Ja daarom. Ik werk nu in de zorg en ben echt enorm zorgmoe. Daarbij gaan wij denk ik een leuker leven hebben als er rust in de tent gaat zijn.
Ja precies dat soort dingen komen ook tussendoor wel, maar juist ook fijn dat je er kan zijn als er wat is ❤️
Nouja dat bedoel ik natuurlijk niet maar ik ben gewoon enorm chaotisch en hoor graag wat tips en tricks van mensen die het zelf ervaren hebben.
Kan me ook herinneren veel ellende is geweest toch? Dan helemaal ook lekker de boel eens laten en koffie drinken en relaxen
Ik werk 2 uur per week. Als ik helemaal zou stoppen, zouden we veel extra belasting betalen. Nu ik 2u in loondienst ben, betalen we die extra belasting niet. Als kinderen naar school zijn wil ik weer meer gaan werken. Ik zou inderdaad schema maken met per dag wat er moet gebeuren. En misschien vrijwilligerswerk oid oppakken? Of hobby's.
Kan ik mij heel goed voorstellen. Als het hier financieel kon zou ik ook wel (tijdelijk) willen stoppen.
We hebben vreselijke jaren achter de rug ja. Daarom is dit echt een weloverwogen beslissing. Werk vind ik overal wel als ik wil. Voor nu willen we beiden gewoon rust en moet ik in deze nieuwe situatie even gaan uitvinden wat handig gaat zijn voor ons. Daarom hoor ik graag van anderen hoe het bij hun gaat.
Mss ook wel een beetje omdat je uw job wat moe bent dat het je wat lijkt? Je hebt de luxe dat je het kan proberen en zien of het ook echt wat voor u is. Ik had ooit ook die luxe en ik vond het toch minder leuk dan vooraf gedacht . In de zomer vond ik het prima maar die duurt niet zo lang . Net in de zorg heb je in een vingerknip terug werk.
Dat is is ook zeker een reden maar niet de hoofdreden. Want er zijn ook leuke banen in de zorg. De hoofdreden dat we dit hebben besloten is gewoon omdat we rust in de tent willen. Precies wat je zegt, ik heb binnen no time een nieuwe baan als ik wil, maar voor nu willen we dat niet.
Ben het er wel mee eens. De kleine gaat binnenkort naar school. Wat ga je in vredesnaam de hele dag doen alleen thuis. Ik zou gillend gek worden.
Ik kijk het per dag aan het huishouden. Ik heb niet echt een vaste planning. Als ik een dagje geen zin heb schuift het door naar de volgende dag of als de jongste haar dag niet heeft doe ik ook minder. Ik probeer op maandag wel altijd heel de bovenboel te doen en s avonds de badkamer. Op dinsdag is de jongste naar de psz en doe dan iets extra’s in huis of juist niks. En ergens voor het weekend doe ik de beneden boel altijd goed. Wat hier werkt is ‘s ochtends gelijk actief opstarten. Scheelt dat er hier al 2 op school zitten. Daarna gelijk door gaan. Als ik ga zitten komt er vaak niet meer zoveel van terecht. En ik geef je groot gelijk om het te proberen. Als dit jullie rust gaat geven, waarom dan niet. Er word altijd gedaan of je na 4/5 jaar niet meer aan het werk komt, maar ze staan nu juist te springen om mensen. Ik heb de afgelopen tijd zonder dat ik er om vroeg al paar keer een aanbod gekregen om te komen werken. Maar ik wacht echt tot de jongste op school zit voor de rust.
Dat zeg je goed. Jij zou gillend gek worden. Ik moet dat nog maar zelf meemaken vindt je niet? Als je weet hoeveel stress wij de afgelopen jaren hebben gehad zou je dit niet durven zeggen. Daarbij, wie zegt dat ik nu niet zwanger ben of we binnenkort toch een tweede willen? Is het dan wel gegrond om thuisblijfmoeder te zijn of eigenlijk ook niet want "het kind kan toch naar de opvang"?
Ik snap dat het voor iedereen anders is. En met een kleine thuis ist ook anders. Ik snap best dat je een periode rust wil. Maar ik zou voor jezelf wel een stok achter de deur houden dat je op den duur weer aan het werk gaat. Zelfstandigheid en ontwikkeling is erg belangrijk. Ik heb zelf helaas ook veel meegemaakt afgelopen jaren dus kan je de hand schudden. Maar iedereen heeft zn eigen coping mechanisme hea.
En dit is de onze, wat anderen daarvan vinden mogen ze voor zich houden. Als ik wil heb ik morgen een nieuwe baan want ik ben geriatrie verpleegkundige en mijn BIG is net verlengd. Bedankt voor je bezorgdheid.
Ik heb eens 4 maanden thuis gezeten tussen twee verschillende banen in. Ik was vrijgesteld van werk, vandaar. Echt, nooit meer. Omdat we twee (zeer) zorgintensieve zoons hebben, werd iedere dag vanzelf gevuld met slecht aansluitende afspraken en zat ik iedere dag minimaal 3 uur in de auto om alles af te rijden. En verzetten van afspraken was helaas ook niet mogelijk. Wel een extreem voorbeeld, maar neem een agenda en bewaak die ook. Is het je voornemen om een aantal grote klussen in huis op te pakken, of gewoon meer tijd aan je huishouden te besteden? Blok die tijd dan ook in je agenda. Heb je geen zin om alle pakketjes voor je buren aan te nemen: gewoon je grenzen aangeven. Maw, jij hebt extra tijd, maar dat is jouw tijd en die van je gezin, zorg dat dit ook zo blijft.
Ik zou eerst opschrijven wat er gedaan moet worden en hoevaak. Bijv bedden elke week, was elke dag, stofzuigen dagelijks dweilen 2 x pw afstoffen 2 x pw, ramen 1 x per maand, zoiets, gewoon lijstje met taken en hoevaak. En dan over de week verdelen. Zo hebben wij orde in de chaos aangebracht. We werken wel allebei maar werkt beter voor ons om het wel beetje te plannen. Lukt t keer niet ist oke. Maar in principe volgen we die lijst.
Het gaat er niet om wat jij zou vinden. Het gaat om ts. En die heeft in haar OP aangegeven dat ze heel goed wat rust kunnen gebruiken en dat dit heel goed uitkomt. Dan is zo'n opmerking onnodig en boeit het niet hoe jullie dat zouden ervaren, want er zijn genoeg vrouwen en mannen die het prima vinden.
Wat ze dan gaat doen? Bijkomen. Ze willen het niet voor niks voor de rust. En of die rust dan 6 maanden, een jaar of 6 jaar duurt is aan ts en haar gezin. En juist het weten dat ze niet over 6 maanden (of hoe lang ze verlof zou pakken) weer aan het werk móét kan al heel veel rust geven.