Ik vind het mega irritant dat de Gemberhuisjes van IKEA (6 in een pak) op zijn bij ons in Haarlem. En ik kan er ook niet achter komen waar ze wel op voorraad zijn, want dat staat niet online ik moet naar de winkel.... grrrr
Geliket, vanwege de herkenbaarheid van het verdriet en de kleine dingen die je dan zelf toch wel overneemt, als een soort herinnering.
Naar dat het zo herkenbaar is. Het zijn kleine herinneringen die inmiddels er zo bij horen zodat je niet gelijk in huilen uitbarst. Beetje houvast
Wellicht naar, maar het is ook wat het is. We hebben er maar mee te dealen. Maar wel fijn met die houvast toch? Beetje troost wellicht ook ergens?
Hier bijna 3,5 jaar na mn vader. Ik geniet maar dubbel van die twee ukkies, waarvan hij er 1 nooit heeft gekend. Hij leefde helemaal op als de kleinkinderen kwamen. Wat een gemis
Dat ons dilemma over wanneer de CV ketel vervangen opgelost is. Wij willen zolang mogelijk een "ouderwetse" ketel houden. Dus al bedacht dat we hem ergens in 2025 toch wel wilden vervangen voordat de warmtepomp verplicht wordt. Vandaag vertelde de monteur dat we hem zsm moeten vervangen
Herkenbaar... Anderhalf jaar is nog helemaal niet zo lang... En wat @Dubbelgeluk zegt: tijd heelt niet alle wonden maar je kan er op den duur wel beter mee omgaan en mee leren leven. Mijn vader is al 14 jaar weg, en ik heb nog soms moeilijke momenten en dat mag ook gewoon. Dikke knuffel ❤️
Verdriet is iets dat geen tijd kent. Mensen die het niet hebben ervaren hoe het is om iemand te verliezen die heel dichtbij je staat, kunnen heel gemeen zijn. Is helaas mijn ervaring. Wat ik zelf wel heel vervelend vind dat ik soms het idee heb dat ik niet verdrietig genoeg ben ofzo (denk dat vele deze gaan snappen) Bijvoorbeeld. Als het over r gaat en mijn schoonma is er bij, dat zit zij al te huilen en ik kan dat niet dan. Ik blokkeer , Mensen hebben dan alleen maar aandacht voor haar en ik kan daar dus helemaal niets mee. Dus ja vaak dan laat ik het maar en waneer ik alleen ben poeh. Emoties vliegen alle kanten open
Hier net zo, bij mij komen de tranen niet zomaar. Maar verdriet uit zich op verschillende manieren. Don't feel bad about it, het is hoe het bij iedereen anders werkt.
Ja feestdagen maken het wel extra zwaar. Merk dat ik ook veel van mezelf vraag, ik weet dat verdriet en rouw er mag zijn maar tegelijkertijd vergt dat ook energie. En dan denk ik steeds ok geniet van alle kleine momenten. En balans daarin is even zoek. Ook een dikke knuffel voor jou!
Ja je omschrijft het goed, het is en voelt als ontzettend rauw. Ook ontzettend veel gevoelens die erbij komen kijken want het is niet alleen verdriet maar ook boosheid en schuldgevoel. En geen foto is herkenbaar, daar waar mijn zus en broer al na 1 week een foto hadden staan heb ik pas vorige week er eentje neergezet. Je moet ook vooral doen wat goed voelt voor jou. Wat ontzettend mooi en lief dat jullie de kerstdagen dan nog extra speciaal maken met fijne dingen die je aan je vader doen herinneren. Ook voor jou een hele dikke knuffel terug.
❤ Geef het tijd. Heel veel tijd. En dan nog kan die rouw je soms zomaar weer overvallen. Gaandeweg ga je ook daaraan een soort van wennen. Sterkte
Ja na 14 jaar kan ik wel zeggen ben er nog. Maar deze tijd is alles behalve geweldig. Het moet c is er ook. Maar dit jaar voor het eerst bewust naar de verjaardag gegaan van mijn schoonmoeder (de 16e). Normaal ging ik niet en ontweek ik het. Maar het voelde wel heel raar. Komt het goed wie weet maar nu ook 16e is zij jarig 18e is hij overleden 22e is nichtje jarig en dan heb je nu ook dat schoonma in het ziekenhuis is voor ver ordelijk k.. Dus ja heel dubbel en niet leuk.
Nee hoor niets speciaals, wel iets grotere campings ivm 2 pubers maar niets heel speciaals. Plan A was frankrijk-spanje. VOL Plan b was adriatische kust- gardameer (meerdere campings)VOL Plan c was adriatische kust- rimini VOL Nu is er plan D geboekt. Weekje adriatische kust italie en dan 2 weken Kroatie
Hier hetzelfde, met name de kinderen dan... echt aan het kwakkelen, ene virus na het andere. Zucht....