Haha een keiharde scheet! Als dat een afknapper was dan was ik al heel wat vrienden, kinderen en partners kwijtgeraakt .
Dat lijkt me dus het allerlaatste dat je moet doen. Afstand houden van dat stel, simpel. Je hoeft niet met iedereen bevriend te zijn.
Hadden jullie allebei deze relatie toen dé klik er was (incl. de chemie en het wilde gebeuren)? Als het voor je huidige partner gebeurt is, zou ik mijn man vertellen dat jullie samen een verleden hebben. "We moeten echt even praten want er gaat iets heel raars gebeuren. De nieuwe buurman en ik hebben vroeger ooit het bed gedeeld". Mijn partner zou namelijk meteen doorhebben dat er iets met mij is, en dat de nieuwe buurman en ik geen onbekenden van elkaar zijn. Als het van voor mijn man zijn tijd is, zou ik daar open en eerlijk over zijn. Ik heb met meerdere mannen het bed gedeeld voor ik hem leerde kennen, dus de kans is inimini... Maar vraag me nu extra af wie er de 14e naast ons komen wonen Ik zou er niet bij vertellen dat deze man voelt als "the one who got away". Als je echt blij bent in je huwelijk, slijten die gevoelens vanzelf. Gemiddeld duurt de heftige lichamelijke verliefdheid (hartkloppingen, zwetende handjes, klotsende oksels) zo'n 1-6 maanden. Als je al met je huidige partner was, compliceert dat de situatie natuurlijk nog meer.
Jullie zijn directe buren dus contact kan je echt niet voorkomen. Je ziet elkaar gewoon te vaak. En hebt met elkaar te maken op tal van momenten. Krijgt onverwacht ook veel van elkaar mee (in de zomer buiten, iemand is de tuin aan het doen, zet de auto weg, speelt met de kinderen etc). En je kunt wel heel hard gaan ontkennen maar dat wederzijdse gevoel is er gewoon. En gevoel kan je niet uitschakelen of wegstoppen. Dat is alsof je een ballon onder water stopt. Daarnaast kan je verliefd worden op 2 personen tegelijkertijd. Dat zegt niets over jouw of zijn gevoel of relatie voor nummer 1. En tegenwoordig hoor je genoeg over relaties met meer openheid. Dat is misschien ook nog een optie buiten vreemdgaan. Maar heel eerlijk hou jezelf voor dat dit in deze situatie jarenlang heel lastig gaat worden. Hij en jij zijn te dichtbij.
Van het weekend vertelde iemand dat diegene naast een familielid woont maar diegene weken niet kan zien door alles wat beide gezinnen moeten doen. Ik zou het gaan ervaren. Jij hebt jou gezin. Hij de zijnde. Dat je verliefd bent dat mag. Kan gebeuren. Kan misschien worden versterkt door bepaalde dingen? Onbereikbaarheid bijvoorbeeld. Ik denk dat je nu denkt dat kan ik echt niet volhouden of de de situatie is onhoudbaar maar denk dat je er uiteindelijk mee kan leven.
Zaten jullie indertijd in dezelfde relaties? Ben je toen dus met je termen “wilde, alles” vreemd gegaan? Dus al eens over de schreef gegaan? Dan snap ik nu je angst want als je relatie dit toen niet kon afremmen wat nu dan wel? In dat geval zou ik ook echt goed in gesprek gaan met man over je verleden en wat dit voor gevoel nu bij je oproept…. En de tip van professionele hulp opvolgen. ps buren zie je komen en gaan. Je kunt zelf beslissen hoeveel contact je met elkaar hebt. Wees wijs en hou de eer bij jezelf en je huwelijk.
Bevriend worden met de buurvrouw zou ik overigens niet doen. Straks hoor je over hun huwelijksproblemen. Als er bij jou dan ook dingen niet zo lekker lopen is er nog meer reden voor gevoelens en een klik. Delen met je man zou ik niet zo snel doen. Zoiets is erg pijnlijk. En wat kan hij met die informatie? Het zal zorgen voor jaloezie of gevoelens van achterdocht iedere keer als hij jullie of hem ziet. Of als je even te lang weg bent. Dan moet jij hem iedere keer gerust gaan stellen terwijl er (nog) niet iets aan de hand is. Als jij of jullie eerder vreemd zijn gegaan is er wel een extra risico. Dan weet je dus hoe geweldig het met hem was (want je doet dat niet zomaar). En je bent al een keer de grens over gegaan met een (of nog erger deze) partner.
Nou, een open relatie gaat hem niet worden hoor! Dat wil mijn man echt niet. En ik ook echt niet. Van mij mag iedereen doen wat hij wil hoor, maar is niet zo mijn ding.
Ik ben polyamoreus en vind dus niet, in tegenstelling tot veel anderen hier, dat je relatie wel slecht moet zijn als je verliefd wordt op een ander. Mijn relatie is heel goed maar wij kunnen anderen ook heel leuk vinden, en ik kan echt op meerdere partners verliefd zijn. Ik ga er natuurlijk vanuit dat jij in een monogame relatie zit dus dan moet er ineens wel "gekozen" worden, en ik denk dat alleen jij die keuze kunt maken. Bedenk dat verliefdheid ook wel weer wegzakt en als jij voor je man kiest, zal je interesse in de nieuwe buurman echt wel vanzelf verdwijnen.
Ja wij zaten toen allebei in een relatie, maar zijn toen niet vreemd gegaan, fysiek in ieder geval. Maar wel veel gesprekken gehad die eigenlijk ook niet heel netjes waren tegen de partners van toen. De vonken spatten ervan af, zeg maar. En ook dat wil ik dus echt niet nu. Maar het lijkt gewoon wel alsof wij niet in dezelfde ruimte kunnen zijn zonder dat het knettert. Dus dat ga ik zoveel mogelijk vermijden.
Maar hoe doe jij dat dan, even off topic. Heb je dan vaker dates met dezelfde mannen naast je relatie? Of altijd maar eenmalig contact?
Heel eerlijk vind ik het wel heel toevallig dat ik pas geleden een soort gelijk verhaal in de vriendin heb gelezen. Het kan hoor, dat het jouw overkomt maar toevallig vind ik het wel. https://www.vriendin.nl/persoonlijke-verhalen/vriendin-27-pauliens-ex-vriend-kwam-tegenover-haar-wonen/
Pff. Succes. Enige tip die ik je kan geven is kijken of je een romantisch weekendje kunt plannen met je man. Als je met hem weer een beetje gaat knetteren, dan zakt de buurman mss weer wat weg.
Ik ga wel echt voor langdurig contact of in ieder geval een connectie. Ik heb vooral weinig verwachtingen, als ik iemand ontmoet en daar komen gevoelens bij kijken, dan is dat hartstikke leuk. Uiteraard blijft het ook wel eens bij eenmalig contact en dat is ook helemaal prima. Momenteel ben ik niet actief aan het daten (vooral druk met andere dingen) maar mijn vriend heeft bijvoorbeeld al wel een aantal jaar een relatie met een vrouw, die ik zelf ook ken.
Ik zou eerlijk zijn tegen je man door ‘tussen neus en lippen’ door te vertellen dat jullie een verleden hebben, en dat je wel even schrok dat hij ineens voor de deur stond. Dit zou ik wel snel doen want het wordt alleen maar moeilijker en nu kan het nog luchtig. Dat je nu wel al over de situatie hebt gesproken met de buurman maakt het al wat ingewikkelder. Je bent verder wel heel duidelijk dat je bij je man wilt blijven en hij bij zijn vrouw. De eventuele gevoelens zakken naar verloop van tijd wel weg.. nu is het natuurlijk ineens een pats boem confrontatie. Ik zou de buren in ieder geval niet te dichtbij laten komen en het contact tot minimaal bestempelen.
Ik hoor daar tegenwoordig steeds vaker iets over. Wat mij betreft een stuk beter dan vreemdgaan (wat meer dan genoeg voorkomt). Je behoeftes kunnen nu eenmaal veranderen en zeker in een langdurige relatie zakt het soms wat weg. Je kunt wel heel hard roepen dat die verliefdheid vanzelf wegzakt maar is dat niet jezelf voor de gek houden? Je merkt nu toch hoe heftig het alweer oplaait ondanks jullie huwelijken en jarenlang geen contact. Dan zit het er dus nog steeds. Sommige dingen gaan niet weg. Hoe graag jij dat ook wilt. En in dit geval zal het waarschijnlijk sterker worden omdat er geen afstand meer is. Hij woont naast je en kan op ieder onverwacht moment opduiken. Houden van doe je toch ook met meerdere kinderen. Waarom dan niet van meerdere personen?