Ze mogen het dan oprecht niet eten en krijgen wat fruit van de juf of stukjes van andere kinderen....
Oei dat vind ik heftig zo’n streng beleid. Ik snap waar het vandaan komt hoor, hier op school ook alleen een advies dus kleuters nemen vaak alsnog hele jaminwinkels mee naar school maar om het zo te verplichten en te beperken tot alleen fruit lijkt me ook niet werken. Ik zou in geval van jouw kind dan maar een extra banaan meegeven voor extra energie…
Grappig. Ik ben dan juist veel meer van de go with the flow. Appels lusten ze ook. En is gezonder. Jongste neemt tegenwoordig elke dag komkommer mee. Dat kan hij lekker snel opeten en dus meer tijd voor spelen
Ik geef m vaak wat extra's mee in zn lunchbox, dan zijn zn juffen er niet bij maar wel triest dat het zo moet!
Ik vind het gewoon belachelijk dat je als ouder zelf geen zeggenschap meer hebt over wat je eigen kind eet. Als je kind 's avonds 2.5u moet trainen is een appeltje tussendoor soms gewoon te weinig & zou iets met meer koolhydraten gewoon beter zijn. Dat dat niet voor ieder kind beter is snap ik, maar dat is nou juist het hele euvel: je kan niet alle kinderen gelijk trekken. Doe dat dan ook niet & laat de verantwoordelijkheid waar het hoort: bij de ouders. Dat er geen snoep mee mag naar school snap ik maar al te goed. Maar spreek dan gewoon de ouders aan van de kinderen waarbij het mis gaat in wat meegaat naar school/degene die overgewicht hebben, i.p.v. elk kind zo te behandelen.
Maar dan zou school dus ouders van een kind met overgewicht moeten zeggen dat dat kind alleen nog maar fruit mee mag en jouw kind ernaast koekjes zit te eten? Ik vind 1 beleid voor iedereen juist veel beter. En als het kind s avonds traint, dan hoeft hij toch niet s ochtends om 10 uur of bij de lunch snelle jelle's? Dat kun je als ouder toch prima na school regelen, net voor de training?
hoe kan je nou tegen opvang zijn ? Dat het je voorkeur niet heeft , oké , maar tegen zijn ? Wat heeft de crèche jou misdaan? ( ) Maar goed, moeten kinderen dan maar op straat rondlopen totdat de ouders weer thuiskomen van werk, studie of afspraak? Baby’s geven zichzelf maar de fles totdat de ouder terugkomt van therapie? Wat is je alternatief voor opvang? (realistisch dan hè. Bedoel, altijd 1 ouder thuis is geen oplossing. Dat was financieel nog mogelijk in 1950 of zo. En zelfs toen was er al gewoon georganiseerde opvang want er zijn ook andere (structurele) afspraken naast werk natuurlijk)
Levensovertuiging is ook een persoonlijke voorkeur. Alleen een die verder gaat dan alleen voedsel. En glutenvrij is heel vaak ook iets medisch. En wat zijn ‘psychische diëten’?
Levensovertuigingen gaan verder dan voorkeuren. Bijvoorbeeld religie of levensstijlen als veganisme. Als glutenvrij medisch is dan vind ik dat er rekening mee gehouden moet worden. Maar is het een voorkeur (net zoals suikervrij ; ze vinden het gezonder) dan is dat voor mij iets waar ik geen rekening mee zou willen houden. Psychisch bedoel ik bijv. eetstoornissen mee. Mijn zoon heeft arfid. Hij kan in principe alles eten , hij heeft geen allergieën of intoleranties. Maar hij kan niet met de pot mee-eten. hij kan zelfs geen chocoladepasta eten van een ander merk dan ‘zijn’ merk. bijvoorbeeld. Het is geen keuze voor hem of voor ons als ouders. Daarvoor valt het voor mij onder ‘speciaal’ zoals medisch of levensovertuiging.
Maar het blijven voorkeuren. Je hoeft niet op die manier te leven, je maakt de keuze om dat te doen. Ik begrijp dus niet dat je dat dan wel anders vind dan suikervrij willen eten, zeker niet bij vegan. Suikervrij is voor genoeg mensen evengoed een levensstijl. Ik vind het niet aan mij om te bepalen wat anderen wel en niet mogen doen, wat wel en wat geen levensstijl is, enz. Dus houd ik er zoveel mogelijk rekening mee. En als het echt niet gaat, omdat het te ingewikkeld is, dan zou ik ouders vragen eten mee te geven. Net als dat ik dus bij mijn jongste dochter lang heb gedaan en soms nog doe (geen arfid, maar wel voedselintoleranties en ze eet/drinkt daarnaast inderdaad alleen dingen als het van ‘haar’ merk is - wordt gelukkig steeds beter en in geval van nood zijn er altijd wel water en appels ofzo, dat drinkt en eet ze gelukkig ook).
Hier ook geen voedingsbeleid, en het is soms schrikbarend wat (jonge) kinderen meekrijgen… Ik zou zelf een strict voedingsbeleid juist wel fijn vinden. Geen discussie, om 10 uur eet je fruit of een stuk komkommer ofzo, dus geen donut. En gewoon geen frisdrank, dan pak je maar een beker water. Ik snap wel dat er ook discussies zijn over of bv die ene broodsoort dan wel gezond is of dat het per se een andere soort moet zijn, maar hier hebben ze in groep 3 gerust 2 frikandelbroodjes mee met een flesje frisdrank. Mijn jongste eet door haar adhd-medicatie heel lastig, maar bv een frikandelbroodje ga ik nooit meegeven.
Nee ze zouden die ouders en het kind dan moeten verwijzen naar de ggd/huisarts/een diëtist & ze daar hulp laten zoeken. Nogmaals: een kind wordt niet ineens dik/dun van wel of niet dat ene koekje op school hoor! Dat ligt echt aan wat zo'n kind 's ochtends voor school & 's middags en 's avonds en in het weekend krijgt naast school. Je kind veel laten eten na school vlak voor het sporten is niet echt lekker.. zit soms nog geen uur tussen thuiskomst en trainen ze trainen zodanig vroeg dat het avondeten erna moet/gebeurd, dus ja dan zou het eigenlijk fijn zijn als hij op die dagen iets meer dan een stukje fruit zou kunnen eten als tien uurtje. Maar ik vind het gewoon betutteling, dat gedoe omtrent dat het ene kind dan een koekje krijgt en de ander wel fruit. Ja dus? Dat is nou eenmaal het leven & daar moeten ze ook maar mee om leren gaan vind ik. Later als ze groot zijn gaat de 1 ook meer verdienen dan een ander, gaat de 1 ook meer bereiken dan een ander. That's life! Je kan niet altijd krijgen wat een ander heeft. Als de 1 wel het Nederlands elftal haalt met voetbal en de ander niet, mag die 1 het dan maar niet gaan doen omdat het niet eerlijk is voor de ander? Nee zo werkt het leven niet.. Maar dit is volledig offtopic inmiddels, dus zal er niks meer over zeggen
Gewoon omdat ik dat sneu vind voor kinderen. Al die onrust op zulke jonge leeftijd. Afspraken kunnen prima tijdens school of peuterspeelzaal. En als niet iedere moeder werkt kan een buurvrouw ook vast even oppassen in dat soort gevallen. Of je neemt ze gewoon mee. Zelfs nu kan dat als je bescheiden bent in je levenskeuzes. Maar dan moeten jonge mensen misschien met wat minder genoegen nemen op het gebied van woning(inrichting), auto's, electronica en vakanties. De mensheid is gewoon extreem verwend en vindt luxe vanzelfsprekend. Maar dat is een keuze die de meeste mensen niet willen maken... Net als het nemen van kinderen en er zelf voor zorgen. En wij zijn ook met bijna niets begonnen en hebben stukje bij beetje alles opgebouwd omdat wij daarin altijd bewuste keuzes hebben gemaakt. En zelfs nu hebben we regelmatig langere periodes zonder inkomsten wat mogelijk is omdat we nooit meer uitgeven dan verantwoord is. Tering naar de nering zetten heet dat. Ik weet dat dat een onpopulaire mening is maar zo werkt het prima voor ons.
Alleen daarom word ik al geen gastouder. Vreselijk als iedereen wat anders wil waar ik me aan moet houden Natuurlijk zou ik ze geen cola geven, maar ook geen fruit omdat er suiker in zit?
Mijn kinderen vinden de opvang juist super leuk! Ze doen daar hartstikke leuke workshops. Er vanuit gaan dat het sneu is voor elk kind is echt kort door de bocht. Ze leren er juist ook veel van (sociaal gezien ook) & worden er zelfstandiger van. Als iedereen zo zou denken zou een bepaalde prijsklasse huizen altijd achter blijven & zou er een nog groter tekort aan betaalbare huizen zijn. Daarnaast is er ook al enorme krapte op de arbeidsmarkt. Oftewel: wees blij dat niet iedereen hetzelfde is en sommige ouders wel bereid zijn veel te blijven werken, komt de arbeidsmarkt (economie) & de huizenmarkt ten goede. Het 1 is niet beter dan het ander, het is gewoon anders & dat is prima. Gelukkig is en denkt niet iedereen hetzelfde
ja en nee. Bedoel, ja een moslim kan varkensvlees te eten, een veganist kan kaas eten. Het zal niet fysiek ziek worden, maar geestelijk wel lijden. Want het leeft volgens de principes van een overtuiging die zegt dit is goed , dit is fout. Is dan echt een keuze? Sommige vinden van wel, maar ik vind van niet. Voor mij ligt levensovertuiging daarom op dezelfde hoogte als medisch/psychisch. itt voorkeuren, waarbij we liever geen suiker hebben, of liever zo min mogelijk gluten. Dat zijn persoonlijke keuzes baseert op getrokken conclusies vanuit wetenschappelijk onderzoek of eigen ervaring of gevoel. Maar een appel eten, of een stukje cake, of volle melk drinken ipv halfvol / 0% vet zal ze niet geestelijk doen lijden. (Balen = niet geestelijk lijden) Want suikervrij heeft niets te maken met je identiteit, je geestelijk leven of met je moraal. Suikervrij vind ik prima, you do you, maar voor mij is het niet belangrijk genoeg om alternatieve maaltijden te serveren op een opvang. Je moet grenzen stellen, voor mij ligt hij daar.
peuterspeelzaal is toch ook opvang? En de buurvrouw toch ook? Of ik nou elke week de buurvrouw vraag om op te passen of dat ik mijn kind naar de crèche breng. Opvang = opvang? En zeker niet dat je je kind overal mee naartoe kan nemen. Niet echt succesvol om je dreumes mee te nemen naar de wekelijkse afspraak met je psycholoog , bijvoorbeeld. Het dikgedrukte : Ja, voor jullie. Maar het is simpel om jouw situatie op alles en iedereen toe te passen. Daarom dat ik denk ; voorkeur oké, zeker gezien je mening dat het zielig is , snap ik die voorkeur. Maar tegen opvang zijn is gewoon best kortzichtig.
Huh, je bent tegen opvang maar stelt de psz voor? Sowieso zijn die er zo goed als niet meer, maar wat is psz dan volgens jou?
Peuterspeelzaal is geen opvang, dat is om wat te leren. Daarom ging jongste er na 3 maanden weer af want een psz waar ze buiten spelen al te ingewikkeld vinden vind ik geen verrijking...
Zie hierboven. Idealiter zou dat wat voorbereiding op school zijn, dat was bij de oudste zo, bij de jongste al niet meer helaas. En 2 uurtjes psz vind ik geen opvang, kun je weinig werk in verrichten.