Op naar een prachtjaar! Heerlijk dat je even lekker hebt toegegeven aan je nesteldrang. Wel vervelend van je harde buik, maar ook wel goed dat je dan luistert naar je lijf (ook al was het je man die zei dat je niet verder mocht haha). Snap het idee wel dat je nu eindelijk het gevoel hebt dat het dichterbij komt. Hier ben ik morgen 32 weken en ik kijk echt uit naar haar komst. Ze mag zeker nog even blijven in mijn buik, maar ik kan ook niet meer wachten tot ze in onze armen mag liggen. Hier vanmorgen ook nesteldrang. Ik zat tijdens het kijken van een kerstfilm die we nog moesten afkijken, steeds te kijken naar de plek waar de box kwam en toen zei mijn vriend: oké oké ik ga al stofzuigen. AHAHA! En toen viel ik in slaap op de bank. Half uurtje geslapen en toen ik wakker werd, was de halve box al klaar. Dus jaaa de box staat! Zo blij met onze box, het is een Bopita Tripus. Staat echt heel leuk in de kamer.
Gelukkig voelen onze mannen ons soms goed aan. Fijn dat hij al bijna klaar was . Als die babymeubeltjes eindelijk komen dan wordt het zo echt!
Oooh wat heerlijk dat jullie al zo ver zijn en de box staat! Wij hebben inmiddels de kinderstoel staan, waar de pop in mag zitten tot de baby er is Maar ik kijk echt uit naar de box. Dat is zo'n groot ding, waar je niet omheen kan. Wij hebben een hele gezellige oud en nieuw gehad met een bevriend stel. Zij staan heel dichtbij, dus ik kon gewoon tussendoor slapen. Onze dochter was alleen een echt monster. Wou na het vuurwerk niet meer slapen, dus mijn man was vanmorgen geradbraakt. Hij kwam met de mededeling "leuk die kerstboom er uit en box er in... Maar ik ga lekker een bankhangdag met filmpjes doen met P.". Dus nu moet ik tot het weekend wachten. We hebben wel het wiegje van zolder gehaald, dat staat nu klaar in onze kamer. Ook alle kolfspullen, flessenwarmers etc. hebben we een verdieping naar beneden gebracht. Dochter is komende 2 weekenden logeren, daarna denk ik dat we alleen de ziekenhuis koffer nog moeten pakken. Wij hebben nog 50 nachtjes te gaan, dan is het klaar. Dus merk wel dat ik langzaam druk begin te voelen om het huis klaar te maken. Komend en volgend weekend een hoop hulptroepen ingeschakeld (oma komt alle was doen, mijn broer meubels in elkaar schroeven en zware dingen tillen, de behanger is dan geweest. En 2 vriendinnen die lampenkappen gaan afstoffen, plinten af gaan nemen, deuren schoonmaken etc). Volgende week hebben een groeiecho, gesprek met de arts en de behanger komt langs. De week van 15 januari de intake voor de kraamzorg en de buikshoot met de fotograaf. En de week daarop begint officieel mijn verlof. En uiteraard hebben we wekelijks nog een consult met de verloskundige en de diabetesverpleegkundige. 1 februari nog een groeiecho en 15 februari horen we de definitieve planning voor de keizersnede. Gaat in eens heel hard voor mijn gevoel Morgen hebben we de kennismaking met de verloskundige die de nacontroles komt doen. En we moeten even nieuwe schoenen halen voor onze dochter. Die loopt op schoenen maat 25, maar na het meten thuis kwamen we uit op maat 27. Oeps.
Wij hebben dit ook al eens met schoenen gehad. We vonden dat ze zo vaak viel. Dat was na haar nieuwe schoenen, die 2 maten groter waren, gelijk over.. . Weet niet hoe het voor jou voelt, maar mij lijkt het fijn dat je veel dingen gepland hebt staan. Zo vliegt de tijd voorbij. Maar misschien is het voor jou wel te zwaar. Het gaat in ieder geval wel echt op schieten voor je!
Hahaha, gelukkig. Ben ik niet de enige loedermoeder Ja vind het wel fijn dat er veel afwisseling in zit, dat maakt het aftellen wat concreter. Al moet ik zeggen dat we vandaag dus schoenen gingen kopen en onze dochter écht niet mee wou werken. Daarna was ik behoorlijk op, maar moesten nog door naar de verloskundige om de nazorg te bespreken. En daarvan had ik echt zo iets "dit had ook telefonisch gekund". En omdat we al elke week een echo krijgen, maakt een echo meer of minder ook niet zo heel veel meer uit. Alleen wel grappig om te zien hoe veel ze nog draait. Nu 31 weken. Met 29 weken lag ze in stuit, met 30 weken lag ze netjes in hoofdligging, nu lag ze overdwars Vanmiddag de diabetes verpleegkundige ook nog even aan de telefoon. Die ging vertellen dat het heel belangrijk was om wel nog in beweging te blijven, dus ik zei als grap dat ik nog 3x per week tennis. Ging ze heel serieus op in, dat die ballen echt gevaarlijk zijn voor je buik etc... Echt chick, lees het dossier: mevrouw heeft sinds 4+5 bedrust voorgeschreven gekregen. Officieel mag ik alleen mezelf douchen, naar de wc en 2x 15 minuten een beetje door huis scharrelen
Ik kan me er zo vreselijk aan ergeren hoe slecht artsen/verpleegkundigen of andere medische experts op de hoogte zijn van de persoonlijke situaties van hun patienten. Lees inderdaad het dossier even door. Kost je een aantal minuten maar je gaat daarmee goed voorbereid het gesprek in. Vreselijk. Mijn man moest rond de verjaardag van mijn dochter even naar de kinderarts met haar. Zij is een matige eter en het gesprek ging daar even over. Zegt die arts daar doodleuk dat we haar ook wel eens een gekookt eitje tussendoor kunnen aanbieden als gezond hapje. Terwijl er met koeienletters in haar dossier staat dat ze zwaaaaaaar allergisch is voor ei (epipen en alles). Is hetzelfde ziekenhuis als waar ze onder controle staat bij de kinderallergoloog. Vonden wij toen ook zo bijzonder . Ik heb morgen ook een groeiecho. Vorige keer op het randje van teveel vruchtwater. Het was nog net goed. Dus ze gaan weer checken. Zal wel een suikertest moeten als het teveel is. Vind het best even spannend of het nog oke is. Sowieso ben ik momenteel minder relaxed in de zwangerschap. De beste vriendin van mijn zus is haar baby anderhalf jaar geleden verloren met 37 weken. Merk dat ik dat erg in mijn achterhoofd heb en daardoor snel schrik als ik ons meisje even niet zo goed voel. Voor mijn gevoel ging het zwanger worden veel te makkelijk en sta ik zo dicht bij mijn complete gezinnetje dat ik ergens denk: wanneer gaat het fout? Hebben de afgelopen jaren veel pech gehad met gezondheid van ons en onze familie en andere dingen dus het voelt soms echt als te mooi om waar te zijn . Probeer dat gevoel dan erg naar de achterkant te duwen maar het zit er toch.
Hallo allemaal, Een verloren lid hier Allemaal de beste wensen voor 2024 Dat al onze baby’s maar gezond op de wereld mogen komen. ik heb helaas niet alles terug gelezen want dat was echt veel. we zijn de verbouwing doorgekomen , en wat kleine scheurtjes in het huwelijk rijker (geintje) Zonder grap, mijn man heeft het wel pittig gehad met mijn hormonen. Ik ben een echte doorpakken en heb verstand van klussen. Hij is het type relaxed en ik zie het wel. Daarnaast géén verstand van klussen. Dus dat heeft wel eens gebotst. We zijn op 30/12 weer naar beneden gegaan. Heb mijzelf niet de druk opgelegd dat het voor de kerst klaar moest zijn. De kindjes hebben het goed gedaan dat boven wonen. Maar aan het einde merkte je wel in gedrag dat ze er klaar mee waren ik heb helaas zwangerschapsischias en kan regelmatig niet op of af van de pijn. kindje doet het geweldig en is met metingen een gemiddelde baby Op de pretecho kunnen zien dat hij hetzelfde mondje en neusje heeft als zijn broer en zus oowja, ik krijg een steunkous tot in m’n lies gezien m’n linkerbeen onder de spataderen zit. Ook m’n onderkant moet er aan geloven. Die is inmiddels twee keer zo groot Voel me een 80 jarige met een steun onderbroek en een steunkous nog wat foto’s bijgevoegd van onze verbouwing , de baby en een buik foto
In de kraamweek willen wij geen bezoek Ook onze ouders niet. Dit komt deels omdat we voor een Lotus bevalling gaan. Mensen dat niet kennen, daar wat van vinden en 100 vragen gaan stellen. Daarnaast vinden we de Lotus z’n intiem iets , dat we dat niet willen delen na de kraamweek komen onze ouders en mijn zus en zijn broer Dat plannen we bewust op de avond , dan komen er geen kinderen mee. En kunnen we na 1-1,5 uur zeggen; wij gaan zo naar bed De derde week alleen allerbeste vrienden En daarna laten we het een beetje los Zo hebben we het nu in gedachten , maar misschien gaat het wel helemaal anders lopen
Om het te hebben over dodelijk advies Hier roep ik steeds dat deze verpleegster waarschijnlijk heel prima reguliere zwangerschapsdiabetes kan behandelen, maar dat ze de complexiteit van mijn casus gewoon niet snapt/kan overzien. Maar van zo'n arts is dat wel echt heel slordig. Je zal als ouder niet zo intelligent zijn en denken "de arts zei dat het kon". Gelukkig kunnen jullie zelfstandig nadenken. Ik snap dat gevoel van onrust wel. Mijn eerste zwangerschap gingen we er wel vanuit dat alles goed zat. Nu 4 jaar later weten we dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is. Mijn beste vriendin heeft met 16 weken haar zwangerschap af moeten breken, wegens een gigantische genetische afwijkingen. Zijn waren hier met oudjaarsavond, en ze was er die ochtend achter gekomen dat ze weer in verwachting is. 8e zwangerschap, nog geen kindje om vast te mogen houden. Nu dus de komende 14 weken ons hart vasthouden dat dit vruchtje blijft plakken én genetisch in orde is. Maar door haar ervaring van zo dicht bij mee te maken, maakte ik me veel meer zorgen om dit kindje. Terwijl ik daar de eerste zwangerschap echt geen last van had. Zelfs nu zeg ik "wij hopen eind februari een baby mee naar huis te mogen nemen". Kan me voorstellen dat als je zoiets meemaakt rondom de 37 weken, dat je helemaal niet meer snapt wat/waarom het mis is gegaan. Hopelijk stelt de echo weer even gerust! Maar wel spannend met het oog op je suiker. Wij moeten volgende week weer meten. Hoge suiker kan ook maken dat ze wat rustiger worden. Ik moet zeggen dat zo'n diabetes sensor echt goud waard is. Dus mocht het ernstig zijn, is dat mijn tip. Ze gaan 14 dagen mee en je kan de 1e gratis proberen (en het zetten was natuurlijk dood eng want als het om naalden gaat, ben ik een watje eerste klas) Mijn suiker was net weer te hoog, dus hebben er een lekker zakje vocht aan gehangen. Nu wachten tot het infuus klaar is, dan kan ik ook lekker slapen
Dat is mooi geworden zeg! Zou ik ook mijn huwelijk voor op het spel zetten Leuk zo'n 3d echo met herkenning. Wij herkende ook het neusje. En de (letterlijke) lange tenen van man/grote zus Snap dat je dood ongelukkig wordt van zo'n onderbroek en steunkous, maar je ziet er op de foto echt prachtig uit. Alles behalve een bejaarde, maar echt een stralende zwangere vrouw! Maar kan me goed voorstellen dat dat + de pijn echt enorm belemmerend zijn in je dagelijks leven. Kunnen jullie die kous samen aanworstelen, of moet daar de thuiszorg voor komen? En ben je nog aan het werk, of inmiddels niet meer?
@Oilell Jaaa snap heel goed dat je de box klaar wilt hebben! Het is zo'n schattig tafereeltje vind ik. Hier moet de kinderstoel nog in elkaar. Ga ik denk ik straks even een poging tot doen. Mijn vriend, of eigenlijk inmiddels dus gewoon... man haha, is nu bezig met zijn vader. Gaan bezig met de trapleuning. Alles wordt dan klaargezet/voorgeboord. Dan de leuningen even lakken. Dus ik denk dat we dit weekend dan de trapleuning afhebben! Wat stom trouwens hoe de artsen of verpleegkundigen soms zich totaal niet inlezen. Grrr! @Annelies26 Die angst kan ik begrijpen als het van dichtbij is gebeurd. Hopelijk kun je het wat loslaten. @Huttendijk Welkom terug haha! Wat is de ruimte MOOI geworden! Wauw! Balen van je spataderen trouwens. Hopelijk heb je er niet té veel last van? Mooi idee, een lotus bevalling! En de kraambezoek zal van te voren altijd fijn zijn om in ieder geval een idee te hebben van wat je wel of niet wilt. En dan zie je vanzelf wel wat je wel of niet fijn vindt. -------- Ik heb ook even gerekend: Hier is het nog 55 nachtjes als het goed is! Dus komt ook snel dichtbij. Hihi. De controle gisteren was weer goed. Bevalplan besproken. Wordt nog ietsje aangepast op advies (waar wij ons wel in konden vinden). Volgende week MDO in het ziekenhuis rondom ideale bevalsituatie wegens mijn hartverleden als baby zijnde. Over twee weken hebben we groeiecho en dan verwachten wij ook meer te horen naar aanleiding van die MDO. Vrijdag hebben wij trouwens een 3D buikbeeld afspraak! Ik ben zó nieuwsgierig naar het resultaat maar dat zal vast pas na de bevalling komen haha.
Kan hem wel alleen aan krijgen , ben zelf ook werkzaam in de zorg. Uit moet in de avond en dat doet m’n man. Gezien het z’n lang eind is
Mijn groeiecho was goed. Verwachten een flinke dame. Ongeveer 4 kilo... au . Onze oudste was ook wel groot. Vruchtwater was gelukkig weer wat afgenomen dus dat gaat allemaal goed!
Nou, wij zijn net terug van de verloskundige. Die was vet boos op de gyneacoloog dat ze de keizersnede pas met 38 weken wou doen. Vond ze in mijn situatie "onmenselijk om zo lang aan te klooien". Dus ze was even verhaal gaan halen bij die gyneacoloog, waarop haar conclusie was dat ze onvoldoende rekening gehouden had met het "totaalpakket van ellende" zoals ze dat zelf noemde. Vervolgens is ze even langs de supervisor van de poli gelopen om beklag te doen, dus dinsdag zitten we met de supervisor om een overbruggingsplan te maken. Zelf vond ze 37 weken al een vrij onhaalbaar scenario met de huidige suikerwaarden, de bloeddruk, de prednison etc. Dus er moet vanaf nu voor elke week een waarde liggen qua suikers, bloeddruk, bloedwaarden, orgaanfuncties etc. waarop ingegrepen wordt, of we het nog even aankijken. Die vrouw is echt haar gewicht in goud waard verder heeft ze bij haar collega's al aangekondigd dat ze bij de sectio aanwezig wil zijn, dus zodra de planning daarvan bekend is dat ze desnoods diensten wil ruilen. Maar dat ze ons wekelijks ziet sinds week 6, en dit dus echt niet gaat missen. Wat een lieverd! Verder hebben we een draaikont van een baby. Vorige week lag ze netjes in hoofdligging, de week daarvoor in stuit. Nu lag mevrouw overdwars. Volgende week nog een groeiecho + check op de placenta. Vorige keer lag die te laag voor een vaginale bevalling, dus ze wil voor de zekerheid gecheckt hebben waar die ligt. Mocht het kindje zelf besluiten te komen, weten ze ook of ik bij flinke ontsluiting alsnog een sectio nodig heb.
Wat een topper is dat zeg!! Ik vond het ook wel lang wachten, gezien jouw situatie. Maar ik heb er verder geen verstand van natuurlijk. Wat hoop ik voor jou dat het allemaal iets eerder kan! Dan is het aftellen echt begonnen zeg. Zo fijn! Hoor je dan dinsdag ook wanneer je baby dan gehaald wordt?
Ja, als ze er rond 15 februari uit mag zou ik echt heel blij zijn. Maar ook als we gewoon een plan hebben over wat te doen tussen nu en 38 weken, dat we weten welke "grenzen" we aanhouden zou heel fijn zijn. Ooooh, mijn man is lekker bezig geweest: kerstboom is weg en de box staat!
Bij mij staat alles in de babykamer weer klaar. Eerste wasje is gedraaid. Zo leuk om al die kleertjes van mijn dochter weer te zien. Fijn dat we ze nog een keer mogen aantrekken. Gezien de grootte van de baby maar gelijk maat 56 ook gewassen . Knuffeltjes gezellig in het bedje gezet. Het is echt weer helemaal aan het kriebelen hier. Kunnen haast niet wachten op dat kleine frummeltje.
Oooooh wat lekker! Ook al lekker aan het tuttelen met knuffeltjes enzo, snap dat je daar dan echt volledig in op kan gaan. Het is ook zo snoepig allemaal. En het brengt inderdaad een hoop herinneringen terug. Mijn man heeft vanmiddag de doos van zolder naar het kamertje gebracht. Dus als ik morgen een goeie dag heb ga ik eens even de kleinste kleertjes (50 en 56) uitzoeken. We hebben toen gewoon alles in een doos gegooid, dus moet ook even kijken of het nog een beetje toonbaar is.
Wij hebben allemaal meisjes in de familie. Dus ik heb heeeeeel veel kleding gedoneerd aan de kledingbank. En dan nog heeft dit kind het komende jaar meer kleding dan ze ooit aan gaat kunnen . En ik heb zelfs dus helemaal niet zoveel gekocht, ook voor onze oudste nooit. Allemaal gekregen of tweedehands van de nichtjes.
Vanacht suiker te hoog, dus weer aan het ctg gehangen. Kind vindt dat dus echt 3x niks. Heeft zo lopen draaikonten dat de verpleging het vier keer opnieuw heeft moeten aansluiten. Zolang ik braaf blijf bellen als mijn suiker te hoog zit, hoef ik niet langdurig te blijven. Kom dan alleen voor het ctg en eventueel even checken of de suiker echt zakt. Door de sensor kan de arts ook live meekijken hoe het gaat, ook als ik thuis ben. Zojuist met mijn man de kleertjes uitgezocht onze dochter is echt een reus geworden, die inimini sokjes en de boxpakjes.... Kijk echt uit naar van die kleine voetjes. Ook de lakentjes enzo zitten nu in de was, het wiegje staat beneden, mijn man heeft nog even geoefend met de draagdoek. Begint zo langzamerhand echt echt te worden We wachten dinsdag even af, maar misschien moeten we nog wat extra dingen maat 50 halen. Als ze met 36/37 weken gehaald wordt zal maat 56 wel echt te groot zijn. Vorige keer bevallen met 38+4, kind zwom echt in de shirtjes maat 56.