Maar ook dat staat er niet. Er staat het "kamp dat vindt dat je niet financieel onafhankelijk hoeft te zijn" En dat kamp is er wel degelijk.
Dat zijn toch rolling eyes? Die kunnen idd nogal neerbuigend overkomen. Net zoals pubers met hun ogen kunnen rollen van 'komt hij weer met zijn gezeur'
Flexibel zijn en kijken naar wat uw gezin of jijzelf nodig hebt is gewoon zo belangrijk. Het is een luxe als je hierin kan meegaan. Bij ons werkt het ook zo. Ik heb sinds de kinderen er zijn tussen de 0 en 32 uur gewerkt en ik vind dit prima. Nu kan ik zoveel niet meer werken en dat is ook wat het is.
Waar het om gaat is dat het kamp 'je moet financieel onafhankelijk zijn' de andere groep meerdere malen dom, onverstandig, buiten de maatschappij staand, etc etc heeft genoemd. En dat is nogal tegen het zere been.
Nou 1 persoon gebruikt die bewoordingen. Anderen stellen vraagtekens bij hoe wenselijk het is, maar hebben die bewoordingen zeker niet gebruikt. Als je die ene persoon op negeren zou zetten kun je de lijn van dit topic prima volgen zonder de verdere tweestrijd. Er zijn dan nog steeds 2 "kampen" qua meningen, maar het allergrootste deel aan oordelen ligt dan in eigen leeswijze.
Het is nog erger, ik heb hbo en universiteit gedaan! Laatste heeft mijn man overigens betaald. Enne, ik help nu dochter met haar geschiedenis werkstukken en toetsen en beantwoord eindeloos veel vragen van de jongste, is dat niets waard? Ze zal het ook wel een slecht voorbeeld vinden dat wij niet leven om te werken. Man haalt er inmiddels echt geen voldoening meer uit en als het had gekund was hij al met pensioen gegaan om de dingen te doen waar wij wel gelukkig van wordt. Wij zijn allevier creatieve vrije geesten en onze oudste mag nu haar eigen weg kiezen en wij zullen haar zeker niet dwingen in een keurslijf van een vaste baan direct na de studie (die wij betalen, en ze gaat niet op kamers en hoeft ook geen bijbaantje; wat moet er toch van haar terecht komen, die is nu al verloren voor de maatschappij ).
Hebben vrouwen vroeger juist niet hard gestreden omdat ze een keuze wilden hebben? De keuze om te gaan werken, de keuze om te gaan studeren, maar ook de keuze om thuis te blijven met de kinderen? Ik vind het schokkend dat vrouwen elkaar gewoon neerhalen op hun eigen keuze. Als er iets niet feministisch is, dan is het dat wel!
En dan lijkt me de juiste manier, beslissen op wat op dat moment bij je/het gezin past. Hoewel ik er nu niet aan moet denken om buitenshuis te werken sluit ik niet uit dat dat over zeg 10 jaar anders is. Nu heb ik de jongste nog elke dag thuis, na de zomervakantie gaat ze naar school, misschien dat ik dan al ga denken dat ik toch 1 ochtend wat anders wil doen. Gelukkig is het geen keuze voor het leven om wel of niet te werken maar mag je altijd veranderen
Ik lees heel veel confirmation bias in de berichten van @Amberxx Zij heeft een bepaald beeld en ze pikt uit de reacties alleen dat wat haar denken bevestigt. Dat gooit ze vervolgens op dat grote zwart-witte vaststaande ‘feit’ die enkel maar bevestigt wordt (en dus ook steeds zwart-witter wordt) Logisch dan ook dat ze alleen maar mensen / ervaringen / situaties kent zoals haar denkbeeld is want confirmation bias. Er bestaat nauwelijks nuance. Er valt daarom ook geen productief gesprek te voeren want je komt nergens. Ik bedoel dit niet om te roddelen waar je bij bent @Amberxx (ik tag je daarom ook) maar je manier van discussiëren raakt mensen negatief en ik hoop daar misschien wat in te kunnen veranderen door uit te leggen wat ik denk dat er aan de hand is. Excuus als ik je hiermee kwets, ik begrijp het als het dat doet. toch kies ik ervoor om wel over je te ‘roddelen waar je bij bent’.
Als wetenschapper weet ik heel goed dat je moet beginnen met een hypothese, met een stelling. Die kun je bevestigen of ontkrachten, maar je moet al een uitgangspositie hebben. En dan kan het onderzoek vervolgens heel goed onafhankelijk en dan heb je erna nog peer-reviewers voor acceptatie van publicatie.
Omdat de meeste mannen daar helemaal geen behoefte aan hebben. Volgens sommigen onzin hier, maar er speelt echt wel een biologische factor mee.
De nieuwsgierigheid die in me zit. Ik ben oprecht geinteresseerd in psychologisch onderzoek naar maatschappelijke kwesties en ik zie deze discussie keer op keer terugkomen. Uitkomsten van onderzoek kan leiden tot beleid, althans dat is wel vaak een doel. Heeft het bijv zin om voor iedereen gratis kinderopvang aan te bieden, terwijl er maar een x percentage behoefte aan heeft? Zijn er meer zorgtaken dan alleen kinderen waarom mensen kiezen om niet fulltime te werken? Nu is het belastingstelsel en toeslagenstelsel nl ingericht op fulltime werken als norm. Is dat realistisch? Willen mannen eigenlijk liever parttime werken, maar past dat niet in de bedrijfscultuur? Moet het dan wettelijk vastgelegd worden dat bijv 32 uur werken mogelijk moet kunnen zijn? Zoveel vragen! En ja, ik vind het oprecht interessant. En ja, ik denk dat niet iedereen een onafhankelijke keuze maakt of kan maken. Niet iedereen betekent wat anders dan iedereen niet overigens.
Geen behoefte? Of bestaat het gewoon niet in hun denkbeeld? Of is het een keuze gebaseerd op inkomen? En ja. Mannen en vrouwen zijn verschillend. Dat klopt. Maar ook in het aandeel parttime ligt de verhouding heel scheef in NL. Schever dan in veel andere westerse landen. En dat heeft deels ook veel te maken met carrière mogelijkheden en verschil in beloning. En daar zou de overheid veel meer aan kunnen en moeten doen.