We leerden elkaar kennen, kregen gevoelens voor elkaar, kregen verkering, verloofd, getrouwd en toen pas samen wonen. Nu 4 kinderen en 24 jaar verder, nog steeds liefde en genegenheid voor elkaar. Elke dag weer er naar uitzien en blij als hij thuis komt. Hoop dat we nog héél lang samen zijn!
Wij hebben elkaar leren kennen via het internet. Eerst veel praten via de chat en omdat we een profiel hadden, wisten we al dat we beide kinderen wouden. De 1e ontmoeting voelde al heel vertrouwd en ik was al snel meer bij hem, dan thuis. Na een half jaar hebben we ons 1e huis gekocht, we woonden iets meer dan een maand samen toen ik de pil heb laten liggen. Inmiddels zijn we bijna 11 jaar jaar verder, waarvan 8,5 jaar getrouwd en hebben we 5 kinderen.
Wat jammer dat je er zo tegenaan kijkt. De onderliggende boodschap is namelijk, dat er wel degelijk mensen zijn die niet met een partner een kind krijgen. Er zijn meerdere vormen van ouderschap of een gezin. Alleenstaanden die samen met een vriend/vriendin voor een kind zorgen. Een mannelijk stel dat samen met een vriendin voor een kindje kiest. Of twee vrouwen die samen met een vriend voor een kind zorgen. Gelukkig zijn er tegenwoordig meerdere gezinsconstructies mogelijk. Dat ze niet het meest gangbaar zijn, doet daar niets aan af. Het hoeft ook niet voor jou te zijn. Maar ik denk dat er nog een hoop winst te behalen valt op het gebied van kennis, acceptatie en zichtbaarheid.
Relatie zat gewoon goed. Woonden samen, waren 4 jaar samen. Spraken er regelmatig over en hadden het er ook over wanneer een goed moment was. Dat ging dan vooral om studie/werk en woonsituatie. In vorige relatie liepen dingen nooit zo soepel, hij vond alles iets voor ‘later’. Ik heb nu prachtige kinderen met een leuke vader en zelf ook nog blij met mijn relatie. We zijn op veel vlakken tegenpolen maar dat vult elkaar goed aan.
Nouja, tegenwoordig... Mijn schoonmoeder van in de 80 is ook al opgegroeid met twee moeders en één vader, dus zo nieuw is dat niet. Al geloof ik niet dat polygamie per se onder de geaccepteerde vormen van niet-traditionele families behoort, maar dat terzijde. Het heeft er verder ook helemaal niets mee te maken hoe ik er over denk. Het gaat nu echt om een zin die ineens heel letterlijk wordt genomen (iets wat mij vaak zelf kwalijk wordt genomen hier nota bene), terwijl het heus wel duidelijk is wat er werd bedoeld. Maargoed, kennelijk is het een gevoelig onderwerp dat heel erg langdradige bewoording behoeft. Daar zal ik dan in vervolg rekening mee proberen te houden.
Maar dit is precies wat ik bedoelde. Iemand afserveren als “blijkbaar is het allemaal heel gevoelig” enkel en alleen omdat hij/zij er anders tegenaan kijkt. “ik denk ook niet dat er veel mensen zijn die met een ander dan hun partner kinderen krijgen”. Ik zie dat gewoon heel anders. Ik zie namelijk dat er wel degelijk mensen zijn die kinderen krijgen met iemand die niet hun partner is. Gezinnen komen in veel verschillende vormen. Dat is wat ik wilde aangeven. Ik heb het overigens niet eens over polygamie gehad.
Dat is toch júist wat ik zeg. Verder zeg ik nergens hoe ik er tegenaan kijk? Dat haal jij er nu bij. Ik zeg alleen dat er soms een ander, buiten de relatie om, nodig is om een kind te kunnen krijgen. Bijvoorbeeld een zaaddonor. Althans: dat bedoelde ik, maar had ik (kennelijk) anders moeten verwoorden. En ik gaf inderdaad polygamie als voorbeeld, om aan te geven dat het niet per se iets van tegenwoordig is om af te wijken van de norm van het traditionele gezin. Ik zeg toch nergens dat jij daarmee kwam?
Toen ik hem leerde kennen had ik nog een andere relatie. Hij werd van collega een leuke vriend. Meer niet. Ik dacht toen. Wat jammer dat hij geen vrouw/vriendin heeft. Hij zou echt een leuke vader zijn. En ik dacht. Goh... met deze man zou ik wel relaxed bij mijn ouders op bezoek gaan. Die andere relatie kwam ten einde. Hij bleek al die tijd al verliefd op mij te zijn. De rest is geschiedenis. Behalve dat ik me op het begin nog wel afvroeg of ik eigenlijk wel kinderen wilde.
Onze relatie was/is goed Genoeg samen tijd doorgebracht en op vakantie geweest en na 5 jaar samen de keuze gemaakt En tijd voor de volgende stap Nu 3 prachtige kinderen rijker ♥️
Oeh ik denk toch wel deels een roze bril en énorme kinderwens bij mij. In de tropenjaren liep het dan ook goed fout tussen ons. Onze normen en waarden kwamen op hoofdlijnen overeen maar daaronder was er wel trouble in paradise over prioriteiten, familie banden. Toen ik aangaf te willen scheiden is mijn partner in therapie gegaan. Eerst uit angst mij te verliezen en later ook voor zichzelf. Sindsdien is het pas echt fijn tussen ons en dat beschouw ik wel als een cadeau.
Mijn partner is niet de "ware" om kinderen mee te krijgen, maar hij is wel mijn man, dus het was wel handig dat ik het met hem zou doen. Ik heb niet zoiets gedacht van: jij wordt vast een geweldige vader en daarom moet jij de vader van mijn kinderen worden.
Ik had inderdaad uit je eerste post niet gehaald dat je dat bedoelde, dus ik vind het wel fijn dat je het nog even verduidelijkt
Haha, ik geloof gewoon niet in de ware. Mijn ware zou toch in ieder geval langer zijn dan ik. Dat is moeilijk. Mijn man en ik hebben het heel leuk samen hoor
Mijn man zou ook als hij wel langer was dan ik niet de ware zijn, want ik vind dat concept 'de ware' voor mij te zwaar. Maar Iertje vroeg wat iemand voor mij wel de ware zou maken en iemand die langer is dan ik staat wel op mijn lijstje van ideale man en was het eerste dat me te binnen schoot.
Hier ongeveer net zo. Alleen dan 7 kinderen en bijna 25 jaar getrouwd. Ik heb nooit nagedacht over het feit of ik kinderen wilde. Voor mij was het gewoon niet anders dan dat ik moeder wilde worden. En dat dat dan zou zijn met de man waarmee ik trouwde. Dus logisch gevolg is dat mijn man ook de vader is van mijn kinderen.
Mijn bericht was niet aanvallend of lullig bedoeld. Ik vind het spijtig als dat toch als zo danig bij je is overgekomen. Ik weet niet zo goed hoe ik mijn bericht beter had moeten uitleggen. Ik wilde enkel en alleen zeggen dat ik - moeder na ECD - niet kinderen mét een ander heb gekregen, ik heb kinderen mét mijn man gekregen. Ja, er was een donor voor nodig maar de de wens om kinderen te krijgen was met mijn man.