Dit heeft ook heel goed gewerkt bij een vriendin van mijn jongste dochter. Die kwam/ komt best vaak en dan ga ik niet iedere week de hond buiten of in de gang zetten. Dan maar er doorheen en accepteren dat die er is en anders minder bij ons thuis afspreken en uiteindelijk gaat het prima en geen toestanden meer. Wel zo rustig voor iedereen.
Nee vast niet bij alle kinderen, maar gelukkig bij de meesten wel Uitzonderingen heb je altijd. Is jouw kind nu nog bang voor honden overigens of merk je wel dat het minder wordt naarmate ze/ hij ouder wordt?
Ik ben de grootste dierenvriend maar heb ook een beetje smetvrees, dus ik ben blij dat wij niet veel vrienden en familie met honden hebben Als ik net nieuwe kleren aan heb en er is een hond, dan stink je gewoon naar hond. En dat vind ik niet echt chill. Honden die tegen je opspringen ook niet vanwege vieze poten. Bij hapjes moeten ze helemaal wegblijven met de snuit en haren. Brrrrrrr. Ik zou dus zeggen, als je de hond niet in toom kan houden, dan even elders tijdens bezoek!
Ik heb mijn hond nooit weggestopt. Inmiddels leeft ze niet meer, maar ze hoorde er gewoon bij. Gelukkig zijn de drukke verjaardagen (ongeveer 15 man) bij ons in de zomer en zit de visite verdeeld over binnen en buiten. Tot nog toe altijd geluk gehad met het weer. Ik ben altijd bang geweest dat als ik haar weg zou stoppen, ze juist 'boos' gedrag zou gaan vertonen. Gelukkig was ze opgevoed en gedroeg ze zich netjes. Er is ook altijd iemand aanwezig die haar mee nam om lekker een stuk te gaan lopen, zodat ik bij de visite kon blijven. Hier is het altijd van begin middag tot na het avondeten ivm de afstanden die gereden moeten worden.
Ik zou onze hond sowieso niet wegstoppen maar wel zoveel mogelijk rekening houden met anderen. Kinderen die echt super bang zijn hebben we niet in de familie. Wel kinderen die moeten wennen en daar nemen we de tijd voor. Als een kind echt niet wil dat de hond er is, zou ik met dat gezin afzonderlijk ergens buitenhuis gaan vieren. De hond volledig afzonderen zou ik niet doen.
Wij hadden afgelopen november het kinderfeestje van mijn jongste dochter en daar zit een meisje bij die ook bang is, die begint al te gillen als onze hond beweegt. De meiden die er dan bij zijn zitten die zeggen inmiddels ook al van joh stel je niet zo aan, hij is hartstikke lief en doet niks. Toen heb ik de hond maar in de tuin gezet omdat in de gang ook geen doen is omdat ze steeds de deur open en dicht doen, maar ik vind het dan gewoon zielig voor de hond. Staat die continue door het raam naar binnen te kijken en toen begon het ook nog te hagelen en toen heb ik hem toch echt naar binnen gehaald. Dat beest helemaal over zijn toeren, die meiden zijn toen naar boven gegaan en we gingen toch alweer snel weg. Dat meisje komt hier ook zelden en ik vind dat niet erg want ga niet iedere keer mijn hond zo afzonderen en ik word er zelf ook stiknerveus van met dat gillen iedere keer als dat beest zichzelf omdraait in zijn mand, ik ga me er dan alleen maar aan irriteren en mijn dochter ook. Het wordt er niet gezellig op
Het ding is ook dat het "probleem" dat speelt bij degene die zo schrik heeft niet de fout van uw hond is (bij de volgende hond valt namelijk hetzelfde voor). Ik vind dat je rekening met houden en uw best doen maar meer ook niet natuurlijk.
Maar het is ook niet de fout van het kind. Ik vind het heel erg dat angsten als aanstellerij weggezet worden. Duw je iemand met hoogtevrees ook over de reling van een flatgebouw?
Mijn hond is bij wijze van banger voor anderen als dat je voor haar moet zijn. Geloof mij, als hier inbrekers komen loopt zij voor ze uit om te laten zien waar de kostbare spullen staan, ze is echt de liefste, zachtaardigste hond die ik ooit heb gehad (10e hond) hier komen mensen die haar kennen en daar is niemand bang van voor de hond. Ik haal haar hooguit weg bij een angstige monteur of zo, maar verder is zij altijd bij ons, onze visite. onze kat zet ik weleens op de gang, maar dat is een onvriendelijk sujet, die rustig uithaalt. Met een verjaardag rent zij zelf wel naar boven
Dat het aanstellerij is maak je er zelf van. Iemand met hoogtevrees zal beslissen daar niet te gaan staan vermoed ik
Mja, iemand met een angst voor honden wil misschien wel eend graag op visite bij een familielid met hond. Ik vind het dan wel heftig als dat familielid zegt;’Pech gehad, de hond gaat niet de kamer uit, dus dan kom je maar niet.’
Neen dan zeg je niet: pech gehad. Dan zoek je naar een oplossing wat wel kan. Ik kan mij ook niet inbeelden dat mensen met angst voor honden echt verwachten dat iemand zijn of haar hond dan maar heel de tijd wegstopt. Beetje in oplossingen denken die voor beide partijen goed is lijkt mij veel logischer. Als iemand tegen mij zegt: ik wil bij u komen maar uw hond MOET weg want hij mag niet bij mij komen dan stopt het voor mij ook al. Zo werkt het niet natuurlijk.
Dit inderdaad, wij houden er echt wel rekening mee maar er zijn wel grenzen. Ik ga niet mijn hond uren in de gang of tuin zetten omdat er iemand komt die bang is. Dat kan ook niemand van je verwachten. Ik hou niet van katten, ik ben er niet bang van maar ik vind het niet prettig als ze bij me in de buurt komen maar ik ga dan niet van iemand verwachten dat ze de kat voor mij buiten zetten of ergens boven in een kamer opsluiten. Ik zet me er overheen en doorgaans heb ik er geen last van en negeer ik het gewoon en wil ik het echt niet dan ga ik gewoon niet, net zoals dat ik niet bij mensen op visite ga die roken. Daarvan ga ik ook niet verlangen dat ze niet in hun eigen huis mogen roken omdat ik langskom. Nu komt dit laatste goddank nog amper voor.
Ik denk dat zo een voorstel ook eerder iets is dat komt van mensen die niet de grootste hondenliefhebbers zijn. Die kunnen zich niet altijd een goed en correct beeld vormen van hoe het is om een hond te hebben en hoe het werkt met een hond.
Dat geldt andersom toch ook? Mensen die honden leuk vinden kunnen het niet snappen dat er mensen doodsbang van hun gezellige huisdier zijn. Overigens zijn er ook genoeg mensen die de hond wel even buiten, in een bijkeuken oid doen, waarom gaat het bij hen dan wel?
Onze hond en onze katten gingen vroeger naar boven als mijn tante kwam, die was echt ontzettend bang voor katten en voelde zich bij honden niet op haar gemak. Maar voor katten echt panisch. Vind ik niet meer dan normaal om te doen, ik ga iemand met een angst niet het nog even extra moeilijk maken. Kan hond niet naar boven, dan even naar iemand die op kan passen.
Wie zegt dat een ander het niet snapt. Ik snap prima dat er mensen zijn met een grote angst. Maar als je op bezoek gaat bij iemand moet je niet zo de chef willen spelen. Dan gaat het niet alleen rond uzelf. Tja waarom kan het 1ne kind perfect met een hond en het andere niet ? Omdat ieder mens of dier anders is zeker?
Ik snap niet waar je het "de chef spelen" vandaan haalt? Ik heb nog nooit tegen iemand gezegd dat zn hond weg moet, maar wij kunnen dan onmogelijk komen, is gewoon geen optie. Daar komen dan hele nare vervelende reacties op. En ja, het steekt enorm dat sommige mensen (want de meesten vinden het geen enkel probleem) hun huisdier belangrijker vinden dan een ander mens. We gaan er niet inwonen, we willen alleen een uurtje op.visite komen. De mensen waar ik over praat weten dat het geen kwestie is van een hond niet zo fijn vinden, maar een hele heftige angst waar je "je dus niet zomaar even overheen kan zetten". Als ze weet dat ze ergens heen moest waar een hond was ging dat vooraf tot overgeven aan toe.