Het fijne aan het via teams is dat deze mensen juist gewend zijn in dit soort situaties hulp te bieden. Bij mensen die geen hulp willen. Ik heb van dichtbij gezien wat ze voor elkaar krijgen bij mensen die jaren lang geen hulp hebben geaccepteerd.
Ik zou een zorgmelding bij de gemeente maken, en vragen of ze de woning als onveilig willen keuren en verzegelen ofzo. Dan kan je vader er niet in, maar die is voorlopig wel onder de pannen in zh of andere zorg denk ik? Als de lat niet op het adres ingeschreven staat zal zij iets anders moeten zoeken. Maar dan kun jij naar de gemeente verwijzen en ben jij niet de 'boosdoener' Succes, lijkt me een nare situatie!
Ik zou het via het wijkteam en/of ggd proberen. Als je vader niet met haar getrouwd/geregistreerd partnerschap of samenlevingscontract heeft kan ze zoveel willen. Loopt er een maatschappelijk werker in het ziekenhuis? Die zou je er ook nog bij kunnen betrekken. Je vader wilt wel hulp, anders had hij niet aan je verteld. misschien vind hij het ook lastig om met haar te bespreken? Of heeft zij de broek aan? Sterkte♡
Dit wil ik eigenlijk voor mijn vader voorkomen. Als hij niet naar revalidatie hoeft kan hij ook opeens weer buiten staan en dan heeft hij geen onderdak, ook zo sneu. Hoewel hij alles heeft veroorzaakt, zorgt zij er nu voor dat we niet verder kunnen. Hij is eindelijk zo ver dat hij inziet dat er hulp nodig en zij is nu op hem in aan het praten.
Dat begrijp ik! Maar zou het ziekenhuis hem laten gaan als er geen veilig onderdak voor hem is? Ik zou met de huisarts en de maatschappelijk werker van het ziekenhuis in gesprek gaan hierover. En in hoeverre kun je het contact tussen je vader en de lat nu beperken, met een leugentje om bestwil? Dat jij de touwtjes overneemt en de lat even pech heeft met haar wensen? Ze woont daar illegaal toch? Heeft ze een uitkering op haar eigen huisadres? Als ze geen contact hebben kan ze hem ook niet chanteren.
Hij heeft zelf niks aan ons verteld, ik was daar om medicijnen op te halen voor mijn vader en toen heb ik bij ziekenhuis bezoek tegen hem gezegd dat hij zo niet terug kan. Hij is niet makkelijk, lastig, stug, als de hele wereld zegt het is wit maar hij vindt dat het zwart is dan houdt hij daar aan vast. Dus dit is echt overwinning dat hij nu wil mee begeven. Zij is een typische hoarder. Wil mensen niet in huis, mijdt zorg, zindert zich af, geen netwerk, en bewaart de meest zinloze dingen maar weigert hulp want er is geen probleem. Zolang ze dat lekker in haar eigen huis doet vind ik het geen probleem, maar ze claimt nu dus mijn vaders huis omdat haar huis vol gestouwd is maar ze nog wel spullen had maar geen plek. Ik heb niks met haar dus het liefste levert ze haar sleutel in en kan ze op bokken. Maar ja mijn vader geeft wel om haar en heeft gevraagd of wij op haar wilde letten. Over 2 weken moet ze weer chemo. Ze had gister tegen hem geklaagd dat ze het zo zwaar heeft want wie moet haar over 2 weken naar chemo brengen. Die man ligt op de ic, gisteren nog aan de beademing omdat hem dat zelf niet lukte. Maar ga lekker lopen zeiken over je eigen problematiek. Nee echt de sociale vaardigheden van een dooie dakduif
Die gesprekken ben ik idd aan het voeren. Ze heeft een wajong, weet niet hoe dat zit als je merendeel ergens anders verblijft. Ze belt met zijn vaste huisnummer naar zijn mobiel in het ziekenhuis. Dan zouden we zijn mobiel moeten afpakken
Of zijn vaste lijn af laten sluiten? Hij heeft mobiel, dus kan zelf bellen en gebeld worden. Jeetje wat een moeilijke situatie zeg. Ik heb geen tips, maar wil je wel heel veel sterkte wensen. Je wilt dit op een enigszins fatsoenlijke manier oplossen, maar of dat gaat lukken is natuurlijk maar de vraag. Hopelijk heb je iets aan de tips die je hier gekregen hebt.
Ik zou sowieso ook haar huisarts bellen. Enndan gewoon mededelen: ze verblijft nu in het huis van iemand anders, die niet voor haar kan zorgen en er is niemand die voor haar boodschappen doet etc. En dan de huisarts vragen of er voor haar gedwongen opname in een verpleeghuis mogelijk is ofzo. Jij moet het in ieder geval noet voor haar gaan oplossen. Kun je de huistelefoon niet laten afsluiten? Of ben ik nou heel erg?
Ik heb t overwogen, maar dat is me (voor nu) een stap te ver haha (de telefoon). T is gewoon echt een sneue situatie. Zij is overigens geen verpleeg huis materiaal, daar is ze echt te goed voor qua gezondheid (verwacht ik). Maar ze is heel angstig, heeft 80.000 problemen en leunt volledig op mijn vader. Zoals ik het in het ziekenhuis omschreef: samen zijn ze een kaartenhuisje. Het staat, maar het is fragiel. Nu is er een kaartje weggevallen en t hele huis pleurt in elkaar. Kijk ik zal haar niet laten vallen (voor mijn vader), maar ik heb of ben niks van haar. Ergens houdt het op. Overigens beschukdit ze ons ervan dat we de erfenis willen inpikken terwijl mijn vader nog leeft. Is ook niet heel goed gevallen
Maar eerlijk waarom zorg je juist voor haar. Ik denk dat je beter niks kan doen want dan pakken de instanties het ook eerder op. Als ze bijv niet op haar chemo komt, dan gaat het ziekenhuis wel dingen ondernemen. Juist als je blijft helpen zal het kaartenhuis juist niet instorten ik zou van haar sowieso m’n handen trekken.
Wat een rot situatie zeg. Heb even geen tijd maar wou niet zo wegklikken. Sterkte voor jullie. Hopelijk kun je snel alles regelen voor je vader
Als hij niet getrouwd is en geen testament heeft is het in de wet zo dat zijn kinderen de erfgenamen zijn. En dan is het aan jullie de keus of jullie de erfenis aanvaarden, verwerpen of beneficiair aanvaarden.
ja je hebt helemaal gelijk. Maar dat voelt zo oneerlijk naar mijn vader omdat hij heeft gevraagd op haar te letten
Maar anderzijds zorg je dan ook goed voor hem. Want zij beperkt hem dus ook en soms moet je dan helaas moeilijke keuzes maken.
Je gevoel daarin snap ik heel goed. Maar als je voor je vader wat wil regelen moet je op een gegeven moment een keuze maken, hoe rot ook. Het eerste balletje moet gaan rollen, en dan kun je hopelijk stap voor stap verder.
Oe, lastig! Je kan eens informeren naar bemoeizorg. Dit verloopt via de gemeente of eens bellen met Meldpunt Zorgwekkend gedrag. Al is het alleen maar puur voor advies! Zorgmijders zijn enorm lastig te bereiken! En het klinkt heel cru, maar soms moeten mensen/instanties dan keuzes voor hen maken. Heeft ze zelf ook een koopwoning of (sociale) huur? Mocht ze zelf huren dan kan je nog eens proberen om via de verhuurder een melding te maken, ook al verblijft ze daar momenteel niet. Als je huurt dan moet dat jouw hoofdverblijf zijn en niet elders, tevens (op basis van jouw verhaal) is het rond de woning ook niet brandveilig.
Ingewikkelde situatie zeg! Mijn advies is om met een maatschappelijk werker in contact te komen. Via de gemeentewebsite kan je vinden welke organisatie er betrokken is. Zij kunnen het overzicht hierin voor je bewaken en stap voor stap met je meedenken wat er geregeld moet worden. Daarbij zijn ze op de hoogte van de sociale kaart en weten ze wie ze waar voor in kunnen schakelen. Vaak is er binnen deze zelfde organisatie ook een sociaal juridisch dienstverlener werkzaam die op de hoogte is van de juridische zaken die hier bij komen kijken. Ik ben zelf werkzaam als maatschappelijk werker en dit soort situaties komen helaas vaker voor.... Fijne van ons werk is dat we de verschillende wegen weten te bewandelen en je dit niet zelf uit hoeft te zoeken. Vanuit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat ik ook snel kan schakelen met de gemeente enz, omdat dit lijntjes er al liggen. Ik hoop dat je iets hebt aan deze informatie