Ja locatie checken vind ik ook iets heel anders dan meekijken in apps... Dat mag ze van mij ook echt niet uitzetten. Gebruik ik inderdaad alleen als ik echt wil weten waar ze blijft.
Bij mijn twee oudste dochters heb ik dat vrij snel losgelaten. Weet niet meer precies hoe oud ze waren, want zoiets gaat dan gelijdelijk. Jongste dochter (15 jr) is een heel ander verhaal. Maar daardoor ook eigenlijk niet te vergelijken met de gemiddelde puber. Maar haar check ik regelmatig. Meestal op basis van een voorgevoel, of zoals ik zenoem mijn figuurlijke alarmbellen die afgaan. En dan heb ik ook vrijwel altijd gelijk gehad om e.e.a. checken. Normaal gesproken zou ik een 15 jarige niet zo snel meer controleren, hooguit het gesprek openhouden over social media etc. En ja, ik volg ook haar telefoon. Ze mag deze optie ook niet uitzeetn want dan kan ze haar telefoon meteen inleveren. We hebben dochter in dit geval uitgelegd dat ze privacy en vertrouwen moet verdienen. Ze mag bv ook haar code niet veranderen, ook dat betekent telefoon inleveren en mij alsnog de code vertellen. Zo kan ze doodleuk melden dat ze bijles krijgt, terwijl ze stiekem de hele middag bij haar vriendje zit. En dan zitten ze geen huiswerk te maken… Maar nogmaals, dit betreft geen gewone puber, eerder een puber 4.0 met hechtingsproblemen en adhd. Bij een wat gemiddeldere puber zou ik vooral het gesprek open houden en je gevoel volgen. Op een gegeven moment merk je vanzelf wel dat je e.e.a. los kan laten. En met 15 jaar heb ik dat bij mijn oudste dochters dus ook allang gedaan en checkte ik niks meer.
Oudste van 14 niet echt meer. Heb er ook geen aanleiding toe. Spannendste wat hij doet is screenshots van games sturen zo'n beetje. Hij heeft fijne vrienden en er gebeurt verder weinig. Vorig jaar heb ik wel vaker gekeken, bijv naar "volg voor volg" contacten. Had mn kind van 12 opeens allemaal bevallige dames met decolleté in z'n insta Daar ook het gesprek over aangegaan natuurlijk. Middelste van 11 (brugklas) heeft eea te horen gekregen van de mentor over zijn gedrag in de groepsapps dus daar kijk ik wel eens doorheen en dan praten we erover als daar aanleiding toe is. Hij wil graag leuk gevonden worden en kan soms doordraven En ik kijk soms even over z'n schouder naar de tiktoks die hij kijkt en dan zeg ik er wat van (en ja dat is nodig, wat een zooi komt daar langs). Maar ik heb niet de illusie dat hij die zooi dan minder bekijkt als ik er niet bij ben hoor. Sowieso is de afspraak dat ze hun code niet veranderen. En als ik het gevoel heb dat ik moet kijken, dan kijk ik. Niet uit nieuwsgierigheid, maar echt als ouder. We praten er ook wel veel over, ook over klasgenoten die zichzelf constant filmen alsof iedereen wil weten wat ze hele dagen doen en klasgenoten (meisjes) die foto's in rare poses plaatsen in te weinig kleding terwijl ze echt nog wel heel jong zijn Vooralsnog vinden ze dat ook belachelijk gelukkig
Zoon van 12: ja. Ik heb de codes ook. Hij heeft autisme, en vorig jaar is het op school echt mis gegaan. Ook in de geheime app groep was het af en toe echt te erg voor woorden en heeft zijn vader hem daar uit verwijderd Nu op de middelbare hou ik dus een oogje in het zeil Mijn meiden zijn 13 en 17 en die controleer ik niet.
Eigenlijk nooit aanleiding toe gehad. Ze is erg open geweest altijd al en vertelt rottigheid die ze tegen komt uit zichzelf. Locatie volgen nooit gedaan en vind ik ook echt niet ok qua privacy. Waarom zou je dat willen doen? Ze appt me uit zichzelf ook wel waar ze is als dat nodig is, bijvoorbeeld welke trein. Inmiddels loopt ze zelfstandig door steden als Amsterdam en Parijs, Als het moet kan ik haar wel traceren via de bankapp, daar heb ik toegang toe en ze wil zelf graag dat dat ook zo blijft als ze 18 wordt over een half jaar.
Ik heb mijn dochter haar locatie een paar maand gevolgd, nadat ze een ongeluk had gehad op de fiets naar school. Vond het wat lastig om dat los te laten en wilde dan vooral weten of ze veilig op school was. Een half jaar lang gedaan met haar toestemming en sindsdien ook niet weer.
Interessant topic, zelf geen kinderen. Maar wel een nichtje (11) welke slachtoffer is geworden van een pedofiel om het zo maar even te zeggen. De persoon deed zich voor als een leeftijdsgenootje via een vriendinnetje. Ze dacht er een normale vriend aan te hebben, kennelijk zonder dat het echt is opgevallen trok ze zich steeds meer terug en glipte op onbewaakte momenten naar boven waar hij onzedelijke dingen van haar begon te vragen. Op een gegeven moment heeft ze het verteld, gelukkig. De verzoeken gingen heel ver en er is aangifte gedaan. Nu mag ze geen moment "alleen" zijn met haar telefoon en krijgt ze meer controle. Het is een enge gedachten dat deze mensen ineens de ruimte hebben zo dichtbij te komen bij kinderen omdat ze steeds jonger een mobiel hebben. De insteek "handig want je kan altijd bellen als je buiten bent of wanneer er iets gebeurd" in het kader van veiligheid geldt daarmee dus niet meer. En ik vroeg mij af wat binnen de norm valt waarbij je de privacy niet schend van je kind maar wel een controlerende factor hebt. In dat opzicht, vind ik het topic een goed topic om verschillende inzichten te lezen.
Ik doe dit alleen als ik weet dat ze ergens is en naar huis komt. Ze heeft veel vrienden een dorp verderop en komt dan soms alleen terug 's avonds. Met de trein of fatbike. Ik vind het dan wel handig om te weten waar ze is als ze nog niet terug is op de tijd dat ik haar verwacht... Ik vind daar eigenlijk weinig verkeerds aan. Maar goed, ze is bijna 15, dat is denk ik ook wel anders dan met iemand van 17, bijna 18... Qua telefoon checken kijk ik soms alleen met wie ze snapt of appt. Ik open snapchat of whatsapp niet, ik lees dus niet mee, maar zie wel de namen soms voorbij komen...
Oja, aanvulling op dat volgen: ik vraag altijd of ze me appt als ze ergens weggaat maar dat vergeet ze dus altijd... vandaar dat ik de Find my iPhone functie dan wel heel handig vindt
Doodeng dit. Ik vraag inderdaad ook vaak of mijn dochter geen gekke verzoeken krijgt. Maar ze zegt dat ze alleen mensen toevoegt op snap bijvoorbeeld die ze 'kent'. Nu weet ik dat ze echt niet iedereen persoonlijk kent daar, maar er zitten geen vreemde gasten tussen volgens mij. Maar goed, niets is zeker en ik hoop dat ze naar mij toekomt als dit wel een keer gebeurt...
Is ook zo, maar vind het gewoon zo een eng iets. In onze tijd had je potloodventers of mensen die op het strand loerden om het zo maar te zeggen en met die mobieltjes zijn ze zomaar ineens in je kind zijn slaapkamer, wat ik daar erg aan vind is dat een plek waar jij je "veilig" moet voelen niet meer vanzelfsprekend veilig is. Maar wel dankbaar dat ze het heeft verteld, en hoop dat ze er zelf niet te veel "last" van heeft in de toekomst. Ik werd aangerand op straat door leeftijdsgenootjes op haar leeftijd, maar kon naar huis en daar was ik veilig maar dit, ik vind dit gewoon walgelijk. Ze worden steeds slimmer. Mijn neefje van 16 word bedriegd via zijn telefoon, hij is autistisch en HB en gedraagd zich anders dan zijn leeftijd genootjes. Paar meiden uit zijn nieuwe klas hadden net alsof gedaan dat ze hem leuk vonden. Kind was harstikke blij, ze hadden hem apjes gestuurd dat ze met hem wilde afspreken. Achteraf bleken de meiden opgestookt door de "bully" van de klas, welke hem, zijn zusje en zijn ouders bedreigde via de app. Met ik weet waar zij op school zit, waar je woont, sla haar in elkaar, gooi stenen door de ramen e.d. Zijn vertrouwen is enorm geschaad. In onze tijd werd er ook gepest en getreiterd maar kan me niet herinneren dat het zo ver ging. Hij is 2 meter en beresterk, is in elkaar geslagen en liet het toe omdat hij niet weet waar hij toe in staat is en een ander geen pijn wilde doen. Kinderen zijn nu enorm gemeen. En je bent gewoon nergens meer veilig, althans zo voel ik dat.
Dan heb je een kind dat niet vergeet te appen. Nou, dat gaat hier helaas wel anders. Volgens mij is het ook wel een stukje gemakzucht dat ze weet dat wanneer ze niet reageert ik wel kijk waar ze is (is natuurlijk ook mijn eigen schuld). Wij wonen in een heel klein dorp ver van de randstad vandaan, een stad is ze niet erg gewend. Maar, met school zijn ze ook al een paar keer naar Amsterdam geweest waar ze vrije tijd hebben en naar Luxemburg stad waar ze ook alleen mochten doen wat ze wilden, voor een bepaald aantal uren. Dat gaat prima. Maar, als ze dan zou laten weten hoe laat ze ongeveer terug is en opgehaald moet worden dan ‘vergeet’ ze dat regelmatig. Ik check dan idd wel haar telefoon als ze ook niet op berichtjes reageert. Gelukkig heeft ze een paar vriendinnen waarvan de ouders ons al steeds vaker laten weten hoe laat ze ergens van terug zijn met dit soort activiteiten . En verder ben ik t wel met je eens. Op een gegeven moment moet je ook zeker hun privacy accepteren. En niet onbelangrijk, ook hun eigen fouten laten maken.
Nee, eigenlijk niet. In principe zou ik dat wel kunnen doen, maar ze heeft ook recht op privacy. We hebben haar (hopelijk!!) voldoende bijgebracht om niet al te gekke streken uit te halen. Daarnaast is ze tot nu toe vrij open over van alles. Ze zit btw in de derde klas. Heb je een reden voor jouw vraag? Twijfel je ergens over? Of is het een discussiepunt thuis?
Goede afspraken maken over gebruik van telefoons, maken en plaatsen van foto's en sociale media. Daar hebben wij regelmatig gesprekken over. Kinderen groeien in deze tijd op met telefoons en apps en als ouders moet je natuurlijk wel bijblijven in die zaken. En als moeder voel je aan wanneer het nodig is om te kijken en in te grijpen.
Sinds de middelbare school niet meer. We hebben regels omtrent 'veilig' gebruik duidelijk besproken en gecheckt in die eerste jaren en middelste is een kind dat bepaald niet in 7 sloten tegelijk loopt, inclusief online. De anderen hebben geen telefoon. Oudste zou ik niet weten wat hij er mee moet (en hijzelf ook niet) en de jongste is echt nog te jong (en ook bij haar zou ik nu nog niet weten wat ze er mee moet).
Wij checken onze oudste niet meer. Nu zijn bepaalde dingen wel gekoppeld bij ons, zoals zoek mijn iPhone, dit is gekoppeld aan de mijne en kunnen van elkaar zien waar iemand is. Ook YouTube is gekoppeld via mijn account, dus kan via geschiedenis wel zien wat hij allemaal kijkt. Social media heeft hij verder niet, alleen snap maar kijkt dan alleen maar filmpjes. In 9 van de 10 gevallen ligt zijn telefoon ook altijd beneden, omdat het hem weinig interesseert
Wees gerust, dat waren ze vroeger ook al. Het verschil is alleen wat jij eerder benoemde: ze zijn nu thuis ook niet meer veilig.
Dit is echt zo, als je vroeger weleens werd gepest dan was thuis je veilige haven maar nu weten ze je alsnog te vinden, appen, snappen, rotzooi op social media gooien. Opgroeien in deze tijd kan knap lastig zijn.