Hoi lieve mama’s (en misschien papa’s) Ik heb nu 6 jaar een relatie met mijn man en alles ging eigenlijk wel goed (natuurlijk ups and downs). Nu hebben wij een tweeling van 3 maandjes en verandert er natuurlijk nog al wat… vanaf het begin van onze relatie hebben wij tegen elkaar gezegd dat we niks meer met iemand willen beginnen die uitgaat (clubs/cafés). Daar staat natuurlijk los van een drankje doen in de stad. Dat is wat anders. maargoed, nu hebben wij een tweeling en ik neem vrijwel alle zorg op mij , dit omdat hij werkt. En ik ben nog vrij. alleen hierdoor heeft hij soms het gevoel dat hij z’n oude leven nog kan leiden, en weg kan gaan wanneer hij wilt. Ik heb hem hier op aangesproken dat als hij vrij is het fijn is als hij een beetje bijdraagt en overlegt als hij weg wilt. Gaat ook al wat beter. Nu kwam hij gister ineens; ja ik wil morgen uitgaan naar (club naam). Ik heb aangegeven dat we dit beide niet meer deden? Weet ook niet waar het ineens vandaan komt… ook had hij vandaag sinds tijden weer een afspraak bij de kapper omdat hij dus uitgaat . Ik voel me zo rot. Sta 24/7 klaar voor onze tweeling natuurlijk en ik kolf en geef BV dus ben soms gewoon uitgeput.. dus heb minder aandacht voor hem.. zal dat het zijn? Dat hij daardoor ineens de behoefte voelt om naar een club te gaan? hij is de afgelopen tijd gewoon naar een vrijgezellen feest geweest of een drankje ergens gedaan en naar de sauna geweest. Geen probleem. Maar hij wilt nu ineens echt uitgaan. ik kan natuurlijk niks verbieden, maar ben best wel gefrustreerd/verdrietig. Hij zal waarschijnlijk toch wel gaan, en ben ik vanavond en vannacht alleen met de tweeling terwijl hij in de club staat & ik me rot voel… Wat zouden jullie in deze situatie doen? Ik wil geen ruzie & ik hou ook van hem. Maar dit doet best zeer
Zeggen dat een tweeling zwaar is en dat jij hem nodig hebt. De eerste tijd met kinderen is gewoon erg pittig en met een tweeling al helemaal. Zodra ze iets ouder zijn en alles wat beter loopt dan is er vast weer ruimte om er omstebeurt of samen wat meer op uit te gaan. Als jij dit nu niet trekt dan moet hij er gewoon voor jullie zijn. Kan me wel voorstellen dat het voor hem ook pittig is en dat hij daarom wat meer momenten alleen op zoekt. Bv de kapper waar hij ineens heen wilt. Dit soort dingen kan je natuurlijk niet echt verbieden (en moet je denk ik ook niet willen) maar een hele nacht in een club vind ik wel wat anders. Praat er samen over, wat doet het ouderschap met jullie? En wat is er nodig zodat jullie beide(!) af en toe kunnen opladen. Is er een grootouder die smiddags eens wil helpen zodat jullie samen, of apart, even eruit kunnen? Iemand die savonds even helpt zodat jullie samen, of apart, even wat kunnen eten/drinken ergens? Maar een hele nacht stappen zou ik zelf in die situatie ook echt niet fijn vinden..
Heb je gelijk in, alleen vind het prima als hij wat gaat eten of een drankje doet in de stad. Maar wat gewoon opvalt is dat hij na 6 jaar ineens weer de behoefte heeft om uit te gaan. En er dan ook weer op z’n best (door naar de kapper te gaan) uit te zien. Terwijl ik het gevoel heb dat ik me thuis uit de naad voor hem en de tweeling werk.. hij gaat ook gewoon weg hoor vrijgezellenfeest, bruiloft of naar de sauna. Heb ik nooit wat van gezegd.. vind het alleen vreemd dat hij nu uit moet gaan met alle geweld. Terwijl aan het begin van onze relatie was besproken dat we dat beide niet meer wilde/deden/geen behoefte hadden aan iemand die dat wel doet. En dan voelt het alsof het aan mij ligt. Ik geef hem wat minder aandacht etc.
Ik ben normaal gesproken heel open hierin. Lekker uitgaan met vrienden zonder partner vind ik best kunnen. Maar in dit geval zou ik het ook echt heeel naar vinden. Ten eerste hoezo heeft hij na zes jaar opeens de behoefte om naar een club te gaan. Met wie gaatie dan? Is er iets aan de hand? Ten tweede zit jij thuis met twee pasgeboren babys. Hoe haaltie het in zn hoofd om zomaar een hele nacht weg te gaan. Ik vind het uiterst verdacht. Ik zou hem eens goed uitvragen waar dit opeens vandaan komt. En datie zn tijd en energie in zn vrije weekend beter kan besteden aan jullie.
Ja er is eigenlijk ook niks ergs aan uitgaan, maar als je het al nooit doet en nu moet het opeens.. er is ook geen gesprek aan te gaan hij gooit het op; je begrenst mij dit en dat… dat wil ik helemaal niet? Normaal gaat hij ook overal gewoon heen. Maar ik vind het zelf ook vreemd dat begrijpt hij niet. hij zegt dat hij wil socializen. Hij gaat er gewoon in z’n eentje heen want hij kent daar toch wel mensen. Socializen kan ook anders …. En waarom nu ineens
Waarom zou je niet meer uit mogen/kunnen gaan als je kinderen heb…? misschien voelt hij zich wat benauwd? Werken, kinderen, het is allemaal nogal wat… misschien kan je het eens aan hem vragen? overigens zou ik ook aangeven dat je hem wel gewoon echt nodig heb, want ondanks dat je nog ‘vrij’ ben is het gewoon zwaar met een Newborn, laat staan 2 Ik lees nu even wat verder…. In je eentje uitgaan vind ik heeeeel raar en verdacht
Niet omdat we kinderen hebben… maar omdat hij het al 6 jaar minstens niet heeft gedaan. En hij zelf aangaf aan het begin van onze relatie, geen relatie te willen beginnen met iemand die nog uitgaat naar clubs etc. Ik snap dat het voor veel mensen normaal is nog uit te gaan. Maar bij ons is hier al zolang geen sprake van. En nu hebben we 2 baby’s, en moet en zal hij vanavond gaan. Dus dat begrijp ik gewoon niet.. Wellicht geef ik hem te weinig aandacht? weet niet zo goed wat ik hiermee moet
Dus jij zit alleen thuis, met 2 baby's en doet alles, alleen omdat hij werkt? Dat zegt natuurlijk niet dat ie avonden en weekenden zn gang maar kan blijven gaan. Deed ie voorheen wel iets in het huishouden? En wat doe jij voor jezelf? Zorgt hij ook weleens in zn eentje voor de tweeling?
Ah je bent bang dat hij aandacht van anderen zoekt en niet zozeer om het van huis zijn? Ik zou het eerlijk bespreken. Je angsten op tafel gooien etc. En fatsoenlijke man snapt dat jouw prioriteiten nu even bij de tweeling ligt (daar zou zijn prioriteit ook moeten liggen). En dat meer aandacht voor elkaar wel weer komt. Betekent niet dat je elkaar moet verwaarlozen natuurlijk. Zijn er genoeg kleine momentjes samen? Even praten over de dag, even knuffelen op de bank etc? snap wel dat je het ergens verdacht vind trouwens. Lastig zo. Zou er ook niet blij mee zijn nee
klopt het ligt niet aan het van huis weg zijn. Maar idd het aandacht zoeken.. Er zijn zeker momentjes samen. Tussen de middag lunchen we, hij komt thuis in zn pauze. Als ze op bed liggen kijken we samen tv, en knuffelen elke avond gewoon voor het slapen gaan. Het echt intiem zijn is gewoon weg wat minder. Omdat ik blij ben als ik mijn slaap kan pakken. Maar het is niet “nooit” zeg maar. Maar goed. Mijn prio ligt bij de kinderen. En mezelf fatsoeneren op een dag is ook lastig met 2 kleintjes. Dus ik weet niet zo goed wat nu.. ik heb mezelf al uitgesproken en gezegd dat ik dan alleen thuis zit, en er daar dronken mensen aan hem gaan hangen dat ik dat geen fijn gevoel vindt.. maar goed, hij wordt hier boos om. En nu hebben we ook ruzie. Hij praat niet meer tegen me
Ik weet niet wat voor werk je man doet, maar het kan zomaar zijn dat jouw "vrij" zijn veel harder werken is dan wat hij doet. Of toch in ieder geval niet per se minder of makkelijker. Zodra hij thuis is, heeft hij net zo veel verantwoordelijkheid als jij om dingen in huis te doen. Misschien kan je zeggen dat hij vooral moet gaan en dat jij dan de dag erna "even" 6 uur weg gaat voor jezelf. Zet 'm op man!
Ik zie hier eigenlijk 2 verschillende dingen spelen. Natuurlijk moet hij jou helpen met de tweeling. Maar ik lees nergens dat hij dat naast zijn werk niet doet. Maar blijkbaar mag hij wel wat drinken of naar de bioscoop maar niet naar een club of cafe. Omdat jullie dat ooit hebben afgesproken? Sorry maar dat is natuurlijk een bizarre afspraak! Hij (en jij!) mogen voor jezelf bepalen waar je je vrije tijd doorbrengt. En je kunt toch niet bepalen dat je nooit meer naar (ik noem maar een willekeurig) voorbeeld de bioscoop gaat? Iemand kan hier toch op terug komen? Hij is een volwassen man en niet jouw eigendom. Vreselijk om voor een ander te bepalen dat hij iets niet meer zou mogen doen. Daarnaast staat het jou toch vrij om ook eens ergens heen te gaan? Je kunt ook even naar de stad, winkelen met een vriendin of lunchen met je moeder. Ik kan begrijpen dat jij daar geen behoefte aan hebt. Maar hij heeft dat wel en dat is prima natuurlijk. Hij hoeft zich niet op te sluiten in huis omdat jij dat wel wilt of doet. Dat staat wat mij betreft los van goede afspraken maken over zorg en huishouden.
Jij zit nog volledig in je babybubbel. Heel logisch maar hij zit dat niet en heeft na 3 maanden ook wat anders nodig. Je klinkt behoorlijk jaloers en denkt dat er bij het uitgaan direct dronken vrouwen aan hem hangen. Echt waarom? Is hij tijdens het uitgaan niet te vertrouwen en mag hij daarom al 6 jaar nergens heen? Dit probleem zit echt in jou en niet in hem. Want vreemdgaan kan letterlijk overal! Ook digitaal of op zijn werk. Heb jij signalen dat hij dit doet of wil gaan doen? Je mag trouwens wel kijken naar momenten om jezelf te verzorgen. Ook met een baby (of 2) hoef je natuurlijk niet maanden ongedouched in een huispak rond te lopen met een borstkolf (beetje overdreven). Maar plan momenten voor persoonlijke verzorging. Hij kan prima op de baby's letten terwijl jij gaat douchen en schone kleding aantrekt. Eruit zien als een slons hoeft echt niet. En logisch dat je bij moet komen van alles. Maar plan ook een momentje samen (grootouders die even op kunnen passen). Jullie zijn ook nog partners en gewoon mensen. Met name vrouwen kunnen soms volledig opgaan in de kleine kinderen en vergeten dan hun partner. Niet voor niets dat zoveel mensen uit elkaar gaan in de tropenjaren. Investeer in jezelf en je relatie.
Ik bepaal het zeker niet. Maar ik vind het wel heel verdacht dat hij nu ineens met alle geweld uit moet gaan in z’n eentje. Vind dat heel wat anders dan ergens een drankje doen met vrienden of wat dan ook.hij hoeft zich zeker niet op te sluiten. Hij gaat naast z’n werk vaak weg. Ik ben vaak alleen thuis. Dat hij 6 jaar nergens heen “mag” heb ik nooit gezegd. Die behoefte had hij niet eens. Het voelt gewoon alsof het aan mij ligt, dat ik hem te weinig aandacht geef en dat hij dat maar zo opzoekt. Want ja, het gebeurt hier zeker dat dronken mensen aan hem hangen. Hij is nogal “bekend” laten we het zo noemen hier in onze stad. En hij heeft zelf toegegeven dat aandacht best leuk is. Nou leuk voor je dat jij wel fijn rustig thuis kan zitten als iemand ineeens zo suspicious doet.
Ik ben het zowaar met je eens deze x . Een afspraak die 6 jaar geleden is gemaakt. Je leven veranderd. Interesses veranderen. Toen wij een relatie kregen was man ook niet van het uitgaan. Na 3 kinderen is dat wel een tijd geweest. Kan dat toch niet verbieden "omdat je dat x jaar geleden ook niet deed"? Hij had daar pp gegeven moment wél behoefte aan. En nee, niet vanwege (een andere) vrouw(en). Maar om zich even niet zo verantwoordelijk te voelen. Vrouw, kinderen, kostwinner... Alleen de timing is niet fijn. 2 baby's, zelf volop ontzwangeren en borstvoeding dus bomvol hormonen...
Nooit gezegd dat hij nergens heen “mag”. Ik vind het gewoon heel vreemd dat hij ineens heel erg die drang heeft uit te gaan. Hij gaat zovaak weg , vrijgezelle feest, bruiloft dagje weg. Ja hij kan overal vreemd gaan, ook daar. Maar er is hier in totaal geen overleg mogelijk. Hij moet en zal gaan. Maar fijn dat jij wel rustig thuis kan zitten als je man ineens zo doet
Ik heb het toch niet over verbieden? Ik vind het heel erg vreemd waar het ineens vandaan komt. En ff geen verantwoordelijkheid voelen? Hij gaat zo vaak weg. Ik zeg toch ook, ik kan hem niks verbieden dus hij gaat toch wel. Mag ik het nog vreemd vinden dat hij ineens met alle geweld móet gaan? Er is geen praten over mogelijk. En ja ik zit vol hormonen, en niet lekker in mn vel. Mn kindjes zijn namelijk ook nog eens prematuur geboren. Misschien spelen mn emoties ook gewoon een grote rol. Maar moeder zijn van 2, en prematuur en een man die ineens uit wil gaan brengen mij onzekerheden.
Sorry hoor maar in je eentje naar de club gaan terwijl je vrouw thuis zit met een pasgeboren tweeling. Ronduit sneu zou ik dat vinden. Als ik iemand tegen zou komen tijdens uitgaan met zon verhaal zou ik dr ook echt wat van zeggen. Heeft niets te maken met wel of niet uit mogen gaan. Denk eerder dat je man zn ego wil strelen en/of aandacht van andere vrouwen wil. En het is niet alleen het uitgaan. Als hij vanavond een nacht gaat stappen istie geheid morgen brak/moe. Waardoor hij dan ook niets kan ondernemen met vrouw en kids. Daarnaast wat als je met 1 van de twee onverwachts naar de hap moet, en je man staat daar lamlazerig in een club? Zonder kennelijk vrienden die ook nog bereikbaar zijn in geval van nood. Met vrienden stappen vind ik echt heel wat anders dan alleen uitgaan. En met een tweeling van drie maanden thuis vind ik dit sowieso een slecht plan. De reactie van dat je jezelf moet optutten enzo vind ik echt ronduit belachelijk. Je hebt nog geen 3 maanden geleden niet 1 maar 2 babys gebaard. En alle zorg. Prioriteit is gezond zijn, goed eten, veel rust. Als dat in je huispak is doet manlief het daar maar lekker mee komende periode.
Het werkelijke probleem is dat jij jaloers bent en hem niet wilt of kunt vertrouwen. Ga daarover in gesprek. Want het weggaan is geen probleem maar de plek blijkbaar wel. Dat hij bekend is of dat er vrouwen aan hem hangen heeft hij toch echt zelf in de hand. Is hij eerder vreemdgaan of geeft hij verder aanleiding daartoe? Als hij naar de bioscoop was geweest was er totaal geen probleem. Maar omdat hij wil uitgaan opeens wel. Vraag zonder boosheid en ruzie hoe het met hem gaat en waarom hij dit wil.