Moet volgende week terug voor echo + flowmeting van placenta. Kijken of ie dan minder opgevouwen ligt
Met mij ga het goed ik was bang dat er al opening ging zijn maar alles was nog mooi toe wat niet was bij mijn vorige zwangerschap dus al een mooie teken. Soms wat pijnlijk harde buiken maar hij zij dat alles in orde was dus niet om zorgen te maken. Ik heb wel een baby hikje soms 3x per dag heeft ze de hik. En met u?
Fijn! Ja dat hikken is hier ook en dan raakt ie gefrustreerd en gaat ie liggen trappelen .. zal het iets zeggen over zijn temperament? Gaat redelijk hier. Heb nieuwe medicatie waardoor ik net wat langer weer kan staan en weer iets verder kan lopen. Dus 1 kleine boodschap (een brood halen ofzo) lukt meestal weer precies als ik met de fiets ga, op een goede dag haal ik de tweede winkel bestellen de rest gewoon online. En kan weer staand tandenpoetsen en koken is wat makkelijker. Dus voelt fijner dan paar weken terug. Het blijft nog even een uitdaging maar het einde is in zicht!
Ja het kort in nu vanaf 30 weken zal het snel gaan. Ik moet nog park zetten , coosleeper en wat kleren maar anders is alles gewassen en klaar voor als ze er is. Spannend mijn gynaecoloog zei dat hij het cerclage rond 36-37 uithaalde dus moet alles er zijn vanaf 35 weken.
Dat klinkt heerlijk! En wat een prachtige buik! Geniet ervan (zit hier even jaloers te zijn op je zonnetje haha)!
Heerlijk zeg! En heel cliché maar geniet er ook nog even van dat je deze vakantie samen nog echt vakantie hebt! Met kinderen is op een ander niveau genieten (categorie: als zij genieten doen wij dat ook), maar ik was vorig jaar 5 dagen met m’n beste vriendin naar Valencia en oooh man, was echt vergeten hoe héérlijk het soms kan zijn om geen ogen in je achterhoofd te hebben en echt te genieten van alles om je heen. (Maar vervolgens wel weer heel blij zijn dat je weer bij je gezin bent uiteraard haha)
Ik denk dat dit m’n eerste zwangerschap met (hopelijk lichte) striae wordt. Ben er 2 rondes behoorlijk goed doorheen gekomen, maar m’n vel boven m’n navel voelt echt bont en blauw en het lijkt alsof ik toch wat lichte striemen aan de voorkant van m’n buik heb. Nog geen paarse, maar wel van die lichtere strepen. Zolang het hierbij blijft kan ik ermee leven, maar dit is toch wel een mentaal dingetje merk ik. Zal het ermee te maken hebben dat ik weer 4 jaar ouder ben ten opzichte van de vorige keer?
Ik werd bij mijn vorige zwangerschap in de laatste week van mijn zwangerschap nog getrakteerd op twee ieniemienie streepjes naast mijn navel. Helaas ben ik dit keer 10kg zwaarder bij aanvang van de zwangerschap, dus die striae gaat verder waar ie toen gebleven was Totaal omvang is nu (met 7 maanden) net zo veel als met 9 maanden de vorige keer.
Gelukkig is het een kindje waard! Maar moeders moeten er vaak wel veel voor opofferen. Meer omvang herken ik ook! Of het nu al net zo is als aan het einde van de eerste weet ik niet zeker, maar ik ben in ieder geval al wel dikker op dit termijn. Maar.. ik rust ook veel meer dan bij de vorige zwangerschappen ten goede van mijn bekken (meestal) en dat helpt ook automatisch mee in de groei gok ik. Ik heb wel eens slechtere dagen, maar ik ben best wel trots op mezelf dat ik dit keer veel beter kan aanvoelen wanneer rust pakken een goede keuze is.
@LaQueen bij de eerste hier forse striae over hele buik gekregen, je doet er echt niks tegen. In mijn puberteit ook bij mijn borsten gekregen aan zijkanten toen ze hard groeiden. Moet zeggen dat ze wel licht worden over de jaren heen dus tja ach die keer in bikini … naar mijn partner toe heb ik me er wel over gezet. Maar duurde wel paar jaar voor ik er vrede mee had .. snap dat je er niet blij van wordt.. Vandaag even met lactatiedeskundige gebeld of ik toch paar keer eerste melk kan geven voor ik alle medicatie weer opstart etc maar werd toch ten zeerste afgeraden gezien ik bij eerdere twee heel snel forse productie had (ik voedde op 1 borst zoveel was het). De stuwing schijnt enorm te gaan zijn als je dan toch paar keer aanlegt. Was een fijne lactatiedeskundige die zei ‘die 2 of 3x borstvoeding gaat ie niet missen hoor in zijn leven.’ Maar het voelt toch als jammer… Oh ja kreeg tip saliethee of capsules te pakken zodra baby eruit is om stuwing te verminderen. Wellicht nog een tip voor de dames die flesvoeding gaan geven…
Hier ook wat extra striae erbij dit keer, ben verbaasd dat het niet meer is met deze omvang... Ik ben helaas gezegend met een onwijs littekengevoelige huid, dus ieder wondje, muggensteek etc wordt een litteken. In vergelijking daarmee vind ik de striae het op z'n minst 'wel waard'. Mijn man vindt ze helemaal het einde, dus dat maakt het nog makkelijker natuurlijk. Maar snap ook wel dat andere vrouwen er meer moeite mee hebben hoor, het is toch een verandering 'voor altijd'. Ik ben deze zs emotioneel gezien heel erg positief en gelukkig, op een positief opvallende manier ook. Maar heb al 2 dagen onwijs last van een slechte humeur. Ik ben minder geduldig, kan echt niets hebben en heb ook nergens meer zin in. Wil eigenlijk even helemaal alleen zijn, maar als ik alleen ben verveel ik me en heb ik nergens zin in. Voelt heel raar. Herkent iemand dit? Het valt vooral op omdat eigenlijk de laatste 30 weken een soort van Heidi was, dus iedereen in huis is ook van slag.
@Manderijntje ik herken dat gevoel niet. Ik heb dat meestal pas aan het einde als ik het helemaal zat ben. Dat punt heb ik nog niet bereikt omdat we nog niet in de buurt van de uitgerekende datum zitten. Hopelijk verdwijnt het gevoel snel weer en komt er weer een goede vibe voor terug! @Minimensje83 Heel prettig dat de lactatiedeskundige aangeeft dat het kindje niks mist als je die paar dagen geen borstvoeding geeft. De tip over de thee heb ik genoteerd!
@Manderijntje ik herken dat gevoel ook niet echt. Ik heb juist het idee dat ik (de hele zwangerschap al) echt NUL last heb van hormonen. Dit was bij mijn vorige zwangerschap ook zo. Ik voel me niet anders dan anders. Ik weet ook niet hoe het is om bijv zwangerschaps cravings te hebben, of boze veeleisende buien naar je partner toe. Of in huilen uitbarsten om de stomste kleine dingen. Geen idee hoe dat is
Hier wel een medevoeler Moet zeggen dat ik mij inderdaad over het algemeen juist blijer en rustiger voel in de zwangerschap. Meer geduld met de kids ook vooral. Alleen sinds week of 3 nu soms huilbuien om echt niks. Omdat de kookroom niet meegeleverd is met de boodschappen ofzo haha. Of dat ik jank bij een serie wat de nuchtere ik normaal nooit zou doen. De laatste 2 weken merk ik dat ik qua energie echt richting uitgeput raak na al die maanden slecht slapen en pijn en daarmee komen wel wat vaker nu de momenten dat ik niks wil, me wat down kan voelen etc. Heb ik weer iets meer energie dan gaat dat gevoel ook weer weg. Dus dat is het teken dat gas er verder af moet voor mij.
Nog maar 2 maanden tot april! En sommigen van ons zullen hun kindje ergens in maart waarschijnlijk al ontmoeten dus dat is al volgende maand.❤️
@LaQueen ja, dat was ook mijn ervaring met de jongens! Dus ik stresste 'm stiekem wel een beetje. Zeker omdat het zo plotseling kwam opzetten. Maar heb een wat betere nacht gehad en na het berichtje van @Minimensje83 ook nog een vroeg middagslaapje gedaan, en het gevoel is helemaal weg! Denk het dan toch de vermoeidheid was. Sliep wat minder de laatste tijd. Toch niet doen dus. @Kippie13 hoe ben je buiten je zwangerschappen? Je kunt hormonaal gezien ook super goed in balans zijn natuurlijk. Lijkt me wel fijn! Ik reageer buiten mijn zsen sowieso heel heftig op hormonen, voornamelijk negatief ook. PMS en hormonale ac is not done. Bij de jongens vond ik het qua hormonen ook best heftig. Nu is juist omgekeerd, ben rustig, geduldig, helemaal in balans, zen. (Behalve gisteren en eergisteren dus) Ik heb nog nooit in m'n leven zo veel complimenten gehad over dat ik straal en er goed uitzie. Echt heel opvallend. Hoop dat het lang blijft aanhouden. Kan hier wel aan wennen. Ik merk het ook mijn huid (normaal vettig, nu kurkdroog), haargroei (normaal stopels na uren, nu dagenlang niks) en mijn haar (normaal iedere dag wassen, nu is er na een week nog niks aan de hand. Ik heb aziatisch stijl haar, nu dus opeens een lichte slag die ik moet kammen.)
Jaa, zo absurd! Het gaat me op momenten te langzaam maar bij zulke berichten denk ik wow, nee, zo snel al! (Ik zie je hart-emoji. Ik dacht dat dat niet kon op het forum! Zie je mijn smileys ook. ❤ Zou echt leuk zijn, ik mis het vaak op het forum.) Correctie: ah, ik zie alleen het hartje, en de andere 2 smileys niet meer.
Fijn! Gewoon lekker dutjes doen als het nodig is. Hier mijn haar echt net zo .. kan het rustig week niet wassen + veel meer slag erin en mijn huid zo zo droog blegh… bij zoon had ik dat ook, toen ik zwanger was van dochter omgekeerde namelijk juist vet haar vette huid.. buiten zwangerschappen hier ook mega hormonaal … weet precies wanneer ik rond mijn eisprong zit en wanneer erna. Zodra er bloed is voel ik me weer goed worden tot dag of 2 na eisprong en dan keldert het weer.. helaas hierdoor ook eerder postpartumdepressies gehad. Buiten zwangerschappen nooit last van. Mijn moeder had precies hetzelfde vroeger. Ga nu iom huisarts en pop poli kijken of het helpt om direct na bevalling met minipil te starten om zo de ergste progesteron dip te voorkomen in het kader baat het niet schaadt het niet .. en dan na aantal weken dat geleidelijk weer stoppen (want krijg gelijk sterilisatie bij keizersnede dus daar hoeft het niet meer voor ) Ben benieuwd ..