet, gezien alles wat wij al hebben meegemaakt. Ik ben alleen wel bang voor onze vrienden en kennissen in NL. Oh en zelfs familie... Mijn neefje is half Aziatisch (zuid) en wordt vaak voor Marokkaan aangezien, ook zijn achternaam helpt niet mee. Hoe zal dat voor hem zijn? De mensen die eigenlijk al racistisch waren maar dit niet kenbaar durfden te maken zullen zich nu gesterkt voelen door de overwinning van Wilders. Ik voorspel echt veel meer haatincidenten, mensen die uit angst niet meer naar de moskee of naar buiten durven te gaan, enz. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het klimaat. Geweldig land hoor, Nederland