Ik vraag me oprecht af of er zoveel voor je sociaal zou veranderen als je naar de stad zou verhuizen. Qua omgeving, je hebt nu al alles in je omgeving wat je nodig hebt. Qua huis, dat zou kleiner worden en dat met 4 jongens. Hier, in een provinciestad, is 140 m2 groot. Enige echte voordeel wat ik voor je zie is je moeder. Maar, er zijn meer manieren om haar vaker te zien. Jij een auto (plus rijbewijs), zij een auto (plus rijbewijs) en je ziet elkaar een stuk vaker. Of nog even wachten tot de jongste op school zit, dan zou je haar wekelijks met een scooter kunnen gaan opzoeken. En wat ik verder lees, je bent een huismus, helemaal niets mis mee. Maar zowel in je huidige als in je nieuwe omgeving zul je, als je dat wil veranderen, moeten investeren. Daar verandert waar je woont niets aan.
Lastig dilemma. Het zou voor mij heel erg belangrijk zijn hoe mijn kinderen erin zouden staan. Die van 1 jaar zou het niet veel uitmaken, maar de oudere kinderen ook echt niet? Mijn kinderen zouden een verhuizing (weg bij school, vriendjes, sport) echt verschrikkelijk vinden. Hoe dan ook is het erg ingrijpend, en moet je dus van tevoren wel zeker weten dat je de goede beslissing maakt. Ik hoor in jouw verhaal meer nadelen dan voordelen van een verhuizing. Vooral het nadeel van de reisafstand van partner zou voor mij wel belangrijk zijn. Alleen het sociale zou een groot voordeel zijn (wat ik snap). Maar zou je niet kunnen zorgen dat je het sociale netwerk in je dorp wat probeert te vergroten? Of misschien wat werk zoeken? En dan een autootje kopen zodat je lekker 1x per week naar je moeder kan rijden? En, ik weet niet hoe oud je moeder is, maar stel dat je moeder een keer wegvalt (hopelijk nog lang niet). Dan zit je in een stad zonder verdere sociale contacten? Of ben je van plan om in de stad ook verdere sociale contacten op te doen? Zou dat lukken? Mijn ervaring is dat dat in een dorp namelijk makkelijker is dan in een stad.. Nouja, allemaal stof tot nadenken misschien. Succes met beslissen!
ben je zelf opgegroeid in die stad/wijk. weet je of het fijn wonen is daar? veilig? kunnen de kinderen daar overal makkelijk zelfstandig heen? heb je daar geen auto nodig? zijn er geschikte scholen? ook middelbare scholen? wil je nog meer kinderen, is het huis daar ook geschikt voor. jullie hebben al een groter dan gemiddeld gezin. past dat ook in het eventuele nieuwe huis. Ik zou een lijst gaan maken met voors en tegens. goed evalueren waar het in zit wat je precies wel of niet als voordeel ziet. je man werkt veel lange dagen, en is dan ook laat thuis, maar met 40 min. extra reistijd, zowel in de ochtend als middag/avond is dat wel erg veel. nu zegt hij misschien dat maakt me niet uit, maar is wel 1,5 tot 2 uur per dag (boven op de werkdag) van huis met eventuele files en drukte. Ik zou ook investeren in een eigen leven. Hobby's zoeken, andere moeders, sporten. kan ook baby zwemmen, of peuter gym zijn waarbij je toch even andere moeders kunt zien en mee kunt socializen. eventueel ergens een paar uur per week gaan werken.
Ik neem aan dat hij nu met de gezinsauto rijdt? Is het mogelijk dat hij voor een kleine auto gaat en jij de gezinsauto hebt? 2x een 7persoonsauto is niet nodig. En vergis je niet in verhuiskosten, daar kan je (tweedehands) best een auto van kopen Verwacht je ook dat dat gaat gebeuren? Ik woon nu 400m van mijn moeder maar ik zie haar niet wekelijks. De gedachte "bij nood kan ze er met 5min zijn" is prettig maar dat is in 8 jaar tijd 1x gebeurd. Bij geen spoed was het kwartier wat we hiervoor hadden ook prima (en daarvoor zat ik volledig aan boord en was binnen 1u snel, was ook vaak zat 4+ ). Qua oppas had ik een meisje. Inmiddels vaak de oudste 2 (evt met achterwacht van ma of buurvrouw) of komt ma wel. En dan is 5min lopen natuurlijk wel minder bezwaarlijk dan 50min rijden. Heeft jouw moeder een rijbewijs? Dat je haar bijv elke 1e donderdag van de maand een dag laat komen?
@beebje082011 vergeet niet dat verhuizen ook veel geld kost. Daar kan je een prima auto voor rijden. Worden alle reiskosten voor je man gedekt? Want als dat tot een bepaald bedrag is, gaat dat jullie wellicht ook nog geld kosten.
Op zich, echter ziet mijn dochter haar vader doordeweeks sowieso niet door zijn werk. Er zijn ergere dingen. Als je in de stad helemaal happy bent, en in dat dorp niet, dan valt het zeker te overwegen. Ik zou alleen zelf zorgen voor een groter sociaal netwerk en mobieler worden.
Ik zou als ik jou was gaan investeren in zelfontplooiing: sociale contacten opdoen, cursussen in de buurt, werken, ect! Ik denk dat je daar op termijn meer levensgeluk uit zult halen dan het leven van 6 personen op de kop zetten voor een onzeker iets. Want de stad waar je vandaan komt is niet meer dezelfde stad als die je jaren terug verliet. Je kinderen zullen op nieuwe scholen en sportclubs moeten wennen. Ik vind dat nogal wat. Je schrijft dat je niet weet of een tweede auto er financieel in zit. Werk je op dit moment wel? Zou je mogelijk een paar dagen per week ergens aan de slag kunnen? Verdien je wat geld waarmee je mogelijk een klein autootje kunt aanschaffen en verpieter je thuis minder.
en een leuk dorp hè ot: ik zou er zelf niet aan moeten denken om naar een stad te verhuizen. In jouw geval zal ik zeker een bezichtiging plannen en anders kijken voor een 2e auto.
Ik woon in een stad maar een aantal keer in een dorp gaan kijken voor een huis en dat benauwde mij steeds. Dus ik zou zeker gaan bezichtigen en er een dagje jn de buurt rondhangen en er meer een gevoel bij krijgen. Compacter wonen in stad vind ik zelf niet erg omdat wij er vaker opuit gaan dan mensen in een dorp (denk ik). Speeltuinen zijn hier bijvoorbeeld groot en echt een soort sociale gelegenheid. Ik kom er veel andere ouders tegen. Daarnaast zijn er veel andere faciliteiten en is er in de wijk alsnog best een dorpsgevoel. Ik kom continue dezelfde mensen tegen bij de kinderopvang, straat, speeltuin, supermarkt, school.
Twijfel je niet omdat je gaat van een dorp met ruimte en ook ruimte in huis naar een rijtjeswoning en kleine tuin etc? Ik zou er wel op vooruit willen gaan of hetzelfde willen.. Ik ben ook graag thuis en wij gaan juist verhuizen van de stad naar een echt dorp (kerk en kroeg meer niet...). Hier in het dorp zijn ze socialer dan in mijn stad
Wij zijn juist van een best grote stad in Limburg 50 minuten verderop in een dorp gaan wonen. Mijn familie woont ook in deze regio, maar dat was voor ons niet reden nummer 1 om weg te gaan uit de stad. Wij hebben heerlijk in de stad gewoond totdat kind 1 kwam. Het voelde toen allemaal zo drukkend, chaos, onoverzichtelijk, niet zo veilig als een klein dorp. Ik had ineens 101 redenen om weg te willen. Zo gezegd zo gedaan, stad verruilt voor een dorp. Ik zou NOOIT meer anders willen. Wat betreft jullie situatie, is het geen optie dat jij meer buitenshuis dingen gaat zoeken/doen in de omgeving? Wij wonen nu dus heel dicht bij familie, maar we zien ze echt niet vaker dan toen we op 50 min rijden woonde. Hebben een hartstikke goede band hoor. Ook mbt jullie woning. Tussen de regels door lees ik dat je je jullie huidige huis al aan de kleine kant vindt, zou je dan echt overwegen nog kleiner te gaan wonen? Wij hebben ook 4 kids. Leeftijden tussen de 8 en 1, ik zou never nooit kleiner willen gaan wonen.. ze vreten letterlijk alle plek op! Denk er echt goed over na.. eenmaal de keuze gemaakt dan zit je eraan vast. Terwijl er nog zó veel meer opties zijn
Mijn kinderen zijn nog geen (net geen) 5, maar inderdaad zou dat hier wel echt te jong zijn om alleen te gaan. Maar bedoelde vooral dat het voor mij beetje gevoel is of je graag uithuizig bent of je stad of dorp leuker vindt. Natuurlijk kan je thuis zitten in stad of nooit thuis in dorp, maar wat ik bij vrienden zie is dat mensen er in de stad meer op uit gaan (ook omdat ze bijv een mini tuin of geen tuin hebben). Ik vind dat positief fijn maar maar ik denk soms ook wel, konden ze maar in de tuin spelen dan kon ik wat huishoudelijk werk doen ipv in speeltuin rond hangen.
Ja precies. Ik ben graag thuis dus vind het heerlijk dat ze in de tuin kunnen spelen, zelf naar de buren (nr5 doet dat nu ook, hun 3jarige komt ook regelmatig hierheen), dan "tussen de kruisingen", blokje om met de fiets, naar de speeltuin... Het idee dat ik mee zou móéten om ze buiten te laten spelen word ik niet gelukkig van
Ik zou gaan investeren. Een paar uur (Vrijwilligers) werk En dan heb je ook eigen geld voor eventueel auto(tje). Ik zie alleen maar min punten. Je ziet man al minder dan je zou willen, en dan nog weer minder. Kleiner huis/tuin. Drukker ook. Kinderen naar een andere school. En wat als moeders weg valt? Ik ben op mijn 13e verhuist van dorp naar stad. En fijn vond ik dit niet. Nieuwe vriendje maken lukte niet altijd even makkelijk. Iedereen kende elkaar al en ik was te buitenstaander. Nu nog 23 jaar later ben alles kwijt. En vind ik mijn contacten bij mijn werk.
Ik lees alleen maar nadelen. Je man die nog langer van huis is. Geen ruimte meer voor de kinderen om in de tuin te spelen, nieuwe school. Je enige reden die je noemt is eigenlijk je moeder. Dat is toch ook anders op te lossen? Met openbaar vervoer of een autotje voor erbij. Je geeft aan dat je man jullie auto ook op het werk gebruikt. Is het jullie eigen auto of die van het bedrijf waar je man werkt? Als het jullie eigen auto is kun je ook met het werk van je man in overleg voor een oplossing dat zij voor vervoersmogelijkheid zorgen zodat je man zijn werk kan uitvoeren. Dan komt de auto voor jou beschikbaar en hen je een stuk meer vrijheid. Je kinderen worden ook groter. Ik merk dat bij onze eigen kinderen ook dat de behoeft aan meer ruimte stijgt naarmate ze groter worden. Kleiner gaan wonen zou voor mij dus geen optie zijn.
Wij zijn van grote stad naar klein dorp verhuisd en daarna van klein dorp naar groter dorp ernaast Ik heb hier alles. Een stuk kleinere tuin maar daarintegen een speeltuin dichtbij huis en een rustige straat. Ook ik zou niet verhuizen omdat ik denk dat je tegen dezelfde dingen gaat aanlopen. Oke, je moeder kan langskomen maar gaat dat iedere dag zijn? Wil je dat? En wat als je moeder gaat verhuizen omdat ze ouder wordt en het huis te groot of weet ik veel. Dan zit je daar in je huis en woont je moeder weer niet om de hoek. Mijn moeder komt wekelijks langs of ik ga daarheen. We wonen zo'n 20 minuten bij elkaar vandaan nu (eerst 35). Zij op de scooter en ik pak de auto met de kinderen. Is zoiets geen optie?
Ik wil hier niet meer weg....maar het is wel hoe je er zelf in staat.Ts geeft aan niet echt sociaal ingesteld te zijn (niet negatief bedoeld) dus dan ben je al meer op jezelf aangewezen.Kans is groot dat het dichterbij moeders wonen dan ook wat geromantiseerd word. Wat al eerder gezegd is ,zoek meer contact met anderen (@TS).Toen ik in dit dorp ging wonen kende ik helemaal niemand en mijn zoon zit ook niet in het dorp op school dus andere moeders leer je niet kennen.Ik heb 4 jaar geleden gekozen voor vrijwilligerswerk en dat doe ik nog steeds met heel veel plezier.Af en toe een praatje op straat en in de winkel enzo en ik heb mijn portie sociaal gedrag weer binnen.En ja, mijn moeder woont dichtbij maar ik zie haar net zo vaak als voorheen toen ik nog in Voorburg woonde...
ik zie de voordelen van de stad wel geloof ik : meer winkels in de buurt, mogelijk ook meer activiteiten voor je kinderen - aangezien je nog een kleintje hebt, kun je zelf op die manier misschien ook wel contacten op doen met andere ouders als hierin meer aanbod is. Meer dingen op loop/fiets afstand en anders misschien ook een betere verbinding qua ov. Qua tuin: Tja, op een bepaalde leeftijd willen ze daar toch uit- en ik vond dat vroeger dan verwacht .. ik weet niet of je echte groene vingers hebt en van tuinieren houd? Ik zou denk ik proberen te gaan kijken - en sfeer proeven.