Ik ben vandaag exact 28 weken En ik heb sinds een paar dagen al echt drupjes in mijn t-shirts 's nachts van het lekken. Merk ook echt dat mijn tepels zich aan het klaarmaken zijn, iets meer jeuken en gevoel dat ze actiever zijn Hebben sommige van jullie daar ook al 'last' van?
Toevallig word ik net wakker met natte vlekken in mijn shirt. Borsten zijn ook weer gevoeliger. Ik ben nu zelf 29 weken. Had het bij mijn eerste zwangerschap niet dus ik vind het wel grappig dat het nu wel gebeurd is. Ik ben verder helemaal moe. Mijn dochter heeft kinkhoest en slaapt daardoor vreselijk slecht. (Ik ben gevaccineerd hoor dus voor mij gelukkig niks aan de hand). Het arme meisje moet zo naar adem happen tussendoor. Wil niet weten hoe de ziekte verlopen was als zij geen prikjes had gehad. Vreselijk. Maar dit gaat nog maanden duren dus ik vrees dat mijn laatste weken zwangerschap nog vermoeiender gaan worden. Gelukkig probeert mijn man erg te helpen door overdag te zorgen dat ik even kan liggen. Begin het lichamelijk nu ook zwaarder te vinden hoor. Snel last van mijn rug en snel buiten adem. Vanaf maandag ben ik 30 weken en begint voor mij het echte aftellen. Dan staan er in het appje geen dubbele cijfers meer bij het aantal weken tot de bevalling .
Hier geen lekkende tepels haha. Hoeft ook niet te gebeuren las ik, al ben ik wel benieuwd of ik eventueel colostrum van te voren zou kunnen opvangen.
Ohh hoe toevallig dat je dat nu ook juist aan de hand had.. Pittig zo een kleintje dat ziek is, heel veel beterschap alvast gewenst voor je dochter! Dat merk ik nu ook wel dat het allemaal wat meer energie begint te kosten, werk nu nog fulltime en nog zeker tot midden februari. Ben benieuwd of ik dat effectief ga volhouden. De nachten zijn behoorlijk onderbroken en soms word ik in het midden van de nacht wakker en kan ik niet meer slapen.
Dank je! Heftig hoor, fulltime werken nog. Snap dat dat pittig is. Word je wakker door de baby in de nachten?
Ik moet even van me afschrijven hoor.. mijn schoonmoeder en haar man waren hier net op bezoek. Heb nooit een hele hechte band met ze gekregen maar op zich ook geen slechte band. Behalve dat ze soms erg kunnen zeuren. Net waren ze hier op bezoek en ze vonden t lastig dat mn dochter geen aandacht voor ze had. Maar ze voelt zich gewoon naar door die kinkhoest en wilde lekker tegen papa aan hangen. Wat mij betreft prima. Het is een peuter, die hoeft geen bezoek te entertainen. Ik probeerde het dus een beetje sussen: het is niet persoonlijk, jullie weten allemaal dat ze normaal niet verlegen is, laat haar maar gewoon even. Komt vast goed. Mijn schoonvader wat bozig: nou mijn kinderen deden dat niet vroeger hoor. Oke leuk voor je. Die van mij wel. Hij gelooft ook niet dat ze kinkhoest heeft. Ze is gewoon een beetje verkouden volgens hem. Blijkbaar weet hij het beter dan de dokter. Vervolgens volgen er wat ongemakkelijke minuten en opeens heeft hij het lef om te zeggen en vragen: jullie vinden het vast jammer dat je weer een meisje krijgt. Gaan jullie weer twee jaar wachten voor je een jongetje neemt? Die schoot zó in het verkeerde keelgat bij mij. Wij zijn zo dankbaar met hopelijk, als alles goed blijft gaan, twee prachtige dochters. En nee we "nemen" geen jongetje. Kinderen krijg je, die bestel je niet even bij een webwinkel.. Dus ik zei, vrij onaardig, dat we zielsgelukkig zijn en nee, we houden het bij twee kinderen. Dat was altijd al het idee. Of het nou meisjes, jongens of van allebei een zou zijn. Zegt mijn schoonmoeder opeens: maar jongetjes zijn wel heel leuk en anders dan meisjes hoor. Op dat punt ben ik maar even de was gaan ophangen want ik was er klaar mee. Gelukkig heeft mijn man ze vervolgens de deur uitgewerkt. Wat een stomme opmerkingen zeg. Was er echt een beetje verdrietig van. Sorry voor dit hele verhaal hoor. Maar ik moest het even kwijt.
Ik had echt uit mijn vel gesprongen denk ik. Wie denk je wel niet dat je bent? Alsof jongetjes beter zijn dan meisjes ofzo. En wat betreft ziek zijn, LAAT ME MET RUST. Ik vraag niet om jouw mening of jouw diagnose, daarvoor zijn we al bij een arts geweest. Wat heb je je netjes ingehouden dat je bent weggelopen. Ik weet niet of ik dat had gekund haha.
Bij mij ligt het er net aan. Had gewoon geen zin in een echte ruzie en al helemaal niet waar mn kind bij is. Maar ik ben wel blij dat we ze toevallig met kerst ook niet zien dit jaar haha.
Ohh Annelies, dat snap ik dat je dat van je af wil schrijven! Wat een gedoe en wat een vervelende opmerkingen, dat is het laatst wat je wil horen allemaal. Laat die kleintjes toch lekker uitzieken, is toch volkomen normaal dat ze een beetje uit hun doen zijn dan. Ik krijg hier ook heel vaak opmerkingen over het feit dat dit kindje het 3 de jongetje is en of ik niet liever een meisje wilde hebben... Daar gaat het allemaal toch niet om, ben al blij dat dit een plakkertje is en kerngezond. Van zo'n opmerkingen kunde dan echt kapot van vallen. Wat goed van je dat je je toch nog rustig kon houden en weg kon wandelen van de situatie.. Ik weet niet of ik die zelfbeheersing nog zou hebben
Ik word eerst altijd wakker van ofwel het dromen, ofwel dat ik moet gaan plassen. En als het na 3u00 is dan kan ik heel moeilijk terug in slaap vallen en lig ik soms meer als een uur wakker... Vannacht was ons meneertje ook enorm te keer aan het gaan, daarmee dat het terug in slaap vallen niet echt meteen ging
@Annelies26 het is zo sneu als die kleintjes zo ziek zijn. En het breekt je inderdaad op: gebrek aan slaap, constante vraag om aandacht, de zorgen die je om ze hebt. Onze dochter heeft net 15 dagen koorts achter de rug. Moet er niet aan denken dat mijn schoonouders dan ook nog dat soort dingen zouden zeggen. Al denk ik soms dat we dezelfde schoonouders hebben. Mijn schoonmoeder vond het ook heel zielig dat mijn man nu nooit een zoon zou hebben. En ze vond er ook iets van dat ik niet eens wou proberen om "echt te bevallen". Ik ben begonnen met dezelfde tekst tegen mijn 3jarige als tegen mijn schoonmoeder "Is het aardig wat je zegt? Helpt het iemand? Nee, dan kan je beter je mond houden."
Hier inmiddels 29 weken. Op alle medische ellende na, gaat het fysiek eigenlijk nog best goed. Kan nog goed bewegen, geen last nog van mijn bekken, borsten gedragen zich nog netjes, nog niet echt een zwangerschapsbrein. En mijn collega gaf aan dat hij het zo knap vond dat ik helemaal geen irrationele dingen deed of zei, maar dat ik emotioneel zo lekker stabiel ben. Ik dacht even dat hij een grap maakte, maar was bloedserieus en mijn man was het daar mee eens Vandaag goed gesprek gehad met de verloskundige. We gaan ook samen een revalidatieprogramma opstellen. Super fijn dat ze daarover mee willen denken, met onder andere een verwijzing naar een revalidatiearts. Alleen die stomme suikers willen maar niet zakken, waarschijnlijk het gevolg van de prednison. Maar die kan niet naar beneden door de misselijkheid, zou eigenlijk zelfs weer een beetje omhoog moeten. Warm eten wordt weer steeds lastiger. Dus lunch en avondeten zijn praktisch dezelfde dingen, maar mijn bloedwaarden zijn dag en nacht verschil. 2 broodjes met de lunch + 15 eenheden insuline en suiker is prima. 2 broodjes als avondeten + 28 eenheden insuline... En dan na 2 uur nog eens 10 eenheden, en dan alsnog om middernacht boven de 10,5. Artsen hebben aangegeven dat ze 1x per week een ctg willen doen, want nu zou het officieel zo'n beetje 2x per dag moeten (elke keer boven de 10 = ctg). Zolang ik goed leven voel vinden ze het oke. Vanaf nu elke 3 weken een groeiecho, en wekelijks een ctg. Maar we moeten toch al wekelijks komen, dus dat is prima. En even bij de baby mogen spieken. Moet zeggen dat dat echt wel goed is voor het moraal. Verder hebben ze bloed geprikt en krijg ik wat extra vitamine B12 injecties. De rest van de bloedwaarden zagen er verbazingwekkend goed uit voor de staat waarin ik verkeer Hier is het aftellen echt begonnen. In principe gaat kindje er 21 februari uit, 15 februari krijgen we de definitieve planning. Ben blij dat we nu echt naar die datum toe kunnen leven. Maar het is grappig hoe het soms "nog maar" 62 nachtjes is, en op andere momenten het nog eindeloos lang lijkt te duren. Vorige zwangerschap kon ik kiezen tussen inleiden met 38 weken of een keizersnede met 40, toen was de keus snel gemaakt. Nu heeft de arts gezegd: dit is de datum, jij mag kiezen hoe. En het feit dat de placenta eigenlijk net te laag ligt, kindje in stuit en ik in de kreukels was de keus vrij makkelijk: snij het er maar uit
@SarinaS Gebroken nachten zijn echt pittig. Had er vannacht ook zo eentje van 12 tot 3. Zucht. Vanmorgen sliep ik heerlijk, maar toen werd ik wakker gemaakt want we hadden nog een afspraak waar we even heen moesten. Gelukkig de rest van de dag lekker thuis. Comfy boven alles nu. @Annelies26 Afschrijven mag hier ALTIJD! Wat stom dat je schoonmoeder + man zo deden. Naar je peuter toe, maar ook naar je uk in je buik toe. Wat een rare opmerking zeg. Alsof je nu niet dankbaar mag zijn omdat je een meisje krijgt.............. Hashtag GRRR! @Oilell Fijn dat het fysiek nog best goed gaat los van de medische ellende. Kan me voorstellen dat dat wel iets waar je je mee kunt 'optrekken'. Dat dat niet ook nog ellendig gaat. Slim dat er een revalidatieprogramma komt, is dat ook puur gericht op de nu-medische ellende? Zodat je die ook goed achter je kunt laten? Balen van de suikers, maar fijn dat je even hebt mogen spieken. Kan me voorstellen dat dat altijd wel een fijn gevoel krijgt en wauw! Je hebt een datum!! Spannend!
Hier zijn wij sinds gisteren man en vrouw (geregistreerd partnerschap). Het was zo'n mooie dag. Het was perfect tussen de buien door. Het regende en we zaten binnen. Toen we klaar waren konden we buiten in de goede storm nog leuke foto's maken. In het restaurant voor de lunch regende het ook. Toen we klaar waren konden we buiten in de wind mét een zonnetje opnieuw wat foto's maken. Het was knus en heel gezellig! Ik merk sinds de 30 weken echt dat ze nu veel meer bubbelt. Er is ook steeds minder ruimte natuurlijk, waardoor ze steeds vaker tegen de buik aan komt leunen. Hihi.
Wat fijn, van harte gefeliciteerd! En je hebt er echt wel van genoten zo te lezen Hier beweegt hij de laatste dagen ook echt een stuk meer, de kindjes konden hem zelfs al goed voelen. Ze zeiden, wow die is hevig, wat is die daarbinnen aan het doen??
Ohh van harte gefeliciteerd! . Leuk zo'n dag om jullie liefde te vieren. Met die storm had het misschien ook nog iets extra speciaals. Dan hoor je die wind buiten razen. Ik vind dat altijd extra gezellig .
Hier net het rondje nacht medicatie gedaan. En toen zag ik op mijn telefoon "60 nachtjes"... In eens toch een soort paniek Ik weet dat we nog tijd zat hebben, maar besef me ook in eens dat er nog heel veel geregeld moet worden De behanger komt 12 januari, dus dat weekend kunnen we het babykamertje af maken. Hij zou eerder komen, maar mijn man is dan niet thuis, en ik wil gewoon beroerd in bed kunnen liggen. Als dat af is kunnen we ook even inventariseren wat er allemaal in huis is, en wat er dus nog ontbreekt. Dat moet allemaal nog van zolder komen. Die moet nog even overhoop gehaald worden. Kleertjes, kolfspullen, sterilisator, wiegje, dekentjes, kruiken etc... heb echt geen idee waar het allemaal ligt en in welke staat het verkeert. We moeten in januari ook ons nieuwe testament tekenen, zodat alles goed geregeld is. Moest nog voor onze dochter, dus hebben meteen eventuele nieuwe kinderen ook op laten nemen. Dan is voor Wiela ook alles meteen goed geregeld qua voogdijschap etc. De kerstboom moet nog omgewisseld worden voor de box. En langzaam krijg ik nesteldrang, maar ik kan niet zo veel. Dus erger me dood aan mijn eigen behoefte om de plafonds te stoffen
Klinkt heel herkenbaar dit haha. Ik word er helemaal onrustig van. Maar mijn dochters nieuwe kamer is eindelijk klaar dus zij gaat ergens deze dagen over. Dan kan ik eindelijk haar huidige kamer gaan leegruimen em gaan vullen met alle babyspulletjes. Snap dat het voor jou lastig is omdat je zelf weinig kan doen. Maar het einde komt in zicht en ik hoop dat je je na de geboorte snel beter zal voelen!