Haha, ik krijg ook vaak verbaasde reacties als ik zeg dat ik studeer. Dat kan toch niet, een thuisblijfmoeder die studeert
Koffie drinken check nodig om te overleven Schoonheidsspecialiste nope Lunchen met vriendinnen als we allemaal ooit tegelijk tijd hebben misschien en geen zieke kinderen
Tegen jou kijk ik dus op, want jij maakt heel veel zelf kwa eten etc. In alles wat ik van jou lees denk: o dat wil ik ook kunnen. Nu zeg je dat je ook nog studeert ernaast en wil ik vooral weten hoe je dat in hemelsnaam doet naast al je andere bezigheden thuis en je man en kinderen Maar dat soort dingen gaan mij dus nooit lukken als ik ook nog zou moeten werken erbij.
Mijn jongste was vaak ziek als klein kind, dat ik gestopt ben met werken. Ik heb geen oma's enzo die zo maar even op kunnen passen en naar het kdv kon hij natuurlijk ook niet. Ik ben jaren thuis geweest. Waar jouw behoeften liggen verschilt per persoon. Ik ben introvert, vermaak mezelf over het algemeen prima en natuurlijk spreek ik wel met vriendinnen af, ik heb ook vrijwilligerswerk gedaan, deed een cursus of wat dan ook, maar niet heel intensief. Verder verdiep me wel graag in bepaalde onderwerpen. De dagen vulden zich vanzelf wel met afspraken, kinderen op en neer rijden naar vrienden, clubjes, sporten, de tandarts, dierenarts en ga zo maar door. Daarnaast verdiende ik een beetje bij met mijn kringloopvondsten. Inmiddels werk ik weer hoor, dat ik er jaren uit ben geweest maakt in deze huidige arbeidsmarkt weinig uit. Ik was zo aangenomen en heb ook niets te klagen over mijn salaris. Ik vond het ook totaal geen grote overgang of zo wennen. Een paar jaar niet werken, gaf gewoon meer rust. Ik ben verder nogal een warhoofd, mijn man en ik hebben in het huishouden wel een paar taken verdeeld, maar verder doe ik vooral wat ik vind dat op dat moment nodig is. Al deed ik sommige dingen wel rond vaste dagen, zoals de badkamer een grote beurt geven en dweilen op maandag, zodat niemand er meteen weer door liep enz.
Ik zou het in het begin zien als een hele lange vakantie en dan op den duur kijken wat het beste bij jou past qua plannen en leuke nieuwe hobby’s etc
Hier geen thuismoeder maar alleenstaande, werk fulltime in 3 dagen per week. Woon wel in een niet al te groot appartement (75 vierkante meter) en probeer op mijn werkdagen thuis nog iets te doen zodat ik dat al niet op mijn vrije dagen hoef te doen. 2 dagen per week doe ik niks, echt helemaal niks. Heerlijk. Me-time. En met fulltime thuisblijfmoeder zou ik dat ook zeker erin houden. Zou zeggen, geniet ervan en een ritme komt vanzelf.
Haha leuk is dat he als ze dat horen dat ze een soort error krijgen. Ze gaan er bij mij ook automatisch al vanuit dat ik nagenoeg geen vervolg opleiding heb. Eh ik heb een Msc graad....
Wel heel afhankelijk in welk beroep je zit hoor! In de IT /Salarisadministratie 5 jaar er uit is heel lastig weer terug te komen, tenzij je giga kwalificaties hebt ofzo. Er zit altijd wel actieve bijscholing in. Indien de optie ter sprake zou komen, ikzelf zou er niet aan beginnen ik heb echt teveel plezier in mn werk (ook een luxe). Maar probeer dan eerst met onbetaald verlof te gaan. Als je niet tegen de gordijnen en muren aanvliegt kan je t thuisblijven blijven doen. Vlieg je wel tegen de muren op dan allicht beter van niet. Misschien dan niet met je huidige baan, maar allicht een parttime variant in een ander vakgebied. Maar TS vroeg om een schoonmaakschema. Ik heb ergens nog wel een formulier die we gebruikten voor de thuiszorg, heb je daar allicht wat aan?
Nou, als ik kijk naar 2 mensen in mijn omgeving, zijn die er met alle toeslagen en een enorme berg aan kgb niet slecht vanaf gekomen als alleenstaande moeder.
Wat lief ❤ Maar dat valt best mee hoor. Vandaag bijvoorbeeld voelde ik me best ziek en deed ik dus amper iets. Maargoed, zulke dagen zitten er natuurlijk ook gewoon tussen. Studeren gaat wel op mijn eigen tempo, als ik dus geen zin/tijd/energie heb, dan staat dat op een lager pitje, wat ik verder niet erg vind. Maar als ik dan de vraag krijg: wat doe je dan de hele dag? Daar heb ik soms wel moeite mee. Mijn wekker gaat (afhankelijk van het seizoen) tussen 4 en 6 uur en ik heb vaak het gevoel dat er te weinig uren in een dag zitten En dan doet mijn man ook echt een aanzienlijk deel van het huishouden. Volgens mij hebben sommigen echt het idee dat je als huisvrouw/tbm alleen maar bankhangt/Netflix kijkt ofzo. Oh en dan hebben wij ook nog eens geen Netflix, dus die valt ook al af.
Ik heb altijd zoiets van je moet doen waar je je goed bij voelt, vind het alleen soms een beetje dubbel, dat als je getrouwd bent en je besluit thuis te blijven, dan ben je goed bezig want je zorgt voor je eigen kinderen etc etc maar wanneer je een alleenstaande moeder bent en je doet hetzelfde dan ben je een luie uitkeringstrekker. Vind dat altijd een beetje dubbel.
Klopt zeker. Ik ben gescheiden . Op dat moment was ik tbm. Ben wel weer gaan werken en werk nu 20 uur p.w. Krijg daar naast genoeg toeslagen etc en mag echt niet klagen hoor.
Totaal offtopic, maar ik vind het altijd zo ‘grappig’ dat de situatie hier op ZP zo totaal anders lijkt te zijn dan in mijn omgeving. Ik heb helemaal niet het gevoel dat er gek naar thuisblijfmoeders wordt gekeken. Integendeel, ik heb juist het gevoel me, als werkende moeder, vaak te moeten verantwoorden omdat ik werk. Toen ik bijv. aankondigde op mijn werk dat ik zwanger was van mijn 2e was er een teamlid die smalend tegen me zei “gefeliciteerd…. maar goh….ik ben blij dat ik er níet voor gekozen heb om carrière te maken, maar om er gewoon voor mijn kinderen te zijn” Auw… En zo kan ik wel meer voorbeelden noemen. Het gaat tegenwoordig de ene oor in en de andere net zo hard weer uit, maar als nieuwe moeder deed het me regelmatig zeer. Ik denk dat er hierin echt geen goed of fout is, we gaan allemaal voor wat wij denken dat het beste is voor onszelf én onze kinderen. Zo hoort het, toch? Geen concrete tips verder, ts, sorry!
Bedoelde niet zozeer verder waar je gestopt bent maar gewoon werk in het algemeen. Misschien wil je van kantoor naar zorg of van zorg juist naar kantoor. Mogelijk is er een bijscholing of omscholing nodig maar als je wil is er echt wel ergens werk te vinden Dus niet "nu stoppen is voor altijd thuis" Ik wilde bijvoorbeeld altijd de kraamzorg in maar dat zie ik nu icm de kinderen niet meer zitten door het onregelmatige. En of 2 vaste diensten in een verpleeghuis is dan makkelijker. Maar ik zou ook bij de supermarkt kunnen gaan werken (zie bij de mijne best wat 50+ moeders voor 2 dagen ofzo) of weer in een bloemenkas of werkzaamheden op school. Of ik krijg het in mn kop en ga voor secretaresse leren
Wat ik hier zo in lees en ook een beetje oppik uit je andere berichten (los van het feit dat ik dit gevoel helemaal ken als ik lees dat @citroenrasp haar eigen hagelslag zelfs maakt ): begin eerst eens voor jezelf te kijken wat er nodig is, en wat er voor je gezin nodig is. Pin je niet te veel vast op wat 'moet, of eventueel een gevoel dat je moet compenseren omdat je TBM bent (en dat daarom je huis blinkend schoon moet zijn omdat je minimaal 5 uur per dag tijd hebt om te poetsen, of brood te bakken, of te knutselen met je kinderen, of te helpen op school, of vrijwilligerswerk te doen, of.......) Laat je niet gek maken door bewuste of onbewuste aannames. Mensen vinden er misschien iets van, of mensen vinden er misschien ook wel niets van. Dat doet er niet toe. Het gaat om wat goed is voor jou en je gezin. Of je nu werkt of TBM bent, je moet je leven inrichten zoals jou dat past. En niet wat anderen vinden. Maar eerlijk, en dat geldt voor meesten hier in dit topic die allemaal aannames over en weer doen: de meeste mensen zijn helemaal niet bezig met jouw leven. Ze hebben al genoeg aan zichzelf.
Mijn mening over huisvrouwen is wel bekend. Maar ik begrijp dat to eigenlijk om medische redenen thuis zit. Ze is overspannen en zit tegen een burn out aan. Haar huwelijk loopt gevaar door de situatie. Hopelijk krijg je daar goede hulp voor naast het thuis zijn. En waar is je partner verder in dit verhaal? Want ik lees dat het zelfstandig op orde brengen en houden van je huishouden een probleem is. Zelfs met hele dagen thuis zonder kinderen. Als huisvrouw wordt je daar toch wel op afgerekend (wellicht door jezelf, je omgeving, maar je partner zit waarschijnlijk ook niet te wachten thuis te komen in chaos na een dag hard werken terwijl jij alle tijd hebt). Wellicht goed om samen met de hulpverlening hier een plan voor te maken. Een forum is trouwens een plek waar ieder zijn mening kan geven. Geen plek waar je alleen antwoorden krijgt die in jouw straatje passen.
Wat knap van haar! Dat is mijn idee als L naar de basisschool gaat. Ooh wauw mis ik nu opeens een hoop over topic starter of heb jij dit nu zelf er bij ' verzonnen' wat een aannames weer zeg.
Beter lezen dan maar. To is voldoende duidelijk wat dat betreft. En het is absoluut geen schande om hulp te zoeken als je dat nodig hebt. Jammer dat er door dit soort reacties toch een taboe op blijft rusten.