De chef willen spelen? Kom nou, daar gaat het toch niet om? Of zet je iemand met een pinda-allergie ook gewoon pindasaus voor omdat die persoon niet zo de chef moet willen spelen? Overigens is dat wel exact mijn schoonzus. Geen rekening houden met een peuter die panisch is voor de dolenthousiaste hond, en iedere verjaardag en met kerst etc dingen serveren waar haar eigen broer (mijn man dus) extreem allergisch voor is. Dat vind ik gewoon gebrek aan empathie en gastvrijheid.
Maar jij hebt mss een heel leuke tante Ik heb geen tantes waarvoor ik mijn hond zou wegbrengen ( ik zou ook niet weten naar waar ik hem moet brengen). Dat kat is wat anders, die kan makkelijk boven of buiten ( doet ze zo vaak).
Haha, nee, mijn tante was verschrikkelijk eigenlijk (om totaal andere redenen dan haar angst voor dieren) Maar toch wilden we haar wel graag ontvangen op verjaardagen.
In combinatie met uitspraken als: dan steken ze hun hond maar waar de zon niet schijnt, vind ik het wel om cheffen gaan. Want de andere moet maar dit of dat doen. Ik zal iemand met pinda allergie geen pindasaus voorschotelen. Maar als er een gerecht met pindas op tafel staat hoop ik toch ook dat die niet zegt: dat moet hier allemaal weg, want ik mag dat niet eten. Rekening houden met kan gelukkig nog op manieren waar iedereen mee akkoord is. Daarvoor hoef je als hondenbaasje nog niets te doen wat je niet wil.
Ligt echt aan hoe de hond is. Ik ben er echt niet bang van, maar hou helemaal niet van honden. Tijdje terug waren we op visite bij bekende, die hond sprong continue op schoot of tegen ons aan. Ging ze weer even rustig zitten en zodra je ging lopen weer springen en snuffelen. Ik vind dat echt vervelend. Waarom zou een hond niet even voor een uurtje de gang op kunnen? Ik begrijp dat dus echt niet. Voor de hond een stuk rustiger en voor degene die op visite komen ook! M’n ouders hebben een hond die gewoon rustig gaat liggen als er visite is.
Dan moet je echt goed lezen, @Zxcvb schreef dat ze dan dus nooit meer bij haar broer op visite kon. Ik reageerde daar op dat het bij ons dus daarop uitkwam. En dan zeg ik dat ja. Dat je het onmogelijk maakt voor een kind om je ooit te bezoeken dat vind ik enorm kwalijk.
Ik lees goed hoor. Jij hebt een kind met een angst, verwacht bepaalde zaken van mensen, ze gaan er niet in mee en jij hebt daar uw mening over. Is dat jammer voor uw kind ? Tuurlijk is dat jammer, net daarom dat je beter kan zoeken naar wat wel kan. Wanneer de hondeneigenaar zijn of haar hond niet wil wegstoppen ( mogen ze uiteraard zelf bepalen) kan langsgaan dus niet en dan zoek je samen naar een leuk alternatief.
Ik vind dat ook vervelend. Bij mijn schoonzus en schoonbroer zijn er 2 honden ( jong en druk) en iedere keer opnieuw stonden de hapjes daar op een laag tafeltje in het salon. De voorlaatste keer zei ze: daar zouden we iets moeten op vinden e. Toen heb ik voorgesteld om gewoon aan tafel te gaan zitten. De laatste keer zaten we idd aan tafel en dat was veel beter. Schooien doen hun honden niet, dus die gingen gewoon liggen en spelen. Zoals bij uw ouders zijn wij onze hond ook aan het aanleren. Gewoon eens snuffelen en hop rustig gaan liggen.
Ik heb niks met honden of katten, ben er niet bang voor hoor, maar ieehww waar ik echt niet tegen kan is dat bij een verjaardag zo'n (net wat te grote, naar hond ruikende) hond met z'n harige staart over de tafel zwiept waar de chips en hapjes staan. Goed voor de lijn, dat wel, ik eet dan echt niks meer, zo smerig.
Hem ruiken is 1 ding( vind ik) maar sommige honden stinken gewoon. De vorige hond van mijn schoonzus en schoonbroer ( reuze beest) lag vaak voor de pelletkachel en dat kon zo stinken. Beestje lag daar wss zalig hoor maar KAN JE AUB NIET BEWEGEN Echt verschrikkelijk was dat. Wij hebben zelf een hond en voorlopig nog nooit iemand iets horen zeggen ( mijn moeder zou vanaf dat de deur opengaat al zeggen dat ze de hond ruikt, als het zo is) dus ik hoop dat dit zo blijft.
Ik vind beesten verschrikkelijk en vervelend als het steeds bij je rond hangt Ik heb er niks mee en ik hou er al helemaal niet van als ze dus steeds in de buurt zijn
Hier is de hond er ook lekker bij. We hebben een boxer dus lekker enthousiast als iedereen binnen komt. Ondertussen al 13 dus nu wat rustiger. Maar als iedereen er is dan gaat hij ook wel lekker liggen en af en toe kijken of er wat lekkers te halen valt. Hij hoort gewoon bij het gezin dus hij blijft er lekker bij. Als nou iemand echt bang zou zijn dan zouden we hem wel even apart zetten maar dat is gelukkig niet nodig.
Met grote verjaardagen gaat onze grote herder in de bench. Die vreet anders letterlijk alles van tafel, en hij kan slecht tegen drukke kinderen en wordt dan zelf ook heel druk. Onze katten en andere hond blijven gewoon beneden.
Alleen mijn schoonmoeder heeft een hond en die zit met verjaardagen altijd apart. Ik snap ook nooit zo goed waarom dieren niet even apart kunnen, wil iemand niet komen omdat wij katten hebben? Prima dan gaan ze gewoon lekker naar boven of naar buiten, ik voel me dan echt niet persoonlijk benadeeld oid, uiteindelijk zijn het gewoon dieren.
Ja hoor, ik snap heus dat sommigen bang zijn voor een hond. Echter: je komt bij mij op visite. Ik heb een hond. En ja, die wil ik best een half uurtje op de gang zetten, maar geen halve dag. zij springt niet, komt alleen even kijken en gaat slapen. Ze tilt zelfs haar kop niet op. Ze gromt niet, ze bijt niet, ze blaft niet. dus als je komt prima, en ik wil haar best even op de gang zetten, maar “ jij” bent visite, zij woont in het huis en is deel van ons gezin
Ik heb de hond zeker weleens apart gezet voor een uurtje en ook weleens langer maar ik doe dit niet structureel. Mijn dochter heeft een vriendin en iedere keer als ze kwam was het direct alweer gillen en paniek. Was daar toen ook wel een beetje klaar mee en het irriteerde me ook enorm. Als die zijn ogen opende in zijn mand was het alweer een gedoe. Heb toen gezegd dat ik hem tijdens de lunch best even apart wilde zetten maar dat die daarna weer binnen zou komen en dan de keuze bij het kind gelaten. Boven spelen, naar buiten en anders naar haar eigen huis om in het vervolg af te spreken want dit ging ik niet iedere keer doen. Uiteindelijk ging het steeds beter en komt ze hier over de vloer. Logeert hier en niks geen angst meer. Bij een verjaardag vind ik het niet een probleem om hem even ergens anders te zetten omdat dit maar een paar keer per jaar is maar met speelafspraken doe ik het niet meer. Die kinderen zijn nu 11/12 jaar en wijs genoeg om zelf een keuze hierin te maken om wel of niet te komen.
Nou ja dit dus, mensen hebben toch ook een keuze, heb je geen zin in een huisdier erbij dan blijf je thuis, het is geen verplichting om te komen. Buiten dat, als je een angst heb voor honden en je gaat naar een verjaardag en ze zetten de hond apart, dan nog kan ik me niet voorstellen dat je dan lekker op je gemak zit want die hond is immers gewoon nog in een ruimte nabij als in de gang of in de tuin. In de gang is hier sws geen succes omdat ons toilet ook op de gang is en dan zou iedere keer die hond naar binnen komen wanneer de deur opengaat of ik moet er iedere keer bovenop zitten dat die op zijn plaats blijft zitten. Niet echt ontspannend en voor de angstige gast al helemaal niet ontspannen om daar dan te moeten zitten.