Onze zoon is 9. Hij speelt het liefste minecraft. Mario cart spelen we vooral samen. Smiddags eerst thee, huiswerk en dan mag hij best even spelen als we niet eerst wat anders hebben afgesproken. Hij mag zeggen hoe lang hij gaat spelen. De ene keer zegt hij 30 min andere keer 45 min of 60min. het is een soort onderhandeling. Hij heeft het gevoel dat hij wat te zeggen heeft en dan is er geen gezeur. Hij zet de timer en plaats er nog 1 voor 5 min later . Zo heeft hij nog 5 min om te bouwen of te laten zien. Hoe creatief hij is met bouwen is echt super leuk! Hij bekijkt YouTube filmpjes als hij wat wil leren of hij pakt een minecraft boek. Na het eten geen minecraft meer. Vaak drinken we samen thee, spelen een bordspel, lezen we voor, of zoals nu bouwen we samen aan een grote lego set. We kijken in het weekend ook rustig een film. Ik heb nog geen problemen met scherm. Als hij alleen maar gekke dingen kijkt of tekenfilmpjes is het voor ons anders. Hij kijkt ook filmpjes over hoe je moet tekenen en origami en andere knutsel dingen. Dus naast scherm gaat hij dus ook tekenen en knutselen. Gaat hij zeuren en piepen om meer tijd of eerder dan afgesproken, grote mond etc dan hoeft hij die dag niks te vragen. We zijn heel duidelijk, er kan heel veel maar boos om het spelletjes is gelijk alles uit.
En afhankelijk van leeftijd etc. Bij nr1 is er nauwelijks tijd om live af te spreken door rooster (3x5u thuis, 2x4u thuis) en klasgenoten wonen verder weg, tussen 10 en 50min met de auto. Dus tja, dat "samen spelen" is nu vooral online terwijl iedereen thuis zit Ik zou ook liever zien dat hij nog een uurtje gaat voetballen ofzo maar in het dorp heeft hij niet echt een vriend
Naast als in tegelijk of naast als in daarna? Nr2 en nr3 doen het regelmatig tegelijk, meetekenen bijvoorbeeld. Nr1 pakte pas de tablet voor YouTube om gitaarlessen op te zoeken en mee te leren of bouwinstructie van lego-iets Zulke schermtijd vind ik stuk minder erg dan doelloze filmpjes
Hier ook een tijdlang gedoe gehad door verschillende leeftijden en interesses. Ik had dan als regel: voor het eten kiest jongste, na het eten (als jongste naar bed ging) kiest de oudste. Oudste vond het dan voor het eten nog wel eens saai en ging toch wat anders doen Ik heb op de schermen geen vaste tijdstippen staan. Maar als ik vind dat jongste zoon (8) te lang achter zijn tablet zit moet hij hem wegleggen en wat anders gaan doen. De ene keer is hij dan meteen druk aan het spelen of knutselen. Een andere keer blijft hij maar draaien en weet hij niks te verzinnen. Als ik er niks van zeg zou hij echt een hele dag achter zijn tablet zitten.
Mijn dochter heeft enkele weken precies t zelfde gehad. Ziu had haar telefoonbotje erg hard gestoten, waardoor die zenuw gekneusd was geraakt. Haar pink en ringvinger bleven tintelen. Dit heeft een week of 1,5 geduurd. Daarna werd het steeds minder en nu doet het alleen nog pijn als ze echt op de elleboog duwt. Zou het zoiets niet kunnen zijn?
Ik herken dit dat beide zonen ook vriendjes hebben waar het onbeperkt is en dat ze dan daar heen gaan gamen En dan ook nog bij de oudste dat hij daar zelfs spellen deed die van ons nog niet mochten (hij mag pas sinds kort op bepaalde momenten fortnite) toen. Gelukkig hebben ze ook vriendjes met ouders die ook iets anders doen stimuleren en ze ook eerst laten buitenspelen etc. Ik vind dat altijd lastig want ja, ik kan ook niet zeggen liever niet met die spelen
Tegelijk maar het kan ook zo zijn dat hij de dagen er na eraan gaat werken zonder scherm. Zo had hij laatst geleerd een origami kubus te maken die je op moet blazen en dan heb je een kubus. Daar heeft hij aardig wat pikachu van gemaakt en wat "cadeautjes". Strik er op getekend Waar hij van leert is wat anders dan achter het scherm zitten als behang.
Ik vind het wel heel interessant om te zien hoe dat bij anderen gaat. Mijn zoontje had tot een paar weken terug ook geen schermtijd. Zoals ik hier ook van een aantal wel lees, hij legde het ding zelf wel aan de kant om te gaan spelen/kleuren/whatever. Hij is ook wel graag buiten, maarja wel enig kind en nog te jong om alleen over straat te gaan. Ik kan niet altijd mee want er moeten soms ook nog andere dingen gedaan worden. Ik dacht ook: als ik er schermtijd op ga zetten wordt het juist een ding. Zolang hij er nog zo mee omgaat, prima. En eerlijk, ik vond het zelf ook weleens makkelijk als alleenstaand ouder. Maar sinds hij meer omgaat met de kinderen van mijn vriend (zijn 7 en 10) merk ik toch verschil, vooral de oudste is echt wel een beetje scherm obsessed. Zij hebben dan ook wel schermtijd, en ik merkte dat mijn smurf ook steeds minder vaak dat ding weglegde, 1e vraag 's morgens was of dat ding aan mocht, en geïrriteerd raken als hij hem uit moest doen. Dus meneer heeft nu (helaas) ook scherm tijd. tot nu toe accepteert hij het heel goed moet ik zeggen. Na een uurtje gaat ie op slot, en dan zegt hij ook gewoon: Hij is op slot. Legt hem weg en gaat wat anders doen. Dus dat is wel fijn Ik heb het ook ingesteld met family link inderdaad. Hij speelt geen roblox of iets, dat hoeft van mij niet, hij kijkt alleen kinder youtube. Taalt ook verder niet naar de playstation of switch, enige wat we soms doen is just dance Gelukkig kunnen hij en de jongste van mijn vriend ook heel erg goed en leuk samen spelen, dus meestal als we bij elkaar zijn dan zijn die 2 superdruk met 100.000 andere dingen en komen de schermpjes pas tevoorschijn als ze moegespeeld zijn haha.
@Cornflake ik herken al jouw frustraties. Vooral dat mijn zoontje er zelf eigenlijk niet zoveel moeite mee heeft dat we limieten stellen, maar vriendjes dan reageren met: mag je nou weer niet, ga gewoon joh. Dat geeft hem een vervelend gevoel. Ik vind schermen ook heel ingewikkeld, ook omdat het mij soms ook wel weer goed uitkomt gelukkig vindt hij bordspellen leuk, puzzelen (nu met 1.000 stukjes Donald Duck bezig) maar dat zijn wel zaken die hij graag samen doet ipv alleen.
Ook heel herkenbaar, zonder vriendjes vindt hij het geen punt als ik nee zeg. Van de week gezegd: hop lekker naar buiten, omdat ik weet dat hij het heerlijk vindt. Hij ging naar een speeltuintje in de buurt en heeft daar met allerlei andere kinderen gespeeld. Had het zo naar zn zin dat hij zelfs 'te laat' thuis was. En zei toen hij terug was: " het was zo lekker buiten spelen".
Heel herkenbaar! Want ze hebben er zelf beide nooit zo’n moeite mee (ik bedoel het is duidelijk) maar ik krijg dan wel steeds te horen: bij ons mag dat niet maar hij M wel dus gaan we wel daarheen. Of: M vindt jullie streng
Ja dat laatste is hier ook zo. Ze vinden dat beide leuk (spelletjes en puzzelen) maar dan wel vooral met mij of mijn man. Nu doen we dat ook wel uiteraard maar soms is het wel lekker dat ze zelf wat gaan doen en niet hangen en zeuren (nou ja als het droog is zeg ik eigenlijk altijd ga maar naar buiten en stuur ik ze gewoon “weg” 3” en dan blijven ze vaak nog lang weg ook)
Nee, ik ben inmiddels bij de huisarts geweest. Het is idd een beknelde zenuw. Ik heb 2 opties: even afwachten i.c.m. fysio of direct een doorverwijzing naar de neuroloog. Het is inmiddels al een week of 5-6 dat het speelt.
Jeetje, misschien lees je dit niet meer maar ik wil je veel sterkte wensen. Hoop dat het snel beter met je gaat.
Jeetje, hier schrik ik van! Uiteraard heel begrijpelijk gezien je situatie, heel veel sterkte gewenst bij je herstel!
Lieverd ik schrik van je bericht. Misschien lees je dit niet meer maar ik wil je een dikke knuffel geven ❤️❤️❤️❤️. Heel veel liefs H. mama van 5❤️❤️❤️