JIJ bent zo veroordelend. Echt een tunnelvisie. Net of moeders die niet werken hele dagen thuis zitten en koffie zitten te drinken. Geloof me, op mijn werk kwam ik eerder toe aan een warme bak koffie of thee. Dat tussen 4 muren slaat ook nog kant nog wal. Maar zo zie je maar weer dat jij weinig verstand van zaken heb. Heb totaal geen zin om me te verantwoorden naar jou, maar even om wat voorbeelden te noemen dat ik in ieder geval niet alleen de muren van thuis zie; Ik probeer zoveel mogelijk op school te helpen, als er hulp word gevraagd. Ik ga regelmatig met m’n oude buurvrouw op stap of op de koffie zodat zij niet eenzaam alleen thuis zit. En zo kan ik nog heel veel dingen opnoemen, maar totaal geen zin omdat aan jou uit te leggen.
Voor de judgemental haters hier, interessant artikel en verklaart een hoop over jullie gedrag denk ik. https://www.google.com/amp/s/www.psychologytoday.com/us/blog/living-eating-disorders/202110/why-do-we-judge-other-people%3famp
De vraag is natuurlijk of er daadwerkelijk sprake is van een vrije keus. Daar is hier al diverse malen over geschreven. Religie, milieu en cultuur spelen een rol in keuzes. En gelijkwaardig is voor mij dat beiden zich grotendeels (er kunnen best wat onderlinge verschillen zijn) hetzelfde inzetten. En beiden zich dus ook ontwikkelen. Je kunt best parttime gaan werken. Of een periode wat minder werken als de kinderen klein zijn. Of elkaar ondersteunen als iemand een tijdelijke studie doet etc. Maar jarenlang? Ook als de kinderen intussen op school zitten of zelfs op de middelbare? Dan heb je uren per dag dat je werkelijk alle tijd hebt om weer wat te gaan doen. Maar vaak is die wil er dan niet meer. Of het is lastig weer wat leuks te vinden omdat kennis en kunde zijn verouderd. Ik vind het ook belangrijk om daarin een voorbeeld te zijn voor mijn kinderen. Op mijn werk heb ik ook een oudere collega die niet begrijpt waarom de jongere mannelijke collega's intussen ouderschapsverlof opnemen. Die zich letterlijk afvraagt wat je dan de hele dag doet met zo'n kind.... Die ook eerlijk aangeeft het heerlijk te vinden dat moeders de vrouw alles doet en dat hij om 6 uur "gewoon" kan aanschuiven. Nu is dat een andere generatie. Maar bii moderne mannen vraag ik mij oprecht af waarom ze ook alweer kinderen wilden. Dat de vrouw thuis is omdat ze "er wil zijn voor de kinderen". En dan vraag ik mij bij zo'n man af en jij dan??
Gewoon weer negeren, hoe frustrerend ook. Ben er zelf ook weer ingetrapt hoor, maar kap er ook weer mee. Mensen die anderen naar beneden proberen te halen, doen dat alleen om zichzelf beter te voelen, zo onzeker zijn ze.
Joh wat draaf je door en wat heb je een raar beeld bij mensen die werk niet op nummer 1 zetten. Ik heb helemaal geen behoefte om bij andere huisvrouwen op de koffie te gaan. Daar wel eens over nagedacht? Alle tijd voor hoor met kinderen van 8 en 17. Niet iedereen heeft zin in een rijk sociaal leven met feestjes en weet ik het wat. Dus ja, ik ben erg veel thuis, mijn man nog vaker dan ik trouwens want als hij werkt is dat bijna volledig vanuit huis. Vakanties of uitstapjes geeft hij niet zo om. We hebben ook nauwelijks familie en vrienden dus ook daar zijn we niet druk mee. Heeft ie ondanks het werk toch tijd voor de kinderen, goed he? Die kunnen buiten school volledig hun gang gaan, wij besteden onze gezinstijd namelijk ook niet bij sportverenigingen etc. Dus alle tijd voor aandacht, samen een film kijken, iets leren van elkaar. Heb het hem gevraagd, hij vindt dat we nog genoeg gespreksstof hebben en is nog niet op me uitgekeken. Zelf haalt hij trouwens zijn bestaansrecht ook niet uit zijn werk na zoveel jaren. En daarvoor ook niet, zo interessant is werk gewoon niet, hobby's zijn veel boeiender. Ons ontwikkelen is ook niet meer zo hard nodig, we zijn geen 30 meer, hoeven ons niet meer te bewijzen naar anderen en ook niet naar elkaar. Ga zelf af en toe er alleen op uit of doe wat educatiefs/leuksmet de kinderen buiten de deur, dat biedt mij genoeg ontwikkeling en contacten. En alsof contacten met volwassenen zo boeiend en zaligmakend zijn, de personen die man op het werk tegenkomt (en dat waren er gezien het karakter van zijn werk heel veel de afgelopen 30 jaar) komen niet eens in de buurt van zijn interesses, waarom zou dat je ontwikkelen? En ik sta hier thuis echt niet stil in mijn ontwikkeling hoor, misschien ook omdat we er voor gezorgd hebben dat we hier thuis meer vermaak en uitdaging hebben dan in de meeste andere gezinnen wat juist ook voor onderlinge connectie zorgt.
En waarom vraag je dat alleen af bij de “moderne” generatie? En accepteer je het wel van je oudere collega en niet van je jongere collega? Het is maar net wat je belangrijk vind hè.. ik vind het belangrijk dat mijn kinderen een eigen keuze daarin maken en dat er iemand thuis zit als ze uit school komen. Helemaal prima dat jij en andere daar anders over denken laten we jullie toch vrij in. Veroordeel ons dan ook niet zo!
Precies, dacht net al misschien gewoon een tikkeltje jaloers. Kan ook hè ! Ze reageert lekker selectief, zegt genoeg over @Amberxx
Alsof je leven op hold staat als je niet werkt.... waar komt toch dat idiote idee vandaan dat werk zaligmakend is en zorgt dat je je alleen dan kan ontwikkelen... Die domme smileys maken trouwens dat ik je weinig serieus kan nemen. Mijn kinderen gaan ook zelf naar school, 1 doet zelfs eindexamen dit jaar. En toch ben ik gewoon thuis en vinden ze dat alletwee heel fijn.
Wow applaus zeg. Dat zijn dingen die werkende ouders ook gewoon doen. Naast hun baan. Dus heel goed dat jij dit doet. Maar daarin ben je echt geen uitzondering. En op mijn werk heb ik inderdaad tijd voor koffie. Omdat thuis iedereen aan het werk is (behalve gepensioneerden en mensen die door ziekte thuis zitten). Heel fijn dat jij altijd thuis wilt zijn met een kopje thee. Maar ik vraag mij dan af waarom een vader dat niet zou kunnen. Daarnaast kan je prima (deels) vanuit huis werken. Of onder schooltijd werken. Dus dat hoeft geen excuus meer te zijn met oudere kinderen.
Ben ik ook heeeeeel benieuwd naar! Wij kunnen onze kids genoeg geven zonder dat ik werk, en zoveel hebben kinderen niet nodig als ze maar liefde krijgen! Dus snap echt werkelijk waar haar probleem niet!
Ah in het 1ne topic moet een vrouw die 6 weken terug bevallen is toch echt niet jammeren als haar partner een weekend weg gaat en hier is het ook weer niet goed als de vrouw haar plan trekt.
Niet werken moet je ook wel willen. Ik moet niet werken of moet niet studeren maar voel dat ik dit nodig heb. Dus niet nodig hebben kan je heel ruim zien. Ik snap dat mensen het op geen enkel vlak nodig hebben en dan is het top dat je daarvoor kan gaan.
Wat een cliché beelden toch allemaal hier. Zelf zie ik dan weer heel andere theorieën. Ik heb 2 nichten die thuis zijn met (grote) kinderen en man altijd aan het werk/ loaded husband. Ze zijn ontzettend leuk, lief, intelligent en het valt me juist op dat hun mannen maar 1 zijdig ontwikkeld zijn; dat werk waarmee ze loaded zijn geraakt en de centjes hebben hen aanzien gegeven. Voor de rest zijn het onwijs simpele en oninteressante kerels. Moeilijk een gesprek mee te voeren wat niet slaat op hun werk. En wat dacht je van de parttime werkende vrouw die als de kinderen op school zitten niet meer gaan werken? Omdat ze jarenlang teleurgesteld zijn in het aandeel van hun partner. Vast hebben gezeten in knellende patronen, gewoon nog steeds aan het bijkomen van tropenjaren die de werkend en vooral eenzaam hebben doorgemaakt. Ik snap deze vrouwen, ze zijn veel te lief geweest behalve voor zichzelf. De vrouwen die je ziet blijven ontwikkelen ( ik spreek niet over universiteiten) of gewoon een nieuwe baan aannemen die een gezins dynamiek geheel op zijn kop doen staan zijn vrouwen in liefdevolle relaties met mannen die niet aan een enorm ego lijden en buiten gebaande paden durven kijken. We hebben het altijd maar over praktische zaken en wie er meer verdient in euro’s maar wat pas echt waardevol is als je een partnerschap vind met iemand die verder kan kijken dan takenpakketten en huishoud berekeningen en van tijd tot tijd met je in het diepe springt
Wauw. Ik heb blijkbaar precies een vinger op jouw pijnlijke plek gelegd met mijn bericht als jij je zo aangevallen voelt dat jij niet anders kunt dan proberen mij onderuit te halen. Wat verdrietig voor jou. Sterkte!
Omdat ik daar oprecht heel veel voldoening uit haal. Om tal van redenen. Ik begrijp dat dat bij jullie niet het geval was en is. Een soort noodzakelijk kwaad en dat je daarnaast ook niet zo bent van sociale contacten. Dat kan natuurlijk prima. Ik kon/kan om financiële redenen wel wat minder uren gaan maken. Maar toen kwam er wat voorbij wat mij aanspreekt voor meer uren. Ik heb een tijdje gewerkt in een omgeving met mensen die (als ze zouden willen) niet meer zouden hoeven werken. Maar die haalden juist enorme voldoening uit hun werk. Misschien zoals jij die uit hobby's haalt. En wellicht kan je van je creatieve hobby's je werk maken als je dat zou willen. Ook die mensen ken ik. Die zien hun werk eigenlijk niet eens meer als werk.
Maar je zegt tegen anderen hier dat ze prima onder schooltijd kunnen werken en dat dat goed is voor je ontwikkeling terwijl zij daar simpelweg geen behoefte aan hebben. Fijn dat dat voor jou geldt, voor anderen dus niet en dan is het niet chic om maar jouw mening door te blijven drukken naar die anderen toe.