Ik kom uit een katholiek dorp en daar had je 1 basisschool, die ook katholiek was (ook een non als leerkracht, want er zat ook een klooster). Ik kan me herinneren dat in mijn klas 2 kinderen zaten, die niet katholiek waren, die werden volledig betrokken bij het communie gebeuren, zij kregen andere taakjes in de kerk, het was dus wel een groot thema, maar iedereen deed mee, dus dat erbuiten vallen zelfs als het wel een thema is, hoeft ook niet perse. Aangezien ik zelf wel katholiek was, kan ik het natuurlijk niet met zekerheid zeggen, maar ik had ook niet het idee dat die 2 kinderen dat gevoel hadden (ik speelde regelmatig met 1 van de 2, dus kende haar wel redelijk goed).
Dat zou je inderdaad verwachten. Met als nuancering dat ligging en onderwijsvorm en sfeer op de school ook meetellen natuurlijk. Op mijn vroegere (katholieke) middelbare kregen sommige leerlingen vrijstelling van de godsdienstles. Daar waren wij stikjaloers op natuurlijk. Maar mijn smeekbeden naar mijn ouders om aan te geven dat wij ook niet katholieken waren en dat dus ook vrijstelling mocht hielpen niks. Nb. Mijn vader was directeur op een katholieke basisschool. Ik was gefoopt, had 1e communie gedaan én was gevormd. Maar voor vrijstelling bij mevrouw G wilde ik best van mijn geloof afstappen
Dit bedoel ik indd! De 1e jaren zal het vast allemaal gerespecteerd worden, maar hoe ouder de kinderen hoe lastiger het word. Daarmee bedoel ik dus ook dat het in mijn ogen niet werkt.
Als leerling zijnde! Voor het ene kind kan het werken, maar er zullen er ook genoeg zijn waarvoor het niet werkt!
Die zullen er zeker zijn, maar jij zegt: ik geloof gewoon niet dat het werkt. Terwijl mijn ervaring dus totaal anders is. En ik zie heel veel niet gelovigen op christelijke of katholieke scholen. Mensen kiezen juist voor een school in de buurt in de meeste gevallen.
Als er geen islamitische school in de buurt is, dan ligt een christelijke basisschool dichterbij hun overtuiging dan een openbare school. De verschillende geloven zijn geen complete tegenstrijdige geloven hè, er zitten juist ontzettend veel gelijkenissen.
Als er op een reformatorische school steeds meer kinderen komen die niet christelijk zijn zal het ook steeds lastiger worden om een reformatorische school te blijven. Want ouders willen ook inbreng en vinden het bijv. maar gedoe om elke week hun kind een psalmvers te laten leren. En hoe groter de groep is die anders wil, hoe meer kans er is dat school zal moeten veranderen. Ten koste van de leerlingen en ouders die dat niet willen. En dat is denk ik de 'angst' van de reformatorische scholen.
Ik heb nooit een reden om niet respectvol over anderen te praten. Vind dat ook echt een zwakte. Iets met “wat gij niet wil dat u geschiedt…” ( hoe toepasselijk, Bijbelse uitdrukking?) Altijd zelf het goede blijven doen, daar wordt onze samenleving echt een stukje mooier van.
Er zit wel verschil in christelijke scholen en reformatorische scholen, het beleid op de laatste is een stuk strenger en de ouders die daar bij aangesloten zijn vinden dat fijn. Daar zou ik het dus ook niet 123 zien gebeuren en ik zou er zelf dus ook helemaal niet blij van worden.
Dat begrijp ik ook. Maar als de school ervoor kiest om de dag te beginnen met bijbellezen oid en een aantal willen dat niet vanwege hun eigen geloofsovertuiging dan wordt dat toch lastig... Nu zal dat tegenwoordig misschien ook wel minder zijn op veel christelijke scholen, maar als je je kind naar een Christelijke school stuurt moet je ook accepteren dat je kind meedoet aan bijbellezen, zingen etc.
Maar juist als het om de kern van het geloof gaat zit er heel veel verschil, en een heel groot verschil Dus ik snap de opmerking wel waarom er dan niet voor een openbare school gekozen zou worden.
Is dat wel zo? Waarom denk je dat? Ik denk juist dat je op een openbare school ruimte hebt voor alles. Krijgt ook les over alle geloven. Mijn kinderen zitten op een openbare school en dat is ook de enige school in het dorp waarop ook Islamtische kinderen zitten.
Dat snap ik, en ben ik het ook helemaal mee eens. Maar het verschil tussen ons is dat dat bij mij niet grenzeloos is. En daar komt bij: iemand racist noemen vind men blijkbaar not done. En ik heb daar geen moeite mee. Want ik vind dat dat heel erg nadrukkelijk benoemd moet worden. Het is in de aanloop naar de verkiezingen veel te weinig benoemd, daarom leek Wilders ineens milder en alsof hij het allemaal goed bedoeld. En ik ben er zeker van dat dat mede geleid heeft tot zijn overwinning. Hij laat ook geen punten vallen, ik quote: ik parkeer ze TIJDELIJK. Als vaker benoemd was dat het een racistische partij is en je dat steunt als je op hem stemt dan hadden echt wat mensen een hele andere keuze gemaakt. Ik blijf het echt doen, want mensen beseffen gewoon niet wat ze gedaan hebben.
Dat was op mijn vroegere basisschool ook zo. Ook waren er een paar keer per jaar 'gezinsvieringen'. Dan mochten groep 6, 7 en 8 de dienst voorbereiden en wat stukjes voorlezen in de kerk. Klasgenootje was protestants. Maar bij die kerkdiensten was ze er altijd bij met haar moeder. Ging alleen niet ter communie. Weet nog dat ze een keer naast mij zat. Ik kwam terug van de communie. Fluisterde ze in mijn oor " heb je er pasta op gedaan?" Rest van die dienst was natuurlijk vooral de slappe lach inhouden Voorbereiding van de 1e communie deed ze ook volledig mee. Waren toch vooral knutsellessen met veel gepraat over naastenliefde, ondersteunt met bijbelverhalen.
Wel daaruit ontleend inderdaad. Grappige is dat het daarin positief staat: wat gij wilt dat u geschiedt doet dat ook een ander.
Als je geen racist genoemt wil worden moet je ook niet ook een racistische partij stemmen lijkt me. Stem je daar wel op, maar vind je de term 'racist' al zo vreselijk dat je er beslist niet mee geassocieerd wil worden, dan moet je je mss even achter de oren krabben. En over zwaktebod. Het verschuilen achter "dat gaat toch niet lukken". Dat vind ik een zwaktebod. Maar goed. Dit is waar we nu staan. Meneer Wilders mag gaan proberen een kabinet te vormen. Ik ben heel benieuwd of en hoe dat gaat lukken.
Dat is dus exact wat ik al vanaf woensdag (en daarvoor riep). Maar als ik het zeg krijgt iedereen meteen uitslag. Hopelijk nemen ze het van jou wel aan.