Kijk, dat kan zij ook met haar 17 jaar, en na de zomer gaat ze lekker studeren in Amsterdam. En nee, niet op kamers, ze is te verstandig zich in de schulden te steken om voor veel geld in een klein hok met gedeeld vies sanitair en keuken te gaan zitten terwijl ze thuis een eigen badkamer heeft en zelf ook heus wel wat te eten kan maken. Maar ja, dat vindt Amberxx niet getuigen van een verstandige keuze
Ik ben ook tbm sinds onze oudste er is. Mijn man heeft een drukke baan en we wilden geen stress in het gezin. Dat was de belangrijkste reden om hiervoor te kiezen, maar ook financieel was/is het bij ons veel slimmer om man volop te laten werken en ik thuis zorgen voor stabiliteit, rust en regelmaat in huishouden en kids. Als hij bijv. een papadag had moeten inlassen of elke keer moest stressen / eerder weg / later weg om kind van en naar opvang te brengen, had hij niet het werk kunnen doen dat hij nu doet, met bijbehorende financiële beloning. En ja, wij hebben ook goed geregeld dat ik niet met lege handen sta mocht het fout gaan tussen ons. Waar we overigens totaal niet vanuit gaan, maar toch Wat wel zo is, is dat ik onderschat heb hoe pittig het is, huishouden, baby, peuter. Dag in dag uit. Vooral mentaal, ik mis echt het volwassen gesprek. Wij gaan binnenkort verhuizen en dat weten we al een hele tijd, daarom heb ik nooit echt geïnvesteerd in contacten etc. in de buurt. Ik ben van plan om dat in de nieuwe woonplaats zeker wel te gaan doen, ook als oudste straks naar school gaat zie ik hier goede kansen voor. En hoewel mijn man echt betrokken is bij het gezin, merk je toch dat je werelden soms ver uit elkaar komen liggen, hij op kantoor, met collega's, drukdruk om einde dag nog snel een vergadering te houden of een offerte af te maken, ik thuis en vanaf 17.30 uur met chagrijnige kinderen maar wachten tot hij er eindelijk is... Al met al toch nooit spijt van deze keuze gehad. En 't hoeft ook niet voor eeuwig te zijn! Heb er wel eens nare opmerkingen over gehad, die over het algemeen ene oor in, andere oor uit gingen. Wat mij wel stak, is opmerkingen als 'je hebt de maatschappij veel gekost, en nu geef je niets terug'. Dit omdat ik 2 universitaire masters heb en een eerstegraads lesbevoegdheid in een enorm tekortvak. Ik werkte eerst dan ook als docent, maar eerlijk, ik nam altijd mijn werk ontzettend serieus en weet zeker dat ik burn-out was geraakt als ik mijn baan in deze omstandigheden met man en kids had moeten volhouden. Ik ben zeker van plan om als de kids wat groter zijn deze baan weer op te pakken. Maar dat 'niets teruggeven aan de maatschappij' als je tbm bent, vind ik zo'n onzin. Ik zorg voor mijn eigen kinderen, mag het? Er is geen baas of collega die de dupe wordt van mijn zieke kids, ik heb tijd voor een praatje met een bejaarde die naar mijn baby lacht. En ben geen lijfeigene van de staat.
Maar waarom zou je een mening hebben wanneer iemand huisvrouw wil zijn? haar man werkt, ze kiezen hier toch samen voor? Ik snap niet waarom jij daar een probleem mee hebt?? Ja; voor ts kan het uiteindelijk nadelig zijn qua gat in haar cv/ pensioen etc. Maar dat is niet jouw probleem! ik werk, ben zelfs de hoofdkostwinner in huis, maar dat is net zo goed een keuze van mij en mijn man. Ja, ik vind het voor mezelf prettig om financieel onafhankelijk te zijn, daarom werk ik. Maar soms is het ook veel geregel met de kinderen, dus als je tbm bent is dat opgelost. Nu moet ik in mijn schaarse vrijetijd ook nog huishouden doen en afspraken voor de kinderen regelen etc. en eerlijk? Ik hou echt van mijn werk, maar mocht ik morgen 5 miljoen winnen, stop ik accuut. ik kan mezelf nl prima vermaken en volg dan wel leuke cursussen om mezelf te ontplooien of zo. Want ook al vind ik mijn werk leuk, ik kan uiteraard nog leukere dingen bedenken. Laat een ieder gewoon in zijn waarde: vooral als iemand daadwerkelijk de keuze hierin heeft.
Wat ik een beetje jammer vindt is dat thuisblijfvaders applaus krijgen. Met zoals vaders die een papadag hebben of juist vaders die heel veel werken. Moeders doen het gewoon nooit goed. Ook niet in de ogen van andere moeders. Een interessant boek hierover is "alle moeders werken al". On topic. Waarom heb je een schema nodig? Al dat werk doe je nu toch ook al?
Standaard 10 Ik geloof dat ik blij ben met dat uur fietsen anders had ik helemaal geen rust gehad. Of mag ik dat niet zeggen van de maffia
Eens! Net zoiets als dat moeder in het ziekenhuis ligt en vader met kinderen een pan soep krijgt van buurvrouw/zijn moeder. Als vader in het ziekenhuis ligt moet moeder gewoon zelf koken
O is het weer een taboe om thuis te blijven? Ik dacht dat dit nu met de nieuwe "hype" over de tradwifes weer ok was. Ik ben inmiddels 13 jaar volledig thuis. Heerlijk.Maar ik ben een hele slechte huisvrouw wat betreft poetsen. Ik ben voornamelijk bezig met mijn hobby en de kinderen. Het huis komt wel... Bij ons was de keuze om dit te doen voornamelijk omdat mijn man veel weg is ( buitenland) en het zo een stuk rustiger was voor iedereen. Ik vind buiten de deur werken totaal niks voor mij. Dan zou ik me persoonijk niet kunnen ontwikkelen. Mijn man vindt dat wel heel erg fijn. Dus het kwam ook nog eens goed uit.
Ik heb nog niet het hele topic doorgelezen, ga dat denk ik niet redden vanavond maar wilde toch reageren... Ik lees dat je BIG geregistreerd verpleegkundige bent. Houd je er wel erg in dat je een minimaal aantal uren werken moet om hem over 5 jaar weer te verlengen? Dit komt overeen met zo'n 8 uur per week en volgens mij mag je ook maar een maximale onderbreking hebben aan werkjaren. Wellicht ben je er allang van op de hoogte of heeft iemand anders het al gedeeld, maar wilde het toch even meegeven. Ben zelf ook verpleegkundige en ben er ooit mee de mist in gegaan waardoor ik m maar net aan verlengd kreeg. Anders moet je tzt allerlei bijscholingen volgen om hem weer te behalen. Maar als dat voor jou geen probleem zou zijn, is dat ook prima natuurlijk! Ik ben geen TBM (zou het soms best willen) maar werk wel met een huishoudschema. Deel alleen elke week de klussen in zoals het voor die week uit komt, ook ivm onregelmatige werkdagen. Ik hoop dat je er van mag gaan genieten en de rust gaat vinden/ervaren!
Als je uit zo een stressvolle periode komt zou ik mezelf niet meteen druk op gaan leggen met planningen en lijstjes eigenlijk. Eerst rust nemen en genieten nu je kindje nog thuis is. En zodra je de behoefte voelt om het huishouden structureel op te pakken kan een vaste planning wel helpen.
Nou slacht me aub niet af, maar mijn wasmanden zijn nooit leeg, de badkamer is al in geen 4 weken gedaan en ik heb nog 2 kamers vol zooi van na de verbouwing liggen die leeg moeten. Daarnaast leek het me gewoon heel fijn om even wat ervaringen te horen van andere mensen die niet werken om een beetje in te kunnen schatten wat haalbaar is of niet. Het was echt totaal niet de bedoeling om een discussie te starten over of thuisblijfmoeder worden wel/niet goed, haalbaar of gewenst is.
Moet je echt elke dag huishouden doen denk je? Want je kan ook doen dat je op 1 dag alles doet en de rest alleen maar kleine dingen. Ik heb een paar keer langere periodes thuis gezeten en ik had ook een schema omdat ik er een beetje traag/passief van werd. Ik heb daar een beetje mee gespeeld en 2 vormen gehad waarbij ik zelf het fijnste vond om 1 dagen veel huishouden te doen en de rest een beetje. Ik had 1x geen kind enn1x wel een kind en een kind geeft sowieso wel meer houvast in de dag. Ik deed: - elke ochtend opstaan, aankleden, ontbijt en bakjes maken voor kind, kind wegbrengen. - rondje “huis” luchten/wasjes aan, vaatwasser aan, opruimen, - kopje koffie en regel dingen plannen of regelen (als in administratie, dingen kopen, lijstjes maken) - wandelen of sporten - kind halen/met kind zijn - verder met huishouden “extra klusje” , bedden, keukenkastje, deuren bla bla 1 dag deed ik dan “het hele huis” als badkamer schoonmaken, toilet etc. Maar anderen vinden het fijner elke dag “beetjes” te doen. Overigens begon ik beide keren met grote schoonmaak en opruimen. Maar goed, ik ben echt erg gestructureerd dus ook met werk pak ik alles zo een beetje aan. Echt schema heb ik niet maar ik zet wel een werkplannen in mijn agenda. Maar het nadeel is dat ik nooit rust in mijn kont heb. Dat is mijn valkuil. Maar ik heb wel altijd een schoon en bijgewerkt huis
@Zuul tbm zijn is niet alleen dat je voor het grootste gedeelte voor je gezin zorgt, maar ook leert voor jezelf te zorgen. Dat is denk ik de belangrijkste les die ik heb geleerd in die bijna 6.5 jaar tijd. Zorg dat je ook tijd inplant voor jezelf voor bijvoorbeeld een cursus, studie, sport of iets anders. Ik was altijd heel erg makkelijk naar anderen met het zinnetje ‘ik pas wel op want ik ben toch thuis’ Totdat bepaalde mensen het wel een goed idee vonden om mij als gratis oppas te gebruiken en het bijvoorbeeld een dag van te voren pas vroegen aan mij. Vergeet jezelf dus niet!
Man, nu pas dat hele topic doorgelezen. Gaat weer alle kanten op @Zuul als jij thuis wil blijven gewoon lekker thuis blijven en daar een goede weg voor jezelf in vinden. Ik heb het een paar keer een aantal maanden gehad en voor mij was het gewoon niks. Het past me niet, ik werd er depressief van. Ik had echter best wel gewild dat het wel had gewerkt want thuis gaf het wel veel meer rust. Ik zou het gewoon proberen en kijken hoe het bevalt met name hoe je je dagen wil indelen. Je vind je eigen manier wel hoor. Discussie weer aan het werk: toevallig is dat mijn vakgebied Sommige branches heb je inderdaad een lastige kluif om na lange tijd weer terug te komen en zal je niet vooruitgaan in salaris (als in, in vergelijking met je collega’s die wel al die tijd hebben gewerkt) maar er zijn even zoveel branches waar dit helemaal niet speelt. Werk vind je altijd wel weer, opklimmen kan ook altijd weer. En zeker in de zorg zou ik me de komende jaaaarennn geen zorgen maken over tekort aan werk of moeite met terugkeren
Het is wetenschappelijk bewezen dat mensen die stoppen met werken vaak qua gezondheid achteruit gaan, fysiek en mentaal. Het is dus belangrijk om dat in de gaten te houden. Als je vervolgens vrijwilligerswerk gaat doen of een studie ben je naar mijn idee geen thuisblijfmoeder. Mijn beeld is misschien wat eenzijdig, maar bij een thuisblijfmoeder denk ik aan iemand die 24/7 met de kinderen bezig is. En als die naar school zijn in en om huis. Jezelf ontwikkelingen kan altijd, maar je hebt als je de hele dag met je kinderen bent hele andere gesprekken dan met volwassenen.
Thuisblijfmoeder, huisvrouwen... in deze tijd moet je het een thuisblijfpersoon noemen, dat past beter denk ik zo. Hoe dan ook was ik ook zo'n tbm vanaf de geboorte van onze zoon in 2013 tot aan ongeveer 2017. In het begin was het wel fijn, alles op je gemakje en lekker veel tijd met onze zoon. Maar voor mij persoonlijk is het eigenlijk niks. Ik ben geen type voor schema's, ook puur omdat in mijn ogen het totaal onnodig is om op exact dezelfde dagen en momenten 4x per dag te stoffen of stofzuigen. Schoon ja, maar meer dan dat vind ik persoonlijk overdreven. Nu inmiddels werk ik parttime, wel als zzp'er dus ik bepaal mijn eigen uren en dagen. En op deze manier heb ik veel meer overzicht en krijg ik er makkelijker een huishoudelijke "taak" tussen. Daarnaast is mijn motto "Werk slimmer, niet harder." Dat terzijde moet je vooral doen wat goed voelt voor jou. Is dat een schema dan maak je er 1 maar het kan ook heel goed zijn dat je de eerste periode weinig tot niets doet, zeker als je aan en met jezelf aan het werken bent. Mijn grootste advies wat ik je kan geven is om te kijken naar een hobby. Niet voor gelijk, maar uiteindelijk. Maakt niet uit wat. Tekenen, lezen, tuinieren, muziek maken. Om het even. Want ik denk persoonlijk dat je wel uiteindelijk die bezigheid nodig gaat hebben om geen uitzichtloze dagen te krijgen.
ja.... dit 100%! Ik ben dus ook in deze 'valkuil' gestapt en die les komt nu aan zegmaar Waak dus voor 'iets voor jezelf', hoe cliche dat ook klinkt. En plan dat zeker ook in! Om even bij het onderwerp vh topic te blijven. Belangrijker dan huishouden plannen
Ja, met een ziek kind vind ik het zo fijn, twijfelgevalletje of ze al weer helemaal fit zijn? Nou, nog een dagje rustig aan doen dan thuis, en nergens moeten vragen voor nog een dag vrij of oppas moeten regelen. Met corona was het ook fijn, mijn jongste had het niet makkelijk, maar als ik had moeten werken, was dat écht een groot probleem geworden.
Examenklas, sommige vakken al vroegtijdig afgerond of vrijstelling voor. Zij is er heel blij mee, vindt het fijn om even thuis af te kunnen schakelen van de drukte op school.
Ik zou denk ik de eerste dagen of weken niets doen om eerst even bij te komen als ik jou was. Daarna investeren in een robotstofzuiger, met dweil functie ivm de hond. Bij zo'n stofzuiger kan je ook een werkschema inplannen, dus dat is dan stap 1. En daarna rustig alles opbouwen. Kijken wat voor jou het prettigste werkt. Moge duidelijk zijn dat ik dus niet echt een huishoudelijk type ben en in dat geval dus liever lui dan moe ben. Heb zojuist de app die hier genoemd werd gedownload, wie weet werkt dat. Maar het belangrijkste is om ook tijd in jezelf te investeren. Zoek inderdaad een hobby, ga lekker lunchen met vriendinnen, koffie drinken bij de buurvrouw of desnoods spijkers prikken in de banden van een bepaalde aannemer. Zorg dat je niet wegkwijnt tussen het huishouden en je dochter. Hier ging ik ook gerust nog even naar bed als de kinderen naar school waren en ik nog moe was. Zal ook wel niet mogen van bepaalde leden hier, maar gelukkig staan die toch niet in mijn slaapkamer.
Die les heb ik ook "the hard way" mogen leren. Als betaald werkende dan wel. Maar de boodschap blijft dezelfde. Jij bent ook belangrijk. En jij kan pas voor een ander zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt.